Τρίτη, Φεβρουαρίου 24, 2009

Οι 100 Ελληνες

Καλεί η τηλεόραση τηλεθεατές να παρακολουθήσουν την εκπομπή και να ψηφίσουν ποιός απο τους 100 ήταν ο μέγιστος, ο "καλυτερότερος" που λένε στα νέα ελληνικά μας :-( . Το αντικείμενο είναι η εμπεριστατωμένη ψήφος των τηλεθεατών σχετικά με τη σειρά προτεραιότητας.
Ποιός απο τους 100 θα επισκιάσει τους άλλους σύμφωνα με τη προτίμηση του τηλεθεατή; Ποιός ευεργέτης θα πάρει το τελικό βραβείο που θα είναι ταξείδι σε εξωτικό νησί με 32 γράμματα; Τι θα είναι αυτός/αυτή; Πολιτικός, φιλόσοφος, στρατιωτικός, συγγραφέας, ηθοποιός, άγνωστος στρατιώτης, κατακτητής, η Ωραία του Πέρα, τί; Με ποιό κριτήριο κάποιος θα υπερτερίσει άλλου; Θέλει πολύ προσοχή το πράγμα, πώς θα ψηφίσεις δλδ τον Χ ρίχνοντας στα ερέβη τον Ψ, αιωνίως να χοροπηδάει απο ντροπή στο τάφο του που οι νεοέλληνες τον έχουνε γραμμένο, πώς παίρνεις την αίγλη απο τον έναν και τη δίνεις στον άλλο, με τι κριτήριο η κα Πουλχερία θα καταψηφίσει τον Κολοκοτρώνη και θα προτιμήσει έναν άλλο, γιατί πάντα συχαινόταν τους μουσάτους, ε; Ασε που επιτέλους θα στείλει απο εκεί πούρθε τον Δημοσθένη που τσεβδιζε κιόλας (και βασάνιζε στο σχολείο το κανακάρη) ενώ ο Λαζόπουλος μια χαρά ξεσπαθώνει και μας τα λέει χύμα, αλλά! Το πράγμα απαιτεί όλη μας τη φαιά ουσία. Δύσκολο. Θέλει πολύ σκέψη


απο τους μικρούς έως και τους μεγάλους.
Τεράστια τα ερωτηματικά που κατακλύζουν το μυαλό μας. Ποιός θα είναι ο τυχερός, που θα πάρει τον big brother του και θα στεφτεί "άξιος"; Που θα κατακυρωθεί απο όλη την ελληνική επικράτεια ώς ο Εξοχος όλων των εποχών. Θα τον στραβοκυττάνε βέβαια οι επιλαχόντες απο τους τάφους τους-σπίτια τους, αλλά τι να κάνουν, η αθάνατη ψυχή των Νεοελλήνων θα το πεί, θα το λαλήσει, θα το ψηφίσει και θα το υπερασπισθεί στο τηλεοπτικό μαλλιοτράβηγμα (συγνώμη debate το λένε τώρα) που θα ακολουθήσει.
Αθάνατη Ελλάς
ρούφα το γάλα σου
έτσι κι αλλιώς
σ' αρέσει να σκάς
αλλά στη ΤιΒι
που σε χρειάζεται
για να κάνει εκπομπή
κατεβάζεις ως κάτω το βρακί
και εκεί
βεβαίως (παρα)μιλάς
και συμμετέχεις
στα κοινά (κενά)
και καταψηφίζεις
ό,τι σε χαλάει
για να δείξεις
σε όλους του λαούς
τι σημαίνει
Η
Νέα (Γ) Ελλάς

Τρίτη, Φεβρουαρίου 17, 2009

Η οδοντόκρεμα

Η πώς το σωληνάριο μιάς οδοντόκρεμας θα σας διαλύσει τη σχέση σας.
Διάβασα στο περιοδικό ΕΥ ΖΗΝ ένα άρθρο σχετικά με τις εύθραυστες σχέσεις ζευγαριών που αρπαζόμενα απο το ένα τίποτα, τη βρύση που στάζει (αλλά που ΕΣΥ δεν διόρθωσες), το κάθισμα της τουαλέττας (που το αφήνεις μονίμως ανασηκωμένο) βγάζουν όλα τα απωθημένα τους πάνω στο έτερον ήμισυ και τελικά ή κρεμάνε μούτρα ή χωρίζουν. Ενα πολύ καλό άρθρο για τα προβλήματα της εποχής μας.







