Πέμπτη, Νοεμβρίου 16, 2006

Η 17 Νοέμβρη που έγινε ντροπή

Να το ξεκαθαρίσω εξ αρχής. Δεν ανήκω στη γενιά του Πολυτεχνείου. Ημουνα μικρή τότε.
Θυμάμαι όμως τα γεγονότα χωρίς να γνωρίζω την πολιτική πίσω απο αυτά.
Ζούσαμε στην Πατησίων και αναγκαστικά έβλεπα τους φοιτητές να μαζεύονται στο παλιό κτίριο του Πολυτεχνείου. Το πολύ 1, 2 χιλιάδες να κλείστηκε μέσα. Ολοι οι άλλοι απέξω. Θυμάμαι να ακούμε στο σπίτι την εκπομπή τους απο το ραδιόφωνο "Εδώ Πολυτεχνείο", όπως και τα τάνκς που έρριξαν την πύλη. Θυμάμαι τις σφαίρες και την αγωνία των γονέων μου να μην βγαίνω στο μπαλκόνι μη φάω καμμιά αδέσποτη. Θυμάμαι τα δακρυγόνα και τα κουδούνια που μας χτύπαγαν. Θυμάμαι το παιδί εκείνο που έπεσε στα σκαλιά αιμόφυρτο, που κρυφά το σύραμε με τη μαμά μου μέσα, το κρύψαμε στο υπόγειο και που σφουγγαρίσαμε μετά με μεγάλη προσοχή τα αίματα. Το παιδί αυτό έζησε.
Αυτό που δεν θυμάμαι είναι όλους αυτούς τους πολιτικούς και πολίτες του τώρα, να κομπάζουν για τη δράση τους στο Πολυτεχνείο.
Εντάξει αν είσασταν τότε δραστηριοποιημένοι ιδεολόγοι, τώρα ξεχάσατε τα ωραία ιδεώδη και το ρίξατε στο "πόσα θα φάμε τώρα και γρήγορα".
Πανηγύρι το έχετε κάνει και αν δεν με πιστεύετε, να πάτε να ρίξετε μιά ματιά στο τι γίνεται κάθε χρόνο εκεί έξω.
ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ

20 σχόλια:

Θεριό Ανήμερο είπε...

Μαζί σου.

Katerina ante portas είπε...

Eγώ που ήμουν φοιτήτρια τότε, άρα αυτής της γενιάς, δεν ξαναπάτησα στο Πολυτεχνείο, ιδίως απέξω...

Jason είπε...

Εγώ που τότε δεν υπήρχα, μπορώ πάντως και συνειδητοποιώ τι καιροί ήταν τότε και τι καιροί είναι τώρα...

tassoula είπε...

Συμφωνώ με τον jason.Tην καλησπέρα μου.

. είπε...

αυτή η επέτειος με συγκινεί πολύ. ο απτέρας μου δεν ήταν αθήνα τότε, δνε τα είδε από κοντά, αλλά όποτε ακούω αποσπάσματα ραδιοφωνικά ανατριχιάζω...

κι είναι τόσο κοντά όσα έγιναν! όταν ήμουν μικρή το έβλεπα όπως και τι εθνικές επετείους... ότι εγινε παλιά...

Ανώνυμος είπε...

δεν θυμάμαι είναι όλους αυτούς τους πολιτικούς και πολίτες του τώρα

Τώρα είναι όλοι καραφλοί, ασπομάλληδες και καμπούρηδες, πού να τους αναγνωρίσεις? Α ναι, έχουν και μεγάλη κοιλίτσα, από το καθησιό και το φαγητό, τόσος αγώνaς έγινε, πεινάς στο τέλος :-Ρ

Ανώνυμος είπε...

πές τα!!!

Ανώνυμος είπε...

ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ!!! Οπως ακριβώς τό πες! Η ιδεολογία που έγινε σκέτο -λόγια στις μέρες μας.

Σταυρούλα είπε...

Ευκαιρία πρώτης τάξης για πολιτική εκμετάλλευση κατάντησε!Αχ!

Marina είπε...

Θεριό, ευχαριστώ

Katerina ante portas, στη δεκαετία του '80 είχα πάει μιά φορά και έφριξα. Πασατέμπα, κουλούρια, σουβλάκια, μαλλί της γριάς, πορείες, τραγούδια, συνθήματα, αναρχικούς..όλα τα είχε αυτό το πανηγύρι.

