Σάββατο, Αυγούστου 21, 2010

Τα "δεν" των διακοπών

Φέτος δεν έκανα τις διακοπές που ονειρευόμουνα.
Ηθελα να κάνω πράγματα, να δώ κόσμο, να περπατήσω σε κατάμεστες παραλίες, να νευριάσω με τις ρακέττες και τα μπαλλάκια που πάνε παντού καθώς και για τη μυρωδιά καρύδας που ανέδιδαν τα ολολάδωτα σώματα των ηλιοψημένων.
Ηθελα να σεργιανίσω πόλεις και κωμοπόλεις, να πάω στα μουσεία και στις τοπικές συλλογές, να ανακατευτώ με το πλήθος.
Ηθελα διακοπές με κόσμο.Τιποτα απο όλα αυτά δεν έκανα.

Μόνο που κολύμπησα σε μπλέ νερά, τα απογευματα και είδαμε τον πυρωμένο ήλιο να βουτάει. Ξανά και ξανά μέσα στο μπλέ. Πάντα απόγευμα κάνουμε μπάνιο, έχουμε χλωμά δέρματα που καίγονται με το παραμικρό. Είχα να κολυμπησω 2 χρόνια και όταν έπεσα στο κύμα έκλεισα τα μάτια μου, το άφησα να με κυριεύσει. Αμαχητί έπεσαν οι πόρτες του κάστρου μου. Μετά περπάτησα στην ακροθαλασσιά, έφτιαξα και ένα κάστρο κοντά στο κύμα..επι τη τελέσει του να το πάρει η θάλασσα και να το εξαφανίσει. Τα μπάνια που κάναμε μας σκότισαν τα μάτια και δεν προσέξαμε ιδιαίτερα το αρχιτεκτονικό τέρας που δέσποζε πιο πέρα. Ξενοδοχείο 5*, γεμάτο φίσκα, καθώς μας είπαν. Μπορεί να είναι όμορφο μέσα, αλλά δίπλα στο κύμα, μόνιμο μεσαιωνικό κάστρο ρε φίλε; Με μίνι κανονάκια στην είσοδο; Και χωρίς πολλές πιθανότητες να το ξεπλύνει το κύμα!! Τς τς. Αν δεν ήταν τέλεια η θάλασσα, θα αλλάζαμε παραλία.

Ανοιξε και νέα προέκταση της Ε.Ο, μειώθηκε η απόσταση Ναυπλίου Τρίπολης κατά πολύ με τις 4 συνολικά σήραγγες. Πήγαμε όλο το νέο κομμάτι του δρόμου μέχρι τη Μεγαλόπολη. Σχεδόν έτοιμος είναι ο νέος εθνικός δρόμος, περνάνε πίσσα τώρα, ως τα Χριστούγεννα θα ανοίξει για Καλαμάτα. Δεν έχω πάει ποτέ. Να η ευκαιρία.. Περιμένω λοιπόν.

Καρύταινα, Στεμνίτσα, Βυτίνα. Μετά τη κούραση της θάλασσας, ανάπαυση στα βουνά. Δέκα βαθμούς διαφορά είχε η Στεμνίτσα απο το Ναύπλιο, 39 το ένα, 29 το άλλο. Ψύχρα τα βράδυα. Φαγητό σε μία ταβέρνα με λιμνούλα, κύκνοι, πάπιες, παπάκια. Κλουβιά με 2 αλεπούδες και πολλές φραγκόκοτες (κρατώντας αποστάσεις απο τις αλεπούδες που τις ατένιζαν νευριασμένες). Τοπικές γεύσεις. Το πράσινο του βουνού και το κίτρινο του κάμπου μας πλημμύρισε.

Να πώ και κάτι για τα "δεν".
Δεν είδαμε- ακούσαμε πουθενά τζιτζίκια, παρόλλο το καύσωνα, στο Ναύπλιο. Αντίθετα ακούσαμε πολλά στα βουνά. Επειδή υπήρχαν πολλές σκνίπες, μας είπαν, είχαν κάνει ψεκασμούς. Ετσι μαζί με τα ξερά, ψόφησαν και τα χλωρά.

