Στοιχήματα

Πρωϊνή φάση που σπάει κόκκαλα. Είμαστε μέσα στην κίνηση της παραλιακής. Κολλημένοι. Ακούμε ραδιόφωνο κάποιον να τα χώνει, σε καθημερινή βάση το κάνει, τίποτα δεν αλλάζει, δεν πάει να φωνάζει και να δέρνεται για τον απόντα ρόλο της Εκκλησίας στο βιβλίο της έκτης Δημοτικού, κανείς δεν νοιάζεται.

Κυττάω έξω απο το παράθυρο δεξιά μου. Μερσεντές αποστράπτουσα. Ο οδηγός περιποιημένος, χτένισμα, ξύρισμα, μαύρο σακκάκι, καλής ακριβής ραφής, βγαίνει πουκάμισο με μανικετόκουμπο απο μέσα, μιλάμε για πολύ sicάτο άτομο. Καπνίζει μικρό πουράκι, το χεράκι του με τέλειο μανικιούρ (french) ακουμπάει στην πόρτα (το τζάμι κατεβασμένο).

Λέω στον Κ

"κύττα που θα σουτάρει το απο-τσίγαρο στο οδόστρωμα"

"έλα ρε Μαρίνα, παραείναι κύριος για να το κάνει"

Καλάάά΄! Στοίχημα 1 ευρώ. "

Τσάκ! Χτύπησε η γόπα την ασφαλτο σε χορευτική καμπύλη.

Κατεβάζω το τζάμι

"Δεν ντρέπεσαι, βρε γαϊδούρι, να το πετάς στο δρόμο? Τασάκι δεν έχεις?"

Σηκώνει το φρύδι ο λουσάτος (το φρύδι ήταν περιποιημένο - τον φαντάζομαι να κάθεται ώρες μπροστά στον καθρέφτη και το φτιάχνει, μη πετάνε οι τρίχες)

"Τους χαρακτηρισμούς κρατείστε τους για εσάς"

"Μα δεν μπορώ κούκλε μου, με εμπνέεις, απ' έξω κούκλος και απο μέσα πανούκλος, σα δεν ντρέπεσαι να πετάς στο δρόμο τη τσιγάρο σου, μήπως φτύνεις κιόλας!"

Ανέβασε το τζάμι να μην με ακούει με ύφος πονεμένο

"Ω! Τι κόσμος μπαμπά!. Θέλουν σώνει και καλά να λερώσω το αμαξάκι μου..τι θράσος!"

Τον προσπεράσαμε κατουρημένοι απο τα γέλια. Πάει του χάλασα το πρωϊ του, το κέφι του στραπατσαρίστηκε σαν να του έσπαγε ένα νύχι, ας πούμε. Θρήνος

Κέρδισα, κέρδισα, κέρδισα το στοίχημααααα!

Κέρδισα το ευρώ μου!

Αλλος για στοίχημα?