Τρίτη, Αυγούστου 26, 2008

(Μ)πλεξίματα

Είναι κάποιες φορές, κάτι γεγονότα που έρχονται, μας κάνουν τα "κούκου" τους και μετά, χαλάει ο κόσμος.
Τη Περασμένη Παρασκευή πήγαμε με τη κα Π βόλτα στην Αθήνα, στα μαγαζιά για να ψωνίσει κάποια δώρα. Περάσαμε στο τέλος και απο τον περίφημο Σ, ν' αγοράσει μαλλί για πλέξιμο, γιατί ασχολείται. Οταν ήταν νεώτερη έφτιαχνε κάτι φοβερά πουλόβερ, με ζωγραφιές προβατάκια, παρτέρια, στράς, τρίχρωμα, τετράχρωμα - έργα τέχνης- τα οποία διέθετε και είχε ένα ωραίο εισόδημα. Αργότερα όμως με τα αρθριτικά, λιγόστεψε το πλέξιμο γιατί πονούσε και τώρα στα γεράματα, πολεμάει να πλέξει εσάρπες που δεν έχουν πολλές δυσκολίες. Την ώρα που εκείνη διάλεγε μαλλιά, χάζευα τα ράφια. Με πλησιάζει ένας υπάλληλος και με ρωτάει αν πλέκω.
"Οχι δεν έχω ιδέα απο τέτοια¨του απαντάω .
"Γιατί δεν μαθαίνετε?" με ρωτάει.
Πρίν προλάβω να του πώ οτι είμαι ανίδεη στη ραπτική, ότι οι δασκάλες του κεντήματος συνεχώς με βγάζανε έξω..δεν μάθαινα με τίποτα, μόνο τρύπαγα τα δάχτυλά μου συνέχεια, βάζει τα γέλια η Π και του λέει ότι είμαι ανεπίδεκτη, "μόνο το κομπιουτερ ξέρει και όλα τα ηλεκτρονικά, κάνει κατασκευές..σαν αγόρι".
Νευρίασα.
ΗΜΟΥΝΑ ανεπίδεκτη στα μλκισμένα κεντήματα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να δοκιμάσω, έτσι δεν είναι?
Αγορασα 3 κουβάρια και βελόνες. Πήγα σπίτι. Χρειαζόμουνα τώρα ένα δάσκαλο γιατί δεν θα πήγαινα στη Π που με είχε ήδη κράξει..
Ψάχνοντας βρήκα αυτό:


Αρπαξα τις βελόνες και ξεκίνησα απο το Α. Επλεξα για 2 μέρες.


Με πολλές τρύπες, χαμένους πόντους και κλωστές που περίσσευαν απο κάπου που ..δεν ξέρω και








δεν μαζευόντουσαν. Για όλα όμως υπάρχει λύση. Είδε η οικιακή βοηθός οτι έπλεκα και καταχάρηκε. Κάθισε δίπλα μου και μου έδειξε πως να μαζεύω ..τα λάθη χωρίς να τα ξηλώσω, πώς να


περνάω σωστά τις κλωστές και να μη σφίγγω το νήμα τόσο. Την ευχαριστώ πολύ. Moυ έβαλε και "προετοιμασία για το σπίτι", να δεί τι θα φτιάξω ώς την άλλη εβδομάδα!.

Το αποτέλεσμα εδώ.


Εχει γούστο να γίνω σαν
τη γιαγιά...ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ! Ε όχι και γιαγιά! Εντάξει για τη γάτα και τη κουνιτή πολυθρόνα..ε, ναί και τα γυαλιά (μυωπίας όμως), όχι όμως και γιαγιά. Ντροπή..έχω χρόνια μπροστά μου.
Εν τούτοις..

23 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ειδες;;; ειδες ποσα κανει ο ανθρωπος αμα εχει πεισμα;;;;
αντε βρε και στο βελονακισου ευχομαι, να κανεις δαντελες!!
ευγε πατνως, εγω συνεχιζω να ειμαι ανεπιδεκτη!!

νατασσΆκι είπε...

λοιπόν, κι εγώ χάλια τα πήγαινα με το κέντημα -όχι ότι δεν τα κατάφερνα, αλλά το βαριόμουνα φριχτά!
Αλλά το πλέξιμο με τις βελόνες έχει ενδιαφέρον, φτιάχνεις πράγματα χρήσιμα που μπορείς να τα φοράς!
:))

καλή αρχή!

Princess είπε...

