Μια φορά και ένα καιρό...

τέτοια εποχή περίπου(2004), ξεκίνησα το blogging. Βρήκα την όλη ιδέα τυχαία ψάχνοντας για το Ισφαχάν (!!) όπου θα πήγαινε μία γνωστή μου για δουλειές μαζί με τον άνδρα της. Ηξερα περίπου που είναι, ήθελα όμως να δώ και τα περαιτέρω. Τυχαία έπεσα στο μπλόγκ ενός Ιρανού που λάτρευε την εν λόγω πόλη και είχε γράψει στ' αγγλικά τα πάντα για εκείνη, συνοδευόμενα με φωτογραφίες. Θέλοντας να του αφήσω και σχόλια..αναγκαστικά γράφτηκα στο Google, που δεν το χρησιμοποιούσα τότε πολύ, γιατί είχα το Yahoo για τις έρευνές μου. Απο τον Ιρανό αυτόν περιπλανήθηκα σε άλλους αγγλόφωνους συγγραφείς, Ινδούς και Εγγλέζους, καταλήγοντας στον "The last nail", εναν Αμερικάνο που ανακαίνιζε το σπίτι του. Διάβαζα τα κείμενά του και κατουριόμουνα απο τα γελια. Μετά απο αυτό, ήθελα και εγώ να ανοίξω μπλόγκ. Ημουνα όμως άσχετη εντελώς απο τεχνικά θέματα υπολογιστών..δλδ τι είναι το html, πως να κατεβάζω φωτογραφίες.. ο blogger όμως τον ξέρουμε σήμερα δεν υπήρχε με όλες αυτές τις δυνατότητες..και η ελληνική μπλογκοκοινότητα..ελάχιστη, όσο και να έψαξα, κανένα δεν βρήκα. Είχα όμως κομπιούτερ και ήξερα να σερφάρω..απο παλιά τότε που ζούσα στο εξωτερικό μαθαίνοντας να γράφω σε έναν υπολογιστή τύπου Apricot . Το περισσότερο καιρό διάβαζα ελληνικά portals, κυρίως το Startpoint, που είχε μέσα ειδησούλες, φωτογραφίες, τεχνολογία, γενικά θέματα. Σε κάποια φάση λοιπόν πρόσεξα ότι είχε και μία blogo-κοινότητα. Γράφτηκα εκεί λοιπόν και γνωρίστηκα με αυτά τα 10 το πολύ άτομα στην αρχή. Δεν χρειάστηκε να προσπαθήσω πολύ να φτιάξω 'σελίδα", γιατί το portal προσέφερε χώρο για απλά κείμενα, χωρίς στολίδια και χρώματα. Βέβαια υπήρχαν οι εξαιρέσεις όπως ο Issalos που πρασίνιζα απο ζήλια όταν έβλεπα τα ψάρια και τις θάλασσές του. Γνώρισα πολύ κόσμο στο Startpoint, με φιλίες και καυγάδες άπειρους. Ενδεικτικά αναφέρω τους : Η Αρτεμης ως Mistounou, η Jojο ως Parazalismeni, που δυστυχώς δεν εκπέμπει πιά ως blogger, o Brainsick, Tyxod, ο δικηγόρος του Διαβόλου, Δήμητρα. Μαριώ, o Zouri, ο Γέρος (και ιδρυτής του Startpoint) και πολλοί άλλοι που δεν θυμάμαι πιά. Είχαμε γίνει μια παρεούλα που ενώ στην αρχή δούλευαν όλα, μετά μπήκαν κι άλλοι μέσα και οι συγκρούσεις ξεκίνησαν μέχρι που ο ιδρυτής νευρίασε και έκλεισε τη λειτουργία για τα μπλόγκς στο portal του. Ευτυχώς είχα σώσει τα κείμενά μου, άλλοι όμως όχι.
Σαν παρέα, όσοι μείναμε απο το startpoint μπήκαμε στο blogspot, δειλά-δειλά ευελπιστώντας να συνεχίζουμε.. Εκεί ήταν αλλιώς, υπήρχε κόσμος που έγραφε στα ελληνικά, λίγα άτομα το πολύ καμμιά 60αριά διεθνώς. Η ελληνική μπλογκόσφαιρα του 2004-2005.
