Κακά ψυχρά και ανάποδα

πήγε η μέρα μου σήμερα.

Κατ' αρχήν φαίνεται ότι μπήκε για τα καλά ο χειμώνας και δεν ειδοποίησε κανέναν.. ψόφος σήμερα το πρωϊ, μιά συννεφιά, μιά μαυρίλα, ένα ψυχοπλάκωμα.. Καλύτερα θα ήταν να έβρεχε, θα άνοιγε, θα ξεκαθάριζε.. όχι. εκεί. το δικό του.

Εντάξει φόραγα ένα ελαφρύ πουλοβεράκι που όμως ίσα που τα κατάφερνε να με κρατήσει απο το να τουρτουρίζω.. πρώτη δουλειά να πάω σε μία τράπεζα

μία ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ τράπεζα όπου η πρόσβαση των πελατών απο την είσοδό της ήταν αδύνατη λόγω παρκαρισμένων αυτοκινήτων στο πεζοδρόμιο.

Εντάξει είπαμε να παρκάρετε όπου νάναι εκτός δρόμου, αλλά πρέπει να βάλετε τα αυτοκίνητά σας και ΜΕΣΑ στην τράπεζα, ρε ζώα? Αναγκάστηκα να πάω στο τέρμα του δρόμου και απο εκεί, σύριζα σε σκουπιδοντενεκέ υπήρχε μικρό άνοιγμα για να περάσω, να πάω στην εν λόγω τράπεζα. Σκατά.

Πονοκέφαλος.

Μετά άρχισε πάλι να πονάει το γόνατό μου. Πολύ. Το τσάκισα την περασμένη Τετάρτη στο γυμναστήριο, με κάτι push-ups, ξέχασα να βάλω στρώμα απο κάτω και ιδού τα αποτελέσματα. Εχει κάνει μιά λακκούβα εκεί που τραυματίσθηκε.. στο καλό. Μπήκα σε ένα φαρμακείο και πήρα μιά επιγονατίδα..κάπως ανακουφίστηκα. Να πάω σε γιατρό? Ελα μωρέ, δεν τόσπασα κιόλας. Τον πήρα τηλέφωνο, του είπα τα συμπτώματα, κακκωση μου είπε..θελει λέει ξεκούραση, να μην σηκώνω βάρη (πάνε και τα βαράκια), ζελέ ροϊπλόν..αμα συνεχίσει να πονάει σε 10 μέρες να πάω για ακτινογραφία.. Σκατά. Πάς για καλό και βγαίνεις δαγκωμένη.

Πήγα στο κομμωτήριο να κάνω ανταύγειες. Κάτι πάθανε εκεί μέσα, πρέπει όλες να είχαν τσακωθεί με όλες γιατί δεν μίλαγε καμμία. Πήγα πονεμένη για να αλλάξω παραστάσεις, να πούμε και καμμιά σαχλαμάρα, να γελάσουμε. Σήμερα όμως φαίνεται ότι τους είχανε ματιάσει, γιατί το κομμωτήριο ήταν νέκρα, είχε πελάτισσες αλλά δεν μίλαγαν, το μόνο που να ακούγεται να είναι τα νερά για τα λουσίματα και το χριτς-χρίτς των περιοδικών που ξεφυλλίζουν οι πελάτισες.. και νααααααααααααα, κάτι μουράκλες μέχρι το πάτωμα! Και όταν πέρναγε η ιδιοκτήτρια και η αρχικομμώτρια, τα ψιθυρίσματα κόβονταν μαχαίρι. Απελπισία με έπιασε. Πήγα να ξεσκάσω και έπεσα σε Γκεστάπο! Να φύγω.

Γυρίζω σπίτι, βάζω το φαγητό πάω να μπώ στα μπλόγκς και τι βλέπω, όλοι τσακωμένοι με όλους, απειλούν θεούς και δαίμονες, προστυχιές, δικαστήρια, βρωμόλογα.. απειλές.. τι στο καλό πάθατε λέω εγώ, ε?

...........................................................................

Θα πάω νωρίς στο κρεββατάκι μου να διαβάσω το βιβλίο μου. "Πιτσιμπούργκο" της Σώτης Τριανταφύλλου για να δούμε αν θα μου αρέσει γιατί το προηγούμενο "οι έμποροι των εθνών" του Αλ. Παπαδιαμάντη δεν με ενθουσίασε.