Δευτέρα, Μαΐου 05, 2008

Τσιμπήματα

Σήμερα βγήκα στους δρόμους νωρίς να κάνω κάποιες δουλειές.

Σε μιά στιγμή εκεί που πήγαινα, αισθάνθηκα ένα τσίμπημα στο πόδι μου χαμηλά κοντά στον αστράγαλο. Γνωστό τσίμπημα εντόμου. Σήκωσα το μπατζάκι απο το παντελόνι μου και είδα τη σφίγγα να είναι κολλημένη επάνω στο καλσόν μου, την τίναξα μακριά αλλά με είχε ήδη τσιμπήσει.
Το έτριψα λίγο και πήγα στο κοντινώτερο φαρμακείο, όπου τους ενημέρωσα για το γεγονός και τους ζήτησα κάτι να μου δώσουν να βάλω επάνω. Το φαρμακείο δεν ήταν άδειο, είχε έναν πελάτη μέσα. Και έγινε ο εξής διάλογος:
Φαρμακοποιός: "τι να σας δώσω, τί να σας δώσω? Μήπως είσθε αλλεργική?"

Μαρίνα : "Εχω τροφική αλλεργία, δώστε μου κάτι για το συγκεκριμμένο περιστατικό" Εν τω μεταξύ καλού-κακού καταπίνω ενα χαπάκι για την αλλεργία που έχω πάντα μαζί μου. Αν και ποτέ δεν είχα αλλεργία σε τσιμπήματα, που ξέρεις όμως!!

Πελάτης : "εγώ ξέρετε απο ένα τσίμπημα πήγα να πεθάνω..με τρέχανε..σε νοσοκομεία..στα πρόθυρα της ανακοπής.." μπλά, μπλά..

Φαρμ.: " να σας δώσω αμμωνία?"

Μ : " Eμένα ρωτάτε κυρία μου? Εκτακτο περιστατικό είμαι, που να ξέρω τι να μου δώσετε?

Πελ. "...στα πρόθυρα του θανάτου μου φέρανε και έναν παπά να με διαβάσει..μπλά, μπλά"

Τελικά μου δίνει ένα απλούστατο στικ αμμωνίας για τσιμπήματα κουνουπιών, το βάζω στο πόδι μου κάπως σταμάτησε ο πόνος..

Φαρμ.: "να πάτε αμέσως στο νοσοκομείο, μη πάθετε τίποτα"..

Πελάτης "στο νοσοκομείο να παρακαλάτε να πέσετε στο σωστό γιατρό γιατί εγώ τότε..πρήστηκα..ανακοπή..με μεταλάβανε..μπλά μπλά", είπα να του πώ τίποτα , αλλά μετά λέω..άσε τόχει χαμένο!

Με τη καρδιά περιβόλι φευγω τρέχοντας απο αυτό το φαρμακείο και ψάχνω για άλλο. Ωσπου να πάω στο επόμενο είχα γίνει μούσκεμα και το πόδι μου τούμπανο.Μπαίνω στο φαρμακείο, λέω το περιστατικό. Η φαρμακοποιός σβέλτα παρατάει τους πελάτες, με καθίζει και με ρωτάει αν έχω πρόβλημα με τη κορτιζόνη, όχι της λέω.Μου έβαλε στο πόδι μου΄μία κρέμα η οποία επέδρασε αμέσως. Ωσπου να φτάσω σπίτι μου είχα ξεπρηστεί και ήμουνα μιά χαρά.
Και λέω, πώς πνίγεται κανείς σε μία κουταλιά νερό. Σκέψου να μην ήταν μία σφίγγα και να ήταν ένας σοβαρώτερος τραυματισμός..ο τραυματισμένος θα έδινε στον εαυτό του τις Πρώτες Βοήθειες γιατι ο φαρμακοποιός θα είχε παραλύσει.Οσο για τον πελάτη...να τον πάρουν στα νοσοκομεία του Στρατού να έμψυχώνει τους τραυματίες για γρήγορη ανάρρωση!

17 σχόλια:

ELvA είπε...

