Οδοιπορικό διακοπών

Πέμπτη 30/6

Παραμονή αναχώρησης για Θεσσαλονίκη. Μέρα γκαντέμω. Οποτε είναι να πάμε εκδρομή/διακοπές οπουδήποτε ΟΛΑ συντελούν για να μας τη σπάσουν..Και τότε που δούλευα στην εταιρεία, παραμονές αργιών γινόταν το έλα να δείς, λές και τους καβάλλαγε ο Σατανάς, την ημέρα εκείνη τα θέλανε όλα και βέβαια την ημέρα εκείνη διάλεγε το φωτοτυπικό να χαλάσει, ο εκτυπωτής να μπουκώσει, να πέσει το ρεύμα, να χαλάσουν τα κλιματιστικά, να δαγκώσει ο σκύλος το παιδί του γείτονα και να φταίω εγώ καθότι ο σκύλος δικός μου, να σπάσει η γραμματεύς το πόδι της και να μην έρθει και να διαθέτει μόνο εκείνη το μαγικό κλειδί για την Αιωνιότητα, δηλαδή για την Παρουσίαση, πού όλως τυχαίως είχε προγραμματισθεί (από κάποιους ανώμαλους, σίγουρα) για την ημέρα πρίν φύγεις για διακοπές... το αφεντικό έξαλλο να τσακώνεται με όλους, η παρουσίαση σκατά, ξανά απο την αρχή...όλα στραβά. Κατέληξα να δουλεύω ώς τα μεσάνυχτα..

Το σπίτι αχταρμάς, όλα έξω, από τη μιά να τυπώνω από την άλλη να έχει πιάσει τις ψιψίνες το τιτιτι τους γιατί κατάλαβαν ότι φεύγουμε χωρίς να τις πάρουμε μαζί και να κάνουν εμετό παντού, που τον θέλετε τον εμετό? Στο κρεββάτι, στο χαλάκι της κουζίνας, στο παπούτσι μου μέσα (αυτό ήταν και το αποκορύφωμα), κατούρησαν την πολύπαθη τσάντα του Κ. (όποτε νευριάζουν με τον Κ, του κατουράνε τη τσάντα, δεν πάει να την κρεμάσει στο υψηλώτερο σημείο του σπιτιού (ταβάνι) θα βρούνε τρόπο και θα την κατουρήσουν.

Είχα και την κυρία Π. που αγχωνόταν που θα έφευγα (δεν θα ερχόταν μαζί) και με πήγαινε απο πίσω σαν ουρά.. Να περπατάς μέσα στο σπίτι και κολλητά στην ουρά σου να είναι κάποιος και να λέει , μπίρι, μπίρι, μπίρι. Οπου και να πήγαινα το ίδιο και μέσα στην τουαλέττα..Τι έλεγε? Μου έκανε μάθημα που να πάμε, να πάς στο Μουσείο τάδε, έχει την έκθεση αυτή, να πάς στην Ανω πόλη, να πάς στο κάστρο, να φάς παγωτό του ...δεν θα έχει πάει Θ αν δεν φάς τσουρέκι στο... μην ξεχάσεις να πάς αυτό το δώρο στην φίλη μου στην περιοχή... να τηλεφωνήσεις στον ... και εγώ θα σου προσέχω τις γάτες.. Να πάρεις μιά ζακέττα, μπάζει στη Θ, έχει υγρασία, να πάρεις το φάρμακο για την αλλεργία, δάκρυα μαζί σου , να πίνεις πολύ νερό, πρόσεξε μην πέσεις.. τα νεύρα μου, τα χάπια μου..

Εφτιαξα την βαλίτσα μετά τα μεσάνυχτα.. Ούφ. Στόχος να φύγουμε ξημερώματα με τη δροσιά.

Νομίζετε ότι τελείωσαν όλα εδώ? Πτωχοί!

Παρασκευή 1/7

Στις 04.00 χτυπάει το τηλέφωνο, ήταν η κα Π. που ρωτούσε αν φύγαμε και πώς και δεν την χαιρετήσαμε ακόμη. Ο Κ. άρχισε να λέει..τα δικά του.. τι να πάει να κάνει η Π για να ηρεμίσει..το καλύτερο φάρμακο..

Τελικά φύγαμε στις 06.00 μαζί με ένα θέρμος καφέ, ένα μικρότερο θέρμος γάλα (κανείς μας δεν βάζει γάλα στον καφέ του), ένα τάπερ με σάντουϊτς, ένα δεύτερο τάπερ με κεφτεδάκια (Π, έχει κάτι να φάμε ο δρόμος, δεν πάμε στη Σαχάρα, όλο και κάτι θα βρούμε στη διαδρομή...τίποτα, το βιολί της), μία σακκούλα γεμάτη είδη φαρμακείου, τσιρότα, ενέσεις, ιώδια, έμπλαστρα, ένα κλύσμα, αμμωνίες, ένεση κορτιζόνης, ζιρτέκ, ζαντάκ, αντιβιοτικά..κάτι για δαγκώματα από σφήκα, τσούχτρα.., μία σακκούλα με είδη πρώτης ανάγκης (προφανώς τα παραπάνω ήταν είδη δεύτερης, τρίτης ανάγκης) δηλαδή, χαρτί τουαλέττα, χαρτοπετσέτες, σαπούνι, σερβιέττες, πετσετούλες και μία μικρή λεκανίτσα "για να πλύνετε τα χεράκια σας σαν άνθρωποι, μετά το φαί".

Τα βάλαμε όλα στο αυτοκίνητο και ΤΟ ΒΑΛΛΑΜΕ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ.....