Φυγή

Δεν αντέχω εδώ και μήνες τη νέα πραγματικότητα. Το συνεχή καταιγισμό σεναρίων καταστροφής, για την "Ελλάδα Μας", την "Ευρώπη Μας", το "ευρώ Μας", το μέλλον Μας", τους πιασάρικους τίτλους των εφημερίδων, τις σταθερές τιμές στα ράφια των μπακάλικων, τη πτώση των εισοδημάτων, τη πτώχευση καταστημάτων, την ανεργία.

Διαβάζω ξανά και ξανά επιστημονική φαντασία, fantasy με δράκους και άλλα δεινά λιγώτερο τρομακτικά απο τη πραγματικότητα της ασάφειας. Κανείς δεν εξηγεί το τι μέλει γενέσθαι γιατί κανείς δεν ξέρει τίποτα, για τίποτα, ανάλογα τι προκύπτει, πράττουν. Μηδέν εις το πηλίκον. "Η χρονιά της πλημμύρας"

της Μάργκαρετ Ατγουντ είναι πιο προβλέψιμη, τουλάχιστον βλέπεις τη καταστροφή, δεν τη ψυχανεμίζεσαι και μετά κυττάς τις συνθήκες της επιβίωσής σου. Η διαμορφώνεις νέες συνθήκες, ή επιλεγεις να πεθάνεις..αλλά κάτι κάνεις.. αντί να ατενίζουμε το πιθανόν, το ίσως, το μακάρι, το θα δούμε.

Μουσική συνεχώς. Και τα παλιά και τα καινούργια, να χάνομαι στους ήχους να μη βλέπω, μόνο ν' ακούω. Αρμονία, κέφι, ρυθμό, και λίγο animation, ν' αρέσουν τα κόμικς, ναι και ο Ντόναλντ Ντάκ και ο Ρόζ Πάνθηρας, όχι όμως ο Logicomix. Γούστα είναι αυτά.

http://www.youtube.com/watch?v=45cio5-CBLM

Σινεμά και ταινίες παλιές. Είτε τις βλεπω σε dvd, είτε τις κατεβάζω. Γιατί μιλάνε για άλλες εποχές, για άλλους λαούς με σοβαρώτερα προβλήματα, για άλλες στιγμές, με γέλιο, που είναι πιο ενδιαφέρουσες απο τη κλάψα της αβεβαιότητας.
1) Saving Grace http://www.youtube.com/watch?v=rCUFPy25e4I&feature=related
2) Red dust http://www.youtube.com/watch?v=KVQnHBRCTdU
3) The lemon tree http://www.youtube.com/watch?v=zZgKS_jQoQk

Δεν έχουν αλλάξει πολλά στο δημόσιο τομέα απο τη πλευρά της εξυπηρέτησης του πολίτη. Φύγανε αυτοί που ξέραν τη δουλειά και μείνανε οι άσχετοι που θα να τυπώσουν μία σελίδα περνάει μισή ώρα. Οι "νέοι υπάλληλοι" των ΕΛΤΑ μπερδεύουν το παραλήπτη με τον αποστολέα, έτσι ώστε να σου επιστρέφεται συνεχώς η επιστολή που έστειλες.. Στο τέλος έβαλα βελάκι πάνω στη διεύθυνση του παραλήπτη "ΕΔΩ ΘΑ ΤΟ ΣΤΕΙΛΕΙΣ.."

Ωσπου να μάθουν αυτοί..ζήσε Μάη μου να φάς τριφύλλι.

Let the music play