Ερημη πόλη

Είναι η Αθήνα απο χθες. Λιγοστά τα αυτοκίνητα, δεν υπήρχαν και τα ταξί, ο κόσμος έμπαινε στα ΜΜΜ χωρίς να στραβώνει τη μύτη του ή έπιανε το ποδαράτο.

Ετσι λειτουργούν οι Ευρωπαϊκές πόλεις, με λίγα αυτοκίνητα και γεμάτα ΜΜΜ. Ετσι λειτουργούσαν εδώ και 20 χρόνια λέμε.

Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί εμείς να είμαστε διαφορετικοί, γκρίνια απο το καυσαέριο, αλλά στάθηκες στην ουρά 4 ώρες στο μοναδικό πρατήριο που ακόμη έχει βενζίνη για να γεμίσεις το ρεζερβουάρ ΜΑΛΑΚΑ. Και όταν το γέμισες και ησύχασες λές "Δεν πάνε να κάνουνε απεργία και 10 μέρες -εγώ πήρα τη βενζινούλα μου" καράβλαχε, απολίτιστε, κοπρίτη.

Τα καταστήματα με άδεια ράφια..μόλις ο Ελληνας ακούει για απεργία τη πέφτει στο Πανίσχυρο Vim, σήκωνει όλη τη σειρά, παίρνει μαζί και το ράφι. Γιατί η Ελληνίδα νοικοκυρά στο σπίτι της είναι "δούλα και κυρά", όχι θα με πείτε βρωμίλω..

Μετά το Vim τη πέφτει στα μακαρόνια, στα ντοματάκια, στα βούτυρα..15 Βιτάμ και 3 πακέτα Φυτίνη του κιλού αγόραζε ο πελάτης μπροστά μου στο ταμείο..τι θα τα κάνεις κουφιοκεφαλάκη, ε?

Εξω απο το σουπερμάρκετ είχαν στήσει πηγαδάκι γυναίκες με καρότσια. Καλοντυμένες. Με απόγνωση μιλάγανε για την απεργία των βυτιοφόρων..τι θα απογίνουμε χωρίς τυρί tres francais με 12 τρύπες και πολύ ακριβό αλλά που ο Μαμαλάκης λέει ότι κάνει καλό? Που είναι το ξυραφάκι, θέλω να κόψω τις φλέβες μου.

..............

Ορίστε και μερικά προσωπικά στοιχεία. Εχω μισό ρεζερβουάρ γεμάτο, συνήθως βάζω βενζίνη τις Δευτέρες. Ετσι είχα βάλει. Επίσης έχω ένα ψυγείο γεμάτο και η κατάψυξη τίγκα.

Vim δεν έχω.

Αρα μπορώ να μουσκέψω το μαντηλάκι της απόγνωσης με δάκρυα;