Οδηγίες για το Πάσχα

Φέτος το Πάσχα να πρωτοτυπήσετε λίγο..όχι τα ίδια και τα ίδια..

Οσοι βαριόσαστε τις υποδείξεις, τις συμβουλές, το τεντωμένο δάχτυλο της νουθεσίας και τα λοιπά γονείστικα, σταματείστε ΕΔΩ, ευχηθείτε μου Καλό Πάσχα ντε, και φύγετε!

1) Να πάτε κάπου μακριά, πολύ μακριά χωρίς γιατρό και ιατρικό κέντρο, σε παραλίες, σε βουνά και σε λαγκάδια...σέρνωντας μαζί σας μόνο τα μωρά, τα νεογέννητα και τις γιαγιάδες, ώστε να τσακιστείτε στο τρέξιμο. Μετά θα γυρίσετε στο γραφείο για ξεκούραση..

2) Οσοι αποφασίσετε να μείνετε να σουβλίσετε εδώ...μείνετε αλλά να μη πάτε στο χωριό, να κάτσετε σπίτι και αντί για αρνί να ψήσετε ψάρι στο φούρνο με πατάτες. Ελεύθερα βέβαια αν θέλετε να δοκιμάσετε την Αγγλική κουζίνα, αγριογούρουνο βραστό με σάλτσα μέντας (καημένο ζωντανό-Οβελίξ)

3) Φέτος το Πάσχα να βάψετε τα αυγά σας όλα μαύρα..για τα βάσανα της ζωής, μαύρα δεν τα βάφετε κάθε μέρα που βρίζετε το αφεντικό, το ευρώ, το Σκοπιανό, τους Αμερικάνους, τη σπιτονοικοκυρά, τον πρώην, την πρώην, την νύν, τη πεθερά, την κακή σας ώρα, ..βάφτε μαύρα να τελειώνουμε. Σαν αραπάκια με λευκά δόντια θα έιναι.

Φεύγω για το Πάσχα και θα τα πούμε μετά...εκτός κι αν γίνουνε τίποτα τέρατα και σημεία και αναγκαστώ να γράψω..

Καλή Ανάσταση

Σαν σήμερα

πρίν απο κάποια χρόνιαΕΜΦΑΝΙΣΘΗΚΑ ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ! εις το σκληρό τούτο κόσμο..

Η μαμά μου δεν πίστευε στα μάτια της όταν με είδε.. ήθελε ένα γλυκό ήσυχοομως της βγήκε που χάλαγε τον κόσμο με τις τσιρίδες..γαρίδα την άφηνε τη δόλια τη γυναίκα για νύχτες και νύχτες..
Ο μπαμπάς βέβαια στον κόσμο του, χοροπήδαγε και κέρναγε όλο τον κόσμο!

Χρόνια μου πολλά

Να με χαίρεσθε! Να σας γκρινιάζω, βριζολογάω, μουρμουρίζω, νευριάζω, γελάω και ..να μπλογκάρω. Κάνει καλό..στην υγεία και στο μυαλό!

Ορίστε και αληθινό γλυκό για το κέρασμα!

Στον ανακριτή..

Μετά απο πρόσκληση της Ζουζουνας, πέρασα απο το αστυνομικό τμήμα της περιοχής μου να καταθέσω όσα στοιχεία κρύβει επιμελώς η ταυτότητά μου. Η φωτογραφία μου δεν δίνει καμμία έννοια ομοιότητας, με τα μαλλιά τραβηγμένα πίσω, τα αυτιά τραβηγμένα μπροστά, χωρίς μακιγιάζ και με μάτι να γυαλίζει απο νεύρα..τι να περιμένει κανείς απο τη ζωή τούτη..μιά πέτρα..μιά τριχιά..ένα λαιμό κατά προτίμηση πλυμμένο..να δέσω..να σκοτωθώ..δεν βλέπεται, κύριε μπουμπουνόπουλε που συνέλαβες την ιδέα, αυτή η ταυτότητα.

