5 λέξεις έμμετρες

Μου πέταξε η Yoryia το μπαλλάκι (και το έπιασα όλως τυχαίως παρότι στα ομαδικά παιχνίδια ΠΟΤΕ δεν είχα καταφέρει να πιάσω την οποιαδήποτε μπάλλα - εξ ού και το παρατσούκλι "καρούλι" που με συνόδευε σαν κολλημένη τσίκλα στο παπούτσι όλα μου τα σχολικά χρόνια) για 5 λέξεις που θα χρειαστεί να τις φτιάξω κάτι σαν ιστορία.

Με τα παραμύθια και τα συναφή δεν είμαι καλή. Μιά εποχή έπρεπε να λέω τα 7 κατσικάκια και το λύκο σε κάτι παιδάκια για να κοιμηθούν, μόνο που αντί να προκύψει αυτό καθόντουσαν με ορθάνοιχτα μάτια να με διορθώνουν κάθε φορά που έλεγα αλλα αντ'άλλων, πότε τα κατσικάκια ήταν 5 γιατί τα άλλα δεν άκουσαν το ξυπνητήρι και πότε έλλειπε ο λύκος που είχε πάει στον κουρέα. Με έπιανε και μία νύστα αφόρητη και με σκούνταγαν τα σκασμένα για να τους τελειώσω την ιστορία..

Αφήστε που πολλές φορές γράφω ότι μου κατέβει και "ξεφουσκώνω" και μετά ξεχνάω τι κακουργίες έχω γράψει και κάνω τη μη- μου-άπτου, μέχρις ότου κάποιος βρεθεί και ξεθάψει τις παλιές μου βλακείες και μου τις τρίψει στη μούρη..Errare humanum est. Δύσκολο το μονοπάτι πρός την ωριμότητα, όλο λάκκους (που μπορεί να τους άνοιξα μόνη μου), πέτρες, γλυστερό σαπούνι και ανηφόρες.. Ούφ.

Παίρνω λοιπόν το θάρρος τις 5 λέξεις να τις ενσωματώσω σε έμμετρο ποιηματάκι (χωρίς βρωμόλογα όμως).

"Κολλημένη στην οθόνη του ΠιΣι
διάβαζε τις γνώμες του κόσμου
η Φιφή
δίπλα της μαστίχα Χίου στο ποτήρι
να τη τρώει σιγά-σιγά
"Υποβρύχιο" το λέγανε το γλυκό αυτό παλιά
τουλάχιστον έτσι το ονομάτιζε
η δική της η γιαγιά.

Το δωμάτιο σκοτείνιασε ξαφνικά
απο ένα σκούρο σύννεφο που στάθηκε
εκεί ψηλά
σήκωσε τα μάτια η Φιφή
και προσευχήθηκε για αύριο
"ας είναι η μέρα ηλιόλουστη
και καλή"

Αυριο είναι η μεγάλη μέρα

που θα πάει με την μαμά της

στα μαγαζιά

να δούνε άπειρα καλούδια

μόδες, παπούτσια και λοιπά

ομορφιές και κιτσαρίες

ολα μέσα στης ζωής

τις αμαρτίες που

είναι τόσο πολύ γλυκιές.

Αυριο βράδυ με χαρά

αφού γυρίσουν απο της

Ερμού τα μαγαζιά

περήφανη θα τηλεφωνήσει

στο γιατρό

να του πεί νέο μεγάλο και τρανό

"Γιατρεύτηκα για τα καλά

την αγοραφοβία δεν τήν έχω πια

στην αγκαλιά

δεν δεσπόζει την ύπαρξή μου

δεν φυλακίζει τη ζωή μου

Σήμερα συνάντησα κόσμο πολύ

και μια χαρά αισθάνθηκα

σαν λεύτερο πουλί" "

Κυρία αυτά έγραψα. Δεν περιμένω να πάρω "Αριστα" γιατί αντί να ακολουθήσω την πεπατημένη έκανα του κεφαλιού μου, όπως πάντα, ξέρω. Τουλάχιστον όμως να πάρω τη βάση?

Πετάω την μπάλλα στους

Julia_Dream , Jojo, Attalanti, dimitri-R, Tina

για να συνεχίσουν την αλυσίδα με τις λέξεις

Αμφισβήτηση, μαγειρίτσα, παπαρούνες, παιδάκια, φράουλες