"Στην Ελλαδα ζεις,ρε κοριτσι μου, δεν ξερεις τι γινεται"; Ετσι μου λενε συχνα γνωστοι οταν γκρινιαζω και εγω σαν και εσενα για τα οσα στραβα βλεπω και αντιμετωπιζω καθημερινα! Εχεις δικιο που αγανακτεις, αλλα που να το βρεις; Εχω ακουσει μεχρικαι περιπτωσεις ατομων που απευθυνθηκαν
σε ωρα αναγκης, σε φαρμακειο,αλλα αφου οι τυποι που δουλευαν εκει ΔΕΝ ηταν φαρμακοποιοι και δεν ηθελαν ευθυνες δεν τους βοηθησαν! Μηπως επεσες και εσυ σε τετοια περιπτωση; Αφου τη γλυτωσες ετσι μη μιλας! Εχει και χειροτερα, σαν κι αυτον με τα ..προθυρα της ανακοπης και την μεταληψη!χαχα

Γιόζεφ Κ. είπε...

Με τα παζλ ασχολείσαι ακόμη;

Julia_Dream είπε...

Και μη χειρότερα να λεμε! Απαράδεκτη η πρώτη "φαρμοκοποιός". Περαστικά σου Μαρίνα, ολα καλα να είναι!

kostasst είπε...

Αντί σχολίου, ένα ανέκδοτο:

Πάει μια κυρία σε έναν φαρμακοποιό.
-Θέλω να μου δώσετε ένα μπουκαλάκι δηλητήριο, για να το δώσω στον άντρα μου που με απατά.
-Μα τι λέτε κυρία μου; Είναι δυνατόν να σας δώσω δηλητήριο για να δολοφονήσετε το σύζυγό σας;

Η γυναίκα βγάζει από την τσάντα της μια φωτογραφία και του τι δείχνει. Στη φωτογραφία φαίνεται ο άντρας της γυναίκας σε τρυφερή στιγμή με τη γυναίκα του φαρμακοποιού.
Οπότε ο φαρμακοποιός, κοιτάζοντας τη φωτογραφία λέει στη γυναίκα:
-Δεν μου το είπατε ότι είχατε φέρει και συνταγή!

An-Lu είπε...

Μη χειρότερα κούκλα μου...μη χειρότερα....

Princess είπε...

Μια κορτιζονουχα αλοιφη δεν κανει ποτε κακο -ειδικα που σαι κι αλλεργικη.. Αυτο με τα φαρμακεια ενα χαλι ειναι... Να μπαινω με τη μουρη τουμπανο, γεια σας, μπορειτε να μου κανετε μια κορτιζονη των τοσων ml (κραταω παντα πανω μου και το χαρτι με τη σωστη δοσολογια), κι η φαρμακοποιος να ασπριζει, να κοκκινιζει, να μαυριζει, και να με πεταει εξω να παω "στων πρωτων βοηθειών!". Που σιγα δηλαδη που θαφτανα ως εκει!!!!

TzinaVarotsi είπε...

Δεν της έριχνες πέντε φάσκελα και να έφευγες αμέσως;...(τς τς τς άχρηστοι άνθρωποι!)

Marina είπε...

Elva, νευριάζω αφόρητα όταν πέφτω σε άσχετους. Επειδή οι φαρμακοποιοί της γειτονιάς μου είναι πολύ efficient και εξυπηρετικοί, έχω κακομάθει έτσι άμα πέσω σε στουρνάρι..γίνομαι πύρ και μανία. Δεν της ζήτησα κάτι δύσκολο, κάτι για ένα τσίμπημα, βρε αδελφέ!!!

Γιοζεφ κ. Πάντοτε! Κάθε 2-3 μήνες έχω ένα έτοιμο. Αν θές να τα δείς, κύττα δεξιά στο Flickr, εκεί τα έχω όλα εκτεθειμένα.

Julia dream, πραγματικά ξύλο ήθελε!

kostasst, πολύ καλό το ανέκδοτο, ευχαριστώ

An lu, πάλι καλά να λέμε που δεν με πέταξε και έξω.

princess, Αυτό για τις ενέσεις το έχω ξανακούσει. Λοιπόν σύμφωνα με το νόμο ο φαρμακοποιός δεν είναι υποχρεωμένος να κάνει ενέσεις. Δεν ξέρω αν τους μαθαίνουν να κάνουν ενέσεις. Κάνει εφόσον θέλει και μπορεί. Αλλά να περιποιηθεί ένα τραύμα, να δώσει μία απλή αλοιφή και να καλέσει ασθενοφόρο να σε πάρει, ε διάολε, αυτό σίγουρα το μπορεί!

NIOBH, έπρεπε να έβλεπες την έκφρασή της που ανοιγόκλεινε το στόμα της σαν ψάρι, "να σας δώσω το Ψ ή να σας δώσω το Χ?" με ρώταγε..λές και μπορούσα να της απαντήσω..

