Δευτέρα, Αυγούστου 01, 2016

Τα όνειρά μου γαλανά με τούφες απο άσπρο

Πως αλλάζει ο άνθρωπος και τα όνειρά του! Αλλα θέλεις στα 15 σου, άλλα στα 25 και πολύ περισσότερα άλλα στα 55 σου. Ισως όσο μεγαλώνουμε να σταθεροποιούμεθα στο τι θέλουμε  και πως το θέλουμε, να απλοποιούνται οι επιθυμίες μας. απο τα αυθόρμητα 15 που αν τα έφτιαχνες με αυτόν/αυτήν που αγαπούσες είχες το κόσμο όλο στην αγκαλιά σου. Το αντίστοιχο στα 35 ισχύει όμως δεν φτάνει μόνο το σέξ, θέλεις κι άλλα, όλο και περισσότερα στα 45, προστίθεται και τα προβλήματα υγείας . και φτάνεις στα 85 σου... που με κάλυψε γι' αυτό ένας γνωστός μου ηλικιωμένος "να ευχαριστείς το Θεό που έχεις στύση". 

Τα δικά μου όνειρα είναι πράγματα πέρα απο εμένα. Ισως γιατί αισθάνομαι πλούσια χωρίς να είμαι χρηματικά πλούσια. Εχω περάσει διάφορα και καλά και άσχημα στη ζωή μου, τα έχω θαλασσώσει, άλλες φορές είχα κάνει σωστά πράγματα..εχω φάει σφαλιάρες απο λάθος επιλογές, αλλά έχω πετύχει σε πολλά πράγματα. Εκτισα  την αυτοπεποίθησή μου, χαλικάκι, χαλικάκι με τη βοήθεια της Φιφής Βερβελίδη (ψυχολόγου), όταν όλοι μου τραβούσαν το χαλί κάτω απο τα πόδια μου για να τη πατήσω, ώστε να μην ανεξαρτοποιηθώ, να μη φύγω για να κτίσω τα δικά μου όνειρα, να μείνω εκεί δίπλα τους, γιατί με είχαν ανάγκη, γιατί πάντα φοβόντουσαν μη τους φύγω. Και ότι φοβάσαι το λούζεσαι. Νόμος της φύσεως που γίνεται πράξη ώστε οι εμπειρίες να σε ωριμάζουν σαν άνθρωπο. Ιδιαίτερα το να πέφτεις σε άγνωστα νερά, χωρίς να ξέρεις τι και πως. 

Τα όνειρά μου αφορούν φάλαινες. Αγαπώ αυτά τα πελώρια κήτη που ζούν στις θάλασσες, τους ήρεμους γίγαντες που διαθέτουν μεγάλη νοημοσύνη για επιβίωση και που επικοινωνούν με τραγούδια και ήχους. Θα ήθελα να ζούσα κάπου κοντά τους, ή να ταξίδευα με καράβια που πλησίαζαν τα κοπάδια και να τις έβλεπα στο στοιχείο τους, ελεύθερες. 

Αυτό είναι το τωρινό μου όνειρο. 

Παράλογα, γονείς, παιδιά και οι λύκοι μέσα μας

Οι γονείς θέλουν τα παιδιά τους να μην υποφέρουν, να έχουν καλύτερη απο εκείνους ζωή, να ζήσουν χωρίς κόπους, ή τουλάχιστον με λιγώτερους απο εκείνους κόπους. Αν οι ίδιοι έχουν βασανισθεί στα χέρια τρίτων, ακόμη κι αν αυτοί οι τρίτοι ήσαν συγγενείς, προσπαθούν να απομακρύνουν τα παιδιά τους όσο πιο μακριά γίνεται απο αυτούς τους ανθρώπους που έδωσαν στη μητέρα και πιθανόν στον πατέρα τους τόσο πόνο.
Λογικό είναι. Φυσικό είναι.
Το πρόβλημα ξεκινάει όταν το παιδί δεθεί με κάτι ή με μία τοποθεσία που του αρέσει τρελλά αλλά που έδωσε στους γονείς τεράστιο πόνο. Προσπαθούν να το αποτρέψουν να πηγαίνει εκεί, βάζουν 1001 εμπόδια, τα οποία το παιδί ξεπερνά γιατί είναι νέο σε ηλικία, τα εμπόδια της γιαγιάς είναι γελοιότητες για το νέο παιδί που βράζει το αίμα του.
Του λένε παράλογα πράγματα : πρόσεχε το δρομο που θ' ακολουθήσεις, "Αλβανοί" ρίχνουν πέτρες και χτυπάνε τα περαστικά αυτοκίνητα = μύθευμα.
Πρόσεχε τους γείτονες είναι άπληστοι, μοχθηροί και ανελέητοι : πιθανή αλήθεια΄ - όμως το παιδί που ως τώρα δεν έχει εμπειρία, δεν καταλαβαίνει. Θεωρεί ότι οι γείτονες που το φίλευαν γλυκά ή καλά λόγια όταν ήταν 8 ετών είναι καλοί άνθρωποι. Δεν ξέρει τπτ για την ανθρώπινη φύση γιατί απλά είναι παιδί.

Ετσι το παιδί, που διατηρεί τις εμπειρίες και αναμνήσεις του παρελθόντος αποφασίζει ν' αφήσει πίσω τις προειδοποιήσεις των γονέων του και να τραβήξει μπροστά..πηγαίνοντας να ζήσει στη φωλιά του λύκου, εκεί που οι γονείς του πόνεσαν πολύ. Κουταμάρα του. Εξυπνάδα του. 
Οι γονείς του, παρόλλη τη μεγάλη ηλικία τους, συνεχίζουν να προσπαθούν να το αποτρέψουν. Ποτέ δεν είναι αργά να φύγεις απο ένα μέρος και να πάς σε ένα καλύτερο. Καλύτερα να φύγεις απο έναν διάβολο που ξέρουμε, αλλά εσύ δεν ξέρεις και να πάς όπου αλλού στο άγνωστο, ίσως στο νέο μέρος να μην υπάρχει τόσο ισχυρός διάβολος.
Του κάνουν προβλήματα, πότε κόβεται το ρεύμα, πότε το νερό, πότε ο ένας γείτονας κοροϊδεύει το παιδί σου, πότε ο άλλος. Οι γείτονες κάνουν αυτό που έκαναν πάντα "δεν θέλουμε ξένους στη περιοχή μας να μας ανακατεύουν με τις καινοτομίες τους - τράβα γι' αλλού". Οι γονείς εκμεταλλεύονται την οπισθοδρομικότητα της περιοχής για να τραβήξουν το παιδι τους μακριά. Ακόμη κι αν έχουν το ένα πόδι στο τάφο, προσπαθούν. Το παιδί αποδεικνύεται στουρνάρι. Στυλώνει τα πόδια και θέλει να ζήσει μέσα στο στόμα του λύκου. 

Δεν φοβάται το λύκο τους. Γενικά δεν φοβάται τους λύκους.