Παρασκευή, Απριλίου 04, 2008

Ψάχνοντας .....σκουπίδια

Εχετε ποτέ αναρωτηθεί ποιοί είναι αυτοί οι άνθρωποι που ψάχνουν τους κάδους απορριμάτων; Οχι εκείνοι της ανακυκλωσης που παίρνουν σίδερα, αλουμίνια, γυαλιά, ούτε οι αθίγγανοι που γυρίζουν τις γειτονιές με ημιφορτηγά, ζητώντας να πάρουν τα παλιά μας πράγματα. Εννοώ αυτούς τους άλλους που ψάχνουν συστηματικά τα σκουπίδια ιδιαίτερα εκείνα έξω απο τα σουπερ μάρκετ!.
Μετα΄τη βροχή βγήκα έξω για ψώνια, μαζί με άλλα σαλιγκάρια της γειτονιάς μου. Είδα 2 γνωστές μου γυναίκες, γειτόνισσες είχαν πάρει τα σκυλάκια τους και πήγαιναν πρός την αγορά, έχει και λαϊκή σήμερα και ωραία μέρα..όλοι έξω.
Πήγα κατ' αρχήν να πάρω φύλλο κρούστας και βγαίνοντας απο το κατάστημα είδα τη μία μου γειτόνισσα να έχει δέσει το σκύλο σε μιά κολώνα και να ψάχνει τα σκουπίδια του Lidl. Εβγαζε σακούλες μισοσάπια λεμόνια, λάχανο, κάτι πατάτες. Ηταν κι άλλες γυναίκες κοντά της, αρκετά καλοντυμένες και παχουλές. Η μία μάλιστα είχε και ένα σκαμνάκι μαζί της που της επέτρεπε να φτάνει πιο ψηλά και να χωθεί έτσι μέσα στον κάδο, βγάζοντας καλούδια που είτε επαιρνε εκείνη ή τα έδινε σε όποια τα ήθελε.. μαρμελάδες ληγμένες, στραπατσαρισμένα λαχανικά, γάλατα, μακαρόνια..
Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπω ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια. Κάθε Δευτέρα νωρίς το πρωϊ περνάει μία ηλικιωμένη γυναίκα με το καρότσι της και ψάχνει τους κάδους έξω απο το σπίτι μας..την έβλεπα το καλοκαίρι την ώρα που έπινα το καφεδάκι μου με την πεθερά..απορούσα κιόλας γιατί δεν έπαιρνε ανακυκλώσιμα, τρόφιμα έψαχνε, μιά φορά είχε βγάλει μισό καρπούζι πεταμένο, το τύλιξε σε μία λινάτσα και το πήρε. Η ρούχα έπαιρνε, γάλατα,γιαούρτια.
Και σήμερα είδα τις γειτόνισσές μου να ψάχνουν τα σκουπίδια. Αλλο είναι να βλέπεις αγνώστους να κάνουν πράγματα και άλλο να ανακαλύπτεις μία αθέατη πλευρά των γνωστών. Δεν έχω τίποτα εναντίον του Lidl όμως τα προϊόντα που δεν χρέιάζεται πλέον ή είναι σε σχετικά καλή κατάσταση μήπως θα ήταν καλύτερα να τα βάζει κάπου χώρια, να τα διαθέτει αν θέλετε όπως έκαναν παλιά οι Αφοί Βασιλόπουλοι, αντί να τα πετάει επιδεικτικά αναγκάζοντας τον κόσμο να χώνεται μέσα στα σκουπίδια.
Υπάρχει μία αντίθεση εδώ, πως δηλαδή φοράς ωραία ρούχα , έχεις το κανίς καλοχτενισμένο και χώνεσαι μέσα στον σκουπιδοντενεκέ για να εξασφαλίζεις τζάμπα 2 κιλά πατάτες και ληγμένα μακαρόνια? Δέν τίθεται θέμα φτώχιας εδώ, ή τίθεται και δεν το καταλαβαίνω?

15 σχόλια:

Sourotiri είπε...

Μπορει και να τιθεται θεμα φτωχιας... Αλλα το φαινεσθαι, φαινεσθαι...

Sourotiri είπε...

