Τα όνειρα δεν βλάπτουν?

Read my VisualDNA™ Get your own VisualDNA™

Μικρές αποδράσεις

Φέτος το καλοκαίρι δεν είναι δυνατόν να λείψουμε όσες μέρες θέλουμε για διακοπές εξαιτίας της μετακόμισης και των λογείς μαστόρων-τεχνικών που μπαινοβγαίνουν. Μπορούμε όμως να φεύγουμε τα σβκ. Πάλι καλά να λέμε.

Πρώτη απόδραση
Λιμανάκια

Δεύτερη απόδραση

Παλιά Επίδαυρος

Μετά τις αποδράσεις πεινάμε. Αν μέν είμαστε μακριά, τρώμε κάτι έξω. Αν όμως είμαστε κοντά φτιάχνουμε κάτι στο σπίτι. Στη περίπτωση αυτή ορίστε εύκολα σουβλάκια με μπακαλιάρο (μπορεί να βάλετε και όποιο άλλο ψάρι-φέτα θέλετε), ντομάτα, κρεμμύδι, μελιτζάνες. Το σκεπάζετε με μπέηκον, αλουμινόχαρτο για να μην αρπάξει, φούρνος.

Και για να χωνέψουμε πιάσε έναν μέτριο

Τοους καλοκαιρινούς μήνες Ιούλιο- Αύγουστο μένω Αθήνα γιατί η πόλη αδειάζει και είναι παράδεισος.

Παράδεισος να οδηγείς το πρωϊ, παράδεισος το κέντρο της Αθήνας για περίπατο. Ησυχία απόλυτη, χαρά Θεού.

Δεν πάω πιά διακοπές τότε γιατί

Ολοι οι Αθηναίοι φεύγουν πατείς με πατώς σε πρός όλες τις κατευθύνσεις λές και τους έχουν βάλει πίσσα και πούπουλα.

Οχι βέβαια γιατί κάνει ζέστη, τον ίδιο καιρό είχε φέτος και τον Ιούνιο. Φεύγουν γιατί τώρα "πρέπει να φύγουν", σαν τα κοπάδια των προβάτων που ακολουθούν τις εντολές του κριαριού, φεύγουν όλοι γιατί πρέπει να κάνουνε μπανάκια, να δείξουν τις κορμάρες τους που έχτισαν με 1000 κόπους στα γυμναστήρια, να κάνουνε τρελλίτσες (για τις οποίες θα καυχώνται αργότερα), να μαυρίσουν (και στα σημεία που δεν τα βλέπει ποτέ ο ήλιος. Υπάρχει όμως επ ' αυτού και θεία δίκη, γιατί σε μερικές περιπτώσεις πρώτα τσουρουφλίζονται, μετά ξεπετσώνονται, μετά πάνε στους γιατρούς και στο τέλος μαυρίζουν αφού αλλάξουν από άσπρο σε ρόζ, σε κόκκινο, σε μώβ και στο ποθητό μαύρο) και τον υπόλοιπο κόσμο να τσαντίσουν.

Και τις μέρες που έχουν κλείσει εισιτήρια για φευγιό χαλάνε τα καράβια, ακυρώνονται πτήσεις, άπειρες καθυστερήσεις, έρχονται τα ΜΜΕ και νάαα τα παράπονα.

Κάθε χρόνο τα ίδια..βαρεθήκαμε να τα βλέπουμε. Ολο το χρόνο έχουν οι πλοιοκτήτες να κάνουν σέρβις στα σαπιοκάραβά τους και να τα έχουν έτοιμα για τις ορδές των τουριστών, για να μην χαλάνε, να μην καθυστερούνε..τι στο διάλο βλάκες είναι? Δεν θέλουνε να βγάζουνε έξτρα λεφτουδάκια? Γιατί χαλάνε τα καράβια τις ημέρες των μεγάλων εξόδων και όχι τις άλλες μέρες? Και μη που πείτε ότι φταίνε πάντα τα μπωφόρ...μη χέσω! Κάτι άλλο γίνεται, κάτι πολύ στραβό.

