Δευτέρα, Νοεμβρίου 29, 2010

Λόγια της πλώρης

Λέει ο Α: "Φέτος τις γιορτές να μη κάνουμε δώρα, ο ένας στον αλλο, να μην ανταλλάξουμε τα κλασσικά που παίρνουμε..σαν οικογένεια (πολυμελής)."
Αντε να το πείς αυτό στα παιδιά που περιμένουν πώς και πώς..Αντε να τους το εξηγήσεις.
Βέβαια όταν του αλλου του κόβουν τη σύνταξη και τους έξτρα μισθούς..πώς θα ανταπεξέλθει με τα 100 δωράκια που πρέπει να πάρει;
Απο την άλλη πώς θα τα καταφέρει και το κατάστημα που κυττάει να ξελασπώσει λόγω Χριστουγέννων και να επιβιώσει στην αβεβαιότητα του αύριο;
Σκοινί-κορδόνι πάνε όλα.

Και τους μπαμπούλες της ολικής καταστροφής που δεν θα έχουμε ούτε σαπούνι για να πλυθούμε - γιατί οι πρώτες ύλες είναι κι αυτές εισαγώμενες - τους βαρέθηκα..


Τρώω μανταρίνια.. ωραία και ζουμερά. Αν μη τι άλλο, υπάρχουν και τα δένδρα.. που δίνουν απλόχερα. Μόνο που τους καρπούς τους πετάμε στη χωματερή και κάνουμε εισαγωγή χυμών απο τη Βραζιλία. Δεν τη καταλαβαίνω την οικονομία μας, είμαι φαίνεται στα οικονομικά, μπούφος!

Η ζωή συνεχίζεται και ολοι αφουγκραζόμαστε. Απειρα τα σενάρια, ο καθένας έχει και απο ένα. Οι βιτρίνες στολίζουν δενδράκια, η αγορά γεμίζει σιγά-σιγά. Μερικοί άρχισαν ήδη να ψωνίζουν πράγματα πρός αποθήκευση..μη σταματήσουν οι εισαγωγές και δεν έχουν να λούζονται με 125 μαγικά βότανα σε μορφή σαμπουάν ή να πίνουν μοναστηριακές μπύρες . Τα καφενεία γεμάτα, οι τιμές του καφέ, υψηλές. Κάποιοι μάλλον δεν καταλαβαίνουν περί τίνος πρόκειται ή πέρα βρέχει. Ο ιδιωτικός τομέας άρχισε ήδη τις απολύσεις - αφού δεν κινείται η αγορά. Αν αρχίσουν και οι απολύσεις στο δημόσιο, όλος αυτός ο κόσμος τι θα απογίνει, πώς θα ζήσει; Ολοι μετανάστες στην Αυστραλία θα πάνε, να πλένουν πιάτα;
Θα ζήσουμε απο την παραγωγή μας και τον τουρισμό. Ειδικά τον τουρισμό, όταν το φέσι για Greek salad χωρίς τυρί και ελιές πάει σύννεφο..άσε δε τους ανεγκέφαλους ανθέλληνες που για το προσωπικό τους όφελος, διώχνουν τους τουρίστες..
Αφουγκράζομαι ..όπως όλος ο κόσμος..τα πιθανά μελλούμενα. Οταν βγούμε απο την αβεβαιότητα, θα χρειαστεί να σηκώσουμε τα μανίκια μας και να ζυμώσουμε..αν θέλουμε να φάμε.

http://www.youtube.com/watch?v=e4j0_E2LHRY&feature=related

5 σχόλια:

ο δείμος του πολίτη είπε...

Δεν ξέρω... Αυτό που φοβάμαι το φως στο βάθος του τούνελ. Ακόμα να φανεί...

DaisyCrazy είπε...

Στα παιδιά ένα δώρο θα 'ναι αρκετό αν είναι κάτι που πράγματικά θέλουν. Για τους μεγάλους δε χρειάζεται. Η αγάπη δεν είναι στα δώρα. Καιρός είναι να σταματήσουμε τον άκρατο καταναλωτισμό. Κι οι επιχειρήσεις καιρός είναι να ξεχάσουν τα υπερκερδη τους και να κοιτάξουν να επιβιώσουν χωρίς πολλά πολλά.

Όσο για τους εργαζόμενους που απολύονται έχεις δίκιο είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα. Φτώχια κι αβεβαιότητα.

Unknown είπε...

Ενώ αν απλά δουλεύαμε όλοι για να παράγουμε τα προς το ζην, αντί να παράγουμε και να ανταλλάσσουμε δώρα, επειδή δεν θέλουμε να μοιραζόμαστε τη δουλειά για να μπορούμε να συσσωρεύουμε αγαθά, εξαναγκάζοντας άλλους να παράγουν άχρηστα και να εμπορεύονται ακόμα πιο άχρηστα, τότε όλα θα ήταν καλύτερα και όλοι μας θα είχαμε να κάνουμε δώρο στον άλλο λίγο από το χρόνο μας…

Αλλά ξεχάσαμε να μοιραζόμαστε τις δουλειές :(
Ξεχάσαμε να μοιραζόμαστε γενικώς :(
Και καταφεύγουμε σε δώρα :(
Αντί να χαρίζουμε πραγματικά :( :( :(

KitsosMitsos είπε...

Δώρα προσωπικά. Ας ασχοληθούμε λίγο παραπάνω αυτή τη φορά ;-)

Estrella is little miss Greeky είπε...

Είμαι μια άλλη πια: http://littlemissgreeky.blogspot.com