[Ή μηπως απλα οι εν λογω κυριες ξοδευουν ολα τους τα λεφτα για την εμφανιση τους και ελεω ακριβειας δεν τα κουμανταρουν και τοσο καλα...;;; Ξερω γω...]

Γ.Π. είπε...

Περίεργες εικόνες, μιας τόσο περίεργης εποχής...

An-Lu είπε...

Μήπως είναι μέλη εκείνου το κινήματος που-δεν-θυμάμαι-το-όνομα, οι οποίοι μαζεύουν τρόφιμα για συσσίτια;

faraona είπε...

Μαρινα ξερω κι εγω μια κυρια που κανει το ιδιο.Εχει 4 σκυλια και 5 γατια οποτε αν τους μαγιρεψει και κανεναληγμενο μακαρονι δεν χαθηκε κι ο κοσμος.
Κι εγω οταν ληγουν τα γιαουρτια η το γαλα το δινω στα γατια μου.Δεν παθαινουν τιποτα.
Μπορει λοιπον ναναι και της φιλοζωικης οι κυριες που βλεπεις.


φιλια

Μαριλένα είπε...

Και μεις μια από τα ίδια με το lidl (βρε, μπας και μένεις στο Παγκράτι; :))

αλλά θέλω να "πω" και το εξής: πως γνωρίζω δύο περιπτώσεις, που το θέμα "ψάχνω στα σκουπίδια" ειναι εθισμος και όχι αναγκαιότητα.

δυστυχώς, στα πολύ σκληρά χρόνια που ζούμε, είτε οικονομικά, είτε ψυχολογικά, όλα παίζουν..

TzinaVarotsi είπε...

Bρε μπας και ταϊζει το σκυλί μ'αυτά;..

Giorgia_is_coming_to_town είπε...

Εδώ που ζω εγώ, είναι πολύ συνηθισμένο ο κόσμος να ψάχνει τα σκουπίδια, λόγω φτώχειας. Ωστόσο,τα μεγάλα σούπερ μάρκετ έχουν ειδικά σημεία όπου μπορεί κανένας να βρει ελαφρώς ληγμένα προϊόντα σε καλή κατάσταση ή και κόκκαλα και απομεινάρια κρέατος συσκευασμένα σε σελοφάν σε εξευτελιστικές τιμές. Η Μέτζυ μου κάνει πάρτυ με αυτά!!!

patsiouri είπε...

Eγώ ένα θα ευχηθώ, να έχουν κάλο και να μην είναι θέμα φτώχειας...θα σου στείλω ένα σχετικό λινκ από το μπλογκαδέρφι μου...

patsiouri είπε...

Μαρινάκι εδώ, δες και τα σχόλια...
http://keim2.blogspot.com/search?updated-max=2008-03-17T22%3A16%3A00%2B02%3A00&max-results=3

Elva είπε...

Με τετοιες κοινωνικο- πολιτικες καταστασεις γυρω μας, ολα ειναι πιθανα! Αλλοι ευημερουν και αλλοι ψαχνουν στα σκουπιδια...Τι αλλο θα δουν τα ματια μας, στα χρονια που ερχονται! Ελπιζω ειλικρινα ο πολυς κοσμος να ξυπνησει καποια στιγμη και να σταματησει να ψηφιζει κατα..παραδοσιν,οπως
λενε συχνα. Αλλιως θα πουν πολλοι περισσοτεροι το ψωμι...ψωμακι!

KitsosMitsos είπε...

Όντως περίεργο το φαινόμενο.
Είχαμε σχετικά συνηθίσει ρακένδυτους να ψάχνουν, αλλά αυτό που περιγράφεις πρώτη φορά...
Σημεία των καιρών, μάλλον.

Ανώνυμος είπε...

