Παρασκευή, Μαρτίου 23, 2007

Supermarket fantasy

Σήμερα με την κα Π. πήγαμε σε μία άλλη περιοχή, μακριά απο το σπίτι μας για να εξερευνήσουμε μία νέα γειτονιά αλλά και για να περπατήσει λίγο, γιατί χθές λόγω καιρού δεν βγήκε. Πήγαμε σε μία περιοχή του Π. Φαλήρου. Περπατώντας κυττούσαμε τα καταστήματα και τα καλούδια, απ' όλα είχε ο μπαξές, ζαχαροπλαστεία, στεγνοκαθαριστήρια, φαρμακεία, 2 φούρνους απ ' όπου πήραμε μυρωδάτα τσουρέκια και κουλούρια Θεσσαλονίκης (που φάγαμε στο δρόμο) και στρίβοντας μία γωνία πέσαμε σε ένα σουπερμάρκετ. Γνωστής ελληνικής αλυσίδας.
Για να πώ και του στραβού το δίκιο είχα να πάω κάτι χρόνια στο αντίστοιχο κατάστημα της περιοχής μου, με κόλλαγε φοβερά ότι δεν υπήρχε κανένας χώρος για πάρκινγκ. Πρόβλημα γιατί σε αναγκάζει ή να σπάσεις τα χέρια σου κουβαλώντας τις σακκούλες και καλά άμα μένεις κοντά, άμα όμως είσαι σε απόσταση, τι κάνεις?
ή να πηγαίνεις συχνά για 2-3 πραγματάκια
ή να ξοδευτείς και να κάνεις αποστολή στο σπίτι (ελεγε ότι αποστολές κάνουμε απο τα τόσα ευρώ και πάνω).
Φαίνεται ότι είναι η πολιτική του καταστήματος να μπαίνει στην θέση του μπακάλικου της γειτονιάς, χωρίς βλέψεις για κάτι πιο μεγάλο. Το εν λόγω σουπερμάρκετ είχε χώρο για 20 θέσεις παρκαρίσματος πίσω, "όπου τις χρησιμοποιεί το προσωπικό", τουλάχιστον έτσι μας είπε μιά πελάτισσα και "γνώστης" της περιοχής. Αν αυτό αληθεύει, τότε δεν επενδύει ΚΑΙ στον πελάτη.
Τέλος πάντων μπήκαμε μέσα χωρίς να έχουμε καμμία ανάγκη για να δούμε αν θα μας δημιουργήσει ανάγκες...........και δεν μας δημιουργησε! Κακό αυτό!
Το κατάστημα ήταν γεμάτο κόσμο που ψώνιζε με τα μανίας, είχε ευγενέστατο προσωπικό, πεντακάθαρο χασάπικο, όλα ήταν όμορφα, εν τούτοις δεν είχε τίποτα ιδιαίτερο να μας δείξει. Σαν κι αυτό υπάρχουν πολλά.

Δεν είχε φρέσκα ζυμαρικά ή τουλάχιστον κάτι βιολογικό, ούτε καν βιολογικά λαχανικά!!
Τα κρασιά του τα είχε όρθια κοντά το ένα με το άλλο, σκονισμένα να τα δέρνει το φώς γιατί ήταν κοντά στην πρόσοψη. Δίπλα απο τα ουϊσκυ είχε κοκα-κόλα, ουζάκια, σφηνάκια όλα φύρδιν-μύγδιν στα ράφια.
Πήγαμε στα τυριά, είχε μεγάλη ποικιλία αλλά δεν ήθελε ο υπάλληλος να κόψει 100 γραμμάρια για να δοκιμάσουμε, μας κόβει ένα κομμάτι "200 γρ, είναι να το αφήσω?" Αντε να του εξηγήσεις τώρα ότι αν ήθελες 200, 400 ή ένα κιλό θα το έλεγες. Το πήραμε και φύγαμε σαν κυνηγημένες.
Αντίστοιχα σε γνωστή ξένη γερμανική αλυσίδα σουπερμάρκετ, βρίσκουμε πολλά νέα και καλής ποιότητας + φτηνά πράγματα. Βρίσκουμε θέση για το αυτοκίνητό μας, παρκάρουμε ωραία και καλά και με την ησυχία μας κάνουμε τις γύρες μας. Μπορεί να πάρουμε 1 πράγμα τρόφιμο ή ένδυμα ή και κανένα, τουλάχιστον όμως αισθανόμαστε ότι μας προσέχουν. Ο, τι επενδύουν σε εμάς.
Και αναρωτιέμαι γιατί η ξένη αλυσίδα να με σέβεται σαν πελάτη, ενώ η βέρα ελληνική όχι. Και εφόσον ζούμε εποχές ανταγωνιστικές, γιατί η ελληνική εταιρεία να σκάβει τον ίδιο της το λάκκο τελικά?






