Οι διακοπές μου τελειώνουν σε 2 μέρες απο σήμερα. "Διακοπές" τρόπος του λέγειν είναι γιατί όταν πηγαίνω Αργολίδα, δουλεύω σκληρά. Ασχολούμαι εντατικά και καθημερινά με το κήπο. Κάνω τη δύσκολη δουλειά, κλάδεμα και ξεβοτάνισμα, είτε γονατιστή, είτε σκυμμένη. Δουλεύω νωρίς το πρωϊ ή αργά το απόγευμα (τώρα έχω τελειώσει και κάθομαι). Το πρωϊ όταν όλη η ενέργεια είναι στο φούλ (είμαι πρωϊνός τύπος), τη διοχετεύω στα φυτά και τα δένδρα..μετά ξεκουράζομαι και κάνω λίγη φασίνα, μεχρι το απόγευμα που πάω για μπάνιο σε μιά βαθιά θάλασσα γεμάτη κεφαλόπουλα και γλάρους. Πλήθος οι ερασιτέχνες ψαράδες που στήνουν τα τρίποδά τους στη παραλία για να κρατήσουν τα 3 και 4 σύγχρονα καλάμια ψαρέματος ώστε να πιάσουν μερικά ψάρια-τρόπαια, περήφανα να τα πάνε σπίτι, τρέφουν την οικογένεια σε είδος όχι μόνο σε λεφτά. Μ' αρέσουν γιατί προσπαθούν. Το βραδυ, βλέπουμε παλιές ελληνικές ταινίες της Φίνος φίλμ (ποιός να του τόλεγε του Φίνου ότι οι ταινίες του θα έβγαιναν
τζάμπα στο youtube, θα τρίζουν τα κόκκαλά του). Σκάμε στα γέλια.
Επιστρέφω λοιπόν μεθαύριο, με εντυπώσεις διαφορετικές απ' οσες περίμενα. Περίμενα βαρεμάρα και άγχος. Φέτος όμως δεν πήραμε μαζί τη θεία μου (τη κα Π), έτσι μειώθηκαν οι καυγάδες και ο απόηχος της κατάντιας. Δεν είναι εύκολο να δεχθεί κανείς την αλλαγή των αναμνήσεών του, απο τη γλυκιά θεία των παιδικών χρόνων σε μία εγωϊστρια, στριμμένη γριά που στόχο έχει να βάζει συνεχώς το ζευγάρι να τσακώνεται..αραγε να ήταν πάντα έτσι και να μη το έβλεπα λόγω ηλικίας, ή να έγινε λόγω γήρατος? Ποιός ξέρει! Δεν με ενδιαφέρει πιά να μάθω, θάβω τη λύπη μου στην άμμο, θα τη πάρει το κύμα. Φέτος λοιπόν αφουγκράστηκα τη σιωπή της φύσης, είναι απίστευτα υπέροχη για ένα κορίτσι που ζεί μέσα στο βόμβο της πόλης. Κίσσες και κουρούνες βολτάρουν άφοβα ανάμεσα απο τις γάτες..(οι γάτες φοβούνται τις ενήλικες κίσσες γιατί τσιμπάνε άσχημα). Εχει και σκύλους, πολλούς που έρχονται και εκείνοι για παιχνίδι περισσότερο και για κόκκαλα (τα παίρνω απο το χασάπη).. Λατρεύω τα ζώα.
Πήγαμε και μία εκδρομή πρός τη Καλαμάτα απο τη νέα Εθνική Οδό, μόνο η Κορώνη μου άρεσε, η Καλαμάτα απογοήτευση. Τόσο μεγάλη παραλία με πολλά ταβερνάκια-καφέ-ουζερί, δεν είχε που να σταθούμε, καμμία θέση για παρκάρισμα..που θα βάλει το αυτοκίνητο ο δόλιος ο τουρίστας για να πάρει ένα ουζάκι στη παραλία σας, βρε παιδιά? Απρακτοι και πεινασμένοι φύγαμε.
Οι διακοπές μου τελειώνουν σε 2 μέρες απο σήμερα. "Διακοπές" τρόπος του λέγειν είναι γιατί όταν πηγαίνω Αργολίδα, δουλεύω σκληρά. Ασχολούμαι εντατικά και καθημερινά με το κήπο. Κάνω τη δύσκολη δουλειά, κλάδεμα και ξεβοτάνισμα, είτε γονατιστή, είτε σκυμμένη. Δουλεύω νωρίς το πρωϊ ή αργά το απόγευμα (τώρα έχω τελειώσει και κάθομαι). Το πρωϊ όταν όλη η ενέργεια είναι στο φούλ (είμαι πρωϊνός τύπος), τη διοχετεύω στα φυτά και τα δένδρα..μετά ξεκουράζομαι και κάνω λίγη φασίνα, μεχρι το απόγευμα που πάω για μπάνιο σε μιά βαθιά θάλασσα γεμάτη κεφαλόπουλα και γλάρους. Πλήθος οι ερασιτέχνες ψαράδες που στήνουν τα τρίποδά τους στη παραλία για να κρατήσουν τα 3 και 4 σύγχρονα καλάμια ψαρέματος ώστε να πιάσουν μερικά ψάρια-τρόπαια, περήφανα να τα πάνε σπίτι, τρέφουν την οικογένεια σε είδος όχι μόνο σε λεφτά. Μ' αρέσουν γιατί προσπαθούν. Το βραδυ, βλέπουμε παλιές ελληνικές ταινίες της Φίνος φίλμ (ποιός να του τόλεγε του Φίνου ότι οι ταινίες του θα έβγαιναν τζάμπα στο youtube, θα τρίζουν τα κόκκαλά του). Σκάμε στα γέλια. 