Ο ανακριτής ήταν βιαστικός (κρύωνε ο καφές του), άίντε κυρά μου να τελειώνουμε

1) Είσαι η και λέγεσαι: Μαρίνα-Ουρανια

2) Γενέθλια: 18 Απριλιου

3) Ζώδιο: Κι άλλος ένας Κριός! Μάστιγα έχουμε γίνει πιά!

4) Χρώμα μαλλιών: (πήγα να του πώ ότι έχει στραβομάρα, μετά όμως λέω..άσε μη τη βγάλω σε κανένα κατσαριδοκρατούμενο κελί) Καστανόξανθα (έχω κάνει ανταύγειες)

5) Χρώμα ματιών: Καφέ σκούρο

Δεν με ρώτησε για το ύψος μου, το γράφει η ταυτότητά μου 1,60 όπως όλοι οι Ελληνες απο το ίδιο καλούπι, στο ίδιο καφάσι, κοντοί-ψηλοί πλήρης ισοπέδωση. . Ασχετο αν είμαι 1,70..για 10 πόντους θα στενοχωρηθούμε? (Βέβαια αν επρόκειτο για τους δικούς του 3, 6, ή και 10 πόντους..θα το έθετε αλλιώς, θα χάλαγε τον κόσμο..αλλά τι περιμένεις απο έναν μισυγύνη). Φανταστείτε όμως να έγραφε ΚΑΙ ΑΥΤΟ η ταυτότητα..χαρά που θα κάναμε. Δεν θα δοκιμάζαμε κάν..που να τρέχεις τώρα. Ενώ με την πιστοποίηση, του ΕΛΟΤ το χαρτί..άξιος. Αχ!

6) Έχεις ερωτευτεί ποτέ; Πολλές φορές.

7) Είδος μουσικής που ακούς: rock, dance, heavy metal, κλασσική, Opera, ballet music, latin, οτιδήποτε χαβαλεζίδικο

8) Χαρακτήρας Disney: Δεν με εκφράζει ο Disney αλλά αφού επιμένετε..εκείνος ο κόκκορας που καμαρωτός πάει και έρχεται στο κοτέτσι του..όλο φωνή και αγριάδα, αλλά πολύ ρομάντζα προς τις κοτούλες του..κάπως έτσι με φανταζομαι

9) Ποιος φίλος/φίλη σου μένει πιο μακριά? H Ρ στην Ν. Αφρική

10) Πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι μόλις ξυπνήσεις: Καφέέέέέέ΄! Δεύτερο πράγμα που σκέφτομαι μόλις ξυπνήσω : κι άλλο Καφεεεεε!

11) Κάτι που έχεις πάντα μαζί σου και δεν το αποχωρίζεσαι: Τα μυαλά μου! Λέμε και καμμιά βλακεία τώρα..

12) Τί έχεις στον τοίχο σου? Κάδρα τα πάζλς που έχω φτιάξει

13) Τί έχεις κάτω απ' το κρεβάτι σου? Σκόνη και τη Μουσελίνα που χώνεται καμμιά φορά άμα φοβάται (Μουσελίνα = γάτα) και πολλές δικές της τρίχες

14) Αν ήσουν μόνος/η στο σπίτι και άκουγες ένα βάζο να σπάει τί θα έκανες? Θα γαμοσταύριζα τη ζημιάρα γάτα και μετά θα πήγαινα να πάρω σκούπα και φαράσι

15) Αγαπημένος αριθμός: -

16) Αγαπημένο όνομα: -

17) Τα χόμπι σου: Γυμναστική, πάζλς, μουσική, διάβασμα, περπάτημα, μπαλλέτο, σινεμά- ποπ κόρν (πάνε μαζί αυτά) φωτογραφία, εκδρομές, φαγητό έξω, εκθέσεις σε Μουσεία, ταξίδια

