Ενσωμάτωση σε τοπική κοινωνία

Οσο είμαστε τουρίστες που πηγαίνουμε σε διάφορα μέρη και περνάμε καλά είναι πολύ ωραία. Μερικές φορές όμως τυχαίνει να κολλάμε σε ένα μέρος, είτε μας αρέσει το τοπίο, είτε γιατί έχουμε αναμνήσεις, είτε γιατί είναι κοντά στη πόλη που μένουμε και βολεύει, για 1000 λόγους θα μπορούσε να μας αρέσει ένα μέρος και να το προτιμάμε απο τα άλλα.
Τα προβλήματα αρχίζουν όταν αποφασίσουμε ν'αγοράσουμε κάτι στο μέρος της αρεσκείας μας. Να δηλώσουμε μία μονιμοποίηση στην εξοχή που αγαπάμε. Το ευκολώτερο είναι η αγοραπωλησία το δυσκολώτερο είναι η ενσωμάτωση με τους κατοίκους της περιοχής. Ο ντόπιος ΣΠΑΝΙΑ θέλει να δεί τον τουρίστα μόνιμο κάτοικο της περιοχής του. Προτιμάει να τον αρμέγει σε τακτά διαστήματα, αλλά να μη τον βλέπει, ακούει, ανέχεται. Απαξ και γίνουμε γείτονες, χαλάει η σούπα. Ξαφνικά αποκτάμε γνώμη για τα πάντα που αφορούν το εξοχικό μας/τη γή μας. Αρχίζουμε και ρωτάμε, να ζητάμε, να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματά μας. Και οι ντόπιοι αρχίζουν να βαρυγκομούν. "Ηρθαν τώρα και οι πρωτευουσιάνοι..να διώξουν τα ήμερα.. "

ΦΑΣΗ Α
Αρχίζει"η κολοκυθιά". Θέλεις να βρείς ένα μάστορη? Ρωτάς το γείτονα..Πρόβλημα..Δεν θέλει να μπερδεύεται στα εσωτερικά σου, αλλά δεν σου λέει και όχι. Σου λέει ότι είναι δύσκολο έως αδύνατο. Δεν υπάρχουν υδραυλικοί, ο κόσμος εδώ δεν έχει τουαλέττες, χέζει στην ύπαιθρο και τα σκεπάζει με ένα φτυαράκι. Εχω έναν γνωστό βέβαια, που δεν είναι εδώ ζεί...(στου διαόλου τη μάνα), να του πώ νάρθει όποτε μπορεί..και θα σου ζητήσει τα μαλλιά της κεφαλής σου, ΑΝ βρεθεί ανταλλακτικό..ΟΠΟΤΕ. Ολα είναι δύσκολα, για να μη πώ αδύνατα. Ο ένας μάστορας χαλάει τη δουλειά του άλλου. Το γεφύρι της Αρτας γίνεται συνώνυμο με το σπίτι σου. Ασε που με το πρώτο σκάψιμο, πέφτεις σχεδόν πάντοτε σε Αρχαία..οπότε την πάτησες.. δεν θα κτίσεις..άρα γλύτωσαν απο σένα.
Αν τα καταφέρεις κάτοχε εξοχικού σε επαρχία, να τα βρείς με τους λογείς μαστοράντζες και να κάνεις και τη δουλειά σου..οι ντοπιοι νευριάζουν πολύ. Τους μπήκες στη μύτη. Ιδιαίτερα αμα τους κουβαλάς την αστυνομία κάθε λίγο επειδή μπάζουν το γάϊδαρο στο κήπο σου "να βοσκήσει"με τα λουλούδια που εσύ πληρώνεις ή κτίζουν μαντρί δίπλα στη κρεββατοκάμαρά σου (βρωμάνε τα πρόβατα).

