Παρασκευή, Φεβρουαρίου 17, 2006

Δημόσιος κίνδυνος

Ενα πολύ αργοπορημένο απολογισμό θα κανω για το 2006 γιατί δεν προλαβαίνω. Λέμε λοιπόν επισήμως. Με το ένα, με το δύο με το τρέ..


Λύνω τα κορδόνια μου άνετα, φρστ...τραβάω το κορδονάκι και ιδού.. πάντα τα έλυνα εύκολα, εφόσον τα δένανε οι άλλοι, ξέρεις τώρα οι γονείς, οι δάσκαλοι, οι φίλες μου και αν δεν υπήρχε τίποτα τα άφηνα να κρέμωνται, μιά φορά τα κόλλησα με uhu αλλά αυτό αποτελεί μιά άλλη αφήγηση. Πάντως τώρα που δεν είμαι τόσο μικρό νινί πιά δεν αγοράζω παπούτσια με κορδόνια..που να κάθομαι να παιδεύομαι τώρα..όσο για τα αθλητικά μία φορά μου τα έδεσε ο Κ και απο τότε τα μπάζω-βγάζω δεμένα
Παίζω ποδόσφαιρο με τις ψιψίνες, μιά χαρά αποκρούουν ίσως και καλύτερα απο ορισμένους κοιμισμένους γκολκίπερς (που πρέπει να τρώνε πολλές kippers και να λυσσάνε στη δίψα για να είναι τόσο αργοκίνητοι..τι να πώ) ,
πιο παλιά έπαιζα τάκα τάκα, κάτι μπαλλάκια που τα περνάγαμε στα χέρια και υποτίθεται ότι χτυπιόντουσαν μεταξύ τους, χωρίς να μας τσακίζουν τα δάχτυλα..,
επί μαμάς μου έπαιζα και ωραίο πιάνο και κλασσικό και μοδέρνο,
μετά έπαιζα και κλασσική κιθάρα,
έπαιζα και τις κουμπάρες που και πού,
και κρυφτό, και κυνηγητό αλλά
όχι αγώνες με ανθρώπινα άλογα (όπως όταν μου σύστησε ο Κ έναν γνωστό του μου είπε " Απο εδώ ο Γ, το άλογό μου στο Δημοτικό" και μη γνωρίζοντας περί τίνος πρόκειται έμεινα με το στόμα ανοιχτό πιστεύοντας ότι ή βαριακούω ή έχασε ο Κ τα μυαλά του).
Κοιμάμαι κανονικά 7 φούλ ωρίτσες, μονοκοπανιά, ήσυχα και καλά, ο ύπνος κάνει καλό στα μωρά (και ο ήλιος στα μοσχάρια)..ε! για ύπνο μιλάμε ρε! Να λείπουν οι κακεντρέχειες.. Μόνο που ξυπνάω κάθε μέρα στις 6.30 ακόμη και τας Κυριακάς, τας εορτάς και τας αργίας.. Πολύ κακό χούϊ, δεν μπορεί κανεις να μου το ξεκόψει.. Παλιά έβαζα και το δάχτυλο στο στόμα, ναί πιπίλα΄έκανα σε τέτοιο βαθμό που ανησυχούσε η μανούλα μου α) ΄μήπως και τα μπροστινά μου δόντια μεταλαχθούν και γίνουν σαν του λαγού και β) μήπως δεν βρώ γαμπρό, γιατί παιδάκι μου πώς να κοιμηθείς με τον άντρα σου δίπλα να σε βλέπει να πιπιλίζεις το δάχτυλό σου, τι θα σκεφτεί εκείνος? Τώρα που αναλογίζομαι τις ανησυχίες της μαμάς μου..αλλα αντι΄άλλων φοβόταν η καϋμένη γιατί ο πρώτος σύζυγος είχε και εκείνος το ίδιο χούϊ, συντονιζόμασταν μιά χαρά! Απο το να ροχαλίζει καλύτερα να μασάσει το δάχτυλό του! Εντάξει έχω λίγο μεγάλα μπροστινά δόντια, αλλά δεν χάλασε ο κόσμος ε?