13 σχόλια:

CGP είπε...

Υποψιάζομαι γιά ποία αλυσίδα περιγράφεις. Μη φοβάσαι τωρα που πέθανε ο παππούς και ιδρυτής, δώσε τους 5 χρόνια και θα έχει εξαγοραστεί από κάποια αλυσίδα του εξωτερικου. Η συγκεκριμένη αλυσίδα έχει μόνο ένα προσόν !! Οικόπεδα !!!

Marina είπε...

Μα δεν είναι "λύση" αυτή, να περιμένουμε να εξαγοραστεί το ελληνικό μαγαζί απο τον ξένο παράγοντα για να βελτιωθεί το επίπεδό του. Ντροπή. Θα ήθελα ο ελληνας επιχειρηματίας να το κάνει απο μόνος του.

snikolas είπε...

Είναι όντως κρίμα να δίνουμε τα χρήματα μας σε ξένες αλυσίδες, αλλά είναι ακόμη πιο κρίμα οι Ελληνικές αλυσίδες καταστημάτων να μας γδέρνουν όπως μας γδέρνουν χωρίς να μας σέβονται. Αυτό δεν ισχύει μόνο στα super markets, ρίξε μια ματιά και στις μεγάλες αλυσίδες ηλεκτρικών. Μιλάμε για διαφορές στις τιμές άνω των 100ευρώ!!!

Psipsinel είπε...

den xero gia ellada alla kipro eknevrizome kathe fora pou tha pao sto supermarket. I politries agenestates oute ena geia den sou lene. mono mia xeri timi ke meta katse monos na valis ta pragmata sta sakoulia.
edo sto kanada oloi ine me to xamogelo, antalazis mia dio kouventes mazi tous ke oxi mono sou sakoulonoun ta pragmata alla ta vazoun ana katigories. ta katharistika mia sakoula, ta galaktokomika alli sakoula klp klp

An-Lu είπε...

Πιστεύω πως μόλις περιέγραψες την πηγή της "κακοδαιμονίας" των περισσότερων ελληνικών επιχειρήσεων...

Ανώνυμος είπε...

Έτσι είναι...

So_Far είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με την Γοργονίτσα! Έτσι είναι! Και με τον CGP, έτσι όπως τα λέει θα συμβεί...

APOTINEDRA είπε...

Με έχει καλύψει απόλυτα η Ψιψινέλ σχετικά με την κατασταση στην Κύπρο. Ποστ για τα συνοικιακά μπακάλικα είχα κάνει και γω μια μέρα που είχα εκνευριστεί πολύ με την κατάσταση!
Καλή βδομάδα:)

Unknown είπε...

