Φέτος τα Χριστούγεννα ήρθαν πιο νωρίς. Ο Αγιος Βασίλης σκάλιζε τα ντουλάπια του, "βρε! βρέ! λέει, "να κάτι συλλεκτικά lego , σε ποιόν να τα δώσω, σε ποιόν να τα δώσω?" Ανοιξε τα κιτάπια του, κύτταξε προσεκτικά γιατί τα σημερινά πιτσιρίκια όλο με ηλεκτρονικά παίζουν και βρήκε..ένα κοριτσάκι..που είχε κάπως μεγαλώσει.. χμμ! Εμένα δλδ!
Ετσι ήρθαν απο τον ουρανό, κυριολεκτικά και πέσανε στην ποδιά μου. Για άλλον προοριζόντουσαν, τον πεθερό, που δεν είχε ενδιαφέρον ..ο οποίος όμως τα έδωσε σε μένα "Μαρίνα εσύ φτιάχνεις πάζλς, μήπως σ' αρέσουν και αυτά?" Πώς δεν κατουρήθηκα εκείνη την ώρα..
Τα παιδικά μου χρόνια με lego τα έβγαλα, άπειρες οι κατασκευές, 1000άδες τα κομμάτια σκόρπια παντού ακόμη και μέσα στα πιάτα μας. Τα πρώτα ήταν σαν τα παραπάνω, μου τα αγόραζε ο μπαμπάς μου, βοηθούσε κιόλας, μετά χάθηκαν αυτά και ήρθαν κάτι άλλα σαν τουβλάκια που πωλούνται σε κουβαδάκια..και απο αυτά έφτιαχνα πολυ-κατασκευές.
Τα άρπαξα σαν το καλύτερο δώρο, άνοιξα τις οδηγίες στο πάγκο της κουζίνας, παράτησα και το φαγητό μου και.... νάμαι! Εχω χωθεί ολόκληρη μέσα στην κατασκευή, ούτε η μέση μου με πονάει, ούτε τίποτα. (Η φωτό δεν είναι καλή, φαίνεται η άβαφη ρίζα..καλά ρε παιδιά, άυριο θα πάω κομμωτήριο) . Με αυτά και με αυτά..την ξέχασα!.
Δεν είχε πολλά κομμάτια (έτσι δεν μπόρεσα να φτιάξω όλα τα σχέδια, σνίφ), είχε αρκετά όμως ώστε να φτιαχτεί ένα σαλονάκι (λάμπα, τραπέζι, καρέκλα), ένα αεροπλάνο και μία καμηλοπάρδαλη.
Τα άρπαξα σαν το καλύτερο δώρο, άνοιξα τις οδηγίες στο πάγκο της κουζίνας, παράτησα και το φαγητό μου και.... νάμαι! Εχω χωθεί ολόκληρη μέσα στην κατασκευή, ούτε η μέση μου με πονάει, ούτε τίποτα. (Η φωτό δεν είναι καλή, φαίνεται η άβαφη ρίζα..καλά ρε παιδιά, άυριο θα πάω κομμωτήριο) . Με αυτά και με αυτά..την ξέχασα!.
Δεν είχε πολλά κομμάτια (έτσι δεν μπόρεσα να φτιάξω όλα τα σχέδια, σνίφ), είχε αρκετά όμως ώστε να φτιαχτεί ένα σαλονάκι (λάμπα, τραπέζι, καρέκλα), ένα αεροπλάνο και μία καμηλοπάρδαλη.
Το δώρο μου για φέτος το πήρα. Ευχαριστώ Αϊ Βασίλη!
:-))))
ΑπάντησηΔιαγραφή...μου αρεσει αλλα δεν ξερω να κανω κατασκευες...!