Αυτό που με έκανε να σταθώ ήταν το θέμα της οδοντόκρεμας. Τσακώθηκε ο γράφων με τη κοπέλλα του όταν εκείνη του έκανε παρατήρηση για το τρόπο που μεταχειρίζεται το σωληνάριο της οδοντόκρεμας. Εκείνος το άφηνε ανοιχτό - ξεραινόταν το περιεχόμενο = καυγάς. Το ζούλαγε στη μέση και όχι απο κάτω = καυγάς. Ξαφνικά αναρωτήθηκα, πώς συμπεριφέρομαι στην οδοντόκρεμα του σπιτιού και αν αυτή σκοπεύει να μου γκρεμίσει το γάμο μου. Ταυτίστηκα απόλυτα με τον αρθρογράφο, Γιώργο Κωνσταντινίδη, που απόρησε για τη γκρίνια της κοπέλλας του, γιατί και εγώ την ξεχνάω ανοιχτή, πόσες μα πόσες φορές έχω χάσει και το καπάκι και τη κλείνω με ένα κομματάκι αλουμινόχαρτο, επίσης απο τη μέση την πιάνω και τη ζουλάω για να βγεί, ενώ ο Κ τη ζουλάει απο κάτω πρός τα πάνω. Ποτέ όμως δεν μαλώσαμε γι' αυτήν . Ενώ εκείνοι γίνανε μαλλιά κουβάρια. Και χωρίσανε μετά.

Αυτό που με αποτελείωσε στο άρθρο ήταν η γνώμη κάποιας επικοινωνιολόγου ότι "'οσοι παραμελούν να βάλουν το πώμα στην οδοντόκρεμα, παραμελουν και τις γυναίκες" και "Πώς μπορεί ενας άντρας να πιάσει απαλά μια γυναίκα απο τους γοφούς όταν ένα ταλαίπωρο σωληνάριο το συνθλίβει απο τη μέση;" Ελεος βρε παιδιά! Τι μου λέτε δλδ, ότι παραμελώ τον άντρα μου ή δεν του φέρομαι όπως πρέπει με βάσει μιά οδοντόκρεμα!!! Ούτε ο αστυνόμος Σαϊνης δεν θα έβγαζε τέτοια συμπεράσματα!

Και κάθομαι και σκέφτομαι πως δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο στην εποχή μας απο τις λογείς γενικευμένες εξυπνάδες που ο κάθε ένας λέει δημοσίως για να παρασύρει τον κόσμο σε συμπεράσματα. Αλλοίμονο αν τα τέστ " δείξε μου το βρακί σου, να σου πώ τι πεθερά θα αποκτήσεις" ήταν και σοβαρά!.

Ολο το βράδυ χθές καθόμουνα σε αναμένα κάρβουνα. Ελειπε το πώμα της οδοντόπαστας.. κάπου τόχα πετάξει. Αφαντο! Επίσης ήταν ζουληγμένη στη μέση σαν ανάποδο γαμώτο. Περίμενα τον καυγά..που όμως δεν ήρθε. Μάλλον δεν ανήκουμε στα μοντέρνα ζευγάρια που μαλώνουν για να επικοινωνούν,, ισορροπώντας έτσι τις σχέσεις τους και έχουν κάνει τσίκλα το " άμα δεν έχεις τίποτα να πείς, πρέπει να τσακωθείς".

