Δευτέρα, Μαΐου 23, 2011

Το καζάνι

Ζώ σε ένα καζάνι. Ενα παραδοσιακό καζάνι που είτε βράζει, είτε έχει ήδη βράσει, αλλά που όλο και διάφορα τραλα λα βγάζει. Το καζάνι μου είναι πολύ ενταξει, παρόλλο που γύρω του η Ελλάδα βράζει και συνεχίζει να μας τρομάζει. Ολος αυτός ο φόβος και η αβεβαιότητα χαλάνε τη συνταγή. Εκεί που περιμένεις κρεατόσουπα γαλλική, σου βγαίνει πράσινη και σιχαμερή.

Οικογενειακά γίνεται της κακομοίρας.
Μία μάγισα μας έχει ματιάσει, όλο ανακατεύει το ζουμί της στο καζάνι...
Καζάνι Νουμερο 1. : Εφαγε μία τούμπα ο άνδρας μου και έπαθε θλάση μυών..ωσπου να ξεπονέσει, τσούπ να μία λοίμωξη στο αναπνευστικό..και μετά τσούπ πυρετός. . Μόλις χώθηκε στο κρεββάτι του με φάρμακα και σούπες.. (όχι απο το καζάνι - άλλες), τσούπ προβλήματα στη δουλειά του. Εκει που του έλεγε ο γιατρός "μη μιλάς-γδέρνεις το λαιμό σου" αυτός να ωρύεται.. Μετά του ανέβαινε ο πυρετός, μετά τον χαπακώναμε και του κατέβαινε.. Το ασανσέρ όμως αυτό δεν τον βοήθησε. Χρειάζεται να ηρεμήσει και να μη συγχίζεται.. Χαχαχαχα! Ανέκδοτο!
Καζάνι Νούμερο 2 : Την ίδια ώρα που ο άνδρας μου ασθενεί, ασθένησε και η κα Π επειγόντως. Πιάστηκε το πόδι της όταν έπεσε ο συζυγός μου. Οπως απεδείχθει, ήταν πιασμένη ένα 2μηνο..αλλά σιγόβραζε το καζάνι και δεν είχε δέσει η σούπα. Εδεσε 24 ώρες μετά το πέσιμο. Αλλά δεν το είπε αμέσως..όοοοχχχχιιι. Το άφησε να πιαστεί τελείως και μετά φωνάξαμε το γιατρό που σύστησε ανάπαυση, φάρμακα, περπάτημα με Π και ένέσεις. Μόλις έφυγε ο γιατρός, πέταξε το Π, άρπαξε το καρότσι της λαϊκής με τα ροδάκια (γιατί τη στηρίζουν πολύ καλύτερα) και ως μικρή διαολίτσα, σκαρφίστηκε πώς να τραβήξει τη προσοχή.. Ετσι, σφουγγάρισε, αέρισε το σπίτι, μαγείρεψε και πέρασε 24 ώρες γυμνάζοντας τις φωνητικές της
χορδές εξηγώντας στο κονγκλάβιο των φιλενάδων τα παθήματά της.. Τα φάρμακα θα τα πάρουμε αλλά δεν είναι σίγουρο αν θα τα πάρει.. ίσως μόνο τις ενέσεις..αλλά όχι και συνέχεια γιατί πονάνε.. Εν τω μεταξύ βέβαια περιμένει του κόσμου τις περιποιήσεις.. και κάνει σχέδια ν' αγοράσει νέο κρεββάτι ή να βάλει ντάκους κάτω απο τα πόδια του ώστε να σηκωθεί κάπως, αλλά να πέφτει κάθε τόσο αν χοροπηδάει επάνω του..να βρούμε ξυλουργό για τους ντάκους, ή να βάλουμε τη παλιά Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη που κανείς δεν διαβάζει πιά.. ε; για να τη βοηθάει με το πόδι της.. Εχουμε και κάτι παλιά playboy αν θέλεις θεία να βάλουμε απο κάτω.... Παπαπα! Οχι τέτοια! τι θα πεί ο κόσμος..
Και δώστου ανακάτεμα στο καζάνι...που έχει μεταλλαχθεί σε οθόνη τηλεόρασης.. Θα ρωτήσει τη Τατιάνα και θα μας πεί!
Καζάνι Νουμερο 3 : Με το που έπεσε ο άνδρας μου, πιάστηκε το πόδι μου.. πρήστηκε η φλέβα και δεν μπορώ να κάνω βήμα.. Είχε να πρηστεί απο το 1997 που αρρώστησε η μάνα μου. Γονάτισα κάποια στιγμή να δώ κάτι και ξανατραυμάτισα το γόνατό μου.. Ετσι το κάθε βήμα είναι με 1000 βάσανα.. Παγοκύστεις απο τη μιά, ζεστούλα απο την άλλη για το τραυματισμένο κόκκαλο.
Προβλέπεται άγριο κυνήγι των μαγισσών. Πρέπει να τις πιάσουμε και να τις κάψουμε. Να τις σουβλίσουμε ή χειρότερα να τις αναγκάσουμε να εφαρμόσουν τις οδηγίες του γιατρού στη κα Π.. Χαχα! Θα προσπαθούν να σκοτώσουν το γάϊδαρο πετώντας του φρέσκα σύκα! Να δείς που θα προτιμησουν το σούβλισμα!
αχαχαχα!