Ανώνυμος είπε...

ο χριστος και ο αποστολος!τι ασχετος επαγελματιας ηταν αυτος!! αν ειναι δυνατον!
περαστικα!

"ζαχαρούλα.." είπε...

ξέρεις τι μου θύμησες? όταν βρεθείς σε νοσοκομείο, που οι γύρω γύρω βάσει των δικών τους "εμπειριών" και περιστατικών τα ξέρουν όλα... και πάντα έχουν κάτι θλιβερό να σου πουν για κάποιον εκεί!!!

χαίρομαι που είσαι καλά.... και μη χειρότερα που λένε!!!

καλή εβδομάδα!

Ανώνυμος είπε...

Ο πελάτης είναι ίσως η περίπτωση που λένε "πάρτον στο γάμο σου, να σου πει και του χρόνου!". Ευτυχώς μπόρεσες να βρεις τον κατάλληλο φαρμακοποιό και τέλος καλό όλα καλά!
Με αγάπη πάντα
Agorafoviagr

Ra Ma είπε...

Τέλος καλό, όλα καλά!
Για να κάνω και εγώ τον έξυπνο, μια ένεση να την έχουμε στο αυτοκίνητο χρειάζεται, γιατί δεν ξέρεις πότε θα ...αρχίσεις να είσαι αλλεγικός! Μπορεί να σώσεις και κανένα άλλον. Άσε που έχει πεθάνει κόσμος απο αλλεργικό σοκ!
(Μου θύμισες τη ταινία Μια Μέλισσα τον Αύγουστο!!!)
Καλημέρα!

Marina είπε...

agorafoviagr, Τι μου θύμισες τώρα..ο πρώτος μου σύζυγος ήταν Αγγλος και ζούσαμε Ελλάδα. Τα Ελληνικά του λίγα..έτσι του είχαμε μάθει μερικές εκφράσεις ώσπου να βελτιωθεί στη γλώσσα, για γάμους, βαφτίσια, περαστικά κλπ.
Πάμε σε μία κηδεία, τους λέει συλληπητήρια και μετά "ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ" χαχαχα! Πώς δεν πέσαμε κάτω απο τα γέλια

psykasso είπε...

Σκέψου ότι μπορεί να σε δάγκωνε ένας ιπτάμενος κροκόδειλας .... :Ρ

Skouliki είπε...

γεια σου μαρινακι ..

περασα να αφησω ενα καλημερα ενα φιλι μια ανεμωνη ενα καλαθι μια παντοφλα ενα κραγιον μια νυχτεριδα ενα πορτατιφ ενα κουνελι ενα ξινογαλο μια αφιερωση ενα αρωμα ...
.......................

Βάσσια είπε...

Marina , ευτυχώς που δεν είσαι αλλεργική (είναι πραγματικά επικίνδυνο).

Περαστικά :-)

Και για να παρηγορηθείς άκου:

το 1984, στη Κρήτη με τις μηχανές, το τάμι στο κράνος ανοιχτό και ξαφνικά πεθαίνω στο πόνο.
Σταματάμε- βγάζω το κράνος δύσκολα κι ανησυχώ, και βλέπουμε ότι με έχει τσιμπήσει σφήκα και είμαι πρησμένη απίστευτα στην αριστερή πλευρά του προσώπου.
Γνώριζα από παλιότερο τσίμπημα ότι δεν είμαι αλλεργική.
Στο νοσοκομείο έπαθαν σοκ βλέποντάς με.
Περιττό να πω ότι μία εδβομάδα ήμουν έτσι.
Διακοπές στην Κρήτη
:-)

Σοφία είπε...

Mάλλον έπεσες στην περίπτωση! Δεν φαντάζομαι η πρώτη να ήταν φαρμακοποιός (του κερατά πια), μάλλον σε βοηθό έπεσες που τα έχασε, καθώς είχε και τον κυριούλη να τη σιγοντάρει.

Μια φορά με έχει τσιμπήσει σφήκα και ήμουν μαζί με μια φίλη μου που είναι ειδική στα γιατροσόφια. Πήρε ένα χρυσό δαχτυλίδι και σταύρωσε το τσίμπιμα, πιέζοντας το δαχτυλίδι πάνω στο δέρμα. Μετά από αυτό, ούτε πρήξιμο είδα ούτε τίποτα. Έτυχε ή πέτυχε, δεν ξέρω!