18) Πού θα ήθελες να ήσουν τώρα? Μέσα σε μία θάλασσα πλατιά

19) Μια ευχή για το μέλλον: Υγεία και χαρά

20) Αν μπορούσες να ταξιδέψεις στο χρόνο και να γυρίσεις πίσω, σε ποια εποχή θα πήγαινες?Θα πήγαινα στην Αναγέννηση, στο εργαστήρι τους Μιχαήλ Αγγέλου. Θα σκαρφάλωνα σκαλωσιές για να βάφω την Καπέλλα Σιξτίνα. Εννοείτε ότι θα ήμουνα άντρας. Και πινελάριος (ζωγράφος)

21) Φωτιά! Πάρε κάτι μαζί σου: τον άντρα μου, τις γάτες μου, τη τσάντα μου, κλειδιά αυτοκινήτου, νερό, προμήθειες, φαγητά, σπίρτα, ένα μαχαίρι, ένα φτυάρι, κινητό, καρνε τηλεφώνων..ιώδια, γάζες, φάρμακα, ρούχα, ενα πισι.. ΑΣΕ ΚΑΙ ΤΙΠOΤΑ ΠΙΣΩ σου έπρεπε να φωνάξεις εδώ κατακαημένε αναγνώστη

22) Αγαπημένο λουλούδι: μου αρέσουν όλα όσα ευωδιάζουν, χωρίς ιδιαίτερη προτίμηση

23) Αγαπημένη σειρά: Την κατήργησα την τηλεόραση εδώ και 4 χρόνια

24) Αγαπημένη ταινία: Αρωμα Γυναίκας (με τον Al Paccino)

25) Αγαπημένο τραγούδι: δεν έχω 1 αγαπημένο μου αρέσουν πάρα πολλά, κυρίως Ρόκ

26) Aγαπημένο βιβλίο: Αντίστοιχα, μου αρέσαν πάρα πολλά βιβλία, ένα είναι το "The neverending story" του Michael Ende

27) Αγαπημένο ζώο: Αγαπώ όλα τα ζώα, παλιά είναι σκύλο για 18 χρόνια τώρα έχω 2 γάτες. 28) Αγαπημένο ρούχο: Μπλου τζην και t-shirts

29) Αγαπημένος καλλιτέχνης/ιδα: Bruce Springsteen, Freddie Mercury, Kylie Minogue, Evanescence κλπ., Ζωγράφοι :Dali, Klimpt, Escher, Michelangelo, DaVinci, Brueghel...

30) Αγαπημένο χρώμα: Πορτοκαλί, τυρκουάζ, σωμόν.

31) Αγαπημένο φαγητό: Οτιδήποτε κρεατικό, ψάρια, πράσινα λαχανικά. Δεν τρώω γλυκά

32. Με ποιον χαρακτήρα από cartoon (Disney, WB, comics) ταυτίζεσαι: Με κανέναν

33) Κακή συνήθεια: Τρώω τα νύχια μου κατά περιόδους απο το αγχος. Μετά τα μακραίνω και τα ξανατρώω. (Kάνω οικονομία και στα μανόν-ασετόν)

34) Χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς σου που σου αρέσει: Κέφι για ζωή

35) Χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς σου που δεν σου αρέσει: Οι φόβοι μου για πράγματα που ίσως έρθουν ίσως όχι. Καταστρέφω το σήμερα φοβούμενη για το αβέβαιο μέλλον

36) Συνηθισμένη ατάκα: "βρε δε με παρατάς?"

37) Δουλειά που θα ήθελες να κάνεις: Επαγγελματίας μπαλλαρίνα

38) Μεγαλύτερος φόβος: Μην αρρωστήσω και χεζ..και με ξεσκατ΄..οι άλλοι και γίνω βάρος

39) Η καλύτερη pizza: σκέτη με ντομάτα και φρέσκο βασιλικό

40) Πιστεύεις ότι τα κατοικίδια ζώα είναι...: Πολύ καλύτερα απο μερικούς άπονους-κουφούς-άστοργους-σκληρούς ανθρώπους.