Αποφεύγω τις κουζίνες σε συστηματικό βαθμό και αν είναι να βρεθώ στο χώρο φροντίζω να μην με παίρνει κανένα μάτι γιατί..με ματιάζουν..είναι τόσο μεγάλο το μεγαλείο μου στην κουζίνα όταν μεγαλουργώ που έτσι και με κυττάξει ο οποιοσδήποτε, χάνω την ισορροπία μου και πάω απο γκάφα σε γκάφα..
Οπως τότε κάποια Χριστούγεννα που είπα να βοηθήσω την πεθερά μου λίγο στην κουζίνα..και φορούσα και μία ωραία μπλούζα..ένα γιαουρτάκι μου έδωσε να ανοίξω να το χτυπήσουμε λίγο...άπειρες φορές έχω ανοίξει γιαούρτια..τη φορά εκείνη έδωσε ένα τσάκ! το σιχαμένο το γιαουρτάκι και πετάχτηκε το αφιλότιμο πάνω στην μπλούζα μου..και έμεινε εκεί καρφωμένο..
Η την άλλη φορά που είχα αγοράσει πέστροφες να τις κάνω ψητές και την ώρα που τις καθάριζα, χτύπησε το τηλέφωνο και χύμηξε η μία πέστροφα να δεί ποιός είναι..δηλαδή, κρατώντας την πέστροφα πήγα εγώ να σηκώσω το ακουστικό αλλά γλίστρησε η γαϊδουρα απο το χέρι μου και έπεσε στο πάτωμα της κουζίνας που μόλις το είχα σφουγγαρίσει με χλωρίνη και έκανε 2-3 γύρους θριάμβου μέχρι να την συλλάβω και όταν το απόγευμα τρώγαμε με τον Κ μου είπε ότι τόσο ωραία πέστροφα δεν έχει ξαναφάει στη ζωή του!! Συμπέρασμα: τα χημικά δεν βλάπτουν τον οργανισμό, άσε που χαρίζουν ΕΞΑΙΣΙΑ γεύση!
Και για να τελειώνουμε γιατί δεν έχει πάτο πιά η τζαμτζουριά μου πάνω η καλή σου σήμερα να ανοίξω το ψυγείο να πάρω κάτι και κάνει γκέλ μιά ρουφιάνα σαμπάνια που είχαμε ξεχάσει να πιούμε τη Πρωτοχρονιά, πετάξεται έξω, πέφτει με δύναμη στο πόδι μου ξεραίνοντάς το και σκάει στο μαρμάρινο δάπεδο..Και δεν έσπασε το μπουκάλι, που ήταν γυάλινο!!!! Τρελλάθηκα απο τον πόνο εγώ και είμαι κουτσήήήή η κακόμοιρη ενώ η σαμπάνια αδιάφορη να κάνει τουμπίτσες στο πάτωμα..
Ούφ! Εχω να μαγειρέψω σήμερα γιατί έχω καλέσει κόσμο για φαγητό..
Εχετε γειά βρυσούλες