Μαγεύτηκα και άρχισα να σερφάρω με τις ώρες. Βρήκα κάτι μπλόγκς απίθανα, εξαιρετικά, είχαν στύλ, design και πολύ ενδιαφέρουσες "ζωές" έστω και εικονικές. Το κοινό μας σημείο ήταν η "χιουμοριστική απεικόνιση της ζωής". Παραθέτω λοιπόν τους παλιούς φίλους, που "μίλαγαν" μέσα στη καρδιά μου, φίλους έως και το 2006..γιατί μετά μεγάλωσε αλματωδώς η blogoσφαιρα..άπειροι μπήκαν και η παλιά παρέα του Startpoint πρωτίστως αλλά και των παλιών φίλων, διαλύθηκε.

Η Κουρούνα (ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ. Ειδικεύεται στα ζώα του γείτονα, μαζί με τα δικά της και σε όλες τις αναποδιές που τις αντιμετωπίζει με το δικό της μοναδικό τρόπο) Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί "κουρούνα" βρε Γ, μου..μιά χαρά κοπέλλα είσαι!
Το Νενυάκι με τις Σκεψουλες της (απο τις πρώτες που σχολίασαν σε μπλόγκ μου, απο τη Νένυα βασικά ξεκίνησα να μπαίνω στη μπλογκόσφαιρα, επισκεπτόμενη τους φίλους της)
Η Σοφία ως digital era (Ετσι θα ήθελα να γράφω)
Η Avanti, (η ευαισθησία της και το κέφι της, παροιμιώδη)
Το Μικρούλι, που συνεχώς περιπλανιόταν μέχρι που βρήκε τον Alombar42 ως εικονικό μπαμπά της..και καταστάλαξε!!
Η Λίλυ ( απο τις πιο παλιές, μου προκαλούσε δέος η ζωή της, που παρά τις ατυχίες της, άρπαζε το ταύρο απο τα κέρατα, τα ξερρίζωνε και του τα σερβίριζε σαλάτα, μαζί με ένα μπάτσο για να μάθει άλλη φορά να μη λέει βλακείες)
Μαριλίνα (τότε ήταν ακόμη φοιτήτρια, τα κείμενά της είχαν πάντα ουσία και λίγα οινοπνεύματα)
Μη φιλάς το βάτραχο (για φίλημα λέμε - ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να προκύψει)
Η Discolata (πρασίνιζα που έβλεπα τα χρώματα της σελίδας της..είχε μία διαβολική βάμπ κυρία για εξώφυλλο - και τι γράψιμο!!!. Εσβησε και το μπλόγκ της, τουλάχιστον ας έμενε να το ανατρέχουμε όποτε μπορούμε. )
Το λεμονάκι δίχως όνειρα, μου άρεσε πάρα πολύ. Ηταν ρομαντικός, ευαίσθητος, ιδεολόγος..όλα αυτά που δεν είμαι :-((. Λέω ήταν γιατί σταμάτησε να γράφει.
Οταν ο Γιώργος είναι ο άνθρωπός σου, τι να γράφω ; Τα λέει όλα το όνομα και το blog έχει χάρη! Ευτυχώς συνεχίζει το γράψιμο
O Νετ Κέρβερος (είχε μοναδικό στύλ να περιγράφει τα της ζωής του και της δουλειάς του με έναν απολαυστικό τρόπο.)
H KV που ήθελε να είναι πάντα al dente. Ευτυχώς πάντα της λασπώνουν και συνεχίζει να γράφει!
Ο Alobmar42 ( καταπληκτικός τύπος, τι γέλια κάναμε. Σε ένα κοινό μπλόγκ περι Αποκριάς, είχε φτιάξει κάτι Κρητικές μαντινάδες, δικές του-ακόμη γελάω)
Ο Λαμπρούκος (απίστευτο γέλιο με αυτό τον τύπο, μέχρι και εικονικό γάμο είχε κάνει με κάποιες απο εμάς, του έγραφα σατυρικά στιχάκια. Κάποια στιγμή σταμάτησε να γράφει, τώρα όμως είδα μία επιστροφή)
Ο Darthiir the Abban, απο τους πρώτους που διάβασα.. που συνεχίζει ακόμη να γράφει, να αμβισφητεί, να αρνείται, να καυτηριάζει, να τσακώνεται (κυρίως με εμένα) αλλά και να ταξιδεύει (πάνω στη καμήλα) φωτογραφίζοντας..Ισως γι' αυτό έχει αϋπνίες..πιάνεται η μέση του!
