Χθές είχαμε πάει σε ένα γεύμα με 2 φίλους μας. Οταν φθάσαμε εκεί διαπιστώσαμε ότι θα είμασταν τελικά 6 γιατί θα ερχόταν και άλλο ένα ζευγάρι, κανένα πρόβλημα. Επειδή αισθανόμασταν χαλαροί είχαμε φορέσει κάτι απλό χωρίς πολλά πολλά, του λόγου μου ένα κόκκινο μπλουζάκι και ο CGP έβγαλε την καθημερινή γραβάτα και έβαλε και εκείνος κάτι απλό αντίστοιχου χρώματος. Το γεύμα μιά χαρά, τρώγαμε με γέλια και απολαμβάναμε. Σε μιά στιγμή η Χ (η κυρία του άγνωστου σε μάς ζευγαριού) μου λέει
"Το κόκκινο δεν θα είναι το αγαπημένο σου χρώμα σήμερα!" διευκρινίζοντας ότι αν ήταν στη θέση μου και ο σύντροφός της επέλεγε το ίδιο χρώμα αμφίεσης με εκείνη, θα γινόταν καυγάς, θα έλεγε μη το βάλεις αυτό, ή θα άλλαζε εκείνη ρούχα. Το γεγονός δε ότι καθόμασταν και δίπλα-δίπλα της φάνηκε γελοίο και το είπε κιόλας.
Οι φίλοι μας "πάγωσαν" λίγο γιατί δεν ήταν και το καλύτερο σχόλιο σε ένα φιλικό άντε και λίγο επαγγελματικό γεύμα. Τον σκόπελο τον παρέκαμψα λέγοντας ότι
"άσχετο τι θα διαλέξω να φορέσω, πάντα ο Κ απο δικού του με ακολουθεί χρωματικά σαν καρμπόν. Το γεγονός αυτό δεν με χαλάει, ούτε αισθάνομαι υπεύθυνη για τα ρούχα του, ότι θέλει ας βάλει. Μας έχει ξανατύχει να φοράμε ίδια απόχρωση, μας έχουν βγάλει και φωτογραφία. Πρόσθεσα όμως ότι ειδικά σήμερα δεν είμαστε 100% καρμπόν γιατί φοράμε διαφορετικού χρώματος και ποιότητας εσώρουχα και άλλη μυρωδιά κολώνιας. Είπα ότι τα μαλλιά μου τα βάφω ενώ ο Κ όχι και δεν καταλαβαίνω γιατί αντιστέκεται τόσο στην ιδέα."
Το γέλιο που ακολούθησε ήταν ομόφωνο και χαλαρωτικό. Η ένταση διαλύθηκε και ξανα-προσηλωθήκαμε στα εδέσματα μπροστά μας.
Σκέφτομαι όμως πόσο ευαίσθητος είναι ο τομέας του savoir vivre και πόσο σωστός ήταν ο Αθήναιος όταν το ανέφερε (το link στον τίτλο). Δεν έχει νόημα να γίνομαι κακιά και να αποπάρω την αγενή για την άστοχη παρατήρηση. Δεν χρειάζεται την βοήθειά μου, μόνη της καπελλώνει τον εαυτό της και τραβάει το χαλί κάτω απο τα πόδια της.
Εντύπωση όμως μου κάνει πώς πληθαίνουν αυτοί οι άνθρωποι γύρω μας. Και δεν είναι θέμα χρημάτων αλλά μάλλον παιδείας.
Ασχετο με τις πεποιθήσεις μας είναι φαίνεται δύσκολο να σεβόμαστε τις επιλογές των άλλων χωρίς να προσπαθούμε να τους αλλάξουμε.
20 σχόλια:
ρε συ... αν είναι δυνατόν.
τέτοιου είδους σχόλια είανι τελειως χωριατικα-με την κακή έννοια.
άλλο να πεις καλοπροαίρετα "να και τα διδυμάκια" πχ, κι άλλο έτσι!