Αραγε εσείς θα μαλώνατε για τη κουλούρα της τουαλέττας, τη βρύση που στάζει, το κουμπί που δεν ράφτηκε, βάζοντας ετσι υποθήκη στη σχέση σας;

Παρασκευή, Φεβρουαρίου 13, 2009

Γειτονες

Παρακαλώ όσοι ενδιαφέρεσθε δώστε μία γνώμη. Εχω πρόβλημα με τους γείτονες στη πολυκατοικία που μένω.
Γεγονότα
Κάθε σχεδόν βράδυ εδώ και 20 περίπου μήνες απο τότε που μετακομίσαμε σε αυτό το διαμέρισμα, η οικογένεια του κάτω ορόφου αφήνει τη τηλεόραση στη διαπασών τις νύχτες μετά τα μεσάνυχτα, είναι τόσο δυνατά που ακούμε καθαρά τους διαλόγους/μουσικές και δεν μπορούμε να κοιμηθούμε. Συγχρόνως έχει βάλει το σκύλο στο μπαλκόνι ΜΟΝΙΜΑ, γαυγίζει συνέχεια το δόλιο το σκυλί, λερώνει δεν τα μαζεύουνε, μυρίζει άσχημα το καλοκαίρι. Μία απο τις "κυρίες" αυτές κάνει συνεχώς παράπονα σε όλους και για όλα. Επανηλειμμένα έχω πάει στο σπίτι της και της έχω ζητήσει να χαμηλώνει την ένταση το βράδυ, με έγραψε κανονικά. Μετά της χτύπησα το κουδούνι μία νύχτα, περασμένες 12.30 μου άνοιξε και της παραπονέθηκα ξανά. Πραγματικά χαμήλωσε την ένταση για λίγες μέρες και μετά πάλι στη διαπασών. Την επομένη με πήρε τηλέφωνο και με απείλησε ότι θα μου στείλει τον γιό της "είναι 1.80 άντρακλας, θα σε σπάσει στο ξύλο" μου είπε. Τα ανέφερα στο διαχειριστή, ήρθε μια φορά και διαπίστωσε ότι ο ήχος ήταν πολυ δυνατός, της έκανε σύσταση, εκείνη κατηγόρησε άλλους ότι ενοχλούν κλπ. Εχθές πήγα πάλι στις 12.30 το βράδυ, της ξαναχτύπησα τη πόρτα και δεν μου άνοιξε.. έκανα βέβαια φασαρία. Σήμερα το πρωϊ με ξαναπήρε τηλέφωνο απείλησε να με μηνυσει που της χτύπαγα τη πόρτα τη νύχτα, δηλώνοντας ότι ως τις 12.30 επιτρέπεται κάθε βράδυ να κάνει πάρτυ αν της αρέσει και ξανά ότι θα μου στείλει το γιό της να με σαπίσει στο ξύλο.
Πήγα στην Αστυνομία και μου είπαν ότι μπορεί να κάνει πάρτυ έως τις 23.00 μετά είναι ώρα κοινής ησυχίας.
Υπάρχουν διάφορα σχέδια για το πώς θα προσπαθήσουμε να το λύσουμε το πρόβλημα, πρότεινε κάτι ο αστυνομικός υπηρεσίας, ο διαχειριστής, τα πεθερικά κλπ.
Θα ήθελα να μου πείτε και εσείς τη δική σας γνώμη. Τι να κάνω.

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 11, 2009

Διάπλαση συνειδήσεων

Πόσες ώρες περνάμε σαν Ελληνες κολλημένοι στην οθόνη της τηλεόρασης; Για άπειρους λόγους το κάνουμε, για ενημέρωση, για ψυχαγωγία, για εκπαίδευση, γιατί δεν έχουμε κάτι καλύτερο, γιατί μας βολεύει, γιατί συνηθεια είναι, γιατί το ίδιο κάνει και ο γείτονας/φίλος/συνάδελφος και τι θα πούμε αύριο όταν θα βρεθούμε...για ...για.. για 1000 λόγους ο κάθε ένας απο εμάς βλέπουμε τηλεοραση. ΠΟΛΛΕΣ ΩΡΕΣ.