Επιστρέφω λοιπόν μεθαύριο, με εντυπώσεις διαφορετικές απ' οσες περίμενα. Περίμενα βαρεμάρα και άγχος. Φέτος όμως δεν πήραμε μαζί τη θεία μου (τη κα Π), έτσι μειώθηκαν οι καυγάδες και ο απόηχος της κατάντιας. Δεν είναι εύκολο να δεχθεί κανείς την αλλαγή των αναμνήσεών του, απο τη γλυκιά θεία των παιδικών χρόνων σε μία εγωϊστρια, στριμμένη γριά που στόχο έχει να βάζει συνεχώς το ζευγάρι να τσακώνεται..αραγε να ήταν πάντα έτσι και να μη το έβλεπα λόγω ηλικίας, ή να έγινε λόγω γήρατος? Ποιός ξέρει! Δεν με ενδιαφέρει πιά να μάθω, θάβω τη λύπη μου στην άμμο, θα τη πάρει το κύμα. Φέτος λοιπόν αφουγκράστηκα τη σιωπή της φύσης, είναι απίστευτα υπέροχη για ένα κορίτσι που ζεί μέσα στο βόμβο της πόλης. Κίσσες και κουρούνες βολτάρουν άφοβα ανάμεσα απο τις γάτες..(οι γάτες φοβούνται τις ενήλικες κίσσες γιατί τσιμπάνε άσχημα). Εχει και σκύλους, πολλούς που έρχονται και εκείνοι για παιχνίδι περισσότερο και για κόκκαλα (τα παίρνω απο το χασάπη).. Λατρεύω τα ζώα. 
Πήγαμε και μία εκδρομή πρός τη Καλαμάτα απο τη νέα Εθνική Οδό, μόνο η Κορώνη μου άρεσε, η Καλαμάτα απογοήτευση. Τόσο μεγάλη παραλία με πολλά ταβερνάκια-καφέ-ουζερί, δεν είχε που να σταθούμε, καμμία θέση για παρκάρισμα..που θα βάλει το αυτοκίνητο ο δόλιος ο τουρίστας για να πάρει ένα ουζάκι στη παραλία σας, βρε παιδιά? Απρακτοι και πεινασμένοι φύγαμε. 
4 σχόλια:
Η Καλαμάτα, όπως και όλες οι πόλεις, είναι φτιαγμένη για ένα συγκεκριμένο ποσό κατοίκων. Πχ για 50.000 (που ούτε για τόσους είναι, αλλά τέλος πάντων). Όταν λοιπόν το καλοκαίρι έρχονται άλλοι τόσοι τουρίστες, δεν τους "αντέχει". Δεν υπάρχουν υποδομές για τα τόσα αυτοκίνητα που κατακλύζουν την πόλη. Είναι φαινόμενο που είδαμε και αλλού φέτος το καλοκαίρι (πχ πήγαμε στη Λίμνη Ευβοίας και για να αφήσεις αυτοκίνητο έπρεπε να το αφήσεις έξω από την πόλη και να πας με τα πόδια...).
Σε μας έγινε και ο καινούριος δρόμος που έκανε το Καλαμάτα - Αθήνα 2.30 ώρες, οπότε είχαμε εξαιρετικά περισσότερο τουρισμό απ' όσο τις άλλες χρονιές. Γι' αυτό κι εμείς φροντίζουμε να λείπουμε κάθε χρόνο 25 Ιουλίου με 20 Αυγούστου, για να γλυτώνουμε το χαμό...
Οταν ανοίγει ένας νέος δρόμος που συντομεύει αποστάσεις, φυσικό είναι να αυξηθεί ο αριθμός των επισκεπτών..Χρειάζεται λοιπόν πόλεις, όπως η Καλαμάτα, να προσφέρουν κάποιες περαιτέρω υπηρεσίες για τους επισκέπτες που στο κάτω-κάτω λεφτά θα τους αφήσουν και θετική διαφήμιση θα κάνουν. Πρίν τελειώσει ο δρόμος θα έπρεπε η Καλαμάτα να έχει φροντίσει για τα στίφη των τουριστών αντί να μη κάνει τίποτα..Εμείς πάντως δεν πρόκειται να ξαναπάμε, απέξω μόνο θα περνάμε.
Μα εκτός από την Καλαμάτα υπάρχουν τόσα όμορφα μέρη στη Μεσσηνία. Γιατί να συνωθούνται όλοι στην Καλαμάτα, που δεν διαθέτει και καμιά αξιόλογη τουριστική υποδομή; Βλέπεις είναι αυτή η τεράστια παραλία που φαίνεται λειτουργεί ως μαγνήτης!
Saunagreece, ξεκινήσαμε να εξερευνήσουμε τη Μεσσηνία, επειδή άνοιξε νέος δρόμος. Απλά αρχίσαμε απο Κορώνη-Καλαμάτα. Την άλλη φορά θα παρακάμψουμε τη Καλαμάτα και θα πάμε και σε άλλα μέρη που σίγουρα θα έχουν περισσότερες χάρες.
Δημοσίευση σχολίου