Παρασκευή, Φεβρουαρίου 24, 2006

Ο φορτηγατζής

Παράξενη μέρα η σημερινή, απο το πρωϊ φαινόταν. Ολα ωχρά, μιά κιτρινίλα, ένα πράγμα αφασία και ο ήλιος, όταν εδέησε να βγεί, λές και είχε χάσει όλες του τις ακτίνες, σαν άσπρος δίσκος φάνταζε στον κιτρινο ουρανό.. Η ομίχλη έφθανε μέχρι την ακροθαλασσιά και η αμμουδιά ήταν σκέτο κοκκινόχωμα..
Κάτι πάθανε οι οδηγοί σήμερα το πρωϊ, δεν χαλάρωσαν φαίνεται χθές όταν έβρεξε λάσπη περίεργο είχα την εντύπωση ότι τα λασπόλουτρα φέρνουν ευεξία, ηρεμία, μία ψυχική ανάταση, αντ' αυτού τους είδα ψιλο-έξαλλους να στέκονται στην ουρά, ο μπροστινός μασούσε το μουστάκι του, ο ένας δίπλα έξυνε τη μύτη του και η κυρία αριστερά χτενιζόταν.
.
Η Ποσειδώνος βέβαια πηγμένη. Ετσι - ξανά, μανά- αρχίσαμε τις γνωστές παρανομίες για να προχωρήσουμε λίγο, σαν και εμάς βέβαια ήταν και άλλα αλεπουδάκια, μεταξύ των οποίων βαρέλες, μπετονιέρες και νταλίκες. Φθάνουμε λοιπόν στα στενά, δίπλα μας μιά θεόρατη νταλίκα, κυττάω πρός τα πάνω βλέπω τον οδηγό της (ένας πιτσιρικάς) να κυττάει το μπάχαλο και να γελάει. Και τι χαμόγελο ήταν αυτό, έλαμψε το σύμπαν, φώτισε μέσα στην κιτρινιάρα μέρα.. Και γυρίζει και από εκεί και βλέπω ότι είναι ΚΑΙ μακρυμάλλης με ωραία φρεσκολουσμένα καστανόξανθα μαλλιά λίγο σπαστά, να του πέφτουνε στην πλάτη.. Ε! Δεν άντεξα..δεν είμαι και απο πέτρα..
Η νταλίκα μας έκανε χώρο να περάσουμε.
Απόρησε ο Κ. "για δές βρε παιδί μου, πρώτη φορά βλέπω ευγενικό νταλικιέρη, συνήθως είναι ... . Εντυπωσιάστηκε φαίνεται απο το αυτοκίνητό μου, μα ποιός είμαι τέλος πάντων...μπλά, μπλά! " Μετά σε όλη τη διαδρομή καμάρωνε.
"Καλά, ας μη του χαμογέλαγα εγώ, και θα σούλεγα¨" είπα απο μέσα μου όμως γιατί άν τόλεγα απέξω μου θα τσαντιζόταν..και το καμάρι θα πήγαινε περίπατο..
Εντάξ' δεν τα λέμε και όλα. Πειράζ?

14 σχόλια:

Psipsinel είπε...

xexexe ke kala ekanes... :)

Katerina ante portas είπε...

To ωραίο πρέπει να το θαυμάζουμε, χαρά των ματιών άλλωστε!

(Μια γηραιά κυρία, με συμβούλευε κάποτε, " ο άνδρας σου να σε ξέρει απο το ..λαιμό και κάτω" υπονοώντας ότι δεν μιλάμε-καλή ώρα-δεν εμπιστευόμαστε τις σκέψεις μας το παρόν και το παρελθόν μας,μόνο το ..μέλλον μας!)

Markos είπε...

Δηλαδή;
Αν οδηγήσω νταλίκα θα θαυμάσω κι εγώ το χαμόγελό σου; :-)))))))
Την Καλησπέρα μου ..

Mikrouli είπε...

Άτσα το Μαρινάκι!
Τσαχπινιά και εσύ σύννεφο (αλλά από τα ολόλευκα!)
;0)

Marina είπε...

Psipsinel, συμφωνώ μαζί σου (χε, χε)

Katerina, μου αρέσει το ωραίο, σε όλες του τις μορφές. Θυμάμαι είχα δακρύσει μιά μέρα όταν είδα ένα έργο τέχνης και οι γύρω μου με κορόϊδευαν..δεν με νοιάζει. Το ωραίο οφείλουμε να το εκτιμάμε.

