Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 26, 2005

Κλέφτες αναμνήσεων

Μισώ τις αποθήκες
Α! είσαι τρελλή για τα σίδερα, τόσα υπάρχουν να μισήσεις, τις αποθήκες βρήκες?

Ναί, τις αποθήκες τις μισώ
- γιατί εκεί χώνουμε πράγματα που δεν θέλουμε τώρα, αλλά πιστεύουμε - μέσα στην ηλιθιότητά μας - ότι μπορεί να τα θελήσουμε κάποια άλλη φορά, στο μέλλον, όταν θα έχουμε πάει σε μεγαλύτερο σπίτι, θα έχουμε πιο πολύ χώρο, πιο πολλά λεφτά για να αγοράσουμε καινούργια έπιπλα και να αξιοποιήσουμε τον 100 ετών σκωροφαγωμένο καναπέ της προ-γιαγιάς μας, σιγά να μην βγάλουμε τον καναπέ ποντικοαντίκα (αντίκα με ποντίκια) από τον πάτο της αποθήκης, για να τον βάλουμε στο νέο καθιστικό μας, ξέρεις τώρα αυτό με τους άσπρους δερμάτινους καναπέδες που αγοράσαμε χωρίς μυαλά (γιατί το άσπρο ΡΕ βλάκα ΛΕΡΩΝΕΙ) και ας μας τα έλεγε η μαμά..Απο τη μία θα έχουμε τους μίνιμαλ καναπέδες και απο την άλλη την Ακρόπολη με τις σκαλωσιές.. Να κόψω τώρα τις φλέβες μου ή θα σας λερώσω τη φλοκάτη?


- γιατί εκεί ξεχνάμε αυτά που δεν πετάμε, σαδιστικά τα καταχωνιάζουμε να ψοφίσουν κόμματι κομμάτι, να τα κατουράνε τα ποντίκια, να τα φάει το σαράκι..έτσι ώστε όταν αποφασίσουμε να κατεβούμε στην αποθήκη, να τα δούμε και να στενοχωρηθούμε (μαζώχες) ή όταν με το καλό πάμε στα θυμαράκια, να τα βρούνε οι απόγονοι/κληρονόμοι και να τους βγεί το λάδι να τα ξεχωρίσουν, να επαναλάβουν τα κλασσικά κλισέ που ΟΛΟΙ λένε "μα τι σκουπιδαριό μάζευε ο/η μακαρίτης/τισσα" να τα βγάλουν έξω μήπως τα πάρει ο Δήμος, ο γύφτος, ο οποιοσδήποτε...(σαδιστές)


- γιατί εκεί πετάμε, τις ρίζες μας, τους γονείς μας, τα έπιπλά τους, τα πράγματά τους, μέρος της ζωής τους, αυτά που αγάπησαν, αλλά δεν τα αγαπήσαμε εμείς για 1002 λόγους και δικαιολογίες του κώλου, "γιατί δεν είναι μόδα, δεν αρέσουν στον/στην γκόμενο/να, μας θυμίζουν σκατο εποχές, γιατί εμείς κόβουμε τις ρίζες και ανοίγουμε νέες σελίδες..γιατί δεν θέλουμε πιά τα παλιά..." γιατί έχουμε μάθει να γκρεμίζουμε και αντίστοιχα να κτίζουμε νέα ήθη, τα δικά μας.

Εξαγριώθηκα και στενοχωρήθηκα όταν πήγα στις αποθήκες των γονέων μου..5 στον αριθμό να είναι καλά τα πουλάκια μου, μόνο γενέθλια δεν τους κάνω..με τουρτίτσες black forest..

Το τι γίνεται εκεί μέσα δεν λέγεται
Τον πρωταγωνιστικό ρόλλο τον έχουν οι νεκρές κατσαρίδες που κείτονται στην πρώτη σειρά να τις λούζουν τα φώτα της ράμπας..

Από πού ν΄αρχίσω
η σκουριά έχει καλύψει λάμπες αρτ ντεκό, που παλιά φώτιζαν τα αισθησιακά ζευγάρια να αγκαλιάζονται κάτω απο τους ήχους της τζάζ..
τα ποντίκια φάγανε παρτιτούρες παλιάς εποχής, τότε που η γιαγιά μου έπαιζε τραγούδια στο πιάνο, "Λές και ήταν χθές", "Μαραμένα τα γιούλια και οι βιόλες του Αττίκ", "Τα πράσινα μάτια"...
ξέφτισαν και θάμπωσαν οι στόφες παλιών καναπέδων, καλύμματα κρεββατιών..περισσεύματα απο ταπετσαρίες, που φυλάχθηκαν για μελλοντική χρήση..
κουτιά άπειρα με κουμπιά απο φίλντισι, ελεφαντόδοντο, κόκκαλο, ζωγραφιστά και στολισμένα με τα πρώτα στράς..
Σακκούλες με αποκριάτικες στολές, μποά, καπέλλα, μουστάκια, ντόμινο, Μπουρμπούλια, μάσκες..
η μούχλα περιποιήθηκε τα τραπέζια, τα σεκρεταίρ εκείνα που φιλοξένησαν τις σκέψεις Κερκυραίων εραστών της πένας..

Τι αξία έχει ένα πράγμα όταν δεν το τυλίγει η ανθρώπινη παρουσία?

19 σχόλια:

jojo είπε...

