Στιλέττο και ποδάρια

Σαν γυναίκες πολύ συχνά φοράμε γόβες με ψηλά τακούνια, αλλά και στιλέττο, Χριστιανή μου, πρωϊ-πρωί με τη τσίμπλα στο μάτι να φοράς 15 πόντους τακούνι στο γραφείο όπου στέκεσαι 8 και βάλε ώρες και ταλαιπωρείς τα ποδαράκια σου εν ονόματι κάποιας μόδας, αν τα πόδια είχαν στόμα θα κραύγαζαν "Αμάν πιά. Ελεος! ".

Και ο λόγος?

Μήπως μιλάμε για τους εραστές της γόβας

για τους άντρες

και τ' αντράκια

που τρελλαίνονται

όταν βλέπουν

τα εν λόγω παπουτσάκια?

όλα τα φετίχ που έχουν μέσα στο μυαλό τους βγαίνουν πρώτο τραπέζι πίστα, μην μου αρχίσετε για την ομορφιά του γυναικείου ποδιού μέσα σε ψηλό γοβάκι, γιατί θα με κάνετε να σας πώ για τα χάλια του ανδρικού ποδιού μέσα σε βρώμικα, απεριποίητα παπούτσια.

Με νευριάζει που πολλοί άντρες, που όλο τους κομψευόμενους κάνουν, με τα ρούχα τους και τις κολώνιες τους, το πόσο αδιάφοροι είναι για την κατάσταση των παπουτσιών και των ποδιών τους.

Βλέπεις ένα καλοντυμένο κύριο με βρώμικα, αγυάλιστα και στραβοπατημένα παπούτσια. Βάλε τουλάχιστον ελβιέλλες ρε φίλε που στο τέλος-τέλος τις πετάς στο πλυντήριο και καθαρίζεις. Η γυάλισέ τα.

Η είσαι σε σινεμά και ξαφνικά σου έρχεται μία μπόχα που λές θα πάρω τα βουνά και τα όρη, τι είναι αυτό, και είναι ο διπλανός σου που έβγαλε τα παπούτσια του για να τεντώσει το πόδι του ξεχνώντας ότι τις ίδιες κάλτσες τις φοράει εδώ και μία εβδομάδα.. Πίφ!!! Γρήγορα αλλάζω θέση πρίν σκάσω.

Καί τώρα που έρχονται οι ζέστες, όλοι θα ξεπεταχτούν στις παραλίες με τις απεριποίητες ποδάρες τους, με τους κάλους και τα σπασμένα νύχια ...μπλιάχχ!

Κριτική όμως να κάνετε στα ρούχα μας, στα μαλλιά μας και στην εμφάνισή μας ξέρετε..Και ουαί σε αυτές που δεν είναι διατεθειμένες να σπάσουν τη μέση τους φορώντας γόβες 10 ποντες..

Rock chicks

Αυτό το τεστάκι το είδα στο blog της γλυκιάς Chloe, μου άρεσε τόσο που το έκανα. Και ιδού τα αποτελέσματα. Είμαι η Bjork (που μου αρέσει και η μουσική της πα-ρε-πει-πτό-ντως)..

Which Rock Chick Are You?

Εθνικός εορτασμός

Παρατηρώντας τις εθνικές μας εορτές βλέπω ότι σαν λαός γιορτάζουμε περισσότερο τις δύσκολες εποχές παρά τις εύκολες, τα λυπητερά γεγονότα απο τα εύθυμα κλπ.

Γιορτάζουμε περισσότερο το Πάσχα και τα πάθη του Χριστού, από τα Χριστούγεννα και τη γέννησή του, μας ενδιαφέρει ο θάνατος και οι επιτάφιοι απο τις γεννήσεις και τις χαρές. Επίσης γιορτάζουμε την έναρξη του Β Παγκοσμίου Πολέμου, την 28/10/ παρά την λήξη του πολέμου. Ισως να είμαστε και οι μοναδικοί που δεν χοροπηδάμε την επέτειο που τελείωσε το ολοκαύτωμα του Β. Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά παρελαύνουμε για την έναρξη της σύρραξης.

Και τώρα γιορτάζουμε την έναρξη της επανάστασης του 1821 αλλά δεν γιορτάζουμε την λήξη της.

Δεν γιορτάζουμε την ημερομηνία που η Ελλάδα έγινε ανεξάρτητη απο τους Τούρκους.