Αυτή είναι η έννοια της αρπαχτής που βιώνουμε καθημερινά...
Αλλά:
Ο ενδεδιγμένος τρόπος είναι να πηγαίνεις για λίγα πολλές φορές, χωρίς αυτοκίνητο. Ξέρω ότι είναι δύσκολο, για μένα ακόμα περισσότερο που μένω κάπου που δεν υπάρχουν μαγαζιά, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως θεωρώ απαράδεκτο το να μένεις κοντά ή να έχεις μπακάλικο στην γειτονιά και να μην πηγάινεις πρώτα εκεί.
Δεν με χαλάει καθόλου που δεν έχει βιολογικά τρόφιμα. Δεν θέλω να υποψιαστώ τί πρόκειτε να συμβεί σε 50 με 100 χρόνια όταν ανακαλύψουμε τις επιδράσεις των μεταλλαγών που έγιναν για να μπορέσουν να αναπτυχθούν τα βιολογικά τρόφιμα :)
Τα κρασιά όρθια, αλλά δυστυχώς ισχύει στο μεγαλύτερο μέρος των supermarket. Γιατί; Μα γιατί δεν υπάρχουν ενημερωμένοι και σωστοί καταναλλωτές. Το 10% δεν λέει τίποτε...
Τα τυριά δεν κόβονται με ακρίβεια... Παντού σχεδόν απ' όσο ξερω. Άλλωστε είναι αδύνατο να κόψεις 100 γρμ. Άρα έλα μωρέ... βάλε κάτι παραπάνω... Και πάλι η νοοτροπία του καταναλλωτή φταίει.
Βέβαια, ισχύει το εξής: Γιατί πρέπει να μην συμπεριφέρονται σωτά απέναντι από στον καταναλλωτή; Η απάντηση είναι απλή.. τους δώσαμε την ελευθερία να το κάνουν και τώρα τρέχουμε να την πάρουμε πίσω....
Η πώληση σε ξένους είναι η χειρότερη τακτική που είχαμε ποτέ. Αλλά την είχαμε και την έχουμε στα πάντα δυστυχώς (πάλι την αρπαχτή κοιτάμε και εκεί)...
Στο θέμα ποιότητας είναι η αλήθεια δεν πείθομαι. Ειδικά όταν κάτι ταξιδέψει πολλά χλμ, δεν με ενδιαφέρει πως και αν τηρήθηκαν κανόνες...
Τώρα.. δώσε λίγο χρόνο και στους ξένους και βλέπουμε :)))
Πάντως ναι, σέβονται λίιιγο παραπάνω τον πελάτη. Παρόλο που δεν πηγαίνω ποτέ να ψωνίσω από "ξένα" μαγαζιά λόγω αρχής :)

Unknown είπε...

Α και το σωστό είναι να μην σου δημιουργούν διάθεση για ψώνια. Να ψωνίζεις μόνο ότι ήξερες εκ των προτέρων πως χρειαζόσουν :)

Marina είπε...

snikolas, στενοχωριέμαι πάρα πολύ για όλα αυτά. Αλλά (μας)βρίσκουν (κορόϊδα) και τα κάνουν. Και το χειρότερο είναι ο ραγιαδισμός μας.

Psipsinel και εμένα με εκνευρίζει η έλλειψη καλών τρόπων. Μία καλημέρα, ένα χαμόγελο δεν βλάπτει. Ολοι έχουμε τα προβλήματά μας, ο πελάτης όμως δεν φταίει σε τίποτα.

apotinedra, καλώς την. Επιστροφή στα συνοικιακά μαγαζιά λοιπόν?

Darthiir, να τα πιάσουμε ένα-ένα. Ο καταναλωτής φταίει επειδή δεν ζητάει, φταίει και το κατάστημα που δεν εκπαιδεύει τον άσχετο τι να ζητάει. Αν παντού ζήταγες απο τους τυράδες 100 γραμμάρια και σου κόβανε 300 και δεν διαμαρτυρόσουνα μιά χαρά σκατά θα ήταν όλα. Ομως υπάρχουν καταστήματα που ανήκουν σε Ελληνες που έχουν το σωστό προσωπικό που κόβει αυτό που θέλει ο πελάτης (ναί, κόβονται τα 100 γραμμάρια - είναι θέμα πείρας του υπαλλήλου)χωρίς να τον αναγκάζουν να πάρει/πληρώσει παραπάνω και η καβα είναι σε σωστή θέση. Αρα κάποιοι προσφέρουν ποιότητα, δυστυχώς είναι ακόμη λίγοι.

Τα βιολογικά τα έβαλα ενδεικτικά. Ο Κ. ασπάζεται την άποψή σου, τα φοβόμαστε πολύ.

