πρός το Σούνιο. Είπαμε να εξερευνήσουμε την ανατολική Αττική απο μεριά της θάλασσας. Ως το Σούνιο η διαδρομή γνωστή, τίποτα καινούργιο δεν έχει, πέρα απο την ομορφιά του μπλέ..
Μετά το Σούνιο, φθάνουμε στην ευρύτερη περιοχή του Λαυρίου και πέφτουμε σε εγκαταλελειμένο κτίσμα της "Λαυρεωτικής".. μπροστά στα μάτια μας αυτό το χάλι. Δεν μας βγαίνει σαν λαός, άπαξ καισταματήσει κάτι να λειτουργεί, πάει στα τσακίδια ενώ θα μπορούσε να αξιοποιηθεί, ας συντηρηθεί, να μείνει μιά γνώση για τους νεώτερους..απο το γκρεμίδι..
Και φθάνουμε σε κάποιο πύργο μετά το Λαύριο και μετά τις εγκαταστάσεις της ΔΕΗ (που έχουν κάνει ΧΑΛΙΑ το τοπίο, αλλά που δίνουν εργασία σε πολύ κόσμο..), φθάνουμε στον πύργο, αλλά δεν μπορούμε να τον πλησιάσουμε γιατί βρίσκεται πάνω σε ένα βουνό απο ..πέτρες. Δεν ξέρω αν είναι πέτρες, χαλίκια, χώμα..ένα μαύρο πράγμα και στην κορυφή αντί για το γνωστό κερασάκι, μιά μπουλντόζα.. απίστευτες εικόνες που μόνο στην Ελλάδα γίνονται.
Παίρνουμε το βουνό απο τα χώματα γύρω-γύρω με σκοπό να βρούμε πρόσβαση πρός τον Πύργο και αντ' αυτής φθάνουμε σε αυτό το λιμανάκι. Δεν ξέρω πώς το λένε, είναι όμως ένα όνειρο..έχει και ταρσανά που κάποια καράβια επισκευάζονται.. Μυρίζει ο αέρας τηγανιτό ψαράκι...Αλλά επειδή δεν μπορώ να φάω ψάρι..
Καθόμαστε σε μιά ταβέρνα και πέφτουμε πάνω στις μπριτζόλες... που είναι τεράστιες..και οι τηγανιτές πατάτες κομμένες στο χέρι..
9 σχόλια:
Πολύ καλός συνδιασμός άρτου και θεάματος. Από την φωτογραφία εικάζω ότι δεν νηστεύεις....
Φαντάσου τώρα λέει στην χασαποτεβέρνα να είχαν βγάλει κατα λάθος το πρωί από την κατάψυξη τον ξιφία αντί του γουρουνιου....
Έχει αξιοποιηθεί μεγάλο μέρος Μαρίνα του χώρου της πρώην Λαυρεωτικής και μάλιστα το καλοκαίρι γίνονται εκεί και πολλές εκδηλώσεις. Νομίζω ότι ανήκει στο Πολυτεχνείο, αλλά δεν είμαι και σίγουρη.
Η διαδρομή από τον Ναό έως το Λαύριο, έχεις δίκιο, δεν έχει αλλάξει ιδιαίτερα, αν εξαιρέσεις τα σπίτια που έχουν ξεφυτρώσει παντού, ακόμα και στα βράχια, πάνω στη θάλασσα. Το Λαύριο όμως έχει αλλάξει αρκετά την τελευταία δεκαετία, έχει γίνει πιο "δυναμικό", δεν εκπέμπει πια αυτήν την μίζερη εγκατάλειψη και την φτώχεια που βασάνισε τους ανθρώπους εκεί για αρκετά χρόνια. Πιστεύω ότι βρίσκεται σε καλό δρόμο, χωρίς να χάνει και την γραφικότητά του. Και βέβαια, ουζερί του Γλαντζή, ο Κάβος (νομίζω), στην κεντρική πλατεία, για λευκό σαγανάκι με γαρίδες.
mmmmm mprizola........
Κρίμα, Μαρινάκι να μη το ξέρω! ¨-))
Προς τα Σούνια κατηφορίσαμε χθες. :-))
Aλλά το ρίξαμε στα βραχάκια και στα ουζάκια (είμαι στερημένο). ;-))
Από Τρίτη και καφε...
xx
El.
Όλα τα άλλα ήταν απλά πρόλογος για να μας πειςότι σαβούριασες το μπριζολικό έτσι δεν είναι?
cgp, είσαι ένα κακό παπί. Το ξέρεις φαντάζομαι.
darthiir, αν το κάνανε αυτό τα δάκρυά μου θα ήταν καυτά..όπως και το παλιό εκείνο τραγούδι., γιατί θα την έβγαζα με ψωμί μόνο.
Juanita, σίγουρα το Λαύριο είναι πολύ καλύτερο απο παλιά..απλά το σημείο που περάσαμε εμείς κοντά στο γιαλό το βρήκαμε λίγο παρατημένο. Για το ουζερί θα το ερευνήσουμε..και θα σου πούμε. Ευχαριστώ
psipsinel, και τι μπριτζόλες, με πέταλα
eleni, δεν το ξέραμε ότι και εσείς πρός τα εκεί θα πηγαίνατε..θα συναντιώμασταν..άλλη φορά.
lamproukos, πώς με καταλαβαίνεις μάτια μου...
morgana, οι πατάτες άργησαν λίγο, αλλά ειλικρινά χρόνια έχω να φάω τόσο ωραίες πατάτες..στρογγυλές..το κάτι άλλο
Όρε μάνα μου μια μπριζόοοολαααααα… Σλούρπ! Νόστιμη; Νόστιμη;
Καλές οι μπριζόλες, και η συγκεκριμένη μοιάζει νοστιμότατη και ζουμερότατη, αλλά να πω την αμαρτία μου προτιμώ τα ψάρια και τα ούζα, ειδικά κοντά στην θάλασσα.
Δημοσίευση σχολίου