Αυτό όχι μόνο δεν το γιορτάζουμε αλλά δεν ξέρουμε και πότε ακριβώς έγινε. Η διδαχτέα Ιστορία είναι νεφελώδης επί του θέματος, έγινε όταν ήρθε ο Οθωνας, όταν ήρθε ο Καποδίστριας, όταν έφυγε ο τελευταίος Τούρκος απο τα εδάφη, όταν ελευθερώθηκε η Κρήτη?

Αλλά όποτε κι αν η Ελλάδα εμφανίσθηκε σαν μικρό μέν αλλά υπαρκτό κράτος, ούτε αυτό δεν γιορτάζουμε.

Δεν το θεωρούμε άραγε άξιο ενός εορτασμού?

Μιάς τουλάχιστον παρέλασης?

Γκαμέ οβέ!!

Τι σημαίνει?
Πώς φαίνεται να είσαστε όλοι σας καλά παιδιά και κοράσια απο σπίτι, με λίαν καλώς απολυτήριο και με χρηστές παρέες.
Το "γκαμέ οβέ " δεν πάει ποτέ μόνο του συνοδεύεται απο ανοιχτές παλάμες και κοσμητικά επίθετα για τη μαμά του, τη θεία του και καμμιά φορά και την Παναγία του.

Λοιπόν στα αγγλικά το γκαμέ οβέ σημαίνει game over και απαντάται σε όλα τα online παιχνίδια τύπου arcade, όταν έχετε χάσει παταγωδώς, όταν έχετε γίνει χώμα όταν σας έχουν φάει λάχανο με σκορδαλιά και τζατζίκι..
Χαμένοι, έ χαμένοι
στο διάστημα και ακόμα πιό εκεί που φωνάζετε και δέρνεσθε για τον πάκ μαν, (άλλο προϊστορικό ούφο) ή τους invaders..

Φάσεις του παιχνιδιού.

Εναρξη (εδώ όλα καλά με το κεφάλι ψηλά ο Κ. πιστεύει ότι αυτή τη φορά έχει την επιτυχία στο τσεπάκι καλού - κακού λεέι και το Πάτερ ημών..ποτέ δεν ξέρεις)

Ακολουθούν οι εξής εκφράσεις με τη σειρά

νιά νια νιά μανταλάκες ε μανταλάκες

Αν νικήσει.. ευτυχώς η κυρία στο διπλανό διαμέρισμα είναι λίγο κουφή..ΟΕΕΕ ΟΕΟ Ε (μετά τραγουδάει για την ομάδα του που παρεπειπτόντως την έχουν κάνει γραμματόσημο τα ΕΛΤΑ για να του θυμίζουν κάποιες παλιέέέές δόξες ..δεν το λέω όμως αυτό γιατί θα με φάει)

Αλλά άν δεν νικήσει, θα αργήσουμε να κοιμηθούμε.

Κάθε που βρίζει τους διάφορους γνωστούς αγνώστους πετάει στο πάτωμα και ότι τύχει να βρίσκεται στο γραφείο του με αποτέλεσμα το δωμάτιο να είναι πεδίο μάχης και κάποιος πρέπει να τα μαζέψει πρίν ο κόκκορας λαλήσει γιατί ο πρώτος που θα σηκωθεί και τα πατήσει θα σπάσει τα μούτρα του και επειδή εγώ είμαι εκείνη που σηκώνεται νωρίς..κρίμα είναι ρε παιδιά να πάω απο προϊστορικό παιχνίδι..

Αντε πιά!

Να ρθούν τα χελιδόνια
να τραγουδήσουν και τα αηδόνια

Αθωότητα

Ο Κ και η Ε είναι παντρεμένοι πολλά χρόνια. Εχουνε 2 μικρά κοριτσάκια σκέτα κουκλάκια που τα αγαπάνε πάρα πολύ. Μιά μέρα που τα πήγαιναν βόλτα συνάντησαν την κομμώτρια της Ε, που σκύβοντας στο ένα κοριτσάκι του λέει

- Τι κουκλί που είσαι, εσύ σε ποιόν μοιάζεις? (Περιμένοντας το παιδί να πεί, στον μπαμπά ή στη μαμά).

Απάντηση μικρής (5 ετών)
- Η στον μπακάλη ή στον μανάβη

Μαρμάρωσαν οι γονείς της μικρής που γελούσε ανέμελα, μαρμάρωσε και η κομμώτρια και μετά ξεράθηκαν στο γέλιο..

