Η τσιγαρού..του Δημοσίου

Σήμερα ήταν μία δύσκολη μέρα γιατί είχα δουλειές και στην Εφορία. Οπου ο κάθε φορολογούμενος πάει σαν πρόβατο για σφαγή, πάει με κατεβασμένα τ' αυτιά και προκατειλημμένος να τον ..

α) βρίσουν

β) του γυρίσουν τα χαρτιά πίσω ώς ελλειπή

γ) να τσακωθεί

και η δουλειά του να μη γίνει.. εκτός κι αν πάει ξανά και ξανά, λαδώσει, βάλει δικηγόρο κάνει τούμπες στον αέρα..του ψηθεί το ψάρι στα χείλια.

Η υπόθεσή μου απλή: Αλλαγή ταχυδρομικής διεύθυνσης για την αποστολή εκκαθαριστικών. Ειχα σχεδόν όλα τα χαρτιά, καθώς και την αίτηση.

Η υπάλληλος ήταν του τύπου "τα ζώα μου αργά"..αγάλι-αγάλι πληκτρολογούσε με το ένα δάχτυλο που είχε νύχι κοντύτερο απο τα άλλα, παραφωνία στο γαλλικό της μανικιούρ..(φως φανάρι αυτή δεν έπλενε τα πιάτα).. Φορούσε γυαλιά για να βλέπει..αλλά μάλλον ήταν για τη μόδα γιατί τελικά το έγγραφο ήταν γεμάτο ανωρθωγραφοίαις..έλειπαν γράμματα, αντί ΙΩΑΝΝΗΣ είχε γράψει ΙΑΝΝΗΣ, που'ναι το "ω"βρε!! και στον ΑΦΜ είχε φάει ένα ψηφίο, με αποτέλεσμα το σύστημα να μη δίνει καρτέλλα και να μου λέει ότι το έχω γράψει λάθος και να πάω στο Μητρώο να βρώ άκρη.. Κάθισα πάνω απο το κεφάλι της σαν το ΧΑΡΟ και της διόρθωνα γραμμή-γραμμή τις μπούρδες της. Καταλάβαινα το σύστημα πιο πολύ απο εκείνην..αυτό τη τσάντισε ..και μου είπε ότι δεν μπορεί να προχωρήσει..να περιμένω την προϊσταμένη για έγκριση!

Που βεβαίως απουσίαζε.. θα παραξενευόμουνα αν ήταν εκεί!.

Περίμενα.

Περίμενα.

Περίμενα.

Περίμενα.

Προφανώς την είχε πιάσει κόψιμο..δεν εξηγείτε τι στο διάλο έκανε 20 λεπτά!

Καποια στιγμή εμφανίζεται το ζητούμενο, το φώς των ματιών μου, με τουπέ 100 καρδιναλίων. Η Προϊσταμένη. Που κάπνιζε σαν φουγάρο σε κλειστό χώρο.

Ορθια επιθεώρησε τα χαρτιά μου, άκουσε τις εξηγήσεις μου, ιδιαίτερα τη παράκληση να με βοηθήσει να βγάλω άκρη (αμα βλέπω τέτοιες το παίζω χαζούλα απο το χωριό) και μου έδωσε όλες τις αρμόδιες οδηγίες ΦΥΣΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΑΠΝΟ απο τα ποδαρίλος που φουμάριζε, ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ. Προσπάθησα να μη βήξω, παρόλλο που πνιγόμουν. Την έκανα να υπογράψει την αίτηση..ώστε να ξαναπάω δίπλα στο βούρλο να πατήσει (αφού το εντοπίσει) το πλήκτρο ENTER για να την προωθήσει. Και βέβαια το τελικό χαρτί είχε και τις γνωστές ανωρθωγραφείαις!. Το λιγώτερο. Βγήκα έξω και έβηχα, έβηχα, έβηχα..μέχρι που κάποιος μου πρόσφερε λίγο νερό..

Πρώτη Ιουλίου ψηφίστηκε ο νόμος για το τσιγάρο στους κλειστούς χώρους και το ίδιο το γμένο το κράτος τους πατάει..

Στα διάλα.

Φωτιές

Κάθε καλοκαίρι μπαίνουν φωτιές και καίνε. Ξεκινάνε τους θερμούς μήνες και πάνε όπου φυσάει ο άνεμος, στο πέρασμά τους τα πάντα μπορεί να χαθούν. Απο το 1974 καίγεται η χώρα τα καλοκαίρια, εξαιρουμένου του 2004 που τίποτα δεν κάηκε γιατί είχαμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες..όπου όλοι ανασκουμπώθηκαν να μη πιάσει τίποτα φωτιά και χάσουμε γόητρο.

Αν η Ελλάδα είναι δύο πάνινα μπατζάκια, οι φωτιές τα έχουν κατακάψει όλα αυτά τα χρόνια και τώρα τσουρουφλίζουν τα πόδια της χώρας κανονικά. Και η καμμένη χώρα χοροπηδάει γιατί πονάει..καίγεται ο φυσικός πλούτος, οι άνθρωποι, τα σπίτια τους, οι περιουσίες τους.

Καίγονται τα πόδια της Ελλάδας ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ και κανένας δεν φαίνεται να μπορεί να κάνει κάτι.. παρά μόνο ΑΦΟΥ φουντώσουν οι φλόγες να τρέχουν να τις σβήσουν, με ότι μέσα διαθέτουν, μέσα της πυρκαγιάς, ΠΥ και Στρατό, ο κάθε σπιτονοικοκύρης μόνος του να καταβρέχει τις αυλές και τα παραθυρόφυλλά του...

Αφού λοιπόν η χώρα είναι επιρρεπής στις φωτιές ΓΙΑΤΙ εμείς οι ίδιοι δεν κάνουμε κάτι γι' αυτό;

Λένε ότι στις χαράδρες και στις πλαγιές μόνο τα ελικόπτερα μπορούν να φθάσουν για να ρίχνουν νερό και αυτά όταν δεν φυσάει πολύ γιατί δεν υπάρχει πρόσβαση. Γιατί δεν έγιναν δασικοί δρόμοι ώστε τα οχήματα της Πυροσβεστικής να φθάνουν κοντά στις εστίες; Γιατί όσες προσπάθειες έγιναν για δημιουργία τέτοιων δρόμων απερρίφθησαν απο το κράτος με τη πρόφαση ότι άπαξ και ανοίξει δρόμος..ύστερα απο λίγο θα ξεφυτρώσουν αυθαίρετα και παρελκόμενα.. ;

Τα γιατί μου άπειρα.. εν τω μεταξύ οι φλόγες συνεχίζουν το έργο της ..μελλοντικής οικοπεδοποίησης.. Λές και αυτός είναι ο στόχος.

Λυγουριό, Μέθανα, Γαλατάς, Λεμονοδάσος

Μετά απο μερικές μέρες στο Ναύπλιο βαρεθήκαμε και αρχίσαμε τις βόλτες..

Πρώτη εξερεύνηση, του νέου παραλλιακού δρόμου Παλ. Επίδαυρος-Γαλατάς. Τον καναμε πέρυσι για πρώτη φορά μέχρι ενός σημείου, φέτος όμως προχωρήσαμε ώς το τέρμα του..δλδ το Γαλατά.

Απο Ναύπλιο παίρνουμε το δρόμο για το Λυγουριό. Φτάνοντας εκεί ακολουθούμε τις πινακίδες για Παλιά Επίδαυρο. Υπάρχουν 2 δρόμοι, ο ένας που περνάει μέσα στη πόλη του Λυγουριού, είναι πιο σύντομος. Ο αλλος δρόμος είναι πιο γραφικός, μέσα απο τα πεύκα και τον βρίσκουμε αφού βγούμε απο το Λυγουριό. Αφήνουμε πίσω μας το Κέντρο Υγείας και βγαίνουμε στο δρόμο που πάει πρός Αθήνα. Στριβουμε αριστερά κάτω απο τη γέφυρα και ακολουθούμε πινακίδες για Πόρο-Γαλατά. Ανεβαίνουμε μία πλαγιά, αφήνουμε στα δεξιά μας το σουπερμάρκετ ΑΒ και βρίσκουμε διασταύρωση με ΔΥΟ πινακίδες για Γαλατά

Αν πάτε δεξιά στον ανηφορικό δρόμο, που είναι ο παλιός με τις στροφές, θα περάσετε μέσα απο τα βουνά .
Ο νέος παραθαλάσσιος δρόμος είναι αριστερά, ο οποίος έχει φανταστική θέα όλο το Σαρωνικό, περνάει μέσα απο γραφικά χωριά (Δρυόπη, Τροιζήνα, διαβολογέφυρα) , φθάνει στη διασταύρωση για Μέθανα και συνεχίζει για Γαλατά. Σε 1 ώρα είχαμε φθάσει στο Γαλατά

Απέναντι ο Πόρος μας καλούσε.. Η φυσική θέα ωραιότατη, βάρδα μην ανακατευτεί ο ανθρώπινος παράγοντας λίγο πάρα κάτω, και τα κάνει σκτ. Μπροστά στη προκυμαία σκέφτηκες να τους βάλεις βρε βλάκα, πιο πέρα δεν μπορούσες??

Συνεχίσαμε για το Λεμονοδάσος..όπου ο δρόμος στένεψε και καταλάβαμε ότι πέσαμε στον παλιό με τις στροφές.. ας συνεχίσουμε όμως μεχρι "το δάσος" είπαμε.. Μόνο που δεν υπήρχε Λεμονοδάσος, ούτε δάσος, ούτε λεμονιές είδαμε, αντ' αυτών πολλες ελιές και απίθανη θέα.

Στην επιστροφή περάσαμε και απο τα Μέθανα..ωραίο το μέρος και υπέροχη παραθαλάσσια διαδρομή. ΟΜΩΣ λόγω των ιαματικών νερών η πόλη των Μεθάνων μυρίζει..το χειμώνα δεν είναι τόσο έντονη η μυρωδιά του υδροθειου (κλούβια αυγά), το καλοκαίρι όμως..

αφήστε το καλύτερα. .. Κάναμε μία βόλτα και φύγαμε.....γρήγορα. Δεν σταματήσαμε πουθενά για φαγητό...γυρίσαμε σπίτι μας.

Ναύπλιο

Το δεύτερο σκέλος των διακοπών μας τελείωσε την περασμένη εβδομάδα..όπου και αυτό το μήνα ανανεώθηκαν οι μπαταρίες μας. Κατά κάποιο τρόπο ήταν ιδανικές δια-κο-πές από'τι καταπιανόμαστε καθημερινά..δια-κο-πές απο τη βουή της πόλης, γιατί πήγαμε σε απομονωμένο μέρος, δια-κο-πές απο τα άγχη αφήνοντας το βλέμμα μας στο πράσινο των δένδρων και το μπλέ της θάλασσας, δια-κο-πές απο δίαιτες..γιατί όσο νάναι φάγαμε και κυρίως ήπιαμε..διακοπές όπου το μόνο που κάνεις είναι.. να μη προγραμματίζεις τίποτα.

Το Ναύπλιο, όντας πλέον τόσο κοντά στην Αθήνα, προσφέρει μία μικρή έως μεγάλη φυγή. Το Παλαμήδι απο πάνω κυριαρχεί και κόβει την ανάσα..όπως και τα 800 περίπου σκαλιά στους τολμηρούς που ανεβαίνουν στη κορυφή με τα πόδια..

για μία απίστευτη θέα απο κάτω..

Δεν πήγαμε στο κάστρο, τόχουμε δεί πολλές φορές..πήγαμε σε μοναχικά μέρη εκεί που ο κόσμος δεν πλησιάζει το καλοκαίρι. Ο παλιός σταθμός του τραίνου, έχει γίνει όμορφο καφενείο εδώ και πολλά χρόνια, με επιτοίχιες ζωγραφιές παλιών εποχών.. Απ' εξω έχουν στήσει ένα παλιό βαγόνι με την αντίστοιχη μηχανή του, ένα βαγόνι που δεν γλύτωσε τελικά απο το ανελέητο γράφιτι. Στη περίπτωση αυτή, ΝΤΡΟΠΗ σε αυτούς που το λέρωσαν. Κειμήλιο είναι βρέ, δεν πιτσιλάς τη κληρονομιά σου!

Κάναμε και μια βόλτα στα μαγαζιά της πόλης για να δούμε αν άλλαξε τίποτα απο πέρυσι. Η ίδια ακρίβεια και το πιασοκωλάδικο.. για ένα πλαστικό κομπολογάκι, 20 ευρώ!! Μέγας είσαι Κύριε, στα περίπτερα της Ομονοίας, το ίδιο κάνει 5 ευρώ...αλλά βλέπεις στο Ναύπλιο πάνε οι πλούσιοι..για άρμεγμα προφανώς! Βρήκα σε ένα κατάστημα που πουλούσε καραμέλες, μαλλί της γριάς εισαγώμενο απο την Ισπανία (σε πλαστική συσκευασία) !!! Το αγόρασα γιατί μ' αρέσει το μαλλί της γριάς, αναρωτήθηκα όμως γιατί να το εισάγουμε;;; Δεν παράγει η Ελλάδα ΟΥΤΕ μαλλί της γριάς;;; Ελεος πιά!

Αν το καλοσκεφτείς όμως, Μαρίνα, το Ναύπλιο σαν πόλη, μόνο ομορφιά σου προσφέρει. Ετσι το εμπιστεύεσαι. Οι κάτοικοί του όμως φροντίζουν σχεδόν πάντα να σε προδίδουν..ξανά και ξανά. Είναι κι αυτό ένα ταλέντο που με στενοχωρεί γιατί η ομορφιά μόνο καλωσύνη και σεβασμό για το τοπίο θα έπρεπε να βγάζει. Το κέρδος όμως και ο εαυτούλης, εκεί, υπερτερεί. Για όσο τους παίρνει. Ακόμη.

Ενα ακόμη θετικό στοιχείο είναι η επαναλειτουργία του τραίνου. Τέσσερις φορές την ημέρα ένας συρμός του ΟΣΕ περνάει απο το Ναύπλιο και πηγαίνει μέχρι τον αντίστοιχο στη Κόρινθο. Εκεί ο επισκέπτης αλλάζει τραίνο και πάει στην Αθήνα.. Δεν βλέπω την ώρα να τον δοκιμάσω..να πάρω δλδ τον Προαστειακό μέχρι την Κόρινθο και απο εκεί να πάω με τραινάκι στο Ναύπλιο..! Θα το χρονομετρήσω βέβαια αλλά κυρίως θα βολευτώ στα καθίσματα και θα τραβήξω φωτογραφίες!!

Δεν μείναμε όμως όλες τις μέρες εκεί..κάναμε και βόλτες.. θα γράψω και για αυτές τις βόλτες..σε λίγο.