Η ιδέα να πηγαίνει η νοικοκυρά στον μπακάλη κάθε τόσο με τρελλαίνει γιατί δεν μου αρέσει το σούπερ μάρκετ, όταν μου τελειώσει το φαγητό, πάω, ψωνίζω και φεύγω. Αλλοίμονο κάθε μέρα να τρέχω, εδώ για ψωμί, εκεί για γάλα, αλλού για φρούτα δεν θα κάνουμε άλλη δουλειά. Επιστροφή στη δεκαετία του '50. Και καλά να είχα την ίδια ποιότητα και σέρβις, έλα που δεν την έχω.
Συμφωνώ ότι η πώληση στους ξένους είναι ντροπή μας, αντί να βελτιώσουμε τις υπηρεσίες, τα σουτάρουμε όλα αλλού. Πολύ σωστά επίσης είπες ότι και οι ξένει συν τω χρόνω χαλάνε. Σε γνωστή ξένη αλυσίδα σουπερμάρκετ έχω κόψει προ πολλού να αγοράζω αλλαντικά κομμένα γιατί κάθε φορά τσακώνομαι. Πότε λέω στην υπάλληλο "ψιλές φέτες" και μου τα κόβει σαν μορταδέλλα, πότε της ζητάω μορταδέλλα ολόκληρη και επειδή βαριέται, μου την κόβει στη μέση και πότε αρνείται να μου δώσει το κομμάτι που θέλω γιατί έχει κάπου κρυμμένο περίσσευμα που θέλει "να διώξει". Βρίσκει και κάνει αυτή τη συμπεριφορά, αν δεν πήγαιναν οι καταναλωτές ή παραπονιόντουσαν η κατάσταση θα βελτιωνόταν. Σαν λαός είμαστε σαβουρό..ντρέπομαι που το λέω αλλά έτσι είναι

Και το τελευταίο να μη μου δημιουργούν διάθεση για ψώνια..εντάξει είμαι θύμα καταναλωτισμού, όμως τα καταναλώνουμε αυτά που ψωνίζουμε, δεν τα αφήνουμε στο ψυγείο να σαπίζουν όπως κάνουν πάρα πολλοί.

FuSmOKer είπε...

Αγαπητή Marina, επειδή λόγω της πρώην δουλειάς κατάλαβα για ποια αλυσίδα μιλάς αρχικά να τονίσουμε πως είναι η μόνη ελληνική. Ακόμα και μικρές αλυσίδες όπως π.χ. τα ΠΕΝΤΕ Α.Ε. (δηλαδή ΓΑΛΑΞΙΑΣ) ανήκουν κατά κύριο λόγο σε ξένους.

Από την εμπειρία μου στα super-market επειδή ήταν πελάτες μου λόγω δουλειάς έχω να σου πω το εξής.

Έχει να κάνει με τον υπεύθυνο εκεί μέσα. Αν ο υπεύθυνος είναι χύμα, και το super market θα είναι χύμα.

Όμως σου λέω πως στις ξένες αλυσίδες, ειδικά στα Carrefour (κάνω δυσφήμιση, το γνωρίζω), η κοροιδία στον πελάτη πάει σύννεφο.

Το τι πρόστιμα τους έχουν ρίξει δε λέγεται..
Μόνο τον καιρό (1 χρόνο) που ήμουν στη δουλειά τα Carrefour πχ έφαγαν συνολικό πρόστιμο κοντά 18 εκατομμύρια ευρώ σε ένα χρόνο (τα στοιχεία δεν τα δίνω public γιατί δεν λέει - όποιος ενδιαφέρεται όμως τα στέλνω e-mail).
Για χαλασμένα προιόντα κυρίως, παραποιήσεις σε ημερομηνίες λήξης, και harassment (κακοποίηση δηλαδή) στους υπαλλήλους.

΄Και αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα σε μια μόνο αλυσίδα.

Γι' αυτό πρέπει να δούμε τι θέλουμε.
'Ελληνική' εξυπηρέτηση αλλά σεβασμός στον πελάτη (ως προς τα προιόντα) ή
'Ξένη' εξυπηρέτηση.. και ο θεός βοηθός..

Ανώνυμος είπε...

Με λένε Ευγενία Κουπετόρη του Νεκτάριου.Είμαι 25 ετών.Μένω στην οδό Σαλαμινομάχων 20-22,στην Σαλαμίνα.Όποιος θέλει να γαμήσει πολύ και φθηνά , ας στείλει mail ή ας περάσει από το σπίτι μου.Κάνω και πρωκτικό και πίπες. ekoupetori@yahoo.com