Τελειώσαμε κ. Ανακριτά μου? Αντε και με έπιασε το πιπί μου..να φεύγω γρήγορα-γρήγορα πρίν αλλάξετε γνώμη. Πώς? Να ΚΑΤΑΔΩΣΩ κάποιον φίλο μου? Για να τον βάλεις και αυτόν για φακέλλωμα?Για τι με πέρασες βρέ? @@3@$%&&^*

Καλά-καλά μη δέρνεις, ορίστε πάρτε τον Jason που ΛΑΤΡΕΥΕΙ τα μπλογκοπαίγνια.., ααα! θέλετε γυναίκες (δεν είσαι πολύ gay ε?) τη So far σου συστήνω ανεπιφυλακτα, τη Παυσίλυπη, τη Georgia και τη Yoryia.

Bye, bye bambino ( η μασέλλα θέλει άλλαγμα..ηλίθιε)

Κλειστά κλάμπ στη μπλογκόσφαιρα

Σεργιανώντας στα μπλόγκς τελευταία, έχω δεί και κάποια που δεν μπορείς να μπείς για να τα διαβάσεις αν δεν είσαι μέλος. Κάτι σαν τους Μασώνους ας πούμε! Μιά μυστική κοινωνία που μόνο τα ελιτ μέλη έχουν πρόσβαση. Αν θέλεις να μπείς να δείς τι λένε τέλος πάντων, τι είναι και ίσως να σχολιάσεις πρέπει

να γίνεις μέλος αφού σε συστήσει ένα άλλο μέλος

να σε ζυγίσουν, να σε περάσουν απο 100 κύματα,

να πάρουν το βιογραφικό σου και συστάσεις απο τους κολλητούς που και εκείνοι θα έχουν εγκριθεί,

να σου στείλουν e-mail οπου θα ενημερώνεσαι ότι εγκρίθηκες στην μεγάλη του Γένους Σχολή και μετά πρέπει εσύ, επίτιμο μέλος

να δώσεις γή και ύδωρ,

να υποσχεθείς ότι θα είσαι καλό παιδί, νομιμόφρων, αδελφάκι του Ιησού και εθνικόφρων, να μη λές κακά λόγια,

να συμφωνείς με τις απόψεις των άλλων και να ζητωκραυγάζεις μαζί τους,

να κάνεις ανάποδη κωλοτούμπα όταν σου το ζητήσουν τα αξιότιμα μέλη,

να ανταλλάσετε υψηλού επιπέδου σχόλια που εκπαιδεύουν τις μάζες όπως

"Ω! Τι ωραίο κείμενο! Μπράβο καχεκτικό αγγούρι, περιμένω με αγωνία το επόμενο ενώ χ.. στη τουαλέττα" ..

..και εν ολίγοις να είστε στο χάι νιρβάνα μακριά απο το πόπολο, δηλαδή όλους εμάς!

Και καλά οι κλειστές κοινωνίες στον έξω κόσμο, που στο τέλος-τέλος της γραφής επιλογή κάποιων είναι να ασπάζονται οργανώσεις με ίδιες απόψεις για τη σωτηρία της ψυχής τους ή και της τσέπης τους..

..αλλά και εδώ ρε ψωνάρες! Σιγά το γλόμπο της μυστικότητας!

Κακοποιήσεις..

Χθές το απόγευμα είχα κατεβεί στο δρόμο κάτω απο την πολυκατοικία και περίμενα να γυρίσει η κα Π που είχε πάει σε μία φίλη της. Περίμενα δλδ το ταξί που θα την έφερνε για να την παραλάβω.