Περιπέτειες μιάς κουζινόγατας

Εχετε γειά βρυσούλες
και εσείς νοικοκυρούλες
έχετε γειά τυρόπιττες
και εσείς μπουγατσοπούλες
έτσι και η Μ μπεί στην κουζίνα
σκουντιώνται πανηγυρικά
όλα τα κατσαρολικά

Το οδοιπορικό ενός γεύματος

Το μαγείρεμα ξεκίνησε κατά τις 11.30 το πρωϊ, έφτιαξα πίττες λιβανέζικες και ταμπουλέ, απλά πράγματα (έχω εκείνο το τραλαλά σκεύος από φαγιάνς που υπάρχει για να ακουμπάμε το κουτάλι την ώρα που τηγανίζω αλλά ποτέ δεν το ακουμπάω, μόνο το βάζω όπου μου κατέβει, ενώ έχω μία μαζωχιστική αγάπη να το βάζω στα νερά και μετά φλάτς μές το τηγάνι και μετά χλατςςςςς! λαδικά πυροτεχνήματα ΠΑΝΤΟΥ!) .
Είμαι ντυμένη πολύ μοδάτα, με πλαστική ποδίτσα (πλαστική γιατί σκουπίζονται εύκολα τα παράσημα απο το λάδι), φοράω και πλαστικά γάντια κουζίνας για να προστατεύω τα χεράκια μου βρε παιδιά. Αμ πώς!

Μην ακούω γκρίνιες μαγειρεύω πάντα σε χαμηλή φωτιά, είμαι πολύ καλύτερη απο τον πρώτο συζυγούλη που όλα ταξερε, όλα τα μάσαγε όπως τότε που ξέχασε το τηγάνι στο μάξιμουμ (γιατί μιλούσε στο τηλέφωνο) και πήρε φωτιά το λάδι και οι φλόγες γλείφανε τον απορροφητήρα απο πάνω που ήταν (γιατί απεδήμησεε) από πλαστικό που έλιωσε και έπεσαν τα λιωσίδια μέσα στο τηγάνι που έκανε τις φλογίτσες φλογάρες και άρχισε ο σκύλος να γαυγίζει μανιασμένα και να δέρνεται και έτρεξε ο λεγάμενος να δεί τι γίνεται και έβαλε τις φωνές
Μαρίνα τρέξε καιγόμαστε,
λές και εγώ θα έκανα "ΤΑ ΤΖΟΥΝ! και θα έσβηνε, ο σκύλος είχε χωθεί κάτω απο το τραπέζι και κατούραγε τα πλακάκια της κουζίνας (πολύ ιδιαίτερο σκυλί ήταν αυτό γιατί όταν φοβόταν έκανε πιπί αντί για το άλλο..πάλι καλά! ) και ανοίγει ο Μ το παράθυρο να πετάξει έξω το τηγάνι...
Μηηηηηηηηη! σε πολυκατοικία είμαστε βρέ όχι στο βλαχοχώρι σου με τον κήπο έξω, θα σκοτώσεις κανέναν άνθρωπο..
Εν τω μεταξύ να καίγεται και ο υπόλοιπος απορροφητήρας και τι έκανε ο Αγγλικός Φωτεινός Παντογνώστης (γιατί οι αντίστοιχοι υπάρχουν σε κάθε χώρα, όπως και οι Ντιούκς) παρά να πάρει μιά καράφα νερό και χλάτς να την πετάξει στις φλόγες, ενώ εγώ και ο σκύλος πεταχτήκαμε έξω απο την κουζίνα εγκαίρως
Ακούστηκε ένα ΜΠΟΥΜΜΜ, πετάχτηκε ένα μαύρο σύννεφο που κόλλησε στο ταβάνι, στα ντουλάπια, στους τοίχους τα πατώματα, κάηκε και το χέρι του Μ, ...τρέχανε οι γείτονες και χτυπάγανε τα κουδούνια.
πάλι ρεζίλι έγινες βλάξ!
Επλυνε την κουζίνα μόνος του, έβαψε και το ταβάνι με ταβανόβουρτσα 3 χέρια στο πρωτότυπο χρώμα μπέζ-άσπρο, έβαψε και τους τοίχους, όχι τι νομίσατε..ήταν προκομένο παιδί..εφ΄όσον τον κράταγες ΜΑΚΡΥΑ απο φωτιές και πλημμύρες..και κυκλοφορούσε με μαντιλοδεμένο το βα-βα του το χεράκι του για να λιώνουν οι κυρίες..

