..έχει γίνει η Ελλάδα. Το κράτος δεν στέκεται δίπλα στον πολίτη όπως σε άλλες χώρες, στέκεται απο πάνω του με ένα ρόπαλο στο χέρι !. Που σε πονεί και που σε σφάζει, όπως έλεγε η γιαγιά μου.
Οι φαρμακοποιοί απεργούν γιατί δεν τους πληρώνει το κράτος τα οφειλόμενα απο τα φάρμακα που διέθεσαν σε ασθενείς. Δεν μπορούν να δίνουν άλλο βερεσέ, έτσι αναγκάζουν τους έχοντες βιβλιάρια δημοσίου να πληρώνουν τα φάρμακα που τους γράφει ο γιατρός και μετά οι ασθενείς να πηγαίνουν στις Νομαρχίες και να παίρνουν πίσω το 75% απο τα λεφτά τους.
Πρίν συνεχίσω να πώ ότι ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΩΝ. Είμαι με το μέρος των πολιτών που βρίσκονται για μιά φορά μέσα στην αρένα: Οταν τσακώνονται τα λιοντάρια με τις τίγρεις, την πληρώνουν τα κουνέλια. Ο νικημένος άρα δυνατός θα το ρίξει στο κυνήγι, ο αδύνατος και ηττημένος θα ξεσπάσει στα κουνέλια.
Δεν έχετε ιδέα τι σημαίνει να πηγαίνετε στη Νομαρχία για να πάρετε πίσω χρήματα. Τι ταλαιπωρία, τι χαμένος χρόνος, τι άδικη συμπεριφορά, τι φτύσιμο τελικά, τρώμε σαν πολίτες ενός κράτους απόντος.
Εδώ δεν μιλάμε για τις κλωτσιές που μας ρίχνουν οι λογείς κώτσοι, αντρίκοι, γιωργούληδες, όποιοι κυβερνάνε, στα καλάθια της νοικοκυράς. Εδώ μιλάμε για τη γνώμη που έχει το κράτος για τον πολίτη. Για το τρόπο που συμπεριφέρεται πρός τον πολίτη που στηρίζει τα κόμματα και ψηφίζει τη κυβέρνηση. Μία κυβέρνηση που δεν διστάζει να θυσιάσει τα κουνέλια της.
Κινδυνεύουμε όλοι απο ένα τέτοιο κράτος. Η κάθε ροπαλιά, επίπονη.
Μία όμως θα μας αποτελειώσει.
Κάθε μέρα που περνάει αντιμετωπίζω διάφορες καταστάσεις στις συναλλαγές μου με το Δημόσιο κυρίως αλλά και με ιδιωτικούς φορείς. Σήμερα όμως ήταν ημέρα για φίλημα. Φρίκαρα με την κυρία που στο φαρμακείο εξιστορούσε τι τράβηξε για να πάρει πίσω 75 ευρώ απο τη τοπική Νομαρχία. Τις ώρες που περίμενε όρθια (μία γυναίκα σχεδόν φαλακρή απο τη χημειοθεραπεία, βάρους 40 περίπου κιλών) μαζί με άλλους που υπέφεραν.
Η αισχροκέρδεια δεν ωφελεί κανέναν. Εντούτοις στην Ελλάδα τείνει να αντικαταστήσει τον Εθνικό Υμνο.
9 σχόλια:
Ας προτιμούσαμε κοινωνικά συστήματα αντί κερδοφόρων.
Όταν όμως όλοι μας επικροτούμε και επιδιώκουμε τ οκέρδος, γιατί απαιτούμε από κάποιον άλλο να δρα αλλιώς;
Περισσότερο από τις ροπαλιές του κράτους με πονάνε οι ροπαλιές των συνανθρώπων που εντελώς ατομιστικά σκέφτονται τον εαυτούλη τους. Δεν αρμόζει σε αυτούς τους συνανθρώπους μου καλύτερο κράτος. Δεν αρμόζει σε οποιονδηποτε άνθρωπο που απλά θα αδιαφορήσει αν με ακούσει να φωνάζω βοήθεια τη νύχτα, καλύτερο κράτος.
Σήμερα κατά τύχη βρέθηκα στην εφορία μου. Η εξυπηρέτηση που είχα από τους υπαλήλους ήταν από καλή έως πολύ καλή (4 γκισέ) το μοναδικό γαϊδούρι που συνάντησα ήταν ένας πολίτης.
