Χθές μιλάγαμε με μία φίλη για τις πλάκες που σκαρώναμε στους καθηγητές μας στο Γυμνάσιο και Λύκειο. Και μιλάμε για πολύ πλάκα, περισσότερη απο εκείνη της Βουγιουκλάκης στο " Ξύλο που βγήκε απο τον Παράδεισο".
Εκείνη μου έλεγε για έναν καθηγητή θεολόγο που είχανε που σε μόνιμη βάση όταν παρέδιδε κύτταγε το ταβάνι συνέχεια..κάτω η τάξη βέβαια να γίνετε σκοτωμός.. Μιά μέρα λοιπόν κάποιος έγραψε ψηλά στο τοίχο με μαύρη μπογιά " ΤΙ ΚΥΤΤΑΣ ΡΕ ΜΑΛ****?" Ετσι όταν ο θεολόγος κύτταξε ψηλά, κοκκάλωσε , ε και γέλασε..
Το γεγονός βεβαια ότι αργότερα και οι δυό είχαμε ακολουθήσει τον εκπαιδευτικό κλάδο δεν μας πτόησε για το τι ίσως να τραβάγαμε.
Στα λίγα χρόνια που δίδασκα (γιατί μετά άλλαξα αντικείμενο) οι τάξεις μου αποτελούντο απο εφήβους. Ετσι μιά Αποκριά αποφάσισα να μασκαρευτώ και να πάω στην τάξη πιστεύοντας ότι θα έχουν ντυθεί και άλλοι και θα κάνουμε χαβαλέ. Νοίκιασα λοιπόν μιά στολή γορίλα, μπήκα μέσα στη στολή και τράβηξα για το κέντρο της Αθήνας που δούλευα. Στο λεωφορείο βέβαια το γέλιο ήταν απλόχερο.. ευτυχώς υπήρχαν και κάτι άλλοι μασκαρεμένοι.. ως εδώ καλά. Μπαίνοντας στο σχολείο ήταν ευχάριστα, κι άλλοι είχαν μασκαρευτεί πιό προσεκτικά απο εμένα..με καπέλλα, μουστάκια κλπ. Στην αρχή δεν με γνώρισαν πίστευαν ότι ήμουνα άντρας.. τεσπα. Και μπήκα στην τάξη. Οπου με τρόμο διαπίστωσα ότι οι μαθητές μου ήταν σοβαρά άτομα και δεν ακολουθούσαν τα ειδωλολατρικά έθιμα των παρακμιακών καθηγητών τους...Κανένας δεν ήταν μασκαρεμένος. Το ξεπέρασα βέβαια...άσε να δούμε τι θα κάνουν.
Με φρίκη οι σοβαροί έφηβοι μαθητές μου έκαναν μάθημα με ένα γορίλα. Και όταν κάποιος είπε ότι είναι η πρώτη φορά που τον διδάσκει ένας πίθηκος του είπα..
"Και που είσαι ακόμη αγόρι μου, θα πάς στο Πανεπιστήμιο και θα δείς"!!!!!!!!!!
Εσείς κάνατε πλάκα στους καθηγητές σας ή είσασταν αγγελούδια?
16 σχόλια:
Αφού δεν πετάχτηκε κανείς να σου πει me tarzan you tsita πάλι καλά! :)
Χα χα χα! Από πλάκες άλλο τίποτα (κυρίως στο Γυμνάσιο-Λύκειο) κι έτσι είμαι υποψιασμένη περίπου για το τι με περιμένει! Μου έουν κάνει (προσπαθήσει δλδ) κι οι μαθητές μου! Ωραία ιδέα μου έδωσες για ποστ! ;)
εγω μόνο τους ζωγράφιζα καρικατούρες κι ε΄βγαζα ποιηματάκια για αυτούς. ως παιδί εκπαιδευτικών ένιωθα ανεκαθεν ότι ειναι απλοί άνθρωποι κι αυτοί όπως όλοι και δεν τους έφερνα σε πολύ δύσκολη θέση.
(εκτός απ τον θελόγο που με έιπε αντίχριστη κι ότι είμαι μαρια μαγδαληνή όνομα και πραγμνα, και πριν μπει έγραφα σε όλον τον π΄νακα "666, ήρθα να σας πάρω την ψυχή")
hahahahaha foveri istoria! makari na ixa ke ego ena gorila na mou kani mathima!