Οποιος θέλει να του στείλω ένα καζάνι, να κάνει κεφάλι.


Πέμπτη, Μαΐου 12, 2011

Παραλληλισμοί

Το 2008 ένας έφηβος πέθανε
και κάηκε η Αθήνα, μαζί με ξυλοδαρμούς και σπασίματα. Ολοι βγήκαν στους δρόμους και απαίτησαν την αλλαγή.
Ηρθε μετά τις εκλογές η αλλαγή. Με νέα μέτρα, πιθανή χρεοκοπία, ΔΝΤ κλπ.
Σίγουρα οι διαδηλωτές του τότε, εκείνοι που ζητούσαν "αλλαγή" δεν φαντάζονταν σε τι επίπεδα θα μας έφερνε..δεν φαντάζονταν τα σημερινά δεδομένα που βιώνουμε.

Μέσα του 2011 πάλι κάποιοι αθώοι πέθαναν και ξανά η Αθήνα μετατρέπεται σε εμπόλεμη ζώνη, με σπασίματα, ξυλοδαρμούς, βία. Ενδόμυχα όλοι ζητάμε μία αλλαγή. Δεν αντέχουμε άλλο, σα να λέμε.

Αναρωτιέμαι για την αλλαγή αυτή που πιθανόν να έρθει. Πόσο χειρότερη απο τη προηγούμενη μπορεί να είναι;

Κυριακή, Μαΐου 01, 2011

Wish list

Παντρεύτηκαν και οι William-Kate, να ζήσουν τα παιδιά. Μετά τη τελετή και τη φανφάρα, ανασκουμπώθηκε το Λονδίνο να καθαρίσει τους δρόμους..απο αυτό..
http://www.blinkx.com/watch-video/london-starts-post-wedding-cleanup/uoMK05YdyxQb7ZpeoC3r4w, που άφησε πίσω του το πλήθος των θαυμαστών της βασιλικής οικογένειας..Που και σκουπίδια πέταξαν, κουρέλια, μπουκάλια, χαρτιά και λέρωσαν παντού.

Ελεγα και εγώ, αναρωτώμενη πόσο ωραία θα ήταν αν αντίστοιχα καθαριζόταν η Αθήνα συστηματικά. Μία πολύβουη πόλη την οποία όλοι μας βρωμίζουμε, απο το πλαστικό μας μπουκάλι μέχρι το χαρτάκι που πετάξαμε στο δρόμο, χωρίς καμμία τύψη. Απο τους γεμάτους κάδους απορριμάτων που ουδείς ασχολείται να τους αδειάζει τακτικά, να ξεχειλίζουν και να σκορπίζουν τα σκουπίδια στους 4 ανέμους, μέχρι την απίστευτη εικόνα αδιαφορίας που μένει, απο το θέαμα των μικροπωλητών μεταναστών που απλώνουν τις λινάτσες της πραμάτειας σε πολύβουα σημεία του κέντρου - το Πανεπιστήμιο, την Ακαδημία, το Πολυτεχνείο, μη σεβόμενοι τη πολιτιστική κληρονομιά της χώρας που τους δέχθηκε. ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΙΠΟΤΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, έχω με τη Πολιτεία που επιτρέπει τα πάντα επειδή αδυνατεί να κρατήσει θέση. Μία Πολιτεία που μπερδεύει την ασυδοσία με την ελευθερία. Μία Πολιτεία που αδιαφορεί για το πολίτη, μία Πολιτεία που έχει τελειώσει.