Νομίζω φίλη μου, ότι είναι θέμα φτώχειας. Τα στοιχεία λένε ότι το 20% στην Ελλάδα είναι κάτω από τα όρια της φτώχειας. Όταν το διάβασα απόρησα. Λέω που είναι αυτό το 20%. Τόσοι αγοράζουν σπίτια, αμάξια, που είναι αυτό το 20%; Πολλοί μαθαίνω που κυκλοφορούν με καλά αυτοκίνητα, έχουν καλά σπίτια, είναι καλά ντυμένοι κλπ, είναι με στους καταλόγους των τραπεζών στο "κόκκινο". Διάβαζα τα στοιχεία του δανεισμού των Ελληνικών νοικοκυριών. Και φέτος αυξήθηκε...Πριν πάρα πολλά χρόνια ο αγαπημένος μου καλλιτέχνης Χάρυ Κλιν, έβγαζε κασέτες, σαν αυτές που ακούγαμε τραγούδια (όχι δηλαδή βιντεοκασέτες), όπου μιλούσε και έκανε σάτιρα. Έχω και έναν του δίσκο, καταπληκτικό το "Δοξάστε Με". Λοιπόν θυμάμαι πριν χρόνια που είχε πει, ότι θα αρχίσει να υπάρχει μια νέα τάξη, η τάξη των νεόπτωχων. Όπως θυμάμαι και στη συνέντευξη ενός επιχειρηματία που ασχολούνταν με τα αυτοκίνητα που είχε πει: "παλιά οι γονείς στα παιδιά αφήνανε περιουσία, φοβάμαι μην στα επόμενα χρόνια οι γονείς αφήνουν στα παιδιά χρέη". Όσο για τους ανθρώπους που ψάχνουν στα σκουπίδια, που κοιμούνται στα παγκάκια, που σε μια ηλικία μεγάλη, έχουν σαν σπίτι μια χαρτόκουτα, έχω γράψει και θα το γράφω πάντα. Αυτά είναι τα προβλήματα που πρέπει να κοιτάξουμε , να συζητήσουμε να πλησιάσουμε. Αυτοί οι άνθρωποι, είναι με ψυχή, με φωνή, με αξιοπρέπεια. Έχουν ίσα δικαιώματα στη ζωή. Και λυπάμαι όταν κάποιοι, τους αντιμετωπίζουν, σαν να μην είναι άνθρωποι και μετά από λίγο πάνε και δίνουν στο κατοικίδιό τους, κονσέρβα να φάει. Διάβαζα πριν καιρό πόσα λεφτά δίνουν στην Αμερική για αγορές τροφών για ζώα....Για να μην παρεξηγηθώ, αγαπώ τα ζώα πάρα πολύ. Πάντα στο σπίτι είχαμε ζώα και έχουμε ακόμα (δύο γατούλες και όσες από τη γειτονιά μπορεί να μου αφήσουν γιατί ξέρουν ότι αγαπώ τα ζώα). Όμως εκείνο που με στεναχωρεί είναι η έλλειψη μέτρου και η αναισθησία από μια μικρή εύχομαι μερίδα ανθρώπων, για τους συνανθρώπους μας που δεν έχουν τίποτα και είναι στο δρόμο...Καλό Σαββατοκύριακο φίλη μου.
Με αγάπη πάντα
Agorafoviagr

Σοφία είπε...

Για την Ελλάδα δεν ξέρω, πάντως στην Αγγλία και την Αμερική υπάρχει κόσμος που το κάνει σαν χόμπυ και για προστασία του περιβάλλοντος. Δηλαδή είναι η λογική ότι αφού μπορώ να το φάω χωρίς να πληρώσω κιόλας, γιατί να πάει στη χωματερή; Συνήθως βγαίνουν τα βράδια και ψάχνουν τους κάδους έξω από εστιατόρια και σούπερ μάρκετ, αλλά οι άνθρωποι αυτοί έχουν δουλειές, σπίτια, μισθούς, δεν είναι ότι δεν μπορούν να αγοράσουν τρόφιμα. Ας πούμε είναι όπως όταν βάζεις λάμπες χαμηλής τάσης στο σπίτι σου - μπορεί να το κάνεις λόγω οικονομίας, αλλά το πιθανότερο είναι ότι το κάνεις επειδή είναι καλό για το περιβάλλον.

Υπάρχουν βέβαια και οι άστεγοι που πραγματικά δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, αλλά αυτοί συνήθως ψάχνουν όσους δημόσιους σκουπιδοτενεκέδες βρουν μπροστά τους, δεν πάνε επί τούτου στα σούπερ μάρκετ.

Σοφία είπε...

Θυμήθηκα και πώς λέγονται: Freegans http://www.freegan.org.uk/ukfreegans/

Δες και αυτό: http://www.youtube.com/watch?v=L_i7DUbFbkk