τέτοιου είδους σχόλια μπορούν αν γίνουν δεκτά από φίλους, τουλάχιστον μιας δεκαετίας, που έχεις ξυπνήσει μαζί τους, έχεις παει διακοπές μαζί τους κλπ κλπ.
Όχι όμως και από την πρώτη γνωριμία...
"να γίνουν" ήθελα να γράψω
Απάντησες με τον καλύτερο τρόπο, κατ'εμέ. Αυτή είναι πραγματικά ιστορία καθημερινής τρέλλας.
Πραγματικά, δεν μπορώ να καταλάβω την εμμονή μερικών να ελέγχνουν τους γύρω τους και να θέλουν τα επιβάλουν τη γνώμη τους ως τη "μόνη ορθή"...
Δεν μπορώ να καταλάβω βρε παιδιά, τί είναι αυτό το πράγμα με την αγένεια. Παντού το συναντάς, αλλα το χειρότερο είναι να το βρίσκεις στην παρέα σου. Οπως ανέφερε και η An-Lu, προσπαθούν να επιβάλουν τη γνώμη τους (λες και τους ζητήθηκε), προφασιζόμενοι ότι λένε την αλήθεια και είναι ειλικρινείς! (Ουφ, συγχύστηκα παλι :-D)
Απίθανη η απάντηση. Εγώ ίσως προσέθετα, ότι δυστυχώς δεν φοράμε και το ίδιο νούμερο παπούτσι , άσε δε που το έτερον-ολόκληρο δεν αντέχει και τα τακούνια!!!Μαρινάκι με έκανες και γέλασα!
Απάντησες έτσι;
Μπράβο μαθαίνεις! Χαλάλι το φροντιστήριο που σου κάναμε με τον τύπο και την εφημερίδα...
Θα μπορούσες να πεις πως είσαστε και στην πορεία πριν, γι’ αυτό και τα κόκκινα!
Το χειρότερο δεν είναι η αγένεια αλλά η δηκτικότητα.
Σοβαρά τώρα, η ομοιομορφία στο ντύσιμο, δεν πάει; Δηλαδή εγώ θα πρέπει να της λέω από το τηλέφωνο τι θα φορέσω για να μην βάλει τα ίδια; Γνωρίζει κάποιος ή με την αγωνία θα μείνω πάλι;
Έχει πέσει επειδημία αγένειας σε αυτή τη χώρα μου φαίνεται.
Marilina, να σου πώ την αλήθεια πειράχτηκα. Τόσες και τόσες φορές μας κάνουν πλάκα οι φίλοι μας για τις ιδιοχρωμίες μας, καλοπροαίρετα πάντα, εδώ όμως έπρεπε να έβλεπες το περιπαιχτικό ύφος.., δεν κατάλαβα τι είχα να μοιράσω με αυτήν τη γυναίκα που πρώτη φορά έβλεπα.
amo σωστά. Να σκεφτείς επίσης ότι η κυρία αυτή είναι στο χώρο των delicatessen, μιάς γνωριμίας για πιθανή συνεργασία..και να ξεκινάει τόσο άσχημα.
attalanti, σε τέτοιες περιπτώσεις μόνο το αστείο σώζει.
An-lu, είναι φαίνεται όλες θύματα της μόδας που ορίζει το μαύρο για όλες τις εξόδους. Να κυκλοφορούμε σαν ένα σμήνος κουρούνες. Εμένα το μαύρο δεν μ' αρέσει γι' αυτό πρέπει να τιμωρηθώ?
julia-dream, η αλήθεια και η ειλικρίνεια έχει πολλά μούτρα. Οπως συμφέρει τον καθένα
Georgia-is-coming-to-town, αυτά τα δύο μου διέφυγαν. Τα σημειώνω για περαιτέρω αναφορά, παπούτσι δικό μου νούμερο 35 δικό του 45, άσε το τακούνι..εκεί τσινάει πολύύύύ΄! Σμούτς!
gianni, μαθαίνω εύκολα είδες? Αυτή η ανόητη μου χάλασε το κέφι.
confused, και που είσαι ακόμη
Εμείς πάλι όταν μπορούμε επιδιώκω να φοράμε τα ίδια χρώματα, μου αρέσει! Αν υπήρχαν και ίδια ρούχα, ακόμα καλύτερα, σαν δίδυμα, χαχα!