Πάρα πολλές ώρες στηνόμαστε μπροστά στην οθόνη. Καμμιά φορά παίρνουμε και το φαγητό μας μαζί σε δίσκο-πιάτο-πιατέλλα-κατευθείαν το κουτί του ντελίβερι, χωρίς μαχαιροπήρουνα, αντε με το πηρούνι, μόνο. Τα δόντια μας αναλαμβάνουν τη κοπή, όπως και οι σκύλοι. Η γεύση να πετάγεται απο το παράθυρο, είτε τρώμε κοντρα-πλακέ είτε την τελευταία έμπνευση του the best 10-michelin-stars chef δεν βλέπουμε διαφορά γιατί η προσήλωσή μας είναι στο ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ. Οποιο πρόγραμμα. Εχει γίνει η τηλεόραση εξάρτημα αναπόσπαστο της ζωής μας, μερικοί απο εμάς έχουμε και απο μία συσκευή σε κάθε δωμάτιο, ιδιαίτερα στο μπάνιο. Ακόμη και την ώρα που χαλαρώνεις να βλέπεις...TV. Εγκεφαλικό κουρκούτιασμα.


Μας έχουν πάρει είδηση οι δημιουργοί εκπομπών και πειραματικά μας πετάνε ό,τι τους κατέβει. Μερικές ιδέες τις παίρνουν απο το εξωτερικό, άλλες τις σκέφτονται στην πορεία. Μας έχουν καταλαβει πόσο εθισμένοι είμαστε στη φτήνεια, τι έκανε ο Χ-ποιός πέθανε-παντρεύτηκε-πλούτισε και χρησιμοποιούν την τηλεορασούλα σαν το κόκκαλο, μπροστά στον πεινασμένο για δράση, για ζωή αποχαυνωμένο, αδρανη τηλεθεατή. Εσένα, εμένα, εμάς.


για να μας βάλουν στο τρυπάκι του οτιδήποτε. Ο σαβουροφάγος, σαβουροπότης, σαβουρογάμ@@ και σαβουροθεατής είναι εμπορεύσιμα είδη για περαιτέρω διάπλαση. Ο,τι θέλουν μας κάνουν. Μας σερβίρουν τις δικές τους ειδήσεις, ταινίες, ντοκιμαντέρ, πρωϊνάδικα, μεσημεριάτικα, βραδιάτικα θέματα που θα μας απομακρύνουν απο τη ζωή εκεί...έξω.


Είδα μία καταπληκτική έκθεση γελοιογραφίας στο Πειραιά με θέμα "TV και πολιτισμός" οργανωμένη απο το Εθνος. Ολη μας η ζωή, όλες μας οι απόψεις-επιδράσεις-αντιδράσεις-επαναστάσεις-επιτυχίες-ευτυχίες-αδικίες πνίγονται απο την έξη μας να καταπίνουμε ότι θέλει η Θεά Τηλεόραση, να μεταμορφωνόμαστε σε ζηλωτές της και να την μεταδίδουμε και στα τέκνα μας..μη χάσουν τη γραμμή.

Πήρα και το βιβλίο της έκθεσης. Πικρό αλλά αληθινό. Μήπως θα μπορούσαμε να περνάμε έστω και 1 ώρα λιγώτερη μπροστά στο χαζοκούτι; Ο κάθε ένας απο εμάς. Μήπως θα μπορούσαμε να σκεφτούμε τη πιθανότητα ελευθέρωσής μας απο τα δεσμά του έτοιμου ξαναμασημένου που μας προσφέρετε για να το καταπιούμε;

(H γελοιογραφία είναι του Ahmet Aykanat (Turkey)

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 02, 2009

Απο άλλο κόσμο

Χθές σε μία συζήτηση μεταξύ φίλων μου είπε κάποια ότι "είμαι απο άλλο κόσμο". Οτι δεν καταλαβαίνω πώς γίνονται και γιατί μερικά πράγματα.

