Πως αλλάζει ο άνθρωπος και τα όνειρά του! Αλλα θέλεις στα 15 σου, άλλα στα 25 και πολύ περισσότερα άλλα στα 55 σου. Ισως όσο μεγαλώνουμε να σταθεροποιούμεθα στο τι θέλουμε και πως το θέλουμε, να απλοποιούνται οι επιθυμίες μας. απο τα αυθόρμητα 15 που αν τα έφτιαχνες με αυτόν/αυτήν που αγαπούσες είχες το κόσμο όλο στην αγκαλιά σου. Το αντίστοιχο στα 35 ισχύει όμως δεν φτάνει μόνο το σέξ, θέλεις κι άλλα, όλο και περισσότερα στα 45, προστίθεται και τα προβλήματα υγείας . και φτάνεις στα 85 σου... που με κάλυψε γι' αυτό ένας γνωστός μου ηλικιωμένος "να ευχαριστείς το Θεό που έχεις στύση".
Τα δικά μου όνειρα είναι πράγματα πέρα απο εμένα. Ισως γιατί αισθάνομαι πλούσια χωρίς να είμαι χρηματικά πλούσια. Εχω περάσει διάφορα και καλά και άσχημα στη ζωή μου, τα έχω θαλασσώσει, άλλες φορές είχα κάνει σωστά πράγματα..εχω φάει σφαλιάρες απο λάθος επιλογές, αλλά έχω πετύχει σε πολλά πράγματα. Εκτισα την αυτοπεποίθησή μου, χαλικάκι, χαλικάκι με τη βοήθεια της Φιφής Βερβελίδη (ψυχολόγου), όταν όλοι μου τραβούσαν το χαλί κάτω απο τα πόδια μου για να τη πατήσω, ώστε να μην ανεξαρτοποιηθώ, να μη φύγω για να κτίσω τα δικά μου όνειρα, να μείνω εκεί δίπλα τους, γιατί με είχαν ανάγκη, γιατί πάντα φοβόντουσαν μη τους φύγω. Και ότι φοβάσαι το λούζεσαι. Νόμος της φύσεως που γίνεται πράξη ώστε οι εμπειρίες να σε ωριμάζουν σαν άνθρωπο. Ιδιαίτερα το να πέφτεις σε άγνωστα νερά, χωρίς να ξέρεις τι και πως.
Τα όνειρά μου αφορούν φάλαινες. Αγαπώ αυτά τα πελώρια κήτη που ζούν στις θάλασσες, τους ήρεμους γίγαντες που διαθέτουν μεγάλη νοημοσύνη για επιβίωση και που επικοινωνούν με τραγούδια και ήχους. Θα ήθελα να ζούσα κάπου κοντά τους, ή να ταξίδευα με καράβια που πλησίαζαν τα κοπάδια και να τις έβλεπα στο στοιχείο τους, ελεύθερες.
Αυτό είναι το τωρινό μου όνειρο.