Julian Assange

Παρακολουθώ τη πορεία των WikiLeaks και του δημιουργού τους Τζούλιαν Ασάντζ απο τότε που ήρθαν στη δημοσιότητα. Ομολογουμένως θαύμασα το σθένος και τις μεθόδους του ακτιβιστή αυτού, να ξεσκεπάζει εγκλήματα που έγιναν σε εμπόλεμες ζώνες διεθνώς. προωθώντας την ιδέα του "no secrets". Μου δημιουργήθηκαν όμως και απορίες.

Διαβάζω στη βιογραφία του ότι ήταν ένα πολύ έξυπνο, ταλαντούχο παιδί που το 1987 (σε ηλικία 17 ετών) να ασχοληθεί με τα PC και τα δίκτυα σε σημείο που άνετα να σπάει ηλεκτρονικούς κωδικούς (χαρακτηρίσθηκε ως χάκερ και του έγιναν διάφορες μηνύσεις). Παρόλλα τα τραβήγματα με τη δικαιοσύνη κατάφερε και δικτυώθηκε σαν ένας απο τους καλύτερους χάκερ, τρυπώνοντας και στα πιο δύσκολα ηλεκτρονικά συστήματα ασφαλείας όπως την Canadian Telecom Co., χωρίς άμεσο λόγο, μόνο για τη πλάκα του, κατά πως είπαν τότε. Αργότερα αποφάσισε να δημιουργήσει τα WikiLeaks " ρίχνοντας φώς στις συνομωτικές πολιτικές των "top secrets".

Αυτό που μου κάνει εντύπωση δεν είναι η απήχηση που είχε στον ευρύτερο κόσμο, αλλά οι γνωριμίες του. Ξαφνικά το παιδί απο το πουθενά βρέθηκε να γνωρίζει απίθανα μεγάλο αριθμο ανθρώπων που είχαν θέσεις κλειδιά για τη συγκέντρωση πληροφοριών που ήθελε η WikiLeaks. Που τους βρήκε όλους αυτούς τους συνδέσμους; Μόνο δημοσιογράφοι δεν μπορεί να ήταν, υπήρχαν "ποντικοί" μέσα σε κάθε οργανισμό ακόμη και στρατιωτικές μονάδες , που τράβαγαν βίντεο με πολύ επώδυνα (για τη κοινη γνώμη) θέματα. Κατάσκοποι απο τη Κίνα, Παλαιστίνη, Σομαλία, Ιράκ έστελναν πληροφορίες, για να "ταρακουνήσουν τη κοινή γνώμη" μέσω WikiLeaks. Θα μου πείτε ότι υπάρχουν πολλοί αντιφρονούντες, όταν βλέπουν κάποια πράγματα να γίνονται, θέλουν να τα αποτρέψουν. Πόσοι όμως απο αυτούς κατέχουν το τρόπο ώστε να αποτυπώσουν σε βίντεο το "Collateral Murder";

Είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν πάρα πολλοί ακτιβιστές διεθνώς που παλεύουν για να εξασφαλίσουν ένα αύριο με λιγώτερη βία και περισσότερη ανθρωπιά και ειρήνη. Παρακολουθώ και τη πορεία της ακτιβίστριας Lori Berenson που συνελήφθει στο Περού και εξέτισε φυλάκιση 15 ετών καθώς και άλλων. Ο Ασσάνζ όμως έδωσε νόμιμες και ωραίες συνεντεύξεις στα National Press Club και τη U.S cable TV μιλώντας σε ευρύ κοινό για τις απόψεις του στο ξε-κουκούλωμα ευαίσθητων θεμάτων. Τι στην ευχή, με τις ευλογίες του Κράτους ξεσκεπάζονται οι ατασθαλίες του ίδιου του Κράτους;

Στο παρελθόν είχαν ξεσκεπαστεί διάφορα σκάνδαλα π.χ. το Watergate, το Guantanamo απο άτομα που κάτι τους μύρισε και το έψαξαν. Εδώ όμως μιλάμε για τεράστιο όγκο ακτιβιστών σε κάθε γωνιά του κόσμου μας, ανθρώπους που κατέχουν 'τη καυτή πατάτα", και μέσω Ιντερνετ είναι σε θέση να τη μεταφέρουν όπου θέλουν, αμέσως. Και όχι, δεν μπορεί όλοι αυτοί να είναι δημοσιογράφοι που ακολουθούν τις μαχες κατά πόδας, ούτε στρατιώτες μόνο, που βιντεοσκοπούν για πλάκα. Υπάρχουν και ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ άλλοι. Μήπως λοιπόν αυτοί οι άλλοι δώσανε όλες αυτές τις πληροφορίες επειδή "τέτοια εντολή" είχαν απο "τη διοίκηση";

