Δευτέρα, Φεβρουαρίου 02, 2009

Απο άλλο κόσμο

Χθές σε μία συζήτηση μεταξύ φίλων μου είπε κάποια ότι "είμαι απο άλλο κόσμο". Οτι δεν καταλαβαίνω πώς γίνονται και γιατί μερικά πράγματα.

Ειπε ότι "είμαι απο άλλο κόσμο" γιατί δεν μπορώ να διαννοηθώ πώς μιά γυναίκα αγοράζει ένα φόρεμα που κοστίζει και 3000 ευρώ, για μία φορά και μετά το πετάει και παίρνει άλλο ίσως ακριβώτερο. Εντάξει υπάρχουν πάρα πολύ πλούσιοι άνθρωποι που ξοδεύουν για ένδυση εκατομμύρια, όμως θεωρούσα οτι αυτοί οι τόσο πλούσιοι είναι κάποιοι άλλοι που ζούν αλλού, όχι ανάμεσά μας. "Είμαι λοιπόν απο άλλο κόσμο" όταν δεν καταλαβαίνω πώς αυτοί που ξοδεύουν τόσα πολλά και ακόμη περισσότερα σε ρούχα να τσιγκουνεύονται την αμοιβή της οικιακής βοηθού και να μη της δίνουν ούτε τα συμφωνημένα, να τη ρίχνουν όπου μπορούνε και ύστερα να τα πετάνε τα λεφτά τους σε καζίνο κλπ. Τη ξιπασιά και την αισχροκέρδεια σίγουρα δεν τις καταλαβαίνω..είμαι πολύ ξανθιά φαίνεται γι' αυτά!
Στο γυρισμό περάσαμε απο τη Σόλωνος. Το κτίριο της Νομικής το έχουν ανακαινίσει και βάψει απ'έξω, ροζέ με καθαρά λευκά μάρμαρα. Σίγουρα είμαι "απο άλλο κόσμο" γιατί δεν καταλαβαίνω πώς απο τη μιά θέλουμε να έχουμε όμορφα κτίρια, πράσινο και περιποιημένη πόλη και απο την άλλη μουτζουρώνουμε το φρεσκοβαμμένο τοίχο της Νομικής με σπρέι φτιάχνοντας γραμμές έτσι για να λερώσουμε το βαμμένο, να χαλάσουμε την εμφάνιση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς για μιά ακόμη φορά. Η Νομική απλό παράδειγμα είναι, όποιο κτίριο ανακαινισθεί, αργά ή γρήγορα κάποιοι θα περάσουν με τις μπογιές τους να το μαυρίσουν. Ετσι, για τη πλάκα τους! Είμαι πολύ ξανθιά για να καταλάβω πώς για τη πλάκα του ενός υποφέρει η αισθητική των υπολοίπων.

Τελικά χαίρομαι που με θεωρείτε εσείς οι κάποιοι "απο άλλο κόσμο", υπονοώντας ότι είμαι χαζούλα, εκτός πραγματικότητας. Δεν τη θέλω αυτή τη πραγματικότητα οπου ο κάθε ένας για να κάνει το δικό του πατάει πάνω στους άλλους, τους λιώνει στο πανάκριβο χαλάκι της εισόδου του και μετά τα πετάει τα λεφτά στα εφήμερα για να συνεχίζει να είναι δήθεν.
Είμαι βαμμένη ξανθιά, παρόλλο αυτό όμως αδυνατώ να καταλάβω πώς γίναμε τόσο μα τόσο απάνθρωποι, τόσο εγωϊστές που για να κάνουμε το κομμάτι μας θα πατήσουμε επί πτωμάτων.
Εμείς να ακουστούμε.
Ο κόσμος να μάθει για εμάς και να μας σέβεται. Με οποιοδήποτε τρόπο,
εμείς όμως να μη σεβόμαστε τίποτα.
Ούτε και εμάς τους ίδιους.

Ο άλλος κόσμος μου, τελικά μ' αρέσει. Εκεί θέλω να ζώ. Μακριά απο την παραπάνω πραγματικότητα.

27 σχόλια:

Lina είπε...

ωραιος ο άλλος κόσμος μας... αμα μποροουσαμε κιολας να μη βγαινουμε ποτέ απο αυτον...

ELvA είπε...

