Πέμπτη, Ιουλίου 15, 2010

Θυμός

Το ξέρω ότι όλα τα κάνεις για τα λεφτά. Νομίζεις, ότι δεν το έχω μαντέψει. Θεωρείς ότι όλοι είμαστε ηλίθιοι, ιδιαίτερα εγώ που σπάνια ξεσπαθώνω. Τον άνδρα μου, τον Κ, τον φοβάσαι γιατί είναι αψύς..ενώ εμένα με θεωρείς χειραγωγίσιμη..
Αλλά
θυμώνεις όταν (καλυμμένα) μου ζητάς να σε στηρίξω οικονομικά και εγώ κάνω πως δεν καταλαβαίνω. Θυμώνεις που το μόμολο εγώ (κατά τη κρίση σου) δεν είμαι με το μέρος σου, δεν αφήνω να με στρέψεις εκεί που θέλεις..όπως οι άλλοι..
και με τιμωρείς με το τρόπο εκείνο που νομίζεις ότι με τσούζει..

Πράγματι με τσούζει αυτό που κάνεις και σε κακκίζω για τη κάθε καμτσικιά. Δεν μ' αρέσεις σαν άνθρωπος και σε αποφεύγω όσο μπορώ. Δεν σε πάω, και το ξέρεις. Ω! Ναί, το έχεις καταλάβει εδώ και χρόνια.. . Γρήγορα φρόντισες να βρείς την αχίλλειο πτέρνα μου..για να τη σουβλάς με κάθε ευκαιρία δικής μου παρέκλισσης απο τις επιθυμίες σου. Ποτέ μου δεν ενδιαφέρθηκα να μάθω την δική σου αχίλλειο πτέρνα..δεν σκόπευα βλέπεις ποτέ μου να σε καρφώσω πισώπλατα. Ούτε τώρα το κάνω. Απλά, αρνούμαι να παίζω το παχνιδάκι των χορηγειών.

Λεφτά στο βρόντο δεν δίνω. Δεν με ενδιαφέρει να εξαγοράσω "συναισθήματα" φιλίας, αποδοχής ή και αγάπης. Αν δεν το ξέρεις, τα παραπάνω δεν είναι εξαγοράσιμα..ή τα δίνεις αφιλοκερδώς ή δεν τα δίνεις. Μπορώ άνετα να ζήσω, χωρίς τη φιλία σου, χωρίς την αποδοχή σου και χωρίς την αγάπη της οικογένειας σου...ιδιαίτερα αυτής. Ατομα συμφεροντολογικά σαν και εσένα μου έχουν ξανατύχει πολλές φορές.. και κάθε φορά σπάνε τα μούτρα τους επάνω μου..τίποτα δεν "βγάζουν" απο μένα, γιατί δεν είμαι αρμέξιμη.

Αυτά που δίνω είναι σε είδος, πράγματα που εσύ δεν καταλαβαίνεις γιατί το είδος αυτό της προσφοράς μου δεν μετατρέπεται σε μονέδα. Και ότι δεν είναι κέρμα, δεν σε κάνει να σκύβεις και να μου φιλάς το χέρι. Τι να σου λέω, για εθελοντική εργασία, αυτά για σένα είναι κινέζικα. Το γεγονός ότι αρνούμαι να κάνω αυτό που θέλεις, με βάζει στο μείον. Πιστεύεις ότι άμα κάτσω όρθια τιμωρία στο τοίχο στο ένα πόδι..θα με στρώσει. Εκανα αερόμπικ παλιά.. μπορώ να στέκομαι ώρες.

Συνεχώς ζητάς και δεν παίρνεις ότι θέλεις. Παίρνεις αυτά που οι άλλοι θέλουν να σου δώσουν, ψίχουλα κατά τη γνώμη σου. Και όλο σκύβεις τη μέση. Και οι άλλοι το αντιλαμβάνονται σαν δουλικότητα. Και σε πατάνε. Οχι, δεν συμμετέχω στην εκμετάλλευση που σου γίνεται αυτή τη στιγμή.

Δεν μου μιλάς. Με αγνοείς εντελώς. Ούτε στον άνδρα μου μιλάτε. Εχουμε γίνει personae non gratta για τα λεφτά. Για αυτά που δεν δώσαμε.

Γι αυτό σου λέω. Αστο. Ξέχασε μας. Ξέχνα και τον Αντύπα, που έγραψε το κάτωθι τραγούδι. Λες και το αφιέρωσε, σε σένα


6 σχόλια:

Heliotypon είπε...

Πάνω-κάτω πιάσαμε το νόημα. Κάποιος επιδιώκει την εκμετάλλευση άλλων ανθρώπων. Το πιο κοινό είδος ανθρώπου. Γεμάτος σλκώληκες ο τόπος. Ειδικά ετούτος ο τόπος που γέννησε μεγάλους φιλσόφους, μαθηματικούς, ποιητές και καλλιτέχνες. Κάποτε. Τώρα γεννάει ερπετά, σκουλήκια και ύαινες...

Marina είπε...

Καλημέρα Ηλιότυπε. Φταίει μάλλον ότι μεγαλώνω, γιατί τώρα πιά δεν αντέχω δίπλα μου τέτοιες συμπεριφορές..
Μία παροιμία λέει "τους φίλους σου τους διαλέγεις, τους συγγενείς τους ανέχεσαι", όμως φαίνεται ότι η ηλικία παίζει ρόλο, δεν ανέχομαι πλέον να με ζυγίζουν σαν τσουβάλι με κέρματα. Αν δώσω, μου κάνουν χαρούλες, άν όχι μούτρα και γαϊδουριές. Στο διάολο όλοι και ακόμη μακρύτερα.

Giorgia_is_coming_to_town είπε...

Δεν αξίζει τον κόπο ούτε κάν να θυμώνεις μαζί τους. Αγνόησέ τους απλά. Ούτως ή άλλως δεν πρόκειται να καταλάβουν την διαφορά.

moutro είπε...

αυτός ο τύπος ανθρώπου που περιγράφεις είναι ακριβώς σαν τα παράσιτα. Ζουν μονίμως εις βάρος των άλλων οργανισμών. Μην ξοδεύεις τις αράδες σου για να πείσεις κανέναν, αρκεί μια γραμμή. Κόκκινη όπως τα σύνορα :) Καλησπέρα

amalthia είπε...

γράφεις εδώ ό,τι θα ήθελες να πεις στα μούτρα τους..αλλά καλά κάνεις και τα γράφεις εδώ γιατί και να μιλήσεις σε αυτούς..δεν θα καταλάβουν τίποτα...

Marina είπε...

Amalthia, ΔΕΝ Μπορώ να μιλήσω σ' αυτούς..έτσι σιωπώ..και αφήνω τις γαϊδουριές να πέφτουν..στο κενό..
Εχουν ήδη απομακρυνθεί αρκετά. Ο ανδρας μου βέβαια σκέφτεται αλλιώς.. Τι να κάνουμε