"Αστα θείε, τη βάψαμε!
Είναι μιά γριά τουλάχιστον 35 ετών, χαθήκαμε, θα πατώσουμε όλοι"
"Και εσύ ανηψιά, θα έχεις τον ίδιο δάσκαλο φέτος;
'Οχι θεία θα έχουμε γυναίκα αυτή τη φορά, πάει ο Λεο-πόρδος, άλλη τάξη θα πάρει. Η δασκάλα σου πώς είναι, σ' αρέσει; Είναι κοντή, φαφούτα και με γυαλιά. "
"Πόσο χρονών τη κάνεις;" ρωτάω
"ααα! αυτή θα είναι χούφταλο σαν τον μπαμπά μου, τουλάχιστον 40"
Ακούς τα πιτσιρίκια να μιλάνε και αισθάνεσαι κάτι μεταξύ ύπνου και ξύπνιου. Και καλά να κοιμάσαι (δεν βλέπεις-δεν ακούς) αλλά στο ξύπνιο σου να σου λένε ότι είσαι ένα χούφταλο ετών 35 και να σε ξανα-βαφτίζουν απο Λεωνίδα σε..πόρδο επειδή ίσως να σου ξεφεύγουν μερικές που και πού..
Ζούμε σε άλλο κόσμο.. Φεύγω τώρα, αφού φόρεσα τη μασέλα μου, το ντεμοντέ καπελλάκι μου, παίρνω το μπαστούνι μου και ..γειάααα!
13 σχόλια:
Γιαγιάκα, θες ένα τήλιο;
Προφανώς το επάγγελμα του δασκάλου, όπως και αυτό του φωτομοντέλου, έχουν ημερομηνία λήξεως: μετά τα 30, το χάος!
Με χρειάζεστε; Δε με χρειάζεστε, να πάω να κόψω τις φλέβες μου με την ησυχία μου αν είναι...
xaxaxa και εγω οταν ειμουν 15 οι 40ρηδες φαινοντουσαν τοοοοσο μεγαλοι!!!!
τωρα στα λιγο πριν τα 35....εχω αναθεωρησει και αναρωτιεμαι τι σκεφτονται τα ξαδερφια μου που ειναι 15-20 χρ. .....αχ αχ αχ σιγουρα θα με εχουν καταταξει στην ιδια κατηγορια!!!!
Αχ Μαρινα! Αυτο λεγεται..
'εξελιξη' και ας μη μας αρεσει. Και εμεις οταν ειμασταν πιτσιρικια τα ιδια πιστευαμε για τους δασκαλους μας..Ισως βεβαια δεν τολμουσαμε να μιλησουμε
με τον τροπο που πολλα παιδια μιλανε τωρα.Μερικες φορες φταινε και οι γονεις που δεν τα σταματανε οταν μιλανε χωρις σεβασμο για μεγαλυτερους σε ηλικια.
Εμεις που ειμαστε πανω απο 35, τι να περιμενουμε να ακουσουμε τοτε; ''Καλη ψυχη''; :)
Άσε κάτω το πιεσόμετρο και τη μασέλα λέω!
Γκαπ! (με τη μαγκούρα μου)
Να πάρεις δικά σου, έμενταλ ε έμενταλ!
(εγώ να δεις πόσο μπαμπόγρια νιώθω με τέτοιες δηλώσεις!)
35άρα γιαγιά ε;
Ωχ, μεγαλώσαμε και δεν το πήραμε χαμπάρι λέτε;
Συγνώμη, αν δεν έκλεισαν οι θέσεις για το ΚΑΠΗ της μπλογκογειτονιάς, θέλω κι εγώ να δηλώσω συμμετοχή. Είμαι κι εγώ άνω των 35, νομίζω ότι δικαιούμαι! Καλό απόγευμα :)
Είναι το ίδιο όπως όταν μεγαλώνοντας αντιμετωπίζουμε ιτς μικρότερες ηλικίες ως "μωρά". Είμαι 21.5 χρονών. Πιο μικρή έβλεπα τους μεγαλύτερους ως γέρους και η κανονική ζωή είχε κατά τη γνώμη ημερομηνία λήξης το πολύ στα 30. Επίσης, κάθε φορά που μεγάλωνα κατά μία τάξη μου άρεσε να αντιμετωπίζω τους μικρότερους σαν μωρά. Τώρα έχω καταλάβει ένα πράγμα, αφού κάνω παρέα ππλάεον με άτομα από διάφορες ηλικίες, ακόμα και 40-45. Ότι έναν άνθρωπο δεν πρέπει να τον κρίνουμε από την ηλικία του, αλλά από τα συναισθήματα και το μυαλό του. Γιατί υπάροχυν 45άρηδες και βάλε που αισθάνονται μέσα τους καλοσυνάτοι και ανοιχτόμυαλοι σαν παιδιά, αλλά και 25άρηδες που είναι τόσο μίζεροι και γκρινιάρηδες και οποισθοδρομικοί σαν γέροι.
Καλό Σαβ/κο!
καλέεεεεεεεεε.. γέρασα???????????
αμάν.....................
Μα τι ποστ είναι αυτά που ανεβάζεις, κι έχουμε και πίεση;;;; ;^)
Χαχαχα! Αυτά τα παιδιά είναι πάντα ένα βήμα μπροστά...
Άσχετο!
Κάποτε παλιά πολύ παλιά δηλαδή, είχα γράψει.
Όταν ήμουν 15, σκεφτόμουν πώς θα είμαι στα 35 μου! (Δηλαδή πώς θα αισθάνομαι γέρος άνθρωπος 35 χρονών)
Τώρα που είμαι 55, προσπαθώ να θυμηθώ πώς ήμουν στα.. 35 μου!! (τότε δηλαδή που ακόμα ήμουν παιδί!)
Κοντολογίς:
30άρηδες, είστε νινιά ακόμα(για τα δικά μου μάτια), αλλά από τα πρωτάκια του δημοτικού, ετοιμαστείτε να ακούσετε το ... καλή ψυχή!!! :)
Δημοσίευση σχολίου