Δεν
καταφέραμε να κάνουμε ανακωχή με τη κα Π. που μας συνόδευσε και φέτος. Αντίθετα, όταν μας έφερνε εκτός εαυτού, σιωπούσαμε. Ανοίγαμε το χάρτη, βγάζαμε το GPS και την επομένη φευγαμε για κοντινές εκδρομές. Δε βάζει νερό στο κρασί της. Δε νοιάζεται για κανέναν πιά. Μόνο εαυτούλης. Αδύνατο να δεχθώ την υστεροβουλία, τη πονηριά, τη ξιππασιά και τη κακεντρέχεια. Απίστευτες οι παιδικές αναμνήσεις μου απο αυτό το άτομο. Τη θεωρούσα γλυκιά, καλή, γεναιόδωρη, πιστή φίλη, δεύτερη μάνα και στοργική. Αυτά τα 7 χρόνια που ζούμε κοντά φρόντισε η ίδια να καταρρίψει όλους τους άνωθεν μύθους. Απορώ. Στραβομάρα είχα αραγε, τότε;

Δεν άνοιξα τον υπολογιστή καθόλου. Ούτε συνδέθηκα με το Ιντερνέτ. Οχι γιατί δεν είχα σύνδεση, δεν έκανα κέφι. Ηθελα δια-κο-πές απο τη καθημερινότητα. Μόλις γύρισα βέβαια, έπεσα με τα μούτρα.. ε! καλά τώρα. Πέντε ώρες είμαι εδώ..έχω αλλάξει δέρμα απο τη ζέστη.. Δεν κόβεται το άτιμο, λέμε.

Είχα πάρει μαζί μου 10 βιβλία να διαβάσω..και κανένα δε διάβασα. Τι μούρθε και εμένα και αντί να πάρω μυθιστόρημα τύπου "Αγγελικής"(πρώην εκδ.Γαλαξία) πήρα κάτι δύσκολα βαθυστόχαστα..Μόνο σταυρόλεξα έλυνα με μανία. Χαμένη μέσα στα κρυπτόλεξα και στα σκανδιναβικά..άφηνα τις ώρες να περνούν. Κυττάζοντας είτε το μπλέ, είτε το πράσινο.

Δεν πήρα καθόλου βάρος, παρόλλο που έτρωγα. Ούτε μισό κιλό. Εγινα όμως πολλές φορές πίτα ..με κρασί. Πολύ κρασί.

Γυρίσαμε χθές.
Αντε βοήθειά μας.



6 σχόλια:

An-Lu είπε...

Καλή ξεκούραση απο τις διακοπες!

DaisyCrazy είπε...

Όμορφες περιοχές ακόμα κι εκεί που έχτισαν οι αθεόφοβοι πάνω στο κύμα. Κι εγώ πάντα απόγευμα πάω για μπάνιο, αλλά αυτό το μπλε δεν μπορώ και δε θέλω ποτέ να το αποχωριστώ.

Όταν μπορώ χειμώνα-καλοκαίρι πάω βόλτες που να με φέρνουν κοντά στο κύμα έτσι μόνο για κοιτώ το μπλε και να γαληνεύει η ψυχή μου.

Καλή ξεκούραση θα πω και γω γιατί συχνά οι διακοπές μας κουράζουν... γλυκά :)

ViSta είπε...

Και εγώ πολλά είχα στο μυαλό μου να κάνω όταν θα κατέβαινα Ελλάδα... Η ζέστη και οι συγκαιρίες σε άλλα με πήγαν... Ευτυχώς όμως έσωσε αυτό το μπλέ και τις δικές μας διακοπές :) Χαιρετίσματα.

Crazy Tourists είπε...

Πω πω! Πραγματικά κιτς το ξενοδοχείο!!
Καλή προσαρμογή στην πόλη (για όλους μας!)!!

Τρελοτουρίστρια

Stou είπε...

Με τα πολλά...πέρασες όμορφα, ξεκουράστηκες και είδες ναι, είδες χρώματα, μπλέ και πράσινα να σε φωτίζουν όλο τον χειμώνα. Αυτά είναι...

Σοφία είπε...

Μια χαρά μου φαίνεται ότι πέρασες! Όσο για την Καλαμάτα, είναι πολύ όμορφη και η περιοχή της ακόμα πιο ωραία. Όταν με το καλό τελειώσει ο δρόμος, να πας!

Οι άνθρωποι καμιά φορά παραξενεύουν με την ηλικία. Ίσως αυτό ισχύει στην περίπτωση της κας Π.