Πύρρα Τρικάλων

Τις τελευταίες μέρες της άδειά μας σκεφτήκαμε να τις περάσουμε χαλαρά μέ φθινοπωρινά χρώματα..έτσι καταλήξαμε στη Πύρρα Τρικάλων..ένα όχι πολύ γνωστό προορισμό για τον μέσο Αθηναίο.. Ενα γεμάτο 5ωρο ταξείδι (γιατί δεν πηγαίναμε και με 150 χλμ), ένα επεισοδιακό ταξείδι, αφού κάναμε να βγούμε απο την Αθηνούλα μας 1,30 ώρες..κολλήσαμε στην αγαπημένη μας Ε.Ο. και..όόοχι δεν φύγαμε ώρα αιχμής, στις 10.10 αναχωρήσαμε γι' αυτό το λόγο να γλυτώσουμε τη κίνηση..

Ωσπου να φθάσουμε στη Λαμία, φάγαμε τις βροχές, τις καταιγίδες, την ομίχλη στην Ε. Ο πάντα..αφού αναρωτηθήκαμε μήπως είμαστε τρελλοί που φεύγουμε με τέτοια θεομηνία..και "πού πάμε για όνομα του θεού"..για να φθάσουμε σε έναν στεγνό Δομοκό !!!, καταγάλανη Καρδίτσα και..και αυτό

Για ανθρώπους της πόλης, σαν και εμάς η φθινοπωρινή Πίνδος μας έκοβε την ανάσα..όπως και η διαφορά θερμοκρασίας..τουλάχιστον 15 βαθμούς απο την Αθήνα..φύγαμε με σχετική ζέστη 22 βαθμούς αλλά με βροχή και φθάσαμε στους 7 βαθμούς με ήλιο!!! για να πέφτει στους 2-3 τη νύχτα όταν έβρεχε..
Ενα χωριό κολλημένο σε μία κατάφυτη χαράδρα της Πίνδου, κοντά στο Περτούλι και την Ελάτη.. ένα μέρος που προσφέρει διάφορες δραστηριότητες στους ενδιαφερόμενους, στα 10 χλμ το χιονοδρομικό κέντρο, μονοπάτια για περπάτημα, ανάβαση, trekking και πάρα κάτω τα ορμητικά νερά του Ασπροπόταμου διαθέτουν σίγουρες κακοτοπιές για rafting lovers

και ήταν μόνο Οκτώβριος!! Αναρωτιέμαι πώς είναι ο ποταμός την άνοιξη!. Απ όλες αυτές τις δραστηριότητες εννοείτε ότι ΤΙΠΟΤΑ δεν κάναμε..δεν ανεβήκαμε στα βουνά για να κουραστούμε κωπηλατώντας, χαλαρώσαμε στο ξενοδοχείο μας, φάγαμε ωραιότατα κοψιδάκια και βγάλαμε πολλές φωτογραφίες.

Το ξενοδοχείο μας ήταν χαμένο μέσα στις οξυές..να ξυπνάμε το πρωϊ και όλα να είναι τυλιγμένα σε πυκνή ομίχλη..σαν να βρισκόμαστε στο Πύργο των Καρπαθίων, μία ομίχλη που έφευγε σε λίγο, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο στις αγελάδες που ελεύθερες έβοσκαν ακόμη και μέσα στο κήπο μας.. Ξαφνικά συνειδητοποίησα ΠΟΣΟ ΜΕΓΑΛΕΣ είναι οι αγελάδες..σε απόσταση αναπνοής..μέχρι τις βλεφαρίδες τους μετρούσα..τις φοβήθηκα λιγάκι..είχαν και κέρατα...

εκείνες πάλι με αδιαφορία μάλλον κυττούσαν τους τουρίστες να χοροπηδάνε γύρω τους, τα χειρότερα φαντάζομαι θα λένε για εμάς μεταξύ τους.. Είχε και άλογα που σε κοπάδια έβοσκαν σε καταπράσινα βοσκοτόπια..πώς να μην είναι πράσινα αφού βρέχει τουλάχιστον 3 φορές την ημέρα!! Εκείνα ήταν πιο φιλικά απο τις αγελάδες, ερχόντουσαν κοντά για να τους ξύσουμε τ' αυτάκια Ηταν όμορφα μέσα με τα τζάκια να καίνε γιατί το κρύο έξω, τσουχτερό..Ομως μας έκανε 2 ωραιότατες μέρες μέσα στον ήλιο, μέρες που ξεχυθήκαμε σε εξερεύνηση των γύρω χωριών..μέχρι τα Μετέωρα..γι' αυτή τη διαδρομή θα γράψω μετά.