Τσιμπήματα

Σήμερα βγήκα στους δρόμους νωρίς να κάνω κάποιες δουλειές.

Σε μιά στιγμή εκεί που πήγαινα, αισθάνθηκα ένα τσίμπημα στο πόδι μου χαμηλά κοντά στον αστράγαλο. Γνωστό τσίμπημα εντόμου. Σήκωσα το μπατζάκι απο το παντελόνι μου και είδα τη σφίγγα να είναι κολλημένη επάνω στο καλσόν μου, την τίναξα μακριά αλλά με είχε ήδη τσιμπήσει.

Το έτριψα λίγο και πήγα στο κοντινώτερο φαρμακείο, όπου τους ενημέρωσα για το γεγονός και τους ζήτησα κάτι να μου δώσουν να βάλω επάνω. Το φαρμακείο δεν ήταν άδειο, είχε έναν πελάτη μέσα. Και έγινε ο εξής διάλογος:

Φαρμακοποιός: "τι να σας δώσω, τί να σας δώσω? Μήπως είσθε αλλεργική?"

Μαρίνα : "Εχω τροφική αλλεργία, δώστε μου κάτι για το συγκεκριμμένο περιστατικό" Εν τω μεταξύ καλού-κακού καταπίνω ενα χαπάκι για την αλλεργία που έχω πάντα μαζί μου. Αν και ποτέ δεν είχα αλλεργία σε τσιμπήματα, που ξέρεις όμως!!

Πελάτης : "εγώ ξέρετε απο ένα τσίμπημα πήγα να πεθάνω..με τρέχανε..σε νοσοκομεία..στα πρόθυρα της ανακοπής.." μπλά, μπλά..

Φαρμ.: " να σας δώσω αμμωνία?"

Μ : " Eμένα ρωτάτε κυρία μου? Εκτακτο περιστατικό είμαι, που να ξέρω τι να μου δώσετε?

Πελ. "...στα πρόθυρα του θανάτου μου φέρανε και έναν παπά να με διαβάσει..μπλά, μπλά"

Τελικά μου δίνει ένα απλούστατο στικ αμμωνίας για τσιμπήματα κουνουπιών, το βάζω στο πόδι μου κάπως σταμάτησε ο πόνος..

Φαρμ.: "να πάτε αμέσως στο νοσοκομείο, μη πάθετε τίποτα"..

Πελάτης "στο νοσοκομείο να παρακαλάτε να πέσετε στο σωστό γιατρό γιατί εγώ τότε..πρήστηκα..ανακοπή..με μεταλάβανε..μπλά μπλά", είπα να του πώ τίποτα , αλλά μετά λέω..άσε τόχει χαμένο!

Με τη καρδιά περιβόλι φευγω τρέχοντας απο αυτό το φαρμακείο και ψάχνω για άλλο. Ωσπου να πάω στο επόμενο είχα γίνει μούσκεμα και το πόδι μου τούμπανο.Μπαίνω στο φαρμακείο, λέω το περιστατικό. Η φαρμακοποιός σβέλτα παρατάει τους πελάτες, με καθίζει και με ρωτάει αν έχω πρόβλημα με τη κορτιζόνη, όχι της λέω.Μου έβαλε στο πόδι μου΄μία κρέμα η οποία επέδρασε αμέσως. Ωσπου να φτάσω σπίτι μου είχα ξεπρηστεί και ήμουνα μιά χαρά.

Και λέω, πώς πνίγεται κανείς σε μία κουταλιά νερό. Σκέψου να μην ήταν μία σφίγγα και να ήταν ένας σοβαρώτερος τραυματισμός..ο τραυματισμένος θα έδινε στον εαυτό του τις Πρώτες Βοήθειες γιατι ο φαρμακοποιός θα είχε παραλύσει.Οσο για τον πελάτη...να τον πάρουν στα νοσοκομεία του Στρατού να έμψυχώνει τους τραυματίες για γρήγορη ανάρρωση!