Κουτσά-στραβά φτάνουνε στον προορισμό τους. Και τι κάνουν εκεί? Απλά βγάζουν τον χειρότερο εαυτό τους, δηλαδή φέρονται σαν

Δεν σέβονται τους ντόπιους, τους βρίζουν, τους θεωρούν καράβλαχους. Μέρα νύχτα χαλάνε τον κόσμο είτε φωνάζοντας, είτε μαρσάροντας τα μηχανάκια, "ήρθαμε βρέεεε να μας χαίρεστε". Ασε δε την κατανάλωση νερού. Καλά τώρα τους ήρθε η όρεξη να αποθέσουν λίγη βρώμα εκεί που ανήκει? Το νερό σε ορισμένα νησιά θεωρείται ακριβό και πολύτιμο. Και τι κάνουνε οι πίθηκοι? Το αφήνουνε να τρέχει ή χειρότερα κάνουνε αφρόλουτρα...και να τα νερά και τα σαπούνια, να βουλώνουνε οι αποχετεύσεις..να τραβάνε τα μαλλιά τους οι ξενοδόχοι. Στο τέλος βγάζουν τον χειρότερο εαυτό τους στα μπάρ και στα ξενυχτάδικα, γίνονται πίττα μέχρι αναισθησίας, ξεβρακώνονται, πηδιούνται στους δρόμους (πέρυσι στη Ρόδο νομίζω), λές και έχουμε όρεξη να βλέπουμε εμείς και τα παιδιά μας τζάμπα τσόντες.

Και όταν τελικά καταλήξουνε στη θάλασσα μήπως όλα τα άλγη τελειώνουν εκεί? Μήπως το κρύο νερό τους ηρεμεί και τους καθησυχάζει? Ναι! Πώς. Φροντίζουν όλοι να κατουρήσουν μέσα στα ρηχά, καθώς στέκονται όρθιοι, τάχα μου, τάχα μου πώς δοκιμάζουν αν είναι κρύα η θάλασσα!... Αν κατουρήσουμε όλοι βρέ ζώα, η θάλασσα θα γίνει βόθρος, και η ονειρεμένη παραλία θα μετονομαστεί σε Ψυττάλεια..βόδια.

Και βέβαια υπάρχουν παράπονα ότι "χάλασε" το τοπίο, δεν είναι όπως παλιά...πώς έχει μαζευτεί κόσμος, κάθε καρυδιάς καρύδι, πώς είναι βρώμικα, ακριβά, τα φαγητά δεν τρώγονται, οι καφέδες πανάκριβοι, ο κάθε βρωμάει λάδι καρύδας ενώ κάθεται και ξερογλείφεται δίπλα σε θεσπέσιες υπάρξεις, τι σκουπίδια έχει η παραλία ... πώς χάλασε έτσι βρε παιδιά?

Πώς να είναι το δόλιο το τοπίο πρίν το λερώσετε κύριοι και κυρίες Ιουλιάτικοι-Αυγουστιάτικοι?

--------------

Φωτογραφίες βιβλιαρίων

Λέμε ότι οι πολίτες κακοπαθαίνουν απο το Δημόσιο, ότι όλο το Δημόσιο φταίει, λέπρα να είχε επάνω του θα έφταιγε. Μερικές φορές όμως φταίμε και εμείς, οι πολίτες, οι φορολογούμενοι.

Σκηνή σε παράρτημα Νομαρχίας για ανανέωση βιβλιαρίου Υγείας.

Ουρά 15 ατόμων μπροστά, οι περισσότεροι συνταξιούχοι.

Ερχεται η σειρά της μπροστινής μου κυρίας, μεγάλης ηλικίας αλλά κοτσωνάτη, καλοντυμένη πλήν πατημένα τα 70+ . Δίνει το παλιό βιβλιάριο, δίνει το χαρτί του συνταξιοδοτικού ταμείου, 2 φωτογραφίες ζητάει ο υπάλληλος, τις δίνει. Και γίνεται ο εξής διάλογος

"Δύο φωτο σας, κυρία μου"

"Σας τις έδωσα, τώρα μόλις"

"Δύο πρόσφατες φωτο, κυρία μου"

"Πρόσφατες είναι"

Μα τι λέτε τώρα, πρόσφατες, εδώ έχουμε μία νέα κοπέλλα να ποζάρει και το βιβλιάριο λέτε ότι είναι δικό σας"

"Εγώ είμαι στη φωτογραφία"

"Πότε όμως τη βγάλατε ε? Πρίν πόσες δεκαετίες"

Ε, δεν θα είναι.."

"Με κοροϊδεύεται κυρία μου.. ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ φωτο, όπως είσαστε τώρα όχι όπως είσασταν στα 20.

"Μα έχω γεράσει πολύ, ξερετε, έχω κόψει, δεν μου αρέσει να φαίνομαι τόσο χάλια.."

"Π Ρ Ο Σ Φ Α Τ Ε Σ ειδάλλως δεν έχει βιβλιάριο..¨

Πίσω στην ουρά να δέρνονται απο τα γέλια, να ρωτάει ο ένας παπούς τον άλλο "βλέπομαι ή έχω κόψει".

Με την ουρά στα σκέλια έφυγε η κυρία.

