Ηθική κατάρρευση & Φασισμός

Με όλα αυτά που γίνονται στην Ελλάδα, απο πολιτικής και οικονομικής άποψης, έχουν γραφτεί και λεχθεί πολλά. Οι υποσχέσεις για τη πλούσια τα ελέη μετά θάνατον ζωή, στη προκειμένη την ανάπτυξη, με τα ουρί του Παραδείσου και τα βουνά απο πιλάφια που θα περιμένουν το πεινασμένο και ψυχικά διαλυμένο Ελληνα μετά τα μέτρα της Τρόϊκας, άφθονες. Η πραγματικότητά μας σε τέλμα.

Καλούμεθα να κολυμπήσουμε σε ανήθικους καιρούς. Οταν η ηθική κατακερματίζεται συνεχώς, η πολιτική γραμμή δείχνει τη πορεία που ακολουθεί η τελική κατάρρευση των πάντων.  Η στάση της πορείας φέρνει την αποχαύνωση. Απαθέστατοι παρακολουθούμε τα καμώματα της ΧΑ που με τις ευλογίες ή την ανέχεια του κρατικού μηχανισμού παίρνει ρόλους Lone rangers, εκδικητή Ζορρό και προστάτη Whyatt Earp που μάχεται τους κακούργους και Ινδιάνους στο O.K. Coral (στη προκειμενη Μετανάστες) και επικροτούμε και απο πάνω. Τι πιο ανήθικο να καλείς οικονομικούς μετανάστες στη χώρα σου για να σου κτίσουν τη ζωή σου, απο το να σπέρνουν εκείνοι το χωράφι σου (εσύ στο καφενείο) μέχρι να σου κατασκευάζουν την Ολυμπιάδα 2004 και όταν σφίξουν οι κ**λοι, όχι μόνο να τους πετάς έξω απο τη χώρα, όχι..πρέπει να χρηματοδοτείς τη ΧΑ για να "καθαρίζει" το ελληνικό  Ο.Κ. Κοράλ απο τους ξένους, τους δικούς μας Ινδιάνους.. τους πρώην φίλους μας. Και βέβαια τα ΜΜΕ, ως φερέφωνα της πολιτικής, κάνουν τη προπαγάνδα τους, δίνοντας εκτενείς περιγραφές των "επιχειρήσεων" της ΧΑ ώστε να εντυπωσιαστεί η κύρια μάζα του λαού, η πλειονότης που στήνεται καθημερινά στη τηλεόραση, που βλέπει και σκέφτεται ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΡΟΥΝ. Τι πιο ανήθικο να κάνεις πλύση εγκεφάλου στο λαό, ώστε πέρα απο μπατιρημένος να διοχετεύει το θυμό του στους αδικημένους παρά στους αληθινούς φταίχτες!! Αντί να προσπαθήσουμε όλοι να κάνουμε κάτι να βγούμε απο το τέλμα (το σταύρωμα των πολιτικών που μας έφεραν εδώ, βοηθάει πολύ) κυττάμε το γυαλί αποχαυνωμένοι, καταπίνοντας τους σπόρους της χειραγώγησης. 

Ενας νέος Φασισμός γεννιέται στη χώρα μας..με αυτό το τρόπο..πρώτα με φόβο, οικονομική κατάρρευση, πλύση εγκεφάλου, απάθεια και κατεύθυνση πρός συγκεκριμμένους στόχους. Στο τέλος θα υποψιαζόμαστε ο ένας τον άλλον, θα κλεισθούμε στον εαυτό μας, θα κατηγορήσουμε για όλα μας τα δεινά τους άλλους και ελεύθεροι πιά θα δοξάσουμε το νέο μας Ντούτσε είτε είναι άνθρωπος είτε πολιτικό κίνημα, με νέες "αξίες" και πειθήνιους υπηκόους. 
 

Η ύστατη ηθική κατάρρευση