Πελατο-διώχτης

Παρακολουθησα στιχομυθία σε κατάστημα με αξεσουάρ. Η πωλήτρια/ιδιοκτήτρια παραπονιόταν για κάποια πελάτισσα. Εστησα αυτί και άκουσα.

Υπήρχε η κα Χ που πήγαινε τακτικά στο κατάστημα της Πωλήτριας/Ιδιοκτήτριας (ΠΙ) τόσο για να ψωνίζει όσο και για να κυττάει επειδή η τελευταία βρισκόταν απέναντι απο το σουπερμάρκετ της γειτονιάς. Οποτε πήγαινε η κα Χ για ψώνια, φορούσε απλά ρούχα και κρατούσε σχεδόν πάντα την ίδια τσάντα, μιά μαύρη το χειμώνα και μία ψάθινη το καλοκαίρι.

Η ΠΙ έπιανε τη κουβέντα με την κα Χ για τις αγορές της κλπ και κάποια στιγμή θεώρησε ότι εξοικειώθηκε μαζί της αρκετά ωστε να της κάνει και "παρατηρήσεις" για το ντύσιμό της..!! όπως "να χάσει βάρος ώστε να χωράει στις μπλουζίτσες" που πούλαγε..(με φιογκάκια, χαντρούλες, σκατουλάκια - για κοριτσάκια κυρίως) και διάφορες τσάντες γιατί "όλο τα ίδια και τα ίδια φοράτε". Η πελάτισσα κα Χ νευρίασε και ξέκοψε απο το κατάστημα της ΠΙ.

Εντελώς τυχαία, μιά μέρα που ήταν στην Αθήνα η ΠΙ, μπήκε σε γνωστό μαγαζί με αξεσουάρ και είδε εκεί την κα Χ να το "έχει σχεδόν σηκώσει όλο" και να λέει στη ταμία που προφανώς τη γνώριζε απο καιρό γιατί της μιλούσε με το μικρό της όνομα ότι "ευτυχώς που υπάρχετε και εσείς γιατί στην γειτονιά μου..δεν έχει τίποτα". Αναστατώθηκε η ΠΙ και έγινε καπνός. Με πικρία μας εξιστορούσε το συμβάν στο κατάστημά της, και έλεγε πόσο κακός ήταν ο κόσμος. Περίμενε φαντάζομαι να συμφωνήσουμε μαζί της και να τη παρηγορήσουμε!!!

Οταν ρώτησε και εμένα δυστυχώς για την ΠΙ δικαίωσα τη πελάτισσα. Γιατί ο σκοπός του καταστήματος είναι να πουλάει και να κρατάει το πελάτη. Η κα Χ θα μπορούσε να ήταν μία καλόγρια, ντυμένη με το ράσο, κρατώντας την ίδια τσάντα της δεκαετίας του '30 που όμως ενδιαφερόταν να αγοράζει σαχλαμάρες για άλλους. Τι σε νοιάζει για ποιόν τα προορίζει; Τα παίρνει για το κέφι της και τα πετάει στη θάλασσα. Η ίδια μπορεί να ντύνεται με κουρέλια, να είναι 100 κιλά, αλλά οι κόρες της να αγαπούν τα κολάν παντελόνια, τα τσαντάκια με λουλουδάκια και hello kitty, το να της κάνεις υποδείξεις, τη θίγεις, με το τρόπο σου της λές ότι δεν ανήκει στο μαγαζί σου όπως είναι τώρα, ότι η εμφάνισή της σου τη δίνει και θα πρέπει ν' αλλάξει για να αναδεικνύει τα προιόντα σου.

Με άκουγε με ανοιχτό το στόμα. Δεν είχε σκεφτεί ότι μπορεί να πρόσβαλλε μία καλή πελάτισσα και να την έδιωξε η έλλειψη τάκτ! "Και εσείς όμως", μου λεει "όλο με σαγιονάρες, και σόρτς μου έρχεσθε. Και όλο όμορφα πραγματάκια αγοράζετε, μήπως έίσθε και εσείς της ίδιας κατηγορίας;" με ρώτησε!!

Μερικοί άνθρωποι δεν μαθαίνουν με τίποτα. Εχουν τον πελατοδιώχτη κολλημένο επάνω στο μέτωπό τους σαν τσίκλα!. Οτι και να τους πείς πάει χαμένο.