Η Αθήνα θα μπορούσε να είναι μία υποδειγματική πόλη κόσμημα. Ηδη έχουμε ετοιμάσει ένα αξιόλογο ιστορικό κέντρο, με πεζόδρομους που οδηγούν τον επισκέπτη στους αρχαιολογικούς χώρους, στο νέο (υπέροχο) Μουσείο της Ακρόπολης, προσφέροντας ένα ανεπανάληπτο ταξίδι στην Αρχαία Ελλάδα αναδεδειγμένη απο τους νέοτερους Ελληνες. Το Αττικό Μετρό φρόντισε πέρα απο την εύκολη μετακίνησή μας να αναδείξει και την ιστορική μας κληρονομιά και με τη συνεργασία αξιόλογων ζωγράφων και καλλιτεχνών. Η φωτογραφία είναι απο το σταθμό του Αγίου Δημητρίου.
θα ήθελα λοιπόν να κάνω μία Wish list.
Αυτή η προσπάθεια διαμόρφωσης του ιστορικού κέντρου που περιλαμβάνει και τη Πλάκα θα ήθελα να επεκταθεί και σε άλλα μέρη της Αθήνας. Θα ήθελα να διαμορφωθούν τα κτίρια στις κεντρικές λεωφόρους, όχι μόνο τα ήδη υπάρχοντα νεοκλασσικά, να καθαριστούν τα μάρμαρα απο τις πολυκατοικίες, να φρεσκαρισθούν οι δρομοι, να μετριασθεί ο αριθμός των διερχόμενων αυτοκινήτων που ρυπαίνουν και βέβαια να απαγορευθούν οι γυρολόγοι με τη ξαπλωμένη πραμάτεια παντού. Αλλο είναι ο καστανάς και άλλο οι σειρές των εγχρώμων που πουλάνε τσάντες, ρολόγια, τσάντες, κάλτσες, τσάντες, μπιχλιμπίδια, τσάντες, παιχνίδια...σε όλη τη Πανεπιστημίου. ΕΛΕΟΣ πιά. Ουτε να περπατήσουμε δεν μπορούμε..Να καθαριζονται οι δρόμοι συστηματικά, όχι όποτε.., να ποτίζονται τα δενδράκια που φυτοζωούν μποροστά απο τα καταστήματα απο τους ίδιους τους μαγαζάτορες, όπως φροντίζουν τις βιτρίνες τους ας ρίξουν και λίγο νερό στο πράσινο μπροστά τους. Ας αποκτήσουμε και κάποιες ευθύνες, σαν λαός. Ας μη περιμένουμε ΤΑ ΠΑΝΤΑ απο το Κράτος.
Ποιός θα τα κάνει αυτά; Με τι λεφτά; To Κράτος αυτή τη στιγμή όχι μόνο δεν δίνει, μας παίρνει κιόλας.
Ας ξεκινήσουμε να τα κάνουμε μόνοι μας, σα πολίτες με συνείδηση όχι σαν ζήτουλες που περιμένουν τα πάντα απο τους άλλους. Εχεις κατάστημα; Το καθαρίζεις με κάποιο τρόπο. Τα νερά απο το σφουγγάρισμα μη τα ρίχνεις έξω, κάτω απο το ρείθρο. Ρίχτα στη τουαλέττα σου. Φέρε ένα μάστορη να ισιώσει τις πλάκες του πεζοδρομίου ώστε να μη πέφτουμε συνεχώς. Πλήρωσε το μάστορη απο τη τσέπη σου. Αν όλοι δίναμε απο λίγο θα υπήρχαν και καλύτερα πεζοδρόμια, η εικόνα της Αθήνας θα βελτιωνόταν. Περισσότερος κόσμος θα ήθελε να την επισκεφθεί.
Υπάρχουν άνθρωποι που θα ήθελαν να προσφέρουν εθελοντικά λίγο απο το χρόνο τους. Ναί, στη σημερινή Ελλάδα που όλοι στενάζουμε για τη τσεπούλα μας, υπάρχουν και κάποιοι που ενδιαφέρονται για κάτι πέρα απο αυτήν και ας δρέπουν την απαξίωση των συμπολιτών μας. Ας είμαστε εμείς τα κορόϊδα που θα μαζεύουμε τα σκουπίδια σας, που θα ποτίζουμε τα δενδράκια και τις αγγελικούλες που σκονισμένες αργοπεθαίνουν μπροστά απο τη κατάμεστη καφετέριά σας.
Και μη μου πείτε ότι είμαι ονειροπαρμένη. Με τα χεράκια μας βγάζουμε τα ματάκια μας (όπως κάναμε έως τώρα) και με τα χεράκια μας μπορούμε να αλλάξουμε γυαλιά. Για να βλέπουμε μία καλύτερη πόλη που οι ίδιοι, συνειδητά αναπλάσαμε σαν το Φοίνικα. Απο τις ίδιες μας τις στάχτες.