Και γω ιδια με σενα ειμαι. Αλλα εμαθα να πλέκω οταν ήθελα να φτιάξω το απολυτο πουλόβερ που ειχα φανταστεί αλλα δεν υπήρχε πουθενά. Στην αρχή επλεκα τρυπες -κανονικό κεφαλοτυρι σου λεω. Σιγα σιγα τα κατάφερα. Και με το βελονάκι, εχω φτιαξει κουβερτες και κουρτινες που μοναχα εγω εχω (ειναι πανευκολο να φτιάξεις μονη σου το σχεδιο), κι εχω κεντήσει και μοναδικά μαξιλάρια με τη Λαρα Κροφτ (επισης ειναι πανευκολο να βγαλεις το σχεδιο -απο υπολογιστες δε μασαμε ετσι;) Μοναχα το μοναδικό της δημιουργιας σου, αξιζει τον κοπο!

Lina είπε...

πολύ θα θελα να ξέρω να πλέκω τα δικά μου σκουφιά, κασκόλ κτλ (πουλόβερ δε φοράω, ζεσταίνομαι πολύ =Ρ).

μικρή την απεχθανομουν τη συνηθεια, τώρα τη βρίσκω πρακτική κι ακρως δημιουργική.εύχομαι να κανεις τα πιο πειρτεχνα και πρωτότυπα πλεχτά. (πχ φορμάκια για το ποντικι του πισί σου =ΡΡ)

An-Lu είπε...

Μπράβοοοοοοο! Και δίχρωμα κιόλας!!!!
;-)

ELvA είπε...

Marina! Yiati masas kopela mou? An den sou aresoun ta plekta kai ta paliomoditika
kentimatakia, yiati tha prepei tote na apodeixeis stous allous oti eisai afto pou tha 'eprepe'
kata ti gnwmi tous na einai oi gynaikes? Egw oute ediaferomoun oute prokeitai na endiaferthw pote, yiati apla pistevw ti risi ''o kathenas ston tomea tou''. An esy exeis klisi sta PC,i eisai toso kali sta puzzles, opws mas exeis pei, edw, den prpei na se ptoei i gnwmi mias komplexikis grias...
Swsta?

Ανώνυμος είπε...

εισαι απιθανη! μου αρεσει η αντιδραση σου...εισαι και η πρωτη...μ'αρεσει ο τσαμπουκας που σου βγαινει!

Marina είπε...

Την ξυπόλητη στ'αγκάθια, την ξέρετε? να σας τη πώ, εγώ είμαι. Ξεκίνησα να πλέκω 4 μέρες ξεχνώντας ότι είχα παλιά το σύνδρομο του καρπού, απο το πισι και τη λάθος καρέκλα το είχα πάθει πρίν 15 χρόνια. Οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις στο πλέξιμο αναζωπύρωσαν το παλιό πρόβλημα που ήταν εν υπνώσει. Αποτέλεσμα να πρηστούν και τα δύο μου χέρια, πόνοι αφόρητοι απο τον ώμο και ...δέσιμο. Φόρεσα και τον εικονικό ζουρλομανδύα, άκουσα τα εξ' αμάξης απο τον Κ που ποτέ δεν του άρεσα σαν "νοικοκυρούλα χαρωπή" (προτιμάει το αγοροκόριτσο), κάνω τη πάπια τώρα. Μαλλιά, κουβάρια και βελόνες καταχωνιάστηκαν.

Marina είπε...

lifewhispers, αυτό το πείσμα είναι που μου έδωσε ώθηση στη ζωή μου να κάνω πράγματα όταν όλοι γύρω μου αμφέβαλλαν. Δύσκολα τα πράγματα με το πλέξιμο, πόσο μάλλον με το βελονάκι.

Nατασσούκο, (που πήγε το Νατασσάκι ε?)τάπαμε, τάπαμε..τώρα θα ψάξω να βρώ άλλο χόμπυ που δεν με σκοτώνει. Πάλι στο αερόμπικ θα καταλήξω να δείς.

princess, ο αρχικός στόχος αυτός ήταν. Το μαλλί που πήρα ήταν ΠΟΙΗΜΑ, ήδη το φανταζόμουνα τυλιγμένο στο λαιμό μου, σαν έργο τέχνης. Τυχερή είσαι που μπορείς και δημιουργείς.

Lina, αν δεν σε πονάνε τα χέρια σου είναι εύκολο να μάθεις. Μετά κάνε και willie warmer ;-) για το σουρωτήρι..που ίσως να κρυώνει το χειμώνα (αν γίνει και Ψαρούκλας)

An-Lu, για να πάρεις μία ιδέα τι έφτιαχνε παλιά κύττα εδώ "http://www.freepatterns.com/list.html?cat_id=379" Μας κάλυπτε όλους σε πλεκτά-βαμβακερά απο πουλόβερ, σκουφιά, γάντια, τσάντες και βραδυνά με παγιέτες..΄Τώρα πιά μόνο εσάρπες φτιάχνει!.