Μαρκο, στον γλυκό ποδηλάτη βεβαίως και θα δώσω χαμόγελο..αλλά και μαλλούρα να μην έχεις δεν πειράζει

μικρούλι, όχι παίζουμε! Δεν είναι η τσαχπινιά μόνο δικό σου προνόμιο μικρούλα μου, ε?

Juanita La Quejica είπε...

Σε ένα μόνο θα διαφωνήσω! Στο ότι δε τα λέμε όλα! Ειδικά κάτι τέτοια, τα λέμε και τα δείχνουμε κιόλας, για να έχουν γνώση οι φύλακες και να είναι σε ετοιμότητα...

Depsorama είπε...

Τσου, δεν πειράζει καθόλου!
Χα, Μαρινάκι, τα γούστα μας ως προς το.. ωραίο, ταιριάζουν!

(δεν έχει πλάκα πως κάποιες τέτοιες μικρές στιγμές μερικών δευτερολέπτων μας φτιάχνουν το κέφι για όλη τη μέρα;)

snikolas είπε...

Έτσι, το ωραίο είναι για να το θαυμάζουμε και να το παραδεχόμαστε.

. είπε...

γεια σου βρε μα΄ρινα, είναι ωραία αυτά, όντως σου φτιάχνουν τη μέρα.

εγώ δεν ξέρω αν θα το λεγα, αλλά γενικά δε συμφωνώ με τη γηραιά κυρία που ποραναφέρθηκε. άνθρωποι είμαστε, δεν αγαπάμε με κολπα. άσε που καμιά φορά έχει καλά αποτελέσματα να ξέρει ο άλλος ότι δεν είμαστε και αδιάφορες ;)

Marina είπε...

Juanita τσού και πάλι τσού. Γιατί να του χαλάσω το κέφι? Κρίμα είναι. Θα άρχιζε να λέει τα δικά του έτσι και του τόλεγα..άσε που θα κατέβαζε μούρη..

Despoina, συμφωνώ, είναι κάποια πολύ μικρά πραγματάκια που λές και συνεισφέρουν για να αλλάξει μία κακιά στιγμή, μία μαυρίλα, ένας απαίσιος καιρός.

nicolas skoura, Μαριλίνα, το ωραίο σε αναπτερώνει

Νicola Beerman είπε...

H διαφορα στην μικρη διαφωνια σας ειναι η εξης:αλλο να πεις ''αυτος ο νεαρος ειναι περιποιημενος και συμπαθητικος''και αλλο να πεις ''αυτος ο νεαρος πρεπει να'ναι φλογερος εραστης''.Και τα δυο μπορει το μυαλο να τα σκεφτει(και αλιμονο αν βαζαμε φρενο στο μυαλο μας,ή μας βαζαν φρενο...)αλλα το δευτερο δεν λεγεται ανοιχτα.
Συμφωνω με την Κατερινα οτι πρεπει να κραταμε το ερωτικο παρελθον για τον εαυτο μας γιατι το μυαλο παιζει πολλα παιχνιδια...και πληγωνομαστε και οι μεν και οι δεν.Ας μην επεκταθω αλλο,αυτο ειναι δουλεια ψυχολογων να το εξηγησουν διεξοδικα!!

ΥΓ.:Οι φρασεις που ανεφερα ηταν light.Που να σκεφτει το μυαλο τιποτα αλλο και να γινει θεμα συζητησης...

Unknown είπε...

Νά'τα νά'τα.......

Κάνουμε και τα γλυκά μάτια σε φορτηγατζίδες τώρα.....

alombar42 είπε...

Με τον Νταρθ θα συμφωνήσω βεβαίως. Λείπει ο γάτος (ή έστω κοιτάζει αλλού) και ευκαιρία βρήκαν τα ποντίκια!

(καλά, κι εγώ τα ίδια θα έλεγα σε ανάλογη φάση χε χε)

Marina είπε...

Nicola, εντάξει, είχα ηδη πεί οτι ο νταλικιέρης φαινόταν ευγενικός..απλά δεν προχώρησα στα περαιτέρω.

Darthiir, Τα ίδια δεν θα έκανες και εσύ ποντικούλη μου?

Alombar42, Οντως συμβαίνουν αυτά και στα καλύτερα γατόσπιτα, όταν οι γάτοι κυττάνε αλλού οι ποντικίνες κάνουν πάρτυ.