Με τέτοια ψωμάκια στο συγκεκριμένο μαγαζί Μαρινάκι, προσωπικά δεν θα με χαλούσε τίποτα!
Όταν θα πάμε όλοι μαζί παρέα, θα οργανωθούμε ώστε να φοράμε όλοι παρόμοια χρώματα, τί λες; Και να της στείλεις μετά την αναμνηστική φωτογραφία.
Μαρίνα, θες να παίξεις; http://juanitalaquejica.blogspot.com/2007/03/blog-post_13.html
Παραδέχομαι το ¨γύρισμα¨ που έκανες.
Ωραία το χειρίστηκες πάντως, η ευγένια και το χιούμορ είναι η καλύτερη απάντηση στην έλλειψη στοιχειώσους ευγένιας, ευαισθησίας και διακριτικότητας.
Σου έκανα μία πρόσκληση για το παιχνίδι με τις 5 λέξεις, αν σου κάνει κέφι να το συνεχίσεις :)
Καληνύχτα
ψυχραιμία και humor, η καλύτερη απάντηση :)
Μαύρο;;;; ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΑΣΤΕΙΟ!
Πάντως η απάντησή σου ήταν πληρωμένη με Mastercard!!!!
-You got mail!
Juanita, στα χρώματα με βρίσκεις σύμφωνη, αλλά στο στύλ ρούχων,,χμμ! Δεν μπορώ να τον φανταστώ με χαμηλοκάβαλο παντελόνι και γόβες..φωτιά θα με κάψει την καϋμένη. Ευχαρίστως να παίξω το παιχνίδι με τις 7 ταινίες, στο άλλο μπλόγκ με τα πάζλς, αμα εδεήσει ο μπλόγκερ και ξανα λειτουργήσει..
snikolas, μαθαίνω απο τις άπειρες γκάφες που έχω κάνει..
yoryia, ευχαριστώ για την πρόσκληση εδώ θα γράψω κάτι με τις 5 λέξεις. Στις ιστορίες δεν τα καταφέρνω, πειράζει να είναι ποιηματάκι έμμετρο?
Elisavet, ψυχραιμία ε? Μούρθε εκείνη την ώρα να τη σκοτώσω, αντ' αυτού έφαγα όλο το ψωμί. Το παλεύω.
An-lu, έγιναν και άλλα με αυτήν, αισθανόμουνα ότι με είχε "κάτω απο το μικροσκόπιο" για δικούς της λόγους, πρώτη φορά την έβλεπα. Την ξεπέρασα βέβαια γιατί οι υπόλοιποι συνδαιτημόνες ήταν πολύ καλά παιδιά.
Επειδή σε ξέρω και μπορώ να φανταστώ το ύφος, τη λυπάμαι πραγματικά ! Ναι όντως υπάρχουν κάτι άνθρωποι και όπως είπες και πριν πληθαίνουν επικίνδυνα.. τί στο καλό γίνεται ??
Καλό σου βράδυ Μαρίνα..
mia xara apantises marina mou! bravo...akou sxolio i alli diladi
Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που αισθάνονται μία κατωτερότητα και προσπαθούν μέσα από τα καλά ρούχα, τα καλά σπίτια, τα καλά αυτοκίνητα, μιλώντας μειονεκτικά για τους άλλους να την καλύψουν αυτήν τους την εσωτερική ανασφάλεια. Κάποτε με ένοιαζε τι λένε οι άλλοι. Πλέον με νοιάζει ποιοι τα λένε. Αν είναι άνθρωποι που δεν τους γνωρίζω ή γνωρίζω ότι είναι κακοπροαίρετοι, στεναχωριέμαι για το χαρακτήρα τους και κλείνω τα αυτιά μου.
Να είμαστε όλοι καλά
Agorafoviagr
Δημοσίευση σχολίου