Γιατί αυτοί οι πολίτες να έχουν καλύτερο κράτος;
Γιατί να επικροτούμε τον ατομισμό και την ατομική κερδοφορία και ανάδειξη και να ζητάμε από τους πολιτικούς που ψηφίζουμε να είναι καλύτεροι από εμάς, για εμάς;
Όσο για το θέμα γιατρών-φαρμακοποιών-πολιτών, είμαι με το μέρος των φαρμακοποιών.
Ας πάρουν τις πέτρες οι πολίτες να αποκαθηλώσουν τους καραγκιόζηδες που ψήφισαν.
Και ας πάρουν και οι εργαζόμενοι γενικότερα τις πέτρες να αποκαθηλώσουν τους εργοδότες (ιδιώτες-δημόσιους) που έχουν κάνει την κοινωνία μας ζούγκλα.
Αλλά όταν θέλουμε να μας νοιάζονται οι άλλοι και να νοιαζόμαστε μόνο για τον εαυτό μας, συγνώμη αλλά το κράτος μας μας φαίρεται μια χαρά. Χειρότερα θα έπρεπε να μας φέρεται.
Αφού ξέρεις βρε Darth ότι η Ελλάδα είναι εαυτούλης. Το κράτος σηκώνει το ρόπαλο απο πάνω απο τον πολίτη (που του έδωσε το ρόπαλο με τη ψήφο) και διαξιφίζεται με το ρόπαλο όλων. Οταν σπάσουν τα ρόπαλα θα παλέψουν με δαγκωνιές και κλωτσιές σαν τα ζώα. Ετσι έχουμε καταντήσει. Το χαλασμένο ψάρι βρωμάει και η βρώμα του σαρώνει όλους. Στις επομενες εκλογές τα ίδια σάπια ψάρια θα πάρουν εξουσία και νέα ρόπαλα.
Αυτό που με ενοχλεί αφάνταστα είναι που σαν λαός δεν μαθαίνουμε με τίποτα. Πόσο ξύλο πρέπει να φάει η φουκαριάρα καρκινοπαθής, ή ο παπούς με το σωληνάκι για τα 75 ευρώ; Ο πολίτης-γαϊδούρι ή και ο υπάλληλος-γαϊδούρι όμως μιά χαρά με το σπρώξε-γλείψε-κόλλα την κάνει τη δουλειά του.
Πόσο χειρότερα θα πρέπει να μας φέρεται το κράτος μπάς και ξυπνήσουμε?
"Ο πολίτης-γαϊδούρι ή και ο υπάλληλος-γαϊδούρι όμως μιά χαρά με το σπρώξε-γλείψε-κόλλα την κάνει τη δουλειά του"
-----------------------------------
Ακριβώς αυτό!!!
Και ΑΥΤΟ δεν θ' αλλάξει ποτέ!
Τώρα... φυσικά, υπάρχουν κι' αυτοί που δεν γλείφουν και όπως καταλαβαίνεις θα είναι πάντα αυτοί που θα την πληρώνουν!
Από τέλη Αυγούστου έχω υποβάλλει για δικό μου άνθρωπο στο ταμείο του όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά για νυχτερινή αποκλειστική, υποτίθεται ότι πρέπει να πάρει γύρω στα 1200 ευρώ. Ο άνθρωπος πέθανε στα τέλη Οκτώβρη, οι αποκλειστικές κόστισαν γύρω στις 20000 ευρώ! Νοσηλία σε δημόσιο νοσοκομείο μεν, άρα θεωρητικά δωρεάν, αλλά ήταν ιδιαίτερα βαρειά περίπτωση που δεν μπορούσε να μείνει μόνος δευτερόλεπτο και χρειαζόταν συνέχεια εξειδικευμένη φροντίδα. Πώς τώρα πρέπει να βρει αυτά τα χρήματα η κάθε οικογένεια αν της τύχει αυτό το "λαχείο"... και πότε θα εισπραχθεί αυτό το ποσό της ξεφτίλας που δίνει το κράτος... άγνωστο. Και τρομακτικό!
