Σήμερα πήγα στο Κ.Ε.Π της περιοχής μου για να ανανεώσω ένα δίπλωμα οδήγησης. Είχα όλα τα σχετικά έγγραφα έτοιμα, είχα πάρει και ένα σταυρόλεξο μαζί μου, γιατί συνήθως υπάρχει μεγάλη ουρά. Περιμένωντας τη σειρά μου παρατηρούσα τι γινόταν στο χώρο.
Κατ' αρχήν διαπίστωσα μεγάλη έλλειψη προσωπικού. Ελλειπαν οι ευγενείς υπάλληλοι του παρελθόντος που με το χαμόγελο σκοτώνονταν να εξυπηρετήσουν και στη θέση τους τα 4 άτομα που υπήρχαν ήταν 3 γυναίκες και ο παλιός μου "φίλος" ο κύριος πολυθρόνα, που είχα γράψει και παλιά. Στην ίδια θέση καθόταν απο το 2006, κολλημένος στη καρέκλα του. Απο τις 3 γυναίκες η μία με ελάχιστη πείρα στους Η.Υ. (αυτή έτυχε σε εμένα), η άλλη μιλούσε συνεχώς στο τηλεφωνο και η τρίτη ωρύετο την ώρα που μπήκα, είχε βάλει τις φωνές σε μιά γιαγιά που ρωτούσε κάτι, της έλεγε "να πάρει αριθμό προτεραιότητας και να περιμένει τη σειρά της για να ρωτήσει" γιατί η ίδια "δεν μπορεί ν' ασχολείται με τον καθένα προσωπικά επειδή λόγω έλλειψης βοηθών, δεν προλάβαινε να πάει στη τουαλέττα".
Μόλις το βούλωσε η ζόρικη, άρχισε να ουρλιάζει ένας δεύτερος άνδρας που ήταν στα ενδότερα και δεν τον έβλεπα. Μάλλον ο διευθυντής θα ήταν, γιατί το θέμα του ήταν η γραφική ύλη. Αρχισε να ωρύεται ότι ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ πιά στυλό να δίνουν ΄για να συμπληρώνει ο κόσμος τις αιτήσεις, δεν τους προσφέρει το κράτος στυλό, "κακώς ζητάτε στυλό απο εμάς, να φέρνετε απο το σπίτι σας το στυλό σας", εμείς μόνο μολύβια έχουμε. Διευθυντής του Δημοσίου βέρος, που ασχολείται με το ξύσιμο..των μολυβιών. Βρίζοντας τη κακή του ώρα βγήκε απο το ΚΕΠ φουριόζος.. "εχω επαγγελματικό ραντεβού, βιαζομαι" είπε σε κάποιον που τον πλησίασε να ρωτήσει κάτι.
Κατ' αρχήν διαπίστωσα μεγάλη έλλειψη προσωπικού. Ελλειπαν οι ευγενείς υπάλληλοι του παρελθόντος που με το χαμόγελο σκοτώνονταν να εξυπηρετήσουν και στη θέση τους τα 4 άτομα που υπήρχαν ήταν 3 γυναίκες και ο παλιός μου "φίλος" ο κύριος πολυθρόνα, που είχα γράψει και παλιά. Στην ίδια θέση καθόταν απο το 2006, κολλημένος στη καρέκλα του. Απο τις 3 γυναίκες η μία με ελάχιστη πείρα στους Η.Υ. (αυτή έτυχε σε εμένα), η άλλη μιλούσε συνεχώς στο τηλεφωνο και η τρίτη ωρύετο την ώρα που μπήκα, είχε βάλει τις φωνές σε μιά γιαγιά που ρωτούσε κάτι, της έλεγε "να πάρει αριθμό προτεραιότητας και να περιμένει τη σειρά της για να ρωτήσει" γιατί η ίδια "δεν μπορεί ν' ασχολείται με τον καθένα προσωπικά επειδή λόγω έλλειψης βοηθών, δεν προλάβαινε να πάει στη τουαλέττα".
Μόλις το βούλωσε η ζόρικη, άρχισε να ουρλιάζει ένας δεύτερος άνδρας που ήταν στα ενδότερα και δεν τον έβλεπα. Μάλλον ο διευθυντής θα ήταν, γιατί το θέμα του ήταν η γραφική ύλη. Αρχισε να ωρύεται ότι ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ πιά στυλό να δίνουν ΄για να συμπληρώνει ο κόσμος τις αιτήσεις, δεν τους προσφέρει το κράτος στυλό, "κακώς ζητάτε στυλό απο εμάς, να φέρνετε απο το σπίτι σας το στυλό σας", εμείς μόνο μολύβια έχουμε. Διευθυντής του Δημοσίου βέρος, που ασχολείται με το ξύσιμο..των μολυβιών. Βρίζοντας τη κακή του ώρα βγήκε απο το ΚΕΠ φουριόζος.. "εχω επαγγελματικό ραντεβού, βιαζομαι" είπε σε κάποιον που τον πλησίασε να ρωτήσει κάτι.