Η πιο συνηθισμένη μου πλάκα ήταν να αλλάζω τις ετικέτες στις χημικές ουσίες ( ειδικά σε όσες έμοιαζαν χρωματικά ) και να γίνεται το σώσε στο εργαστήριο. Είτε δεν αντιδρούσε τίποτα , είτε ό,τι συνέβαινε θύμιζε ταινία του Τζέρυ Λιούις
Εμείς είχαμε ξενέρωτους καθηγητές και δεν κάναμε πολλές πλάκες.
Πάντως ορισμένες φορές ρίχναμε πολύ γέλιο.
Ακόμα πηγαίνω και τους βλέπω καμιά φορά όταν τυχαίνει να είμαι Αθήνα καθημερινές...
Μπά σε εμάς Γυμνάσιο-Λύκειο δεν σήκωναν αστεία, αν και τότε οι μεγαλύτεροι από εμένα σε ηλικία μαθητές (π.χ από τη τάξη της αδερφής μου) έκαναν... και έτρωγαν αποβολές.
εγω έζησα σε ένα δημόσιο σχολείο της δυτικής Αττικής με καθημερινές περιπέτειες με τους καθηγητές μας αλλά όλοι τους ηταν υποψιασμένοι και αντιδρούσαν με χιούμορ!
για ποιά εποχή;1976-82!!!
φυσικά μόνο αρρένων αν αυτό λέει κάτι σε μερικούς!
καλό ξημέρωμα
Κανένας καθηγητής δεν έμενε με το ονομα του.Υπήρχε ο Μπάμιας,ο Βάρκας,ο Τζεφ,ο τρελλός,η Γλαυκώπις κτλ.
Μεγάλη πλάκα με τον καθηγητή της Ωδικής,ηταν ο δυστυχής κουφός!
Να το ξεκαθαρίσουμε πρώτα. Στο μεικτό σχολείο που πήγαινα σαν μαθήτρια κάναμε φοβερές πλάκες σε ορισμένους καθηγητές που "τσίμπαγαν" και βέβαια τρώγαμε και τις αποβολές μας. Είχαμε φθάσει στο σημείο να λύνουμε το χειρόφρενο απο αυτοκίνητο καθηγητή, να το παρκάρουμε στο επόμενο τετράγωνο..και άστον να ψάχνει. Βρωμόπαιδα! Συμφωνώ!
snikolas, κάποιος το ψέλλισε μετά το μάθημα, αλλά δεν τον έπαιρνε. Ο γορίλλας ήταν μεγαλύτερος απο τον Ταρζάν..
renata, αν δεν πάθεις, δεν θα μάθεις..
Marilina, α! εσύ ήσουνα καλό κοριτσάκι. Τώρα που θα πάς στο σχολείο να διδάξεις ΕΤΟΙΜΑΣΟΥ, γιατί πλάκα κάνουνε και τα παιδάκια του Δημοτικού!
psipsinel, Αξέχαστη εμπειρία ήταν για πολλούς εκεί μέσα. Με σταμάτησε πρίν χρόνια ένας μουσάτος στο δρόμο - φυσικά δεν τον γνώρισα, ήταν ένας μαθητής μου τότε - και πίνοντας καφέ είχαμε λυθεί στο γέλιο για τον γορίλλα.
So far, τι γέλιο έκανα με τις ετικέττες! Θυμήθηκα μια ταινία του Τζέρυ Λούις που κάτι έκανε λάθος σε ένα εργαστήριο και έγινε πίθηκος! Αφάνταστο γέλιο!
jason, εσύ πρέπει να ήσουνα ή σοβαρός έφηβος ή να είχες "σκύλους' καθηγητές!!!