Μιλώντας με φαρμακοποιό μου δήλωσε πως δεν τους συμφέρει να ...ψωνίζουμε και να πληρώνουμε τοις μετρητοίς. Γιατί τότε, θα αγοράζουμε με μέτρο, θα δανειζόμαστε φάρμακα απ΄΄ο άλλους που περισσεύουν, δε θα αγοράζουμε. Γιατί άλλο να πληρώνεις και να τρέχεις στο ταμείο για να εισπράξεις και άλλο να αγοράζεις και να ...πληρώνει άλλος
Το χειρότερο από όλα Μαρίνα μου είναι ότι όλα αυτά, όλοι εμείς ήδη τα συνηθίσαμε!!!
Juanita, τραγικό αυτό που περιγράφεις είναι όμως μία καθημερινότητα για την Ελλάδα. Τα λεφτά που ξοδέψατε εσείς για νυχτερινές, ευτυχώς τα διαθέτατε, έτσι ο πατέρας σου είχε μία αξιοπρεπή νοσηλεία στο σπίτι. Οι φουκαράδες αντίστοιχοι του ΙΚΑ που δεν υποστηρίζονται απο την οικογένεια, πετάγονται σε "κλινικές" όπου όταν τους βρούν κρεββάτι, τους αλλάζουν κάθε δύο μέρες τις πάνες ή τα λερωμένα σεντόνια. Ο εξευτελισμός του πολίτη απο το κράτος δεν έχει πάτο. Και συνεχίζει ο υγιής πολίτης να συντηρεί αυτό το σάπιο κράτος. Ελπίζοντας ίσως ότι δεν θα αρρωστήσει ποτε!.
phlou...flis, επ΄αυτού μιλούσα σήμερα το πρωΪ με τον φαρμακοποιό μου. Γκρίνιαζε που μειώθηκαν οι πωλήσεις σε ..διάφορα παραφαρμακευτικά είδη. Γιατί όταν πληρώνει τα κυρίως φάρμακα το κράτος και στέκεσαι κοντά στο ταμείο όλο και κάτι θα πάρεις, μα λιζοπαϊν, μά τσίκλες, μα κατι για σκασμένα χείλια, μα για τον πονοκέφαλο το Χ.. ενώ τώρα, όχι.
Sotiri K, είμαστε ραγιάδες κατά βάθος, το καταλαβαίνεις φαντάζομαι. Εχω πάει 3 φορές ήδη στη Νομαρχία για να πάρω το 75% της αξίας των φαρμάκων και βλέπω τι γίνεται. Μοιρολατρικά όλα τα δέχεται ο λαός που υποστηρίζει τους βασανιστές του. Κατάντια.
Και το χειρότερο είναι ότι έτσι τάχα καταπολεμάται η γραφειοκρατία. Μάλλον έτσι καταπολεμάται τελικά η ίδια η Υγεία και η πρόνοια μαζί της. Όλα στο βωμό του λιγότερου κράτους.
Κι'εγώ παιδιά είμαι με το Darthiir, τουτέστιν με το μέρος των φαρμακοποιών.
Διότι οι περισσότεροι ασθενείς που ζουν αυτό το μαρτύριο ΞΑΝΑΨΗΦΙΖΟΥΝ και ξαναψηφίζουν αυτούς που τους κρεμούν έτσι.
Σ'αυτό δε φταίει ο φαρμακοποιός που μπορεί να είναι και νέος και να χρωστάει τα μαλλιά της κεφαλής του για το φαρμακείο.
Άμα εμείς τα ζώα δεν ξυπνάμε ούτε με τα παραδείγματα που κατετέθησαν πιο πάνω, ο τελευταίος που φταίει είναι ο φαρμακοποιός και ο κάθε φαρμακοποιός.
Έχω ένα γνωστό, νεαρό και ανάπηρο. Του έχουν κόψει και τα δύο πόδια.
Το κράτος σου δικαιολογεί για την πρώτη φορά τα μηχανικά πόδια, αλλά όταν "λήξουν", αν δεν έχεις χρήματα να τα αγοράσεις, σου δικαιολογεί ένα ζευγάρι ΞΥΛΙΝΑ.
Αυτή τη στιγμή εμείς μαζεύουμε χρήματα να του αγοράσουμε τα μηχανικά που κοστίζουν 40.000 ευρώ και να του πούμε πως τα λεφτά τα κέρδισε ο πατέρας του στο Τζόκερ γιατί είναι και ψωροπερήφανος.
Η οικογένεια αυτή στην κυριολεξία δεν έχει να φάει.
Κι'όμως, συνεχίζουν με πάθος να ψηφίζουν το ίδιο πράγμα.
Δημοσίευση σχολίου