Η ιντερνετική μου φίλη Κατερίνα, με συμπεριέλαβε σ' αυτό το παιχνίδι τιμώντας με, με διάκριση φιλίας, στέλνοντάς μου αυτό το banner και λογότυπο, την ευχαριστώ θερμά απο καρδιάς. Δεν έχουμε συναντηθεί ποτέ είναι αλήθεια, όταν όμως συμβεί αυτό θα είναι σίγουρα μία πηγή αμοιβαίας χαράς. Εχουμε πολλά κοινά σημεία, την αγάπη για το Θησείο και τον Αγιο Φίλιππο, τη μανία ίσως για να διατηρήσουμε τα λίγα πάρκα-τις λίγες πηγές πρασίνου στην κατα τ' αλλα βάρβαρη πόλη (βλ. αλσος Ριζάρη) και το τρόπο γραφής της που "μιλάει" μέσα μου. Την αγάπη μας για αυτή τη χώρα που οι ίδιοι καθημερινά πληγώνουμε. Θα συναντηθούμε κάποια στιγμή. Τα καλά πράγματα αργούν σχεδόν πάντα να έρθουν έτσι ώστε όταν προκύψουν η αίσθηση της μοναδικότητας να τα ξεχωρίζει.
Τώρα θα πρέπει να δώσω διάκριση φιλίας και εκτίμησης σε 5 φίλους τους οποίους εκτιμώ και τα γραφτά τους με εμπνέουν. ΜΟΝΟ ΠΕΝΤΕ, αυτό είναι τρομερό γιατί αγαπώ σχεδόν όλους τους διαδικτυακούς φίλους και συνοδοιπόρους της εικονικής μας ζωής, τους ακολουθώ όταν αποτυπώνουν εντυπώσεις και αισθήματα, μέσα απο τη σύνταξη των κειμένων οσφραίνομαι τα συναισθήματα και τις εμπειρίες τους. Μόνο πέντε και θα προσπαθήσω με δυσκολία να διαλέξω.
1. Τον Jason που σιχαίνεται τα μπλογκοπαιχνίδια. Νέο παιδι, θα μπορούσε να είναι και γιός μου. Μακάρι να ήταν. Θα ήταν τιμή μου. Τον διαβάζω απο τότε που ξεμύτισε στη μπλογκόσφαιρα, μια εποχή τύπωνα τα άρθρα του για να τα διαβάσω με την ησυχία μου κάποια στιγμή σιγής μέσα στη μέρα. Εχει ακεραιότητα (integrity) σε όλα του, πράγμα σπάνιο για τη κούφια εποχή που ζούμε.
2) Τη Citronella, παλιά φιλενάδα με απίθανη φαντασία. Θυμάμαι την εποχή που πρωτομπήκα στο μπλόγκ της, 2006 ήταν θαρρώ, θαμπώθηκα απο τα καταπληκτικά χαρούμενα λουλουδιασμένα wallpapers & templates της, μόνο το μεθυστικό άρωμα τους έλειπε. Ημουνα τότε στραβάδι στα html & rss, δεν ήξερα που πάν τα τέσσερα..αλλά θυμάμαι με τι θαυμασμό και αγαλίαση έμπαινα στον εικονικό της ανθόκηπο και αφηνόμουνα..ας είμαι εγώ για λίγες στιγμές, ας πετάξω τις μάσκες της καθημερινότητας.. ας χαλαρώσω λίγο.. ας μπώ σε ένα Παράδεισο.
3) Τον Issallo τον είχα γνωρίσει σε ένα portal το Startpoint που είχε και forum για τους σταθερούς επισκέπτες. Απο εκεί ξεκίνησα το μπλογκινγκ, για να μεταπηδήσω στο blogspot ένα χρόνο αργότερα. Με τιμάει η γνωριμία με τον Issalo γιατί είναι καλλιτέχνης. Κρεμιέται απο τα ταβάνια και τα χέρια του πιάνουν πινέλα δημιουργίας. Τι να σκέφτεται όταν ολοκληρώνει το ένα εκατοστό του έργου; Τίποτα δεν σκέφτεται και ποτέ δεν συγχαίρει τον εαυτό του γιατί ο καλλιτέχνης ζεί μέσα στο έργο όχι για το έργο. Μου μιλάνε οι εικόνες του, πάντα είχαν κάτι που ξεκούναγαν τα πέταλα της καρδιάς μου. Οπως ο Escher στη φωτο επάνω..ο κόσμος του καλλιτέχνη στα δάχτυλα της ψυχής του.
4) Την Εlva τη διαβάζω κάθε μέρα ή όποτε γράφει. Επειδή είχα υπάρξει μετανάστης σε ξένη χώρα όχι μόνο για σπουδές αλλά και για εργασία, διαβίωση για κάποια χρόνια. Δεν είναι οι μετανάστες πάντα καλοδεχούμενοι, παντού - η Ελλάδα άλλωστε το αποδεικνύει. Οι αναζητήσεις της ως μετανάστρια σε μία πολιτισμένη Σκανδιναβική χώρα με ενδιαφέρουν ιδιαίτερα..μ' αρέσει να διαβάζω για τόπους που τα κράτη δουλεύουν για τον πολίτη και όχι αντίστροφα.