Αν υποθέσουμε οτι έχεις ένα αντικλεπτικό σύστημα στο σπίτι σου που λειτουργεί αλλά θέλεις να το αντικαταστήσεις με ένα άλλο, χρειάζεται πρώτα να αποδείξεις τα τρωτά του σημεία. Αν αντικαταστήσουμε τώρα "το σπίτι σου" με "τις ΗΠΑ" και όλα τα κράτη στα οποία εμπλέκονται και "το αντικλεπτικό σύστημα" με "τις μεθόδους για τη τρομοκρατία+συρράξεις" αμέσως βγαίνει ο αριθμός των γνωριμιών "απο το θεό σταλμένες" να σε βοηθήσουν κ. Ασσαντζ αντί να παιδεύεσαι να σπάζεις κάθε κωδικό, να αποκρυφογραφείς classified dvds, και αντίστοιχα να περνάς στο διαδίκτυο αυτό που θεωρείς ότι τσούζει περισσότερο, ώστε να ξεχαρβαλωθεί το παλιό σύστημα.. γιατί ένα άλλο πιο περίπλοκο και αλλιώτικο Ε Ε ΕΡΧΕΤΑΙ.

Ο κ. Ασσάντζ μπορεί να μην ήταν-είναι συνένοχος σε αυτό το γαϊτανάκι. Σαν ιδεολόγος ακτιβιστής να έκανε αυτό που του όριζε η συνείδησή του. Να του ήταν αδιάφορο πώς τόσοι και τόσοι ενδιαφέρονταν να δώσουν τρανταχτες αποδείξεις για τα κακώς γενόμενα. Να έπαιρνε τις πληροφορίες, να τις έβγαζε στο φώς, για να αλλάξει το κόσμο.

Ο κ. Ασσάντζ μπορεί να είναι συνένοχος-συμμέτοχος σε αυτό το γαϊτανάκι. Μπορεί να δέχθηκε να συμμετάσχει σε αυτή την πολιτική για προσωπικό όφελος - τη δόξα πρωτίστως, το χρήμα κατόπιν απειλώντας με τη δημοσίευση αδιάσειστων στοιχείων τους άπαντες έτσι και συλληφθεί/δολοφονηθεί.

Δεν έχει σημασία τι είναι ή τι δεν είναι ο κ. Ασσάντζ τελικά.

Το νέο γαϊτανάκι που ίσως θα έρθει είναι αυτό που φοβάμαι περισσότερο.

................................................

Links :

1) http://en.wikipedia.org/wiki/Julian_Assange
2) http://wikileaks.ch/
3) http://www.huffingtonpost.com/2010/04/05/wikileaks-exposes-video-o_n_525569.html

Ο απόηχος των Χριστουγέννων

Οι γιορτές των Χριστουγέννων πέρα απο τα στολίσματα, δένδρων-μπαλκονιών και καταστημάτων είναι η κατάρα των νοικοκυριών που καλούν τα σόγια σε τραπέζι. Σε τραπέζωμα στο σπίτι τους εννοώ και όχι σε εστιατόριο έξω. Το τελευταίο δεν "πιάνει" όταν έχεις μία απο τις 1007 θανάσιμες πεθερές απέναντί σου.. η οποία περιμένει τη μία και μοναδική φορά που θα τη τραπεζώσεις στο σπίτι να είναι " απο τα χεράκια σου, κόρη μου". Αυτό το τελευταίο δημιουργεί ό,τι χειρότερο συναίσθημα και προαίσθημα ότι παρά τα καλά υλικά που πήρες, τη προσπάθεια που έβαλες το σουφλέ θα φουσκώσει σε απίστευτα ύψη και θα κατακαθίσει 1 λεπτό πρίν το δεί η πεθερά..με ένα ηχηρό "φσσσσσ".. αφήνοντάς σε σύξυλη να αφρίζεις..