Elva, δεν προσπαθώ ν'αποδείξω τίποτα, απλά όταν αισθάνομαι ότι με προκαλούν αντιδρώ είτε με αδιαφορία, μερικές φορές τσιμπάω και μετά ή σπάω τα μούτρα μου όπως τώρα, ή τους κολλάω στο τοίχο αν τύχει και είναι τομέας που κατέχω. Είμαι πολύ ανταγωνιστική, πώς να το κάνουμε.
Ο αντρας μου μου είπε αυτά που γράφεις, έχω τόσα προσόντα, κάνω τόσα πράγματα, ο ανταγωνισμός με μία γιαγιά δεν λέει. Ο καθένας στο τομέα του. Το κατάλαβα..άργησα, πόνεσα αλλά το κατάλαβα.

una mamma, ο τσαμπουκάς βγαίνει αυτόματα απο κούνια. Το δύσκολο είναι να μη βγαίνει. Προσπαθώ να κρατιέμαι..μερικές φορές το πετυχαίνω..άλλες χμμμ! Μαθαίνουμε στη ζωή αυτή..

Unknown είπε...

Για κέντημα πότε το λες;
Α και βασικό: όλη η χάρη είναι στο βελονάκι, εκεί πρέπει να καταλήξεις :)))

Marina είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Marina είπε...

Darthiir, ποτέ για κέντημα-βελονάκι. Ακόμη και το πλέξιμο πήγε περίπατο. Με έπιασε το καρπιαίο μου πάλι και με τάραξε. Διαταγή γιατρού: απαγορεύονται οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις.
Κουβάρια, μαλλιά, βελόνες καταχωνιάστηκαν. Κρίμα γιατί μου άρεσε.

Unknown είπε...

E κι εσύ μην τις κάνεις επαναλλαμβανόμενες.. Κάντες εναλλάξ :ppp

So_Far είπε...

Π¨αντως σε περίπτωση που το καρπιαίο περάσει μπορείς άνετα να συνεχίσεις.
Το ότι θα τα κατέφερνες είναι δεδομένο τουλάχιστον για μένα που σε ξέρω.
Έχω και λινκ, να σου δώσω
http://flashbangfibers.blogspot.com/
Πολλές καλημέρες και περαστικά

Crazy Tourists είπε...

Πάντως έχει γίνει μόδα τελευταία το πλέξιμο...Στον Ελευθερουδάκη γίνονταν και μαθήματα την άνοιξη...
Ωραίο το μαλλινάκι που έφτιαξες!
Καλή συνέχεια!

Τρελοτουρίστρια

Jason είπε...

Για κάποιο λόγο, είμαι σίγουρος ότι η εικόνα θα είχε ενδιαφέρον. :)

Κούκος είπε...

"κάτι γεγονότα που έρχονται, μας κάνουν τα "κούκου" τους και μετά, χαλάει ο κόσμος".

Tώρα εγώ άμα κάνω κούκου θα χαλάσει το μπλογκ;

Πολύ καλή επιλογή έκανες. Και μη ξεχνάς, πάντα υπάρχει και το κέντημα

:)

"ζαχαρούλα.." είπε...

πλέξιμο ε???? για κάνε μία βόλτα απο την πουαντερι..το blog της είναι θησαυρός!!!

Καλό μήνα.... καλή εβδομάδα... καλό φθινόπωρο!!!!

φιλάκιαααααααα....!

Lina είπε...

willie warmer ααααχχαχαχχαχαχαχαχαχαχαχα
χαχχαχαχαχ!!!!!

εισαι τρελή!

Marina είπε...

Lina. μη γελάς! Αυτό ήταν δώρο γάμου. Μετά τη τέλεση του μυστηρίου, του πρώτου μου γάμου με τον Εγγλέζο, είναι συνήθεια να ανοίγουν τα δώρα παρουσία της οικογένειας και φίλων. Εμείς τα ανοίξαμε και ΤΣΟΥΠ νάτοι οι willie warmers, σε τρία χρώματα παρακαλώ!! Πέσανε τα μούτρα μας μέσα στη γενική ευθυμία που ακολούθησε!.

Marina είπε...

Darthiir, για την ώρα τα καταχώνιασα όλα. Οταν όμως ξεκινήσει ο Ελευθερουδάκης μαθήματα, θα πάω. Τι στο καλό, δεν είμαι η πρώτη γυναίκα με πρόβλημα στα χέρια που θέλει να μάθει. Στην ανάγκη θα τα ακουμπάω και σε μαξιλαράκι..

Marina είπε...

Κούκο, αμα κάνεις πολλά "κούκου" θα σε περάσουν για ελβετικό ρολόϊ, εκείνα με τον κούκο!

Σοφία είπε...

Μια χαρά σε βρίσκω! Και εις ανώτερα (με ολόκληρο πουλόβερ)!