Ειπε ότι "είμαι απο άλλο κόσμο" γιατί δεν μπορώ να διαννοηθώ πώς μιά γυναίκα αγοράζει ένα φόρεμα που κοστίζει και 3000 ευρώ, για μία φορά και μετά το πετάει και παίρνει άλλο ίσως ακριβώτερο. Εντάξει υπάρχουν πάρα πολύ πλούσιοι άνθρωποι που ξοδεύουν για ένδυση εκατομμύρια, όμως θεωρούσα οτι αυτοί οι τόσο πλούσιοι είναι κάποιοι άλλοι που ζούν αλλού, όχι ανάμεσά μας. "Είμαι λοιπόν απο άλλο κόσμο" όταν δεν καταλαβαίνω πώς αυτοί που ξοδεύουν τόσα πολλά και ακόμη περισσότερα σε ρούχα να τσιγκουνεύονται την αμοιβή της οικιακής βοηθού και να μη της δίνουν ούτε τα συμφωνημένα, να τη ρίχνουν όπου μπορούνε και ύστερα να τα πετάνε τα λεφτά τους σε καζίνο κλπ. Τη ξιπασιά και την αισχροκέρδεια σίγουρα δεν τις καταλαβαίνω..είμαι πολύ ξανθιά φαίνεται γι' αυτά!
Στο γυρισμό περάσαμε απο τη Σόλωνος. Το κτίριο της Νομικής το έχουν ανακαινίσει και βάψει απ'έξω, ροζέ με καθαρά λευκά μάρμαρα. Σίγουρα είμαι "απο άλλο κόσμο" γιατί δεν καταλαβαίνω πώς απο τη μιά θέλουμε να έχουμε όμορφα κτίρια, πράσινο και περιποιημένη πόλη και απο την άλλη μουτζουρώνουμε το φρεσκοβαμμένο τοίχο της Νομικής με σπρέι φτιάχνοντας γραμμές έτσι για να λερώσουμε το βαμμένο, να χαλάσουμε την εμφάνιση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς για μιά ακόμη φορά. Η Νομική απλό παράδειγμα είναι, όποιο κτίριο ανακαινισθεί, αργά ή γρήγορα κάποιοι θα περάσουν με τις μπογιές τους να το μαυρίσουν. Ετσι, για τη πλάκα τους! Είμαι πολύ ξανθιά για να καταλάβω πώς για τη πλάκα του ενός υποφέρει η αισθητική των υπολοίπων.

Τελικά χαίρομαι που με θεωρείτε εσείς οι κάποιοι "απο άλλο κόσμο", υπονοώντας ότι είμαι χαζούλα, εκτός πραγματικότητας. Δεν τη θέλω αυτή τη πραγματικότητα οπου ο κάθε ένας για να κάνει το δικό του πατάει πάνω στους άλλους, τους λιώνει στο πανάκριβο χαλάκι της εισόδου του και μετά τα πετάει τα λεφτά στα εφήμερα για να συνεχίζει να είναι δήθεν.
Είμαι βαμμένη ξανθιά, παρόλλο αυτό όμως αδυνατώ να καταλάβω πώς γίναμε τόσο μα τόσο απάνθρωποι, τόσο εγωϊστές που για να κάνουμε το κομμάτι μας θα πατήσουμε επί πτωμάτων.
Εμείς να ακουστούμε.
Ο κόσμος να μάθει για εμάς και να μας σέβεται. Με οποιοδήποτε τρόπο,
εμείς όμως να μη σεβόμαστε τίποτα.
Ούτε και εμάς τους ίδιους.

Ο άλλος κόσμος μου, τελικά μ' αρέσει. Εκεί θέλω να ζώ. Μακριά απο την παραπάνω πραγματικότητα.