Kαι του χρόνου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήσουν ένα από τα καλύτερα παιδιά το χρόνο που πέρασε, αλλιώς δεν εξηγείται πώς έτρεξε νωρίτερα απ'τα καθιερωμένα ο άγιος Βασίλης να σου φέρει το δώρο σου! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε γεια το δωράκι και του χρόνου με πολλές κατασκευές!!! ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλλλλλειο! Να παραγγείλω ένα αεροπλανάκι ακόμα;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδες, τα καλύτερα έρχονται όταν δεν τα περιμένουμε.Αντε και του χρόνου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ ζήλεψα πάντως! Τί καλός Αγιος Βασίλης (ο πεθερός).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο καλύτερο με τα lego (τουλάχιστον για μένα) ήταν όταν χάνονταν κάποια κομμάτια και η κατασκευή δεν μπορούσε να είναι πλήρης! Τότε αναλάμβανε πραγματικά δράση η φαντασία και κάποια κομμάτια αποκτούσαν "μαγικές" ιδιότητες!Τι κρίμα που πια δεν έχουμε το χρόνο να ανασύρουμε την παιδική μας αθωότητα και να ξαναχαρούμε με τα απλά. Υπόσχομαι να προσπαθήσω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΩχ!! Μια κοκκινιμύτα καμηλοπάρδαλη!!! Χιχι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο δώρο πραγματικά!!!
CrazyTourist2
Τυχερούλα που μεγάλωσες με τέτοια παιχνίδια.Εμείς"τότε"μόνο πάνινες κούκλες ραμμένες από την γιαγιά είχαμε.Κολλούσε και βαμκάκι για μαλλιά και το έβαφε με... λουλάκι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά χρόνια μετά έπαιξα με τέτοιες κατασκευές...όταν έγινα μαμά!
Καλές γιορτές.....
Πωπω, τι μας θύμισες τώρα... Ζημιά μας έκανες :)
ΑπάντησηΔιαγραφήavra, katerina ante portas, Julia, ευχαριστώ και του χρόνου!
ΑπάντησηΔιαγραφήniobi, μπά! πάντα είμαι η χειρότερη του χωριού, κάνω τις πιο πολλές ατιμίες, η μύτη μου σαν του Πινόκιο, μονίμως γκρινιάζω, δεν εξωτερικεύομαι ποτέ και κάνω το δικό μου πάντα. Η μόλυνση του περιβάλλοντος πρέπει να στράβωσε τον Αι Βασίλη..και μου έστειλε τέτοιο δώρο
xελώνα, ναί μωρέ τα καλύτερα δώρα είναι οι εκπλήξεις. Φιλάκια
Georgia, Του το δώσανε νομίζοντας ότι θα έπαιζε με αυτά όταν ήταν μικρός..φυσικά δεν είχε παίξει ποτέ του, γιατί ήταν μικρός στη δεκαετία του '30..που δεν υπήρχαν τέτοια παιχνίδια στην Ελλάδα..έτσι του ήταν αδιάφορο..τον ευχαριστώ όμως που με σκέφτηκε!
kαημέ, όταν χανόντουσαν τα κομμάτια ήταν ασσύληπτες οι κατασκευές..εξωγήΙνα τερατάκια όλο κέρατα εμφανίζονταν..
crazy tourists, πρήστηκε η μύτη της απο το πολύ φαϊ, μου είχε τελειώσει το κίτρινο..
panagiota, είχα και εγώ κούκλες αλλά όχι πάνινες, πλαστικές. Τις αγόραζε η μητέρα μου με ελπίδα μήπως τις παίξω. Ποτέ όμως δεν ασχολήθηκα μαζί τους, τις βαριόμουνα όπως βάριόμουνα τα κουκλόσπιτα κλπ..Οι κατασκευές όμως μου άρεσαν. Ο πατέρας μου ήταν μανιώδης μοντελίστας, έφτιαχνε μεταλλικά καράβια σε μικρογραφία πάντα, ώρες έδενε τους κόμπους των καταρτιών..βοηθούσα και εγώ..
xasodikis, τι σου θύμησα? Επαιζες και εσύ με τουβλάκια?
an-lu δυστυχώς δεν έχω άλλα κομμάτια..αν βρώ όμως θα σου φτιάξω ένα..αλλά γι' αυτό πρέπει να πάω στο κατάστημα παιχνιδιών της Ομήρου να δώ αν έχει..
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ έπαιζα με το ''μεκανο'' του μεγάλου αδερφού μου που κάποιος θείος το είχε στείλει από την Αμερική....
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτά που είχαν βίδες και παξιμάδια, μικρά και μεγάλα σιδεράκια με τρύπες, ρόδες, και ειδικά κλειδιά για τις κατασκευές.
τα lego τα γνώρισα με τον γυιό μου και πέρασα πολλές ώρες παίζοντας.(πιο πολύ εγώ παρά αυτός)
να είσαι πάντα καλά!