Ερχεται η σειρά μου. Δίνω της φωτό της κας Π..κυττάει την Π (που ήταν μαζί) χαμόγελάει..

"Ευτυχώς, εσείς έχετε πρόσφατη φωτό..όμως μήπως ήσασταν άρρωστη τότε που τις βγάλατε..γιατί σας αδικούν πολύ"..

Φεύγοντας απο τη Νομαρχία ή Π ήταν έξαλλη. Να βρίζει να λέει..τα χειρότερα για τον φωτογράφο που την έβγαλε σαν γριέτζω, σαν μούχλα..τις έκοψε χρόόνια απο τη ζωή της..

Ευτυχώς που έχουμε και αυτά παρόλλο τον καύσωνα..

Μαρίνα

Επειδή δεν έχω ούτε χώρο (γεμάτο το σπίτι κουτιά), ούτε χρόνο (χρειάζεται να ανοίξω τα κουτιά και να ταχτοποιησω περιεχόμενο), ούτε κότσια (μου τσάκισαν τη μέση τα σκυψίματα), φέτος δεν έχει κεράσματα και γλυκάκια.

Μόνο φιλάκια έχει

Πεσαμε στα τζάμπα δλδ.

Η φωτό είναι ζωγραφική του Man Ray

Κάρτες SIM

Σε μία κλοπή οι κλέφτες παίρνουν μόνο τις κάρτες SIM απο τα κινητά καθώς και τις data cards απο τους φορητους υπολογιστές. Και ρωτάω και λέω, Γιατί να κλέψουν αυτά και όχι χρήματα, κινητά, κάμερες, κοσμήματα?

Πρίν 5 μέρες οι φίλοι μας οι Ιρλανδοί πέσανε θύματα ληστείας με το που πάτησαν Ελλάδα. Ηρθε μετά η Αστυνομία, έγινε έρευνα και απεδείχθει ότι ό,τι έλειπε ήταν οι κάρτες των κινητών και του υπολογιστή. Τίποτα άλλο.

Μ'ηπως ξέρει κάποιος να μου πεί τι θα τις κάνουν τις ξένες κάρτες? Σε τι θα χρησιμεύσουν δλδ/

Λάμπα αλόγου

Φοράνε λάμπες τα άλογα, τα λογικά και τα παράλογα? Μάλλον. Σημερα το πρωί πήγα στον ηλεκτρολόγο για να αγοράσω διάφορους λαμπτήρες και να του κλείσω ραντεβού να έρθει να μας βάλει φωτιστικά, κλπ, κλπ, κάπως να αρχίσουμε να ζούμε σαν άνθρωποι της πόλης και όχι των σπηλαίων με ένα κερί στο χέρι.

Στον ηλεκτρολόγο είχε ουρά, τρείς μπροστά μου. Ε! Είπα θα περιμένω. Ερχεται η σειρά του μπροστινού και γίνεται ο εξής διάλογος

Πελάτης "Πέντε λάμπες αλόγου, παρακαλώ"

Πωλητής " Α! Ναί! Αλογόνου εννοείτε, τι είδους?"

Πελ. "Οχι αλογόνου κύριέ μου, Α-λό-γου, μου το είπε καθαρά ο ηλεκτρολόγος μου "

Πωλ. "Το ίδιο πράγμα είναι, πόσα βάτ κλπ"

Πελ. " Μα με περνάς για ηλίθιο, δεν καταλαβαίνεις τι λέω ή προσπαθείς να μου πουλήσεις άλλα αντι άλλων, άνθρωπέ μου? Α-Λ-Ο-Γ-Ο-Υ. Εχεις λάμπες γι άλογα ή δεν έχεις?"

Να προσπαθώ να μη γελάσω, ο ένας είχε αγριέψει και ο άλλος προσπαθούσε να μάθει τι είδους λαμπτήρες ήθελε, αλόγου/γαϊδάρου, ή αλογόνου/γαϊδαρόνου ήθελε ο πελάτης. Πώς δεν παίξαμε ξύλο ιδιαίτερα όταν ο πελάτης φούσκωσε και είπε

"Κοροϊδο δεν θα με πιάσει ένας πωλητής, είμαι του Πολυτεχνείου εγώ".

Είδαμε και πάθαμε να τον πείσουμε οτι αυτο που θέλει λέγεται ¨αλογόνο" και είναι λάμπα για να φωτίζει τους χώρους.

Θα μπορούσε να είχε ζητήσει και λάμπα κολλαγόνου. Και να μας πεί ότι είχε τελειώσει και την Ιατρική Σχολή.

Και τότε πώς θα τα βγάζαμε πέρα?

Ημερολόγιο πόλεως

Κάθε πρωί ξυπνάω γύρω στις 06.00, χωρίς ξυπνητήρι. Σηκώνομαι και φτιάχνω τον καφέ μου όπου τον πίνω στο μπαλκόνι του νέου σπιτιού. Αφουγκράζομαι την πόλη που ακόμη κοιμάται και συγχρόνως αφήνω το βλέμμα μου να περιπλανηθεί στις πολυκατοικίες απέναντι.

Στο παλιό μου σπίτι στο Ελληνικό, ποτέ δεν καθόμουνα πουρνό-πουρνό στη βεράντα, ίσως γιατί είχε ήλιο-ήθελα να λέω, μάλλον όμως γιατί πέρα απο τα δένδρα και τα πουλιά δεν είχε τίποτα ενδιαφέρον να δώ. Παράξενη η φύση του ανθρώπου, όταν ζεί εκτός λιγουρεύεται την πόλη και όταν ζεί στην πόλη, οδύρεται για λίγη εξοχή και πράσινο. Μήπως είμαι πιο κοινωνικό ζώο απο όσο νομίζω?

Ηδη η πόλη έχει να προσφέρει και να της προσφέρω. Υπάρχουν άνθρωποι απέναντι που κινουνται πίσω απο τις κουρτίνες τους. Εμείς δεν έχουμε βάλει κουρτίνες ακόμη και αυτό βλέπω τώρα ότι είναι προτεραιότητα. Συνεχώς πρέπει να τραβάω τα παντζούρια, να μην μας βλέπουν όταν π.χ. βγαίνουμε απο το μπάνιο. Γιατί κρέμωνται απο τα παράθυρα να δούν τους καινούργιους.. μην αρχίσουμε στραβά με χειροκροτήματα και σφυρίγματα ε?

Κάθομαι 3 μέρες τώρα πρω'ι στο μπαλκόνι και περιμένω. Τους γείτονες βέβαια. Ηδη άκουσα τους πρώτους σκυλοκαυγάδες, τη γειτόνισσα απέναντι που σουτάρει τα σκουπίδια απο τον 5 όροφο και τη διαχειρίστρια απο κάτω να καιροφυλακτεί.. "Μωρήηηη!" Γαβ, νιάρ και πολύ γέλιο. Είναι και ο Καζαντζίδης που μας την έχει στημένη, σβκ γύρω στις 16.00 ώρα. Που απο κάποιο χέρι ανεβαίνουν τα ντεσιμπέλ..και λέει ο Κ "δεν πά να είσαι και αετός, θα στα κόψω εγώ τα φτερά, αρχ###, που ούτε την Κυριακή δεν μ' αφήνεις να κοιμηθώ" . Ανήμερα δε την ημέρα της μετακόμισης, όταν έρχονταν τα έπιπλα και οι κούτες έδωσε παρόν και η κυρία του κάτω διαμερίσματος. Με παράπονα. Οτι κάνουν οι μεταφορείς πολύ θόρυβο με τα παπούτσια τους και τρέμει το ταβάνι απ' όπου έχει κρεμάσει τα κρύσταλλά της !!!!! Μήπως να περπατήσουν και ξυπόλητοι μη σπάσει και κανένας πολυέλαιος ε? Μήπως και σε pas de deux?

Δουλειές πολλές και πολλές χαρές. Χθές μας συνέδεσαν την ηλεκτρική κουζίνα, τέρμα λοιπόν τα έτοιμα και τα δανεικά απο μαμά/πεθερά/τραλαλα, χρειάζεται απο σήμερα να μαγειρέψω. Και βέβαια να πάω να ψωνίσω. Για πλυντήριο ακόμη δεν μας προέκυψε.. βουνά τα άπλυτα, θα δούμε. Εδώ οι ηλεκτρολόγοι, έρχονται για τα πράγματα ενα-ένα, σήμερα η κουζίνα, μετά ουφ, πούφ δεν μπορώ κουράστηκα, αύριο το πλυντήριο (λέμε τώρα), μεθαύριο κάτι άλλο αλλά θα πληρωθούν για όλα μαζί. Πάλι καλά.

Και βέβαια δεν έχω ADSL, no Sir, σαν τρελλό φορτηγό με κλεμμένη ασύρματη σύνδεση πορεύομαι. Ανάμεσα απο τα κιβώτια και τα τυλιγμένα. Με πολλά όνειρα. Για να δούμε αυτή η κούτα θα έχει μέσα κανένα πιάτο/μαχαιροπήρουνο/ποτήρι που ακόμη λείπουν? Οχι κυρία μου. Αυτή η κούτα έχει κουρτίνες.

Ούφ. Πάλι σε πλαστικά θα φάμε.