σίγουρα η αξία των πραγμάτων είναι η παρουσία των ανθρώπων γύρω απο αυτά και η ιστορία τους...
αλλά έτσι όπως τα λες,
έχω την εντύπωση οτι στις αποθήκες αυτές κρύβεται ένας μικρός θησαυρός..
εγώ θαλεγα κάποια κομμάτια να τα συντηρήσεις και να τα πουλήσεις για αντίκες.
ξέρεις πόσοι κάνουνε κρα για αντίκες που παν και τις χρυσοπληρώνουνε???

Depsorama είπε...

Αμ, δεν έχει ψυχή το αντικείμενο χωρίς τον άνθρωπο δίπλα του, έχει;
Κρίμα.
Κράτησε ότι μπορείς, αναμνήσεις είναι αυτές...

Marina είπε...

Εχω φιλήσει κατουρημένες ποδιές για να πάρει ο κόσμος πράγματα..είναι καλά κομμάτια δεν είναι για πέταμα..καθρέφτες ζωγραφιστοί..τραπεζάκια..κανείς δεν τα παίρνει..ακόμη και να τους παρακαλάς. Ούτε οι συγγενείς, όλοι υπόσχονται αλλά στην τελική δεν τα θέλει κανείς..
Χάρισα μόνο τα καπέλλα και κάτι ρούχα σε ένα θίασο..

Δεν μου κάνει καρδιά να τα πετάξω..εν τούτοις αφήνοντας τα εκεί είναι σαν νεκροταφείο..

Δίλημμα.

Unknown είπε...

α) Πούλα τα. Αν είναι να μην τα χρησιμοποιήσεις και αξίζουν πούλα τα.

β) Γιατί να μισήσω την αποθήκη;
Εκεί βάζω το windsurf μου το χειμώνα και όλα αυτά τα βιβλία που έχω διαβάσει και τα lego που είχα μικρός για να τα έχουν αργότερα τα παιδιά μου.

Όσο για τις αναμνήσεις, ναι, μερικά πράγματα τα κρατάς για να τα βλέπεις κάποια στιγμή και να θθυμάσαι πιό ζωντατά τί έζησες.
Και μερικά γιατί είχαν μια σημασία η οποία μπορεί να είναι και διαχρονική.

Όπως άτομα που έχω χρόνια να δώ και έχω χάσει κάθε επαφή, αλλά το όνομά τους θα μείνει ανεξήτιλα γραμμένο στις αφιερώσεις συγγραμμάτων μου. Γραφές δικές τους δεν μπορώ να τις πετάξω.

jojo είπε...

αχ και μου χρειάζεται ένα τραπεζάκι για το σαλόνι μου...!!!
αλλά είσαι μακριά βρε Μαρίνα, αλλιώς θα σε βοηθούσα να απαλλαγείς απο το βάρος τους...;)

είναι κρίμα πάντως να πεταχτούν έτσι.
εγώ, σε μια μετακόμιση που είχα κάνει και μου περρίσευαν έπιπλα, επειδή δεν είχα αποθηκευτικό χώρο και έπρεπε να παραδόσω το παλιό μου σπίτι, ρώτησα έναν παλιατζή.
του είπα οτι σε αγγελία που είχα βάλει, ταδινα για κάποιο ποσό που ήταν πολύ πολύ πιο κατω απο την αξία τους (φυσικά). η απάντηση του παλιατζή ήταν οτι αν του δώσω εγώ το ποσό που του ζητούσα (αντί για κείνον), ίσως να ερχόταν να τα πάρει!!!!
και φυσικά αυτός την άλλη μέρα θα τα πουλούσε σε τριπλάσια τιμή και θαχε άπειρο κέρδος.

τελικά για να μην τα πετάξω στα σκουπίδια, τα χάρισα σε φίλους μου για δώρο.

Mikrouli είπε...

Asta marinaki, me evales se skepseis.
H alhtheia einai oti me perimenei mia tetoia xarmosunh mera, otan me to kalo apofasisw na koitaksw se koina ta baoula ths giagias...
Einai stives ta pragmata pou mazevoume sto fovo mhn xathoun mazi tous kai oi mnhmes.
Mia idea einai ta fwtografizoume me thn mapa mas kai meta na ta xarizoume/poulame/petame...
Toulaxiston etsi den tha exoume thn aporeia "pws na htan ekeino to skrinio ths Theias Merwphs?"

Unknown είπε...

Λυπαμαι Μαρινακι, δεν εχω λυση. Ελαχιστα εχω κρατησει απο τους προγονους μου και εχω σταματησει προ πολλου να συσσωρευω πραγματα. (Δεν αγοραζω)

Εχεις δικιο. Δεν εχει αξια ένα πράγμα όταν δεν το τυλίγει η ανθρώπινη παρουσία.

Unknown είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Unknown είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ανώνυμος είπε...

marina, ti pragmata exeis ?

CGP είπε...

Το μεγάλο σφάλμα είναι ότι υπαρχει αποθήκη.

Αν δεν είχες αποθήκη, να είσαι σίγουρη ότι θα είχες διαθέσει το πλεόνασμα, επίπλων κλπ.

Με τον καιρό συσσωρεύουμε πράγματα και καλό είναι να τα διαθέτουμε χωρίς όμως να γινόμαστε και φορτικοί στην προσφορά μας διότι αυτό μπορεί να δημιουργήσει αντιπάθειες.

. είπε...

είναι τρελό, αