Γενάρης 2010

Οι ημέρες περνάνε γρήγορα, με το τούτο-κείνο, κάτι με τις δουλειές, κάτι με τις υποχρεώσεις, κάτι με τα έκτακτα, σα φτερά φεύγουν και το ένα σβκ διαδέχεται το άλλο. Φτιάχνουμε προγράμματα, πιστεύουμε σε αυτά ότι θα τα κρατήσουμε και μετά τσάκ! τα αναιρούμε γιατί μία παράμετρος δεν έκατσε καλά.

Ερχονται και οι προσδοκίες και ζητούν τα ρέστα. Πάντα μου άρεσε το σπόρ του "αετού" να τους βλέπω να σκίζουν τα κύματα με τα χρωματιστά τους αλεξίπτωτα να υψώνονται, να

διασταυρώνονται και να ανεβοκατεβαίνουν ανάλογα με τις πνοές του ανέμου. Με τις ώρες κάθομαι και τους κυττάζω. Οχι δεν θέλω να πετάξω και εγώ, έχω πάρει τις πληροφορίες μου - δεν είναι εύκολο σπόρ, απλά να τους καμαρώνω σαν καβαλάρηδες των αέρηδων.
Εχω γίνει σαν τους Γιαπωνέζους, τρέχω με μία κάμερα στο χέρι. Τοπία, εικόνες, τέχνη, άνθρωποι, απόψεις σαν γράφιτι στους τοίχους..όλα αποτυπώνονται και μένουν . Κερδίζω φίλους βάσει του τρόπου που αντιλαμβανόμαστε τη ζωή μέσα απο το πρίσμα του φωτογραφικού φακού!. Τα λόγια μπήκαν στο ψυγείο, δεν ενδιαφέρονται να αποτυπωθούν, απλά υπάρχουν. Μερικά ξεχνιώνται. Μερικά αποτυπώνονται σε χαρτάκια..αλλά ώσπου να φθάσω τον υπολογιστή..και αυτά πάνε στη λήθη. Η αληθινή ζωή, εκεί έξω είναι. (Η φωτογραφία είναι απο ένα βιβλιοπωλείο στην Αθήνα ) .

Βιβλία και ξερό ψωμί. Τη φλασιά με τα βιβλία μου τη κόλλησαν οι γονείς μου απο τότε που μπουσούλαγα..ήταν και εκείνοι του βιβλίου. Το αστείο είναι ότι όταν ήμουνα έφηβη διάβαζα πολύ δυσνόητες έννοιες, τους Σάρτρ, Κάφκα, Εσσε, Ράσελ, διάφορα δοκίμια κλπ..λές και δεν ήμουνα παιδί!..και μεγαλώνοντας..χαλάρωσαν όλα, τώρα μόνο λογοτεχνία και science fiction/fantasy διαβάζω και βέβαια κόμικς. Απο τον Μίκυ Μάους μέχρι τον Logicomix!....με τα ακουστικά στ' αυτιά. ..και ας κουφαθώ..και μουσική. Πάντα είχα τρέλλα με τη μουσική, τα Top 10 τα ήξερα απέξω χρόνια τώρα..μου αρέσει και η κλασσική, η όπερα, το μπαλέττο..όχι δεν περνάνε οι έξεις..αντίθετα..πολλαπλασιάζονται. Νά και το τελευταίο αγαπημένο μου.
http://www.youtube.com/watch?v=sknDfB3pJB8&feature=PlayList&p=8C75036C2C31E0BF&index=0

Αυτό που μ' αρέσει στον Mika είναι ότι είναι ένας ολοκληρωμένος τραγουδιστής, έχει υπέροχη φωνή, παίζει πιάνο και συνθέτει. Είναι και ωραίος..για τα γούστα μου πάντα. Απόλαυση να τον ακούω. Χάρμα οφθαλμών να τον βλέπω.

Ετσι πέρασε και ο πρώτος μήνας του 2010.