Ας μου επιτρέψει η Elva να μοιράσω το βραβείο της με τη Σοφία
4α) Τα ταξιδια είναι η μεγάλη μου αγάπη. Σε συνδυασμό με τη φωτογράφιση με πηγαίνουν σε άλλους κόσμους, με άλλα πρόσωπα, ήθη, έθιμα, ζωές. Παλιά ταξίδευα περισσότερο, τα τελευταία χρόνια όχι τόσο, πάντα όμως τα ταξίδια έχω στο νού μου γιατί ποτέ τους δεν με πρόδωσαν. Τη Σοφία με τις Red nights τη λάτρεψα. Οι μόνο για τις άριστες φωτογραφικές απεικονίσεις αλλά και για το τρόπο που τις μοιράζεται, που τις γράφει, που σαν να τις εξιστορεί με κέφι. Διάκριση φιλίας και βραβείο.
5) Το γέλιο κάνει καλό. Μέσα στα προβλήματα που όλοι αντιμετωπίζουμε το να διηγείτε κάποιος τόσο όμορφα τις 1001 εκδοχές της καθημερινό-πιτας που όλους μας ταλανίζουν είναι μεγάλο προτέρημα. Δίνω βραβείο χαράς στο Γιωρίκα γιατί τα κείμενά του με βγάζουν απο τη μαυρίλα του οτιδήποτε. Χαιρετισμούς στο τσιτσίνο σου!
5) Το γέλιο κάνει καλό. Μέσα στα προβλήματα που όλοι αντιμετωπίζουμε το να διηγείτε κάποιος τόσο όμορφα τις 1001 εκδοχές της καθημερινό-πιτας που όλους μας ταλανίζουν είναι μεγάλο προτέρημα. Δίνω βραβείο χαράς στο Γιωρίκα γιατί τα κείμενά του με βγάζουν απο τη μαυρίλα του οτιδήποτε. Χαιρετισμούς στο τσιτσίνο σου!
Τώρα εσείς οι 5 αν θέλετε δώστε βραβεία έμπνευσης και διάκρισης σε άλλους 5 αφού προηγουμένως κάνετε link με εμένα.
9 σχόλια:
Σ ευχαριστω πολυ για το βραβειο(η καλυτερα την ψηφο εμπιστοσυνης)Μαρινα μου! :)
Και εγω σε θεωρω καλη,
διαδικτυακη φιλη και σε εκτιμω για την ειλικρινεια σου και την ευαισθησια σου....
Φιλακια
Με συγκίνησες με το ποστ σου:) Και πιστεύω ότι δεν είναι δυνατόν να σε γνωρίσει κάποιος και να μην του δώσεις έμπνευση. Φιλιά
Ωωω, σε ευχαριστώ πολύ Μαρίνα μου, με κατασυγκίνησες τώρα:))
Πανέμορφη η εικονίτσα, όπως η παρέα μας τόσα χρόνια! Και ας λένε (κι εμείς καμμιά φορά) για τις άσχημες πλευρές, υπάρχουν αυτές οι φωτεινές εξαιρέσεις που το κάνουν να αξίζει.
Φιλιά.
χαιρομαι που υπαρχει συνεχεια!
να εχετε ενα καλο Σαββατοκυριακο
καλη μου Μαρινα....με τιμας παρα πολυ με τα λογια σου και με αυτο το βραβειο....
Συγκινηθηκα τωρα....!!!
Σε γνωριζω απο τοτε που πρωτογιναμε bloggers...ολοι μαζι σιγα σιγα....μια παρεα απο ανθρωπους πηγαιους σαν και σενα...
Μου εδωσες πολλες φορες τον δρομο για το καλο μπλογκινγκ ..και σε ειχα οδηγο οταν δεν ερχομουμα τακτικα στο μπλογκ μου....
Σου χρωσταω πολλα και ας μην το ξερεις.....!!!
Φιλια Πολλα, με τα συγκινητικα δεν τα βγαζω περα...προτιμω να σου ζωγραφισω κατι .....!!!
Πολύ όμορφα και γλυκά λογάκια!
Πολλά e-φιλάκια!
Είναι μεγάλη τιμή να λέει τόσο όμορφα πράγματα για σένα κάποιος που σε ξέρει μέσα από τις σκέψεις σου. Πόσο μάλλον όταν αυτός ο άνθρωπος πάνω απ' όλα χαίρει και της δικής σου ιδιαίτερης εκτίμησης, με τον ίδιο τρόπο.
Σ' ευχαριστώ πολύ, Μαρίνα. Μου είναι ιδαίτερα σημαντικά αυτά που γράφεις.
Επιπροσθέτως, θα ήθελα να σημειώσω το εξής. Αν είναι (που είναι, πράγματι) πολύ δύσκολο να επιλέξεις πέντε ανθρώπους για να γράψεις, είναι ίσως ακόμα πιο δύσκολο να συνοψίσεις όλα αυτά που θες να πεις γι' αυτούς σε κάτι σύντομο, περιεκτικό και κατατοπιστικό, αλλά και ανθρώπινο και γλαφυρό. Αυτό το post είναι καταπληκτικό υπόδειγμα επίτευξης τέτοιου αποτελέσματος.
εγώ πιο αστείος από σένα; αδύνατον ;)
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την διάκριση αυτή, η οποία με τιμά ιδιαίτερα. Κι εγώ διαβάζω το ιστολόγιό σου με μεγάλο ενδιαφέρον, οπότε θα έλεγα πως τα αισθήματα είναι αμοιβαία!
Θα είχα απαντήσει νωρίτερα στην ανάρτησή σου, αλλά διάφορες εξω-μπλογκικές ασχολίες με κράτησαν μακριά από το διαδίκτυο τον τελευταίο καιρό. Συγγνώμη για την καθυστέρηση.
Δημοσίευση σχολίου