Στο σπιτι το λύσαμε το θέμα απο την αρχή. Σαν να λέμε πιάσαμε το ταύρο απο τα κέρατα. Το πρώτο τραπέζι της πεθεράς το οργάνωσε η μητέρα μου..παίρνοντας απ΄έξω (κάποια εταιρεία catering) διάφορα finger food. Της το είχε ξεκαθαρίσει απο την αρχή "επειδή είμαι χορτοφάγος, θα έρθετε για ένα μεζεδάκι"..όπου πολλά μεζεδάκια σερβίρισε που τα είχε φτιάξει ο ΧΧΧ ταδόπουλος. Και είπανε και 1000 ευχαριστώ. Τη γλύτωσε η μάνα μου εύκολα. Τα δύσκολα άρχισαν μετά το γάμο. Οπου η πεθερά, σαν μία δεύτερη Βέφα Αλεξιάδου, περίμενε τη νύφη να τη μαδήσει, συγνώμη να δοκιμάσει τη μαγειρική της. Σε αυτό πάλι τυχερή ήμουνα, γιατί ο άνδρας που διάλεξα είχε χόμπυ τη μαγειρική (wow) και μαγείρευε πολύ καλά. Ετσι του πάσαρα ευγενικά το μπαλλάκι των τραπεζωμάτων..
Σαν μία πεινασμένη γάτα, παρκάριζα στη κουζίνα και βοηθούσα στη τέλεση των μυστηρίων, ξεφλουδίζοντας πατάτες, λαδώνοντας ταψιά και ράβοντας κοιλιές πτηνών (μη φύγει η γέμιση), κάνοντας τη λάντζα και ένα-δύο-τρία και τέσσερα σφουγγαρίσματα..αρκεί να μην ετοιμάσω εγώ τη Χριστουγεννιάτικη πανωλεθρία μου.. Και βέβαια τα φαγητά που σερβίριζε ο ΚΠ γινόντουσαν δεκτά με επιφωνήματα γιατί μάνα είναι..αν δεν παινέψει το γιόκα της θα πέσει να τη πλακώσει, έτσι δεν είναι;

Δεν θα ξεχάσω όσο ζώ το χουνέρι που έπαθε η θεία μου η κα Π. που θέλησε κάποια φορά να δείξει στη πεθερά πόσο ΚΑΛΥΤΕΡΗ ήταν εκείνη στη μαγειρική. Προσπάθησα να την αποτρέψω, να τη προστατέψω, τίποτα. Ετσι την άφησα να σηκώσει μόνη της το σταυρό του μαρτυρίου. Του μαρτυρίου της στραβομάρας, γιατί η πεθερά λατρεύει να φτιάχνει περίτεχνα εδέσματα που βλέπει σε φωτογραφίες..και μετά ΝΑΤΑ μπροστά σου! Τούρτα 3 πατώματα!
Καλούσε επανηλειμμένα τη δική μου πεθερά, σε φαγητό, κυρίως με κρέας..και πώς τύχαινε καθε φορά να γίνεται η στραβή: πότε άρπαζε στο τσιγάρισμα, πότε έκοβε το αυγολέμονο, πότε η σαλάτα δεν ήταν φρέσκια..τοσο που στο τέλος έλεγε ότι τη ματιάζουμε και δώστου οι αγιαστούρες και τα ευχέλαια πρίν το γεύμα. Στο τέλος η πεθερά τη λυπήθηκε και τη κάλεσε εκείνη σε γεύμα, ένα απλό κρέας με πατατες της έφτιαξε.. Και μόλις είχε βάλει τη πρώτη μπουκιά στο στόμα της η θεία Π, της λέει η θανάσιμη πεθερά "είδες κρέας Π, μου; Λιώνει στο στόμα". Αφρισε απο το κακό της η άλλη, της πήγε η πίεση στο 25, κοντέψαμε να τη χάσουμε..

Τι τα θέλεις όμως..παρόλλο το χουνέρι που έπαθε..της την έφερε της πεθεράς. Κάθε Χριστούγεννα φτιάχνει ψητή γαλοπούλα και σούπα και τη σερβίρει πρίν τα καλούδια τα δικά μας, ιδιαίτερα στη πεθερά που σιχαίνεται και τη γαλοπούλα και όσους τρώνε γαλοπούλα. Πρώτα βγαίνει η σούπα που γίνεται απο τα 6 πόδια της γαλοπούλας (4 πόδια έξτρα αγορασμένα) και αφού στεγνώσει εντελώς το δόλιο το πουλί μέσα στο τέντζερη, δίνοντας όλη τη νοστιμιά του, τη βάζει στο φούρνο με τις πατάτες ώστε να βγεί σαν στεγνό άχυρο.. Με επισημότητα βαζει ένα μεγαλο κομμάτι στήθος στο πιάτο της πεθεράς (διαλέγει φαντάζομαι το χειρότερο-αυτό που είναι σαν σύρμα) και περιμένει να το φάει. Η πεθερά το τρώει. Ισως να τρίζει τα δόντια της πιο πολύ απο το κανονικό..
Με τις ευχές του νέου έτους σίγουρα γράφουν στο κατάστιχο της νέας χρονιάς τις γαϊδουριές που θα ανταλλάξουν ώς του χρόνου..

Σε αυτό ελπίζουμε και εμείς.

Καλή χρονιά