Jason, οι καιροί τότε απο πλευράς επιπέδου ζωής δεν ήταν κακοί. Από πλευράς ελευθερίας, ήταν. Αλλά, να ακούς τα πολυβόλα να γαζώνουν και τις κραυγές, τα αίματα παντού, τις συλλήψεις..και μετά να βγαίνουν στις τηλεοράσεις οι λογείς δημοσιογράφοι και να λένε ότι δεν έγινε τίποτα, δεν άνοιξε μύτη.. ήταν άλλη εμπειρία που έμεινε μέσα μου ανεξίτηλη. Και μετά έρχεται το άραγμα του "τώρα". Δεν λέω ότι τώρα ζούμε άσχημα, απλά μπερδέψαμε την ελευθερία με την ασυδοσία.

Marilina, είναι φυσικό να το βλέπεις σαν τις εθνικές επετείους, έτσι έβλεπα και εγώ τον Β. Παγκόσμιο Πόλεμο, διαφορετικά απο τον μπαμπά μου που είχε πολεμήσει τότε. Χρειάζεται να ζήσεις κάτι για να καταλάβεις το μέγεθος της εμπειρίας.

Anonymos, δεν ξέρω αν έχουν τη σωματική διάπλαση που περιγράφεις, ξέρω όμως ότι πολλοί απο αυτούς πόύλησαν τα πιστεύω τους. Εγιναν ίδιοι με τη μάζα.

melomenos, κάποιος πρέπει να τα πεί, γιατί κάθε χρόνο τέτοιες μέρες τα παίρνω. Δεν λέω να μην γιορτάζονται οι εθνικές επέτειοι, να γιορτάζονται χωρίς πορείες όμως. Γιατί εκεί μπλέκονται ότι καρυδιάς καρύδι και ο αγώνας των παιδιών του τότε βγαίνει άχρηστος. Οποιος θέλει, ακουμπάει ένα λουλούδι. Και μετά στα σχολεία, Πανεπιστήμια κλπ. ας κάνουν ότι γιορτές θέλουν.

Georgia is coming to town,
renata. Σωστέ και οι δυό.

Ανώνυμος είπε...

Πρέπει να γιορτάζεται ως εθνική γιορτή.
Η πορεία στην Αμερικάνικη Πρεσβεία, να γίνεται άμα υπάρχει άμεσος πολιτικός λόγος (π.χ. Ιράκ).
Φέτος η πορεία θα έπρεπε να έχει τέρμα το ΥΠΕΠΘ και το Μαξίμου.

Ανώνυμος είπε...

εμένα πάλι η γιαγιά μου έλεγε πως οι Δεξιοί τότε λέγανε πως αυτοί που ήταν στο Πολυτεχνείο την νύχτα της εξέγερσης π*****σαν.

Unknown είπε...

Καιροσκοπισμοί.

Ντροπή τους, ή ντροπή μας που τους το επιτρέπουμε;

Marina είπε...

kαπιταλιστικό κουμμούνι, να γιορτάζεται σαν εθνική εορτή ναί. Καμμία όμως εθνική εορτή δεν έχει πορεία, ούτε πρός την Γερμανική Πρεσβεία, ούτε πρός την Τουρκική.

Βασίλη, εξυπνάδες!

Darthiir, ΣΩΣΤΟΣ! μισή δική τους και μισή δική μας.

Ανώνυμος είπε...

Το καημένο το Πολυτεχνείο το έχουν καπηλευτεί σχεδόν όλοι όσοι σήμερα είναι 50+, με το μανδύα του προοδευτικού. Μια βόλτα αν έκαναν απέξω εκείνη την εποχή έλεγαν μετά ότι βρίσκονταν στην κατάληψη.

tzo είπε...

Εύγε! Με έχουν κουράσει! Έχουν ξεχάσει τι πάει να πει πολυτεχνείο και 17 Νοέμβρη. Όπως και εγώ έχω πάψει να συγκινούμε από τότε που τέλειωσα το σχολείο και δεν ακούω τίποτε όμορφο για τον αγώνα εκείνων των παιδιών!

Blonde είπε...

Μπράβο!!!

J. είπε...

΄Ηταν η αγαπημένη μου γιορτή στο σχολείο, συμπεριλαμβανομένου του καλλιτεχνικού προγράμματος. Αλλά τώρα πια...

Ανώνυμος είπε...

Το τραγικότερο όλων δεν είναι τα πολιτικα κοκοκο, αλλά τα επεισόδια με μπάτσους και αναρχικους. Αδελφικός μου φίλος είναι στο νοσοκομείο απο ανεγκέφαλα κομματοσκυλα που χτυπούσαν με καδρόνια όποιον έβρισκαν. Χωρις σκέψη. Επιφυλάσομαι για post...

Ανώνυμος είπε...

"ΝΤΡΟΠΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ
ΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ Σ' ΕΚΕΙΝΟΥΣ...."

Υ.Γ. εννοειται τους φαλακρους με τις κοιλιές τις φουσκωμένες, τις βίλες, τις πισίνες και "τα παχιά τα λόγια τα μεγάλα"