O Aurelios, Markos έγραφε απο το Startpoint με άλλη persona. Τά κοψε όλα αυτά και άρχισε να βγάζει ένα-ένα τα πέπλα της Σαλώμης..φτάνοντας στη τελική αποκάλυψη του πραγματικού του ονόματος..που όμως δεν θα πώ, φτού τζίζ, κακά!
Ο Ανεμος (μία νότα για τη πραγματικότητά μας, ένας ναυτίλος του πλανήτη Ελλάς)
Η Ψιλικατζού (που όντως είχε ψιλικατζίδικο τότε, περιμένοντας τους πελάτες, άνοιγε όλη της τη καρδιά)
Η Citronella , (με εκμυστηρεύσεις εις εαυτόν και πολλά υπέροχα λουλούδια)
Mindstripper (Ονομα και πράγμα)
Η Scorpina που έκλεισε το μπλόγκ της (τα έλεγε χύμα και σταράτα, τη διάβαζα σε καθημερινή βάση)
Τον Ν.Σ, με τις καταπληκτικές υποβρύχιες φωτογραφίες του..ε! και τα προβλήματα του με τη μαγειρική
Τον beerman, έναν καταπληκτικό τύπο απο τη Σαλαμίνα που είχαμε συναντηθεί μία φορά, όταν χάριζα κάποια βιβλία.
O Vangelakas, φανατικός ΑΕΚτζής και λάτρης της μαλλιαρής καθαρευούσης (βγάλε εσύ άκρη τώρα)
Ο Suigeneris, εμφανίσθηκε στα μέσα του 2005, καυστικός, υπέροχος.
Η Δέσποινα, μαζί με "τους πρώην και επόμενους" ήταν πηγή κεφιού, χαράς αλλά και στιχοπλοκίας. Διαγωνισμούς με στιχάκια κάναμε τότε για να πειράζουμε τον Estarian που τα ημερολόγιά του μόνο ανώδυνα δεν ήταν, έτσουζαν για τα καλά.
H Ελληνίδα, που συνεχίζει να διαφωνεί, να θυμώνει, να δείχνει σε όλους τη λατρεία της για τα ζώα, τα άνθη, την ομορφιά. Μία αξιολάτρευτη παρουσία που συνεχίζει να γράφει
Tην An-Lu, τη γλυκιά φίλη παντός καιρού με το χαμόγελο.
Τη Juanita που μαγείρευε με φαντασία..όχι σαν κι εμένα που για να φτιάξω κάτι θέλω τη συνταγή, γιατί χωρίς αυτήν..κρίμα τα υλικά!
Υπάρχουν και άλλοι που θυμάμαι, Η Maika, Morgana, Giramondo, Chrysa, mn8dk, Αστραδενή, ο dystropoppygus, η Vasvoe, η τζούζει αλλά μου αρέσει, η Ψιψινέλ, ο MacManus, η Κάθυ και το ηλιοτρόπιό της, η μικρή ttalou, η μπλογκαρισμένη, η ραφφινάτα, η Vista, το Χημείο του Παρακράτους, ο Μανιφέστος η Damsel-in-stress, ο crazy monkey, οι στιγμές της Μαριαλένας, τον araxto και light, την Εlsa, τη pafsilipi
και
Ο Street Spirit που μας άφησε χρόνους στα 35 του χρόνια νομίζω..ήταν και νιόπαντρος. Ποτέ δεν θα ξεχάσω τις φωτογραφίες του, ιδιαίτερα για τα Σύβοτα, μέρος συνδεδεμένο με το κέφι του για ζωή.
Μετά το 2006, άλλαξαν όλα, 100άδες οι μπλόγκερς..το κύμα με παρέσυρε σε άλλες ακτές.. Ομως μέσα απο όλες τις περιπλανήσεις, στις ζωές των άλλων, βρήκα και έναν "εικονικό γιό". Με ακεραιότητα χαρακτήρα και όνειρα για καλύτερο αύριο, όνειρα που χτίζονται απο το σήμερα, όνειρα που πραγματώνονται κάθε στιγμή απο τις πράξεις μας. "Μα δε θέλησες ποτέ να τον συναντήσεις;" με ρωτούν, "να δείς πως είναι". Δε με νοιάζει να τον συναντήσω γιατί όπως και να είναι στα μάτια μου παραμένει τα γραπτά του, το ήθος του, το μέλλον του κόσμου.