Γλυκό του κουταλιού, βύσσινο

Το βύσσινο ήταν απο πάντοτε το γλυκό εκείνο που προκαλούσε συζητήσεις για το κόσμο γύρω μας, για τη σκοπιά που ο καθείς βλέπει τα πράγματα ευελπιστώντας κυρίως να επιτύχει τον έναν τουλάχιστον συνομιλητή που θα αντιλαμβάνεται τον κόσμο με τα ίδια μέτρα και σταθμά.

Με τη μητέρα μου, τρώγαμε βύσσινο πάνω απο παγωτό, σκέτο, μέσα σε βυσσινάδα ή απλά 1 κουταλιά μαζί με τον πρωϊνό καφέ, χάραμα το κατακαλόκαιρο. Ο τρόπος παρασκευής του, αυτός ο συνδυασμός γλυκού με το ξινό ήταν το ερέθισμα για ν΄ανοίξουμε τις καρδιές μας, για να πούμε ότι μας απασχολεί χωρίς κατήχηση, χωρίς να θίγουμε, χωρίς πολύ μίσος. Χωρίς καθόλου μίσος ή θυμό. Κουβεντιάζοντας και αδειάζοντας αυτά που μας απασχολούσαν. 

Πρίν μία εβδομάδα μου έφτιαξε η θεία μου γλυκό του κουταλιού βύσσινο απο βιολογικής καλλιέργειας βύσσινα που παραδέχομαι δημοσίως ήταν τα καλύτερα που έχω φάει μέχρι τώρα, ίδια με εκείνα που έφτιαχνε η μητέρα μου όταν ήμουνα παιδί. Αναγκαστικά λοιπόν ήρθαν και οι αντίστοιχες συζητήσεις. Τα ερωτήματα. Αυτά που απασχολούν. 

1) Με στενοχωρεί που καταστρέφεται η ιδέα που έχω σχηματίσει,  για ορισμένους ανθρώπους, επειδή οι τελευταίοι αναπροσαρμόζουν το χαρακτήρα τους στις περιστάσεις ώστε να επιβιώνουν πατώντας επί πτωμάτων. Πάντα απεχθανόμουνα την εκμετάλλευση. Αν έχεις μία μαζοχιστική τάση, αν είσαι θύμα, αν ψάχνεις για το καμουτσίκι που θα σε χτυπάει γιατί με αυτό το τρόπο εξιλεώνεσαι, δεν είμαι εγώ που θα στα δώσει, πήγαινε βρέστα απο αλλού. Λυπάμαι πολύ που βλέπω αξιοσέβαστους ηλικιωμένους, να συμπεριφέρονται ποταπά με στόχο το προσωπικό όφελος.

Συμβαίνει παντού, κύττα γύρω σου. Ναί, κυττάω. Απλά δεν πίστευα ώς τώρα ότι θα το βιώσω. Το βιώνω. Και δεν μ' αρέσει. Στρέφω το βλέμμα αλλού, κάνω άλλα πράγματα και κυρίως αποφεύγω αυτούς τους πάλαι ποτέ αξιοσέβαστους, νύν εκμεταλλευτές ηλικιωμένους. Ετσι είναι οι γέροι, εγωϊστές. Ναί, συμφωνώ όμως I won't be part of this, you know I won't. 

2) Η συμβίωση με την αδιαλλαξία φέρνει τα χειρότερα αποτελέσματα. Αραγε είναι η αδιαλλαξία προνόμιο των φοβισμένων; Εκείνων που κρατιούνται με νύχια και δόντια απο αυτά που ξέρουν, πολεμώντας λυσσαλέα αυτά που δεν ξέρουν, δεν θέλουν να μάθουν, ότι νέο είναι και ανυπόφορα τρομακτικό; Θυμώνω που προτείνω λύσεις, οι λύσεις γίνονται αποδεκτές και υιοθετούνται μόνο που στην τελική μου τις τρίβουν στη μούρη. Είναι άραγε η αδιαλλαξία προνόμιο των ηλικιωμένων στο μυαλό, εκείνων που είναι ηλικιακά νέοι αλλά αισθάνονται γέροι και ξοφλημένοι ; Ο ανθρωποδιώχτης είναι κολλημένος στο μέτωπό τους σαν σήμα του ΚΟΚ. Οι αντιφρονούντες μη πλησιάζετε. 

Μη παραπονιέσαι λοιπον που δεν σε θέλω μετά απο αυτή τη συμπεριφορά. Οπου θές πήγαινε, μακριά απο μένα μόνο να είσαι.

3) Να και κάτι καλό. Χωρίς να κάνω καμμία προσπάθεια, οι moochers και τα παράσιτα με αποφεύγουν, καταλαβαίνουν ότι οι αξίες μας είναι σαν τους διάτονες αστέρες, οι μέν εδώ οι δε άλλου. Μένω λοιπόν με όσους έχουν αξία στα μάτια μου. Τους ποιοτικούς φίλους. Αν ζούσε η μητέρα μου θα χαιρόταν.