Δεν εισαι'απο αλλο κοσμο'!
O κοσμος που ζουμε δε παει καλα και ετσι οσοι βρισκουν
στραβα και κριτικαρουν τη κατασταση θεωρουνται απο καποιους ουφο,ή ρομαντικοι!
Το να εχει κανεις αξιες και ιδανικα στη ζωη θεωρειται,δυστυχως,ουτοπια,σημερα! Αλλα ας μη δινουμε και τοση σημασια στο τι πιστευουν οι αλλοι,γιατι...
χαθηκαμε!
Ακου κι ενα καλο ποπ τραγουδακι με ενα ενδιαφερον βιντεο. Σ οποιους αρεσουμε, για τους αλλους δε θα μπορεσουμε!! :)

Unknown είπε...

Πως ακριβώς περιμένεις να γίνει αυτό όταν τα πάντα ξεχειλίζουν από εγωκεντρισμό και ατομισμό;

snikolas είπε...

Φαντάσου πόσο καλύτερα θα ήταν τα πράγματα αν όλα αυτά τα πεταμένα χρήματα δίδονταν σε φιλανθρωπίες! Φαντάσου…

ο δείμος του πολίτη είπε...

Είσαι από άλλο κόσμο, τελικά...

Sophia Kollia είπε...

Συμφωνώ μαζί σου. Όσο αφορά τις πλουσίες, έχω παράδειγμα τρομερό. Πέρισυ το Πάσχα είχα ψωνίσει από τον χασάπη, καταλαβαίνεις, μπριτζολίτσες,κλπ, αρκετά κιλά, και μετά πήγα στον μανάβη. Ε, λοιπόν, κυρία και κύριος, με πλούσιο εξοχικό και δέκα μέτρα τζίπ, μου έκλεψε την τσάντα!
Καλημέρα

Σοφία είπε...

Κι εγώ μαζί σου. Ειδικά με τα μουτζουρωμένα κτήρια έχω πολύ μεγάλο θέμα.

Marina είπε...

Lina, έχω κλεισθεί κατά πολύ. Αρνούμαι πλέον να μπώ στο σύστημα που με θέλουν οι άλλοι. Παλιά ήμουνα σε μόνιμη εξέγερση, τώρα πιά βλέπω-ακούω-και αποσύρομαι. Δεν έχει νόημα να τσακώνομαι, είναι σαν να θέλω να σκοτώσω ένα γάϊδαρο πετώντας του φρέσκα σύκα. Πληρώνω όμως το τίμημα: με ειρωνεύονται πολύ.

Elva, συμφωνώ μαζί σου. Πολλοί λίγοι άνθρωποι έχουν την όρεξη να κριτικάρουν τα κακώς κείμενα. Και όσοι το κάνουν, εισπράττουν κοροϊδία, αδιαφορία ή/και τράβηγμα του αυτιού απο τους απο πάνω. Προσπαθώ όσο μπορώ να μη νευριάζω και να κρατώ το σωστό ρητό του τραγουδιού που μου έστειλες (σε ευχαριστώ πολύ) όμως ο κόσμος έχει αλλάξει πολύ πρός το πολύ χειρότερο.

Darthiir, Αν ο καθένας μας κύτταγε λιγώτερο τη πάρτη του και περισσότερο το κοινωνικό σύνολο, δεν θα φταίγανε ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ οι άλλοι.

Unknown είπε...

Και ξαναρωτάω: Πως θα το πετύχεις αυτό όταν τα πάντα γύρω διδάσκουν τον εγωκεντρισμό και όταν το εμείς έχει αντικατασταθεί από το εγώ, ή μάλλον ένα τραγικό υπερεγώ;
(Οφείλω να ομολογήσω βέβαια πως δεν αντιλαμβάνομαι την συνοχή της φράσης με την διάθεση για απόδοση ευθυνών που τονίζεις)

Marina είπε...

snikola. Οταν άκουγα να λένε για τα λεφτά που δίνουν σε ρούχα της 1 φοράς, ακριβώς αυτό σκέφτηκα, πόσο θα βόηθαγαν αυτά τα χρηματα άλλους ανθρώπους, αντί να τα πετάνε σε φουστάνια, ας δώσουν ένα μέρος τους να σπουδάσει ένα παιδί. Να ζήσει ένα παιδί. Και με κράξανε όταν είπα οτι 3000 είναι ανήκουστο για ένα φόρεμα..προφανώς εννοούσαν ότι τόσο θα δίνανε για τη τσάντα/παπούτσια μόνο.Κάνω καλά που το βουλώνω, σε τέτοιες κοινωνικές συναναστροφές είμαι σκέτη γλάστρα!