Ηρθε η σειρά μου 5 λεπτά αργότερα. Η κοπελιά που με εξυπηρέτησε, δεν μπορούσε να λειτουργήσει το ηλεκτρονικό πρόγραμμα αιτήσεων. Εκανε 5 τηλεφωνήματα σε γνωστή της σχετικά με το που γράφεται τι και ποιό κουμπί πατάμε. "Νεο-διορισμένη; " τη ρωτάω χαζούλικα. "Οοοχι" απαντάει ευγενικά "ήμουνα σε άλλο τμήμα 6 χρόνια , τώρα με φέρανε εδώ, κανείς δεν μου έδειξε το πρόγραμμα, κάντε λίγη υπομονή". Χρειάστηκε να τυπώσει 4 φορές την αίτηση, μέχρι και την ημερομηνία γέννησης είχε κάνει λάθος, την έβαζε στο επώνυμο και το ΑΦΜ στη διεύθυνση κατοικίας.. και λές βρε παιδί μου, που τη βρήκανε νέα κοπέλλα να μη καταλαβαίνει που πάνε τα 4. Μισή ώρα αργότερα, μετά απο ολόσωστη εκτύπωση..είχα τελειώσει. Σε ένα μήνα θα έβγαινε το καινούργιο δίπλωμα.."μα πώς και τόσο πολύ; " απόρησα " τώρα που δεν έχουμε αλλο προσωπικό πέρα απο τους μόνιμους..αργούμε να πηγαίνουμε, μαζευούμε πολλά και πάμε μία και καλή".. Φεύγοντας απο το ΚΕΠ, είδα και τον μέγα λάτρη των μολυβιών, διευθυντή του ΚΕΠ...σε μία ουζερί... μόνος του απολάμβανε τη ζωή του στο Δημόσιο!.
Λέγαμε παλιά ότι αργούν οι υπάλληλοι στις δημόσιες υπηρεσίες, ότι μιλούν άσχημα, οτι κωλυσυεργούν.. Μετά μάθαμε ότι όλη τη δουλειά την έβγαζαν οι συμβασιούχοι, ενώ οι κυρίως μόνιμοι, μη έχοντας καρέκλα να κάτσουν όλο στο δρόμο/καφετέριες/μαγαζιά ήταν. Τώρα έχουν άδειες τις καρέκλες τους, φύγαν οι συμβασιούχοι, πήγαν σπίτι τους. Πάλι όμως οι Δ.Υ. αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τους πολίτες που τους πληρώνουμε αδρότατα, γιατί δεν μπορούν, είτε λόγω κούρασης, είτε λόγω έλλειψης προσόντων π.χ. γνώσης της γραπτής Ελληνικής Γλώσσας. Και οι καθυστερήσεις, επι των καθυστερήσεων ΩΩΩΩΩΩΩΩ! Καθυστερήσεις.
Ξέρω ότι πολύ δύσκολα θ' αλλάξουμε νοοτροπία. Ντρέπομαι όμως γι' αυτό.
Λέγαμε παλιά ότι αργούν οι υπάλληλοι στις δημόσιες υπηρεσίες, ότι μιλούν άσχημα, οτι κωλυσυεργούν.. Μετά μάθαμε ότι όλη τη δουλειά την έβγαζαν οι συμβασιούχοι, ενώ οι κυρίως μόνιμοι, μη έχοντας καρέκλα να κάτσουν όλο στο δρόμο/καφετέριες/μαγαζιά ήταν. Τώρα έχουν άδειες τις καρέκλες τους, φύγαν οι συμβασιούχοι, πήγαν σπίτι τους. Πάλι όμως οι Δ.Υ. αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τους πολίτες που τους πληρώνουμε αδρότατα, γιατί δεν μπορούν, είτε λόγω κούρασης, είτε λόγω έλλειψης προσόντων π.χ. γνώσης της γραπτής Ελληνικής Γλώσσας. Και οι καθυστερήσεις, επι των καθυστερήσεων ΩΩΩΩΩΩΩΩ! Καθυστερήσεις.
Ξέρω ότι πολύ δύσκολα θ' αλλάξουμε νοοτροπία. Ντρέπομαι όμως γι' αυτό.