ΦΑΣΗ Β

Ενα σπίτι αφύλαχτο, κλειστό τον περισσότερο καιρό είναι κράχτης. Δεν οργανώνουν οι ίδιοι τη διάρρηξη, απλά διαδίδουν τι υπέροχο σπίτι έφτιαξες..τι ωραία πράγματα έχεις.. και όταν προκύψει να σου ανοίξουν κλέφτες το σπίτι.. είναι πολύ στενοχωρεμένοι που σε παίρνουν τηλέφωνο και σου λένε ότι μπήκαν κλέφτες και τρεχάτε γιατί σπάσανε, πόρτες, παράθυρα λαμπόγιαλο..κλπ, κλπ... Ηδονίζονται να σου περιγράφουν τα σπασμένα..τα κλεμμένα, τα διαλυμένα..και όταν με το καλό τα καταφέρεις να πάς να δείς τι γίνεται..με τι χαρά σου ξαναπεριγράφουν πώς οι 40 κλέφτες, είπαν "άνοιξε Σουσάμι" και επειδή δεν άνοιγε, σπάσανε τη πόρτα, με ματσούκια, με μπαλτάδες, με δυναμίτη..και δεν αφήσανε αποτυπώματα..πήραν τα απορρυπαντικά και φύγανε. Φυσικά κανένας δεν άκουσε τίποτα..είχαν σιγαστήρα οι μπαλτάδες!
Μετά βέβαια να οι συναγερμοί, να οι φύλακες, οι αστυνομίες..μήπως αρχίσεις και αφήνεις τα κλειδιά σε κανά γείτονα? Το ιδεώδες..γιατί αργά-ή -γρήγορα θα μάθει πότε πηγαίνεις..θα σου προσφέρει υπηρεσίες π.χ. η γυναίκα του να σου καθαρίζει, αυτός να ποτίζει και εν τω μεταξύ πλένει και το αυτοκίνητό του, ή τραβάει το λάστιχο και ποτίζει τον κήπο του με το δικό σου νερό, βουτάει τις ελιές σου, τα πορτοκάλια, τα λεμόνια..τα χόρτα....και τι έγινε..προστασία πουλάει. Και αν πείς και τίποτα...τα πουλιά φάγανε τα πάντα και τσιγγάνοι σύρθηκαν κάτω απο το σύρμα..το έκοψαν κιόλας, να βάλουμε καινούργιο..να μου δώσετε χρήματα να το αγοράσω..1 χιλιόμετρο κοτετσόσυρμα με αξία επίχρυσου (για τα 4 μέτρα πρόσοψη).
Δυστυχώς είσαι και χοντρόπετσος, ηλίθιος και καπού-λαμάκας. Δεν καταλαβαίνεις Χριστό. Σου αρέσει το μέρος και το θέλεις παρά τα προβλήματα. Εδώ θα μείνω...που λέει και το άσμα!

ΦΑΣΗ Γ.
Αφού κάνανε τα πάντα για να πάρεις πόδι, τώρα αρχίζουν να σε τσιγκλάνε με άλλο τρόπο. Ενώ εσύ αγαπάς την ησυχία, το μάτι σου να πλανιέται στο μπλέ (θάλασσα), στο πράσινο (βουνό), στην αχάνεια μακριά απο τις πολυκατοικίες βρε αδελφέ, φροντίζουν να βρωμίζουν τα νερά με λύμματα, τα βουνά με μπάζα και να κτίζουν με τα μανίας παντού, δίπλα σου. Επίσης τον Αύγουστο που θέλεις να πηγαίνεις εκεί διακοπές, σου κόβουν το νερό (όχι γιατί δεν το πλήρωσες, κάνουν οικονομία) , σκάβουν το δρόμο μπροστά σου ώστε να μην περνάς, κτίζουν το βουνό απέναντί σου και έχουν το τριβέλι του κομπρεσέρ απο την ανατολή μέχρι το μεσημέρι, και σου κάνουν ΑΝΟΙΧΤΕΣ πλέον προτάσεις για εξαγορά της γής σου.. Και λέω

Υποτίθεται ότι η Ελλάδα αγαπαει τους επενδυτές, είτε τους ξένους είτε τους ντόπιους. Επειδή είμαι λίγο χαζούλα...πώς δλδ τους αγαπάει? Πώς δείχνει την αγάπη της?

Τι πρέπει να κάνουμε άλλο δλδ με τον γείτονα καράβλαχο, είτε είναι μορφωμένος, είτε αμόρφωτος?

Αει στο διάλο απο εδώ..