Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 22, 2011

Σκέψεις

Αραγε στο τέλος του 2008, που ξεσηκώθηκε όλη η Ελλάδα για να ρίξει τον Καραμανλή, ήταν για να φέρει αυτή τη πολιτική κατάσταση που μας έφθασε εδώ, στο σκαλοπάτι της πτώχευσης;

Και τώρα ξανά βγαίνουμε στους δρόμους και φωνάζουμε να ρίξουμε και αυτούς και τους άλλους, να φύγουμε απο εδώ, να φύγουμε απ' εκεί, να μείνουμε μόνοι μας, να πληρώνουμε με δραχμές, με ευρώ, με πεταλίδες και με βότσαλα με το κάθε υποβαθμισμένο νόμισμα, αρκεί να γίνει το δικό μας δλδ να έχουμε λεφτά για ξόδευμα χωρίς καμμία υποχρέωση.

Κι αν γίνουν πάλι εκλογές, όποτε κι αν συμβεί αυτό, πάλι δυαδικότητα θα επιλέξουμε, ωστε να μη ξεφύγουμε ποτέ απο το κλοιό του ξεπεσμού και να υποθηκεύσουμε για μία ακόμη φορά την Ελλάδα, εμάς τους ίδιους.

Πολύ φοβάμαι ότι δεν ξέρουμε τι θέλουμε. Και αυτό είναι η αιτία των δεινών μας.

4 σχόλια:

Unknown είπε...

Είναι κομμάτι πιό πολύπλοκο από αυτό, οπότε θέλει πολύ μεγάλη ανάλυση το νόμισμα και η νομισματική πολιτική.
Οπότε ας παραμείνουμε στην απλή πολιτική και...

...το 2008 απλά άλλαξε ο μανολιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.

Όπως συμβαίνει και αλλού βέβαια, απλά αλλάζουν λίγο οι συνισταμένες, κατά τα άλλα το σύνολο της πολιτικής παραμένει ίδιο...

Τί να κάνεις... στην πράξη μια ιδεολογία κυβερνά, οπότε όταν μιλάμε για δειαχειριστές, αδυνατεί ο κόσμος να δώσει λύσεις...

Stou είπε...

Εδώ που φτάσαμε, εδώ που τα αφήσαμε να φτάσουμε...όπως στρώσαμε έτσι θα κοιμηθούμε και όσο καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια οι βολεμένοι, τα ίδια θα τραβάμε.

DaisyCrazy είπε...

Νομίζω ότι η τελευταία σου πρόταση είναι αυτή που περιέχει την αλήθεια.

Κι οι άλλοι να είναι τα ίδια ή παρόμοια δε θα κάνουν; Ελπίζουμε πως θα'ναι διαφορετικοί αλλά πόση αλήθεια έχει αυτή η αλήθεια; Λίγη δυστυχώς απ' όσα έχουν δείξει τα γεγονότα.

Σοφία είπε...

Φυσικά και ξέρουμε τι θέλουμε, το είπες κι εσύ: λεφτά για ξόδεμα χωρίς καμία υποχρέωση.

Το θέμα είναι ποιος θα μας τα δώσει.