Δείμο, ε! ναί είμαι, τι να κάνουμε

Sofia είναι απίστευτο ποιοί κλέβουν τελικά. Αυτό που περιγράφεις το έχω ξαναδεί απο κοντινό μου άνθρωπο τότε που ζούσα στην Αγγλία : ενώ είχε τα πρός το ζήν έκλεβε απο καταστήματα, έκλεβε βιβλία σκίζοντας το αντικλεπτικό στη ράχη, έκλεβε καλλυντικά και βεβαίως βούταγε πορτοφόλια απο τσάντες σε λεωφορεία/τραίνα. Είναι αρρώστεια αυτό, δεν εξηγείται αλλιώς

Σοφία, όταν βλέπω να λερώνουν το φρεσκοβαμμένο κτίριο, είτε είναι της Πολιτείας (δλδ κοινο) είτε είναι η πολυκατοικία μας/σας μου τη δίνει. Εδώ δεν είναι θέμα γκράφιτι, είναι απλά εξυπνακίστικη καταστροφή. Με ποιό δικαίωμα καταστρέφεις χωρίς άδεια, ποιός είσαι εσύ; Υστερα πέρα απο τα κτίρια λερώνουν τα σήματα της τροχαίας με αποτέλεσμα να γίνονται ατυχήματα. Η κολλάνε αφίσες για το οτιδήποτε όπου τους κατέβει.

Lina είπε...

μαρινακι σε ειρωνευονται γιατι νιωθουν οτι κι εσυ τους ειρωνευεσαι με το να εισαι απ έξω...


(καλά να πάθουν! ;) )

Marina είπε...

Εντάξει πατσίζουμε τότε, Λίνα.

Crazy Tourists είπε...

Νομίζω πως είμαστε συγχωριανοί!!!

Τρελοτουρίστρια

phlou...flis είπε...

Ωραίο. Στείλε μου δ/νση. Του άλλου κόσμου

Katerina ante portas είπε...

Μαζί σου! Στον άλλο κόσμο και ας "γίνουμε σύννεφο"...

Marina είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Marina είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Unknown είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Unknown είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Marina είπε...

kati egine exasa sholia

Ανώνυμος είπε...

Γι' αυτό μου φάνηκες γνώριμη όταν σε πρωτογνώρισα!
Στον ίδιο κόσμο ζούμε! :)
Οι άδειοι άνθρωποι γεμίζουν τις ζωές τους με υλικά πράγματα για να αισθάνονται λιγότερο άδειοι.
Επίσης αυτός είναι ο μόνος τρόπος που ξέρουν για να κάνουν τους άλλους να τους προσέξουν.
Φυσικά, αυτό που δεν ξέρουν οι κυρίες με τα φορέματα των 3000 ευρώ, είναι ότι το φόρεμα είναι τελικά αυτό που καταφέρνει να προσελκύσει την προσοχή και όχι οι ίδιες.
Μ' αρέσει που εμφανίζεσαι κάθε τόσο και τα λες χύμα!
Καλό σου βράδυ :)

Marina είπε...

epeidi xathikan ta sholia sas as ta xanagrapsete an thelete. Kati pathane kai ta ellinika

Marina είπε...

crazy tourists..ευχάριστο να έχω συγχωριανούς και να μην αισθάνομαι μόνη.

phlou..fli. Δυστυχώς δεν έχω διεύθυνση αυτού του κόσμου. Ισως ο καθένας μας να δώσει τη δική του

Darthiir, αν ο καθένας μας κύτταγε να είναι στο σωστό χωρίς η συμπεριφορά του να βλάπτει τους άλλους πιστεύω ότι ο κόσμος θα ήταν καλύτερος

Unknown είπε...

Σε πληροφορώ πως το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου σκέφτεται ακριβώς έτσι. Αλλά δεν αρκεί (άσε κάτω το σπρέι λέω). Ο κόσμος ορίζεται αιτιοκρατικά και πυραμιδωτά, όσο και αν βαυκαλιζόμαστε. (Άσε παιδί μου κάτω το σπρέι).

Maria Tzirita είπε...

Χαίρομαι που ζούμε μαζί στον ίδιο κόσμο Μαρίνα μου... Στο μαγικό κόσμο των ξανθών! Φιλιά!

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Τι όμορφος που είναι ο κόσμος σου μαρίνα μου ... Ο κόσμος μας.

Ανώνυμος είπε...

Maria Tzirita

Kai meta lene anekdota gia tis xanthies kai merikes malista parexigountai kiolas! Anarrwtiemai giati?