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

περιμένω τη νέα σου περιπέτεια στην κουζίνα καθότι θα σπαταλήσεις πολύτιμο χρόνο σ'αυτή ;) καλώς σε ξαναβρήκα

Katerina ante portas είπε...

;Eμπνευση και χαλλαρά! Μη βιάζεσαι μη στρεσσάρεσαι!
Καλά να περάσετε!

Unknown είπε...

Τελειο Μαρινα. πεθανα στο γελιο! Προσεχε λιγο, ενα ποδι σου'μηνε μην το σακατεψεις. Εχεις και κόσμο το βραδυ!!!

Markos είπε...

Υποθέτω ότι για να την εκδικηθείς την άθλια τη σαμπάνια, την άνοιξε σήμερα ε;
Καλή διασκέδαση..

Mikrouli είπε...

:-D φοβερή!!!

Μην μας αφήσεις χωρίς τις νέες σου περιπέτειες στά άδυτα της κουζίνας!
Έχεις ταλέντο!!!

Marina είπε...

street spirit, περαστικά σου χρυσέ μου. Ναι, έπεται συνέχεια μόλις μπορέσω όμως γιατί το σπίτι σήμερα είναι πολύ ανακατεμένο..

katerina ante portas, απο έμπνευση αλλο τίποτα, υπάρχουν και οι τσελεμεντέδες, υπάρχει και το www.hungry.gr που έχει ΦΟΒΕΡΕΣ συνταγές (δεν είναι αυτό διαφήμιση). Τώρα για το χαλαρά και μη σε νοιάζει, με νοιάζει και με κόφτει αλλά το πολεμάω.

tina, χάρηκα που γέλασες. Το πόδι είναι μία άλλη ιστορία, τραγική μέχρι δακρύων, αυτών που έχυσα προσπαθώντας χθές το βράδυ να το χώσω στη γόβα. Στην αρχή ήθελα να βάλω μπότες αλλά αντιστάθηκε φοβερά το αθεόφοβο (ούτε στο ΕΑΜ να ήτανε)οπότε την πέσαμε στη γόβα. Και μετά έπρεπε να σταθούμε πάνω στη γόβα που είχε και ένα Χ τακούνι..

Marko, όχι την σαμπάνια δεν την ανοίξαμε χθές, ξαναπήγε ψυγείο στο ίδιο ράφι ούτως ώστε άμα ξανανοίξει με δύναμη να φάει κανένα πόδι (ελπίζω μόνο να μην είναι το ίδιο)ανοίξαμε κρασιά που τα βγάλαμε στο μπαλκόνι για να πάρουν τη θερμοκρασία τη σωστή..μόνο που δεν έκανε πολύ κρύο.τεσπα.

microuli, σας ευχαριστώ πολύ κυρία μου για τα καλά σας λόγια, ταλέντο έχω στο καθαρίζειν, αλευρώνειν, τηγανίζειν, σφουγγαρίζειν, άντε και μαγειρεύειν εφόσον τα άστρα το ζητούν..Και μόλις έγραψα ότι κάθε μέρα σηκώνομαι στις 6.30 σήμερα σηκώθηκα στις 11.30 έχοντας όμως κοιμηθεί στις 04.30.. Μη δέρνετε πολύ!

. είπε...

μια χαρά αχλαδόκαμποσ δλδ =Ρ

Juanita La Quejica είπε...

Επέζησες Μαρινάκι;

alfeios είπε...

Συγνώμη κυρία Μαρίνα σάς λένε ή κυρία Μαγδάλω γιατί μπερδεύτηκα...

Marina είπε...

Κοκκοβιέ, μα γιατί με πληγώνετε καλέ μου κύριε, φυσικά και μαγειρεύω..μη κυττάτε τις διαδικασίες, το αποτέλεσμα ήταν ένα πολύ καλό γεύμα..Να σκεφτείς ότι ο Κ, πριν έρθει να μείνουμε μαζί δεν έτρωγε ούτε ψάρια, ούτε όσπρια, ούτε κάρυ, ούτε κυνήγι..Τώρα τρελλαίνεται για όλα αυτά!

juanita, βεβαίως και επέζησα, κάθε φορά επιζώ γιατί αυτά που έγραψα γίνονται σε καθημερινή βάση..λές και συνομωτεί όλη η κουζίνα για να μου μπεί στη μύτη. Τόχω πάρει απόφαση ότι μαζί με μάς κατοικούν και καλλικατζαράκια που μου κάνουν πλάκα..δεν εξηγείτε αλλιώς.

αταξία, Μαρίνα με λένε, το Μαγδάλω βγήκε απο την γνωστή παροιμία. Καλώς ήρθες μικρέ στην μπλογκόσφαιρα..γράφεις και ωραίες εκθέσεις!

Δικηγόρε του διαβόλου, αποκλείεται να κάτσω να γράψω γραμμή και μετά να εκλιπαρώ τους εκδοτες να την τυπώσουν και μετά να αρχίσω να εκλιπαρώ τους αγίους να φωτίσει τον κόσμο να αγοράζει..όχι κύριε, λυπηθείτε με, μια απλή κουζινόγατα είμαι.

Chrisa είπε...

Είναι κάποιες μέρες που δεν ξέρεις απο που θα σου έρθει!!! Ελπίζω να μην σε πονάει ακόμα το ποδαράκι σου!!!!

Unknown είπε...

Σου μπήκε καλά το 2006 λοιπόν!!!