Ερχεται το Πάάάάάσχα ΑΑΑΑΑ

Κατ' αρχήν να περάσετε όλοι ανεξαιρέτως ένα χαρούμενο, οικογενειακό, υπέροχο Πάσχα.

Να βάψετε αυγά σφιχτα ώστε να τσουγκρίζονται εύκολα, και όχι μελάτα, όπως τα κάναμε εμείς μιά χρονιά (απο λάθος) και το κάθε τσούγκρισμα σήμαινε και πασάλλειμα. Προσοχή στις μπογιές..μερικές φαίνονται ωραίες, πλήν όμως τα αυγά ξεβάφουν πάνω στα χέρια σας..και κάτι ετικέτες που τις ζώνετε πάνω τους και μετά τα βυθίζετε σε βραστά νερά, και νάτα πάλι τα ξεβαμμένα και...κρίμα στο κόπο σας που βάφατε και πετάγατε τα ξύδια..

Να τρέξετε προς την ελληνική ύπαιθρο, προσοχή στα γκάζια, δεν οδηγούν τόσο καλά όλοι όπως εσείς..με το μαλακό..και όλοι θα ξεφύγουμε απο τη πόλη..αναίμακτα.

Βέβαια το αρνί/κατσίκι θα το θυσιάσουμε. (Μη σας παρασύρει η φωτο, αυτό ειναι αρνί σαντιγύ) Προσπαθήσαμε φέτος να αποτρέψουμε τα πεθερικά απο το κουραστικό για 2 ηλικιωμένα (άνω των 80 Ιουνίων) άτομα, πέρασμα στη σούβλα, δέσιμο κλπ του αμνού, αντιπροτείναμε να παίρναμε κομμάτια απο τον χασάπη και αυτά να ψήναμε στα κάρβουνα. Αυτό που μου αρέσει με τα πεθερικά είναι που συμφωνούν απόλυτα μαζί μας. Σε όλα μας τα σχέδια λένε ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ναίιιιιιιι! Μετά αρχίζουν οι αντιρρήσεις, αλλά όμορφα παρουσιασμένες, "ναί μεν αλλά μήπως το κάναμε και έτσι" μέχρι που να καταλήξουμε ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ αρχικά σχέδια.. Ακόμη καλύτερα είναι αν τα βάλεις μέσα σε χρονικά πλαίσια που δεν θέλουν να μπούν. Ξανά, συμφωνούν με τα πλαίσια π.χ. να φύγουμε Μεγ. Τετάρτη (γιατί θα έχει λιγώτερο κόσμο κλπ). Εσύ ανόητε πιστεύεις ότι το θέμα έκλεισε..Αμ δε! Μετά αρχίζουν να εμφανίζονται οι 100 λόγοι γιατί ΔΕΝ γίνεται να φύγουμε Τετάρτη..παίρνω διουρητικό και δεν μπορώ να φύγω πρωϊ (λές και δεν μπορεί να το πάρει μεσημέρι), θέλω να βάψω αυγά σπίτι μου με ησυχία (άρα ούτε τη Πέμτη θα φύγουμε) , θέλω να πάω στην εκκλησία ( λές και δεν έχει εκκλησίες εκεί που πάμε).. και πάει λέγοντας..

Τώρα βρισκόμαστε στη φάση διαπραγμάτευσης του αρνιού... Εμείς θέλουμε να το πάρουμε απο εκεί..εκείνοι θέλουν να το φέρουν μαζί τους, όπως κάθε χρόνο (εκτός απο το 2009 που δεν φύγαμε λόγω υγείας). Ομως το αρνί το φέρνουν Μεγ. Σάββατο. Τώρα είπαμε να ταξιδέψουμε όλοι μαζί απο Μεγ. Τετάρτη...που ήδη πήγε σε Μεγ. Πέμτη πρωί, έγινε μεσημέρι..και μάλλον πάμε τώρα για Παρασκευή.. Ομως τα χειρότερα έρχονται..γιατί ΔΕΝ θέλει επ' ουδενί ο σύζυγός μου να τους αφήσει να οδηγήσουν μόνοι τους χωρίς συνοδεία Μεγ. Σάββατο..και ούτε βέβαια να χάσει 3 μέρες απο την άδειά του..να τους περιμένει.. Ηδη τσακώθηκαν χθές. Επεται συνέχεια..

Και να φθάσουμε στο θέμα της θυσίας..Το αρνί κανείς δεν το τρώει! Τσιμπάμε λίγο τις πετσούλες, κυρίως όμως ασχολούμαστε με το κοκορέτσι και τα μεζεδάκια. Ετσι είπαμε για κατσίκι που ολοι το τρώνε. Κατσίκι όμως έχει, ως γνωστόν, μόνον ο καλός χασάπης (τον χρωματίζω με μώβ πένθιμο γιατί όσο νάναι σφαγέας είναι) της γειτονιάς του πεθερού μου. Οι άλλοι χασάπηδες είναι βρωμιάρηδες, άθεοι, σιχαμένοι και κακοί..μαζί με τα αμνοερίφιά τους. Ο καλός χασάπης τους ετοιμάζει το κατσίκι Μέγα Σάββατο. Οπότε αν φύγουμε απο Τετάρτη, πώς θα πάρουν το κατσίκι;

"Σιγά μη δεν βρούμε κατσίκι, στην επαρχία" τους είπε ο άντρας μου. Ελα όμως που αυτό το επαρχιακό κατσίκι έχει άλλο βέλασμα απο το "10 το καλό του φίλου μας χασάπη"!!! Ο οποίος χασάπης πρόπερσι αντί να τους τυλίξει τη συκωταριά τους τύλιξε δύο λαγούς..αυτό όμως είναι άλλο θέμα..και άστραψε και βρόνταγε ο πεθερός ότι πούλησε τη συκωταριά τους διπλή. Και όταν πήγε να παραπονεθεί κατόπιν εορτής, ζήτησε ταπεινά συγνώμη ο χασάπης για το λάθος του και του έκανε ένα (ακόμη ένα) λαγό δώρο.. με πετραχείλι δεμένο φιόγκο.

Οπότε τώρα είμαστε με το ένα πόδι μέσα και το άλλο στον αέρα.. Θα δείξει..που, πότε θα φύγουμε και ΤΙ στην ευχή θα φάμε.

Καλή Ανάσταση.