Nassos, χρειάζεται να το "τραβάνε" και οι άλλοι. Ειδαλλώς δεν γίνεται. Σαν καθηγήτρια έκανα πολλές πλάκες σε σοβαρές και μη μου άπτου τάξεις. Γιατί παιδιά ήταν, τόση σοβαροφάνεια δεν χρειαζόταν. Και φυσικά δεν περιμένεις απο τον καθηγητή να σε κοροϊδεύει!!!
melomenos, όταν πήγαινα σχολείο είχα και εγώ υποψιασμένους καθηγητές που μας έκανε ένας φιλόγος πλάκα και μας έλεγε "τα κολοκυθάκια του" έτσι με γέλιο δέχθηκε για τα χριστούγεννα μία μεγάλη κολοκύθα με τεράστιο φιόγκο απο τα κολοκυθάκια του
Το φτωχό μου μυαλό δε λέει να ξεθάψει καμία ανάμνηση τέτοιου είδους. Ωστόσο με τον καθηγητή που κοίταζε το ταβάνι θυμήθηκα φιλόλογο που κοιμόταν όταν εμείς γράφαμε διαγωνίσματα η εκθέσεις! Εεε ρε γέλιο που έχουν οι καθηγητάδεδες! Αφήνουν τις καλύτερες αναμνήσεις για το σχολείο!
εγώ ήμουν αρσακειάς (κυριολεκτικά). και ειδικά πρωταπριλιά υπήρχε παράδοση να 'τρελαίνουμε' τους καθηγητές μας... από οδοντόκρεμα στην πόρτα, χερούλι μέχρι και νερό (εκεί που μας έπαιρνε)... όμορφα χρόνια.
@marina:
Βασικά κάτι παιδιά από τις μεγαλύτερες τάξεις (εκ των οποίων 3 τα γνώριζα και ήταν συμμαθητές της αδερφής μου, Λύκειο τώρα) έκαναν "πλάκα" με μια καθηγήτρια που είχε σκλήρυνση κατά πλάκας, αφαιρόντας τον αέρα των λαστίχων του αυτοκινήτου της κάθε λίγο και λιγάκι. Όταν τους έπιασαν, αποκαλύφθηκε ότι το ένα από τα παιδιά ήταν ανηψιός καθηγητή από το ίδιο σχολείο! Περιττό να πώ ότι έφαγαν επ'αόριστον αποβολή. Γενικά στο 3ο Λύκειο Νέας Σμύρνης και το 6ο Γυμνάσιο δεν πολυέκανες πλάκες με καθηγητές.
allitnil,οι περισσότερες αναμνήσεις που έχουμε αφορούν τα γέλια που κάναμε τότε, τότε που είμασταν ξένοιαστα παιδιά. Ετσι δεν είναι?
Alexandra, και εμείς Πρωταπριλιά κάναμε αστεία..ντυνόμασταν με περίεργα ρούχα αλλά το περιμένανε οι καθηγητές μας και έτσι "μας το χαρίζανε" κατά κάποιο τρόπο
nassos, αυτή η πλάκα εναντίον της αναπήρου καθηγήτριας μόνο πλάκα δεν ήτανε. Απάνθρωπο. Ομως τα παιδιά είναι τα πιό σκληρά πλάσματα που έχω γνωρίσει, φαίνεται ότι λαμβάνουν μαθήματα σκληράδας απο το σπίτι τους.
Το ξέρω Μαρίνα, όπως αστείο δεν ήταν όταν το 1998 (ήμουν Γυμνάσιο τότε) τα 2 από αυτά τα παιδιά είχαν "σαμποτάρει" τα λουκέτα όλου του σχολικού συγκροτήματος!
Και επίσης ουκ ολίγες φορές έφερναν αεροβόλα (1 φορά το είχα δεί, άλλοι ανέφεραν ότι το είχαν ξανακάνει)
Και το ένα παιδί συνέχιζε τις βλακείες ακόμη και μετά το σχολείο...
Αξέχαστα χρόνια. Είχα την "τύχη" από την Α' Γυμνασίου μέχρι που τελείωσα το Λύκειο, να είμαι πάντα στο τμήμα, που οι καθηγητές αποκαλούσαν το χειρότερο του σχολείου. Δεν είμασταν κακοί, πλάκες κάναμε. Μία που κάναμε συχνά, ήταν μετά το διάλειμμα να βγάζουμε την εξωτερική πετούγια της πόρτας και να κλεινόμαστε μέσα. Το αστείο ήταν ότι όταν ερχόταν ο καθηγητής για να μπεί, του φωνάζαμε από μέσα "Βοήθειαααα κύριε, ο τάδε έχει κλειστοφοβία".
Δημοσίευση σχολίου