Οχι τέτοια πληζ, αρκετά βάσανε έχουμε. Τέσπα. Τηγανίσθηκαν οι πίτες, ξαναπλύθηκε το πάτωμα, έκοψα τις σαλάτες κλπ.. ήρθε ο Κ και μετά αρχισε το μαγείρεμα. Αρχοντας είναι ο μάγειρας που έχει επιτελείο απο καμμιά 10ριά δούλους, να παστρεύουν, ξεφλουδίζουν, ανακατεύουν, καθαρίζουν.. Αισθάνεται ότι εκπλήρωσε την ύπαρξή του, τώρα θα δημιουργήσει το καλύτερο μενού. Στην περίπτωσή μας εγώ είμαι η τελική συμπύκνωση των 10 δούλων, ναί η Μ με τα 10 χέρια.. Και βεβαίως ο Κ έφτιαξε το τέλειο έδεσμα.

Συμβουλή πρός τις/τους ανύπαντρους.

Μάγειρες να παντρεύεσθε. Το φαγητό σας θα είναι θεσπέσιο. Οσο για τη λάντζα έτσι κι αλλιώς εσείς θα την κάνετε, οπότε ας απολαύσετε πρώτα..

Καύσεις και εκταφές

Θέλω να μου πεί κάποιος γιατί δεν επιτρέπει η Ορθόδοξη Εκκλησία την καύση σε όποιον θέλει να καεί ανεξαρτήτως δόγματος, αλλά επιβάλει την ασέβεια της εκταφής σε όσους ζούν σε μεγάλες πόλεις ή δεν έχουν οικογενειακό τάφο.

Επιτρέπεται να χρεώνονται οι άνθρωποι το κόστος αγοράς ενός οικογενειακού τάφου (αν βρούν χώρο δηλαδή) για να ταφούν αργότερα, να φιλάνε κατουρημένες ποδιές για έναν τάφο, που θα επωμισθούν και οι συγγενείς τους σαν έξοδο συντήρησης εσαεί, μόνο και μόνο για να μην γίνει εκταφή? Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ασέβεια απο την εκταφή για να μη πώ για το συναισθηματικό κόστος των συγγενών που χρειάζεται να πληρώσουν τους νεκροθάφτες να ξεθάψουν τα απομεινάρια των αγαπημένων τους και να τα κλείσουν στο οστεοφυλάκιο ΑΝ έχουν λιώσει..

Να μου πείτε και μένα σε ποιά θρησκεία επιτρέπεται να ξεθάβουν τους νεκρούς και να τους πετάνε στα κουτάκια, ενώ να απαγορεύεται η καύση που δεν μολύνει τη γή, δεν επιβαρύνει εφ όρου ζωής τους ζώντες και δεν τους περαιτέρω τραυματίζει με καταστάσεις βανδαλισμού (γιατί αν παρευρεθείτε σε περίσταση εκταφής, μπροστά στα μάτια σας μαζεύουν σάρκες και οστά και τα επανατοποθετούν σε άλλη περιοχή του Κοιμητηρίου, στα αναλλοίωτα).

Η Ορθοδοξία χρειάζεται ανακαίνιση. Αν δηλαδή θέλει να συνεχίσει να υπάρχει σαν θρησκεία των πολλών.

Κι άλλο Hummer

Πρωϊνό οδήγημα..

Περνάει απο μπροστά μας ένα Χάμερ με ξένες πινακίδες...Δεν ήταν του στρατού, σαν εκείνο που εκλάπη προσωρινά απο στρατόπεδο στην Εύβοια..όχι ανήκε σε ιδιώτη.

- "Πόσο κάνει ένα Χάμερ, Κ.?"
-"Μμμ, πολλά, περίπου τόσα..."
- "Χριστέ μου..εκεί που έδωσε τόσα πολλά για αυτό το έκτρωμα (το είχα μπροστά μου το Χάμερ σταματημένο στο φανάρι, ήταν σαν τετράγωνο ντουλάπι, κατάμαυρο και αντιαισθητικό) .......δεν έπαιρνε μία

να κάνει και την φιγούρα του ο άνθρωπος?

Oύφ!