Κακοποιήσεις..

Χθές το απόγευμα είχα κατεβεί στο δρόμο κάτω απο την πολυκατοικία και περίμενα να γυρίσει η κα Π που είχε πάει σε μία φίλη της. Περίμενα δλδ το ταξί που θα την έφερνε για να την παραλάβω.

Κόσμος πέρναγε. Σε μία στιγμή βλέπω ένα αγόρι, γύρω στα 12 το εκανα μπορεί να ήταν και μικρότερο, με ένα skate board παραμάσχαλα να περπατάει στο απέναντι πεζοδρόμιο. Εφτασε στο κάδο απορριμάτων απέναντι και σταμάτησε. Πίσω απο τον κάδο είχαν παρατήσει ένα καροτσάκι του σουπερμάρκετ. Δεν πολυκύτταγα τι έκανε αλλά ξάφνου άκουσα θορύβους έντονους, γύρισα και τι να δώ; Το αγόρι κοπάναγε το καροτσάκι με το skate board του, ιδιαίτερα το πλαστικό κομμάτι που έχει το κέρμα.

Του έβαλα τη φωνή "Εεεε! Τι κάνεις εκεί;"

Σταμάτησε αμέσως, τσούλησε το καρότσι πίσω απο την πρώτη γωνία, ώστε να μη βλέπω και ξανάρχισε το κοπάνημα. Κάποιος άλλος όμως του έβαλε τη φωνή. Πέρασε απο μπροστά μου τρέχοντας και χώθηκε στη πυλωτή της απέναντι πολυκατοικίας. Υστερα απο λίγο εμφανίστηκε χωρίς το skate αλλά με ένα μακρύ σίδερο. Πήγε πάλι στον άλλο δρόμο και ακούστηκαν πάλι δύο-τρία πολύ δυνατώτερα κοπανίσματα. Και μετά σιωπή.

Το αγόρι εμφανίσθηκε καμαρωτό, κάθισε στη ζαρντινιέρα απέναντι και σχημάτισε ένα νούμερο στο κινητό του. Μίλησε με φίλους του, κάτι λέγανε για ραντεβού αύριο κάπου. Εβαλε μετά το κλειδί του στην πόρτα της απέναντι πολυκατοικίας, πήρε το ασανσέρ και πήγε σπίτι του.

Και έμεινα να αναρωτιέμαι

Πρός τι τέτοια κακοποίηση, για 1 ευρώ όταν έχει ακριβό παιχνίδι και κινητό;

Και είναι και μικρό παιδί. Τι θα κάνει όταν μεγαλώσει; Τι κάνει όταν ειναι μαζί με τους φίλους του σαν ομάδα;

Μου ήρθε μία δυσάρεστη γεύση στο στόμα, ούτε πικρή, ούτε ξυνή συνάμα όμως αποκρουστική.