Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 19, 2005

Πράσινες αναμνήσεις


Οταν το Σβκ έχει περάσει ξένοιαστα, χαλαρά, οικογενειακά, σχεδόν τρυφερά, η Δευτέρα χάνετε μέσα στις αναμνήσεις του χθές..
Εκδρομή στην ορεινή Αρκαδία, μετά τη μεγάλη νεροποντή, όλα σκούρο πράσινο και λίγη πρωϊνή πάχνη να σκεπάζει τα σπαρτά.
Ακολουθήσαμε το φιδωτό δρόμο απο το ένα βουνό στο άλλο, περάσαμε όλη την εύφορη πεδιάδα..χόρτασε το μάτι μας δροσοσταλίδες στις άκρες των ξεδιψασμένων φύλλων...
Αρχές φθινοπώρου, πρωτοβρόχια, η εποχή μου..

13 σχόλια:

  1. Ζηλευω θανασιμα!!!
    Φθινοπωρο στην Ελλαδα, η εποχη μου επισης. Μου'λειψε. Νοσταλγια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Tina, δεν θέλω να ακούω παράπονα απο εσένα! Τα εγγλέζικα φθινόπωρα, μετά την Νέα Αγγλία, είναι τα ωραιότερα στον κόσμο...ξέρεις τώρα, με τα πεσμένα φύλλα..τα ψιλοβρόχια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εχεις δικιο. Απλα ειναι η νοσταλγια για την Ελλαδα, νομιζω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. περιπου δυο χρονια και οταν ερχομαι μενω ελαχιστα και κατασπαταλιεμαι με τα σογια. Ελπιζουμε να ερθουμε αυτο το χειμωνα για περιπου 15 μερες και να αποφυγουμε όσο μπορουμε τους "καλους μας" συγγενεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αφού έχεις και μαμά..τυχερή είσαι! Χαλάλι τα όσα περνάς στα χεράκια της..
    Εγώ δεν έχω πιά μαμά..και ακόμη την αποζητώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Zηλεύω Μαρίνα,απο τότε που γύρισα μ'έχει βάλει κάτω η δουλειά άστα να πάνε,δεν έχω πάει πουθενά...
    Αλλά θα επανορθώσω που θα πάει....

    ΑπάντησηΔιαγραφή