Κόσμος πέρναγε. Σε μία στιγμή βλέπω ένα αγόρι, γύρω στα 12 το εκανα μπορεί να ήταν και μικρότερο, με ένα skate board παραμάσχαλα να περπατάει στο απέναντι πεζοδρόμιο. Εφτασε στο κάδο απορριμάτων απέναντι και σταμάτησε. Πίσω απο τον κάδο είχαν παρατήσει ένα καροτσάκι του σουπερμάρκετ. Δεν πολυκύτταγα τι έκανε αλλά ξάφνου άκουσα θορύβους έντονους, γύρισα και τι να δώ; Το αγόρι κοπάναγε το καροτσάκι με το skate board του, ιδιαίτερα το πλαστικό κομμάτι που έχει το κέρμα.

Του έβαλα τη φωνή "Εεεε! Τι κάνεις εκεί;"

Σταμάτησε αμέσως, τσούλησε το καρότσι πίσω απο την πρώτη γωνία, ώστε να μη βλέπω και ξανάρχισε το κοπάνημα. Κάποιος άλλος όμως του έβαλε τη φωνή. Πέρασε απο μπροστά μου τρέχοντας και χώθηκε στη πυλωτή της απέναντι πολυκατοικίας. Υστερα απο λίγο εμφανίστηκε χωρίς το skate αλλά με ένα μακρύ σίδερο. Πήγε πάλι στον άλλο δρόμο και ακούστηκαν πάλι δύο-τρία πολύ δυνατώτερα κοπανίσματα. Και μετά σιωπή.

Το αγόρι εμφανίσθηκε καμαρωτό, κάθισε στη ζαρντινιέρα απέναντι και σχημάτισε ένα νούμερο στο κινητό του. Μίλησε με φίλους του, κάτι λέγανε για ραντεβού αύριο κάπου. Εβαλε μετά το κλειδί του στην πόρτα της απέναντι πολυκατοικίας, πήρε το ασανσέρ και πήγε σπίτι του.

Και έμεινα να αναρωτιέμαι

Πρός τι τέτοια κακοποίηση, για 1 ευρώ όταν έχει ακριβό παιχνίδι και κινητό;

Και είναι και μικρό παιδί. Τι θα κάνει όταν μεγαλώσει; Τι κάνει όταν ειναι μαζί με τους φίλους του σαν ομάδα;

Μου ήρθε μία δυσάρεστη γεύση στο στόμα, ούτε πικρή, ούτε ξυνή συνάμα όμως αποκρουστική.

Πως βλέπουμε τον κόσμο

Πώς μας βλέπουν οι άλλοι σαν ανθρώπους, σαν άτομα, σαν λαό; Πώς βλέπουμε εμείς τους εαυτούς μας στα μάτια των άλλων ίσως ανθρώπων άλλων εθνικοτήτων και κουλτούρας; Τι μας θεωρούν π.χ οι κάτοικοι της Τασμανίας ότι είμαστε τώρα με το Σκοπιανό? Ξέρουν ποιοί είμαστε, που είναι η Ελλάδα; Αντίστοιχα ξέρουμε εμείς που είναι η Πολυνησία και τι προβλήματα μπορεί να έχουν οι κάτοικοι της Γής του Πυρός?

Εχω ένα λογαριασμό στο Google Earth, στο panoramio που είναι ένα πρόγραμμα με φωτογραφίες. Ο κάθε χρηστης βγάζει φωτογραφίες απο διάφορα μέρη του κόσμου, όχι μόνο τοπία, φύση, στιγμές, που συνδέονται με χάρτες ανα την υφήλιο. Οι φωτογραφίες αυτές είναι ανοιχτές στα σχόλια και στο διάλογο. Υπαρχει και μετάφραση για όσους αφήνουν σχόλια σε γλώσσες που δεν κατέχουμε.

Μπήκα σήμερα το πρωϊ στις φωτογραφίες της Eva77 απο την Ουκρανία, που είναι μία απο τις αγαπημένες μου γιατί το φωτογραφικό της "μάτι" βλέπει τον κόσμο με το στύλ το δικό μου. Είδα αυτή τη φωτογραφία, που ήταν τραβηγμένη στην περιοχή "Serbia-Montenegro"

που συνοδευόταν με το κάτωθι σχόλιο απο κάποιον Αμερικάνο, κάτοικο του New Jersey.
"Eva, I find it very touching to run into such a sign of human activity - in particular in this part of the world. Thanks for sharing!" Το κοκκίνησα για να δώσω έμφαση.

Εντύπωση μου κάνει πώς βλέπει ο συγκεκριμμένος, τους κατοίκους αυτής της περιοχής, ποσο απίστευτο πρέπει να του φάνηκε που μπορεί να έχουν αισθήματα, να αγαπούν και να φτιάχνουν και τέχνη!! Πώς δηλαδή τα δίποδα αυτά τέρατα (όπως του τα είχαν-έχουν περιγράψει τα αμερικανικά ΜΜΕ) μπορεί να δείχνουν δείγματα τέτοιας προηγμένης human activity" σε αυτή τη περιοχή του κόσμου που ώς γνωστόν κατοικείται απο θηρία, καννίβαλους, ζώα, ανθρώπους των σπηλαίων. Ενώ το αμερικανακι έχει κουλτούρα, είναι σαφώς ήμερο, όλοι το αγαπούν. Και όλοι βέβαια ξέρουν που βρίσκεται γεωγραφικά η πατρίδα του! .

ΠΡΟΣΟΧΗ ! Δεν είμαι υπέρ των Σέρβων, δεν είμαι κατά των Αμερικάνων. Είμαι κατά της ηλιθιότητας. Η οποία ως γνωστόν σερβίρεται απο διάφορους "δυνατούς" σαν το χόρτο του λαού. Ενός λαού που θα φάει με χαρά ό,τι του βγάλει "ο μπαμπάς" αντί να κάτσει να το ψάξει.

Και η ηλιθιότητα είναι αήτητη!

Ψάχνοντας .....σκουπίδια

Εχετε ποτέ αναρωτηθεί ποιοί είναι αυτοί οι άνθρωποι που ψάχνουν τους κάδους απορριμάτων; Οχι εκείνοι της ανακυκλωσης που παίρνουν σίδερα, αλουμίνια, γυαλιά, ούτε οι αθίγγανοι που γυρίζουν τις γειτονιές με ημιφορτηγά, ζητώντας να πάρουν τα παλιά μας πράγματα. Εννοώ αυτούς τους άλλους που ψάχνουν συστηματικά τα σκουπίδια ιδιαίτερα εκείνα έξω απο τα σουπερ μάρκετ!.

Μετα΄τη βροχή βγήκα έξω για ψώνια, μαζί με άλλα σαλιγκάρια της γειτονιάς μου. Είδα 2 γνωστές μου γυναίκες, γειτόνισσες είχαν πάρει τα σκυλάκια τους και πήγαιναν πρός την αγορά, έχει και λαϊκή σήμερα και ωραία μέρα..όλοι έξω.

Πήγα κατ' αρχήν να πάρω φύλλο κρούστας και βγαίνοντας απο το κατάστημα είδα τη μία μου γειτόνισσα να έχει δέσει το σκύλο σε μιά κολώνα και να ψάχνει τα σκουπίδια του Lidl. Εβγαζε σακούλες μισοσάπια λεμόνια, λάχανο, κάτι πατάτες. Ηταν κι άλλες γυναίκες κοντά της, αρκετά καλοντυμένες και παχουλές. Η μία μάλιστα είχε και ένα σκαμνάκι μαζί της που της επέτρεπε να φτάνει πιο ψηλά και να χωθεί έτσι μέσα στον κάδο, βγάζοντας καλούδια που είτε επαιρνε εκείνη ή τα έδινε σε όποια τα ήθελε.. μαρμελάδες ληγμένες, στραπατσαρισμένα λαχανικά, γάλατα, μακαρόνια..

Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπω ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια. Κάθε Δευτέρα νωρίς το πρωϊ περνάει μία ηλικιωμένη γυναίκα με το καρότσι της και ψάχνει τους κάδους έξω απο το σπίτι μας..την έβλεπα το καλοκαίρι την ώρα που έπινα το καφεδάκι μου με την πεθερά..απορούσα κιόλας γιατί δεν έπαιρνε ανακυκλώσιμα, τρόφιμα έψαχνε, μιά φορά είχε βγάλει μισό καρπούζι πεταμένο, το τύλιξε σε μία λινάτσα και το πήρε. Η ρούχα έπαιρνε, γάλατα,γιαούρτια.

Και σήμερα είδα τις γειτόνισσές μου να ψάχνουν τα σκουπίδια. Αλλο είναι να βλέπεις αγνώστους να κάνουν πράγματα και άλλο να ανακαλύπτεις μία αθέατη πλευρά των γνωστών. Δεν έχω τίποτα εναντίον του Lidl όμως τα προϊόντα που δεν χρέιάζεται πλέον ή είναι σε σχετικά καλή κατάσταση μήπως θα ήταν καλύτερα να τα βάζει κάπου χώρια, να τα διαθέτει αν θέλετε όπως έκαναν παλιά οι Αφοί Βασιλόπουλοι, αντί να τα πετάει επιδεικτικά αναγκάζοντας τον κόσμο να χώνεται μέσα στα σκουπίδια.

Υπάρχει μία αντίθεση εδώ, πως δηλαδή φοράς ωραία ρούχα , έχεις το κανίς καλοχτενισμένο και χώνεσαι μέσα στον σκουπιδοντενεκέ για να εξασφαλίζεις τζάμπα 2 κιλά πατάτες και ληγμένα μακαρόνια? Δέν τίθεται θέμα φτώχιας εδώ, ή τίθεται και δεν το καταλαβαίνω?

Να χέσω τα πτυχία

Γιατι σκοτώθηκα τόσα χρόνια, σε διαβάσματα, ξενύχτια και εξετάσεις?

Σε αγωνίες για το αν θα πετύχω στη σωστή σχολή, πάρω το πτυχίο με το σωστό βαθμό που θα μου εξασφάλιζε το καλό το μεταπτυχιακό; Και για ποιό λόγο;

Σίγουρα όχι για τον περίφημο μισθό!!

Αν ήταν για το κέφι της απόκτησης γνώσης, καλά εκανα, ν' αγιάσει το χέρι μου ή μάλλον η ψυχή της μάνας μου που με παρώτρυνε. Πήρα τα πτυχία για τη πλάκα μου. Για να έχω να λέω ότι είμαι μορφωμένη, άντε και διανοούμενη.

Ελα όμως που έκανα και όνειρα, πίστευα η χαζή ότι μετά απο τόσο κόπο θα με περίμεναν με ανοιχτές τις τσέπες, να μου μοιράσουν και ΠΟΛΛΑ λεφτά! Εμέναν περίμεναν για να κάνουν τις χορηγίες τους!. Ακόμη γυαλίζομαι!

Προ 10 λεπτών έφυγε ο υδραυλικός. Ηρθε πρίν απο 15 λεπτά για να αλλάξει ένα καζανάκι που έτρεχε. Εκανε καλή δουλειά. Εφερε και το βοηθό του μαζί να βλέπει και να μαθαίνει. Δεν το άλλαξε το καζανάκι, το έσφιξε. Το έπιασε απο το λαιμό και του είπε "κύττα μη ξανατρέξεις ρε λαμόγιο αμέσως, άσε να περάσει το Πάσχα πρώτα".

Αμοιβή 60 ευρώ.

Μετά απο αυτό θέλω να πετάξω τα πτυχία στην ανακύκλωση της γειτονιάς και να πάω να μάθω μιά τέχνη. Μπάς και βγάλω κανά φράγκο γιατί εκεί είναι τα λεφτά.

Αει στο διάλο. Φόρτωσα πάλι.