Είναι κάτι μέρες που τίποτα δεν γίνεται. Κανένα γεγονός, καμμία αναταραχή, απλά βασιλεύει ηρεμία τόση σε βαθμό κακουργήματος. Πώς βαριέμαι! Αφάνταστα.
Και όλοι μου λένε οτι οφείλω να απολαμβάνω τις ήρεμες στιγμές, να τις χαιρετώ, γιατί κάπου σε κάποια στιγμή η φουρτούνα καιροφυλακτεί. Συμφωνώ σε όλα
Ομως βαριέμαι. Βαριέμαι την ηρεμία. Βαρύ το νόσημα ε?
5 σχόλια:
Mμμμμ
Όχι τόσο βαρύ...
Ν' αρχίσεις να ανησυχείς όταν αρχίσεις να βαριέσαι γενικότερα...
Βαρύτατο και ανοιξιατικότατο!
Darthiir, ωχ! Τα χειρότερα έρχονται ε?
An-lu, λές? Μακάρι!
Eνα καλό βιβλίο μέχρι να περάσει η μπόρα??????
Κι εγώ βαριέμαι πολύ εύκολα. Εκτός από όταν είμαι διακοπές. Τότε δεν βαριέμαι με τίποτα.
Τέσπα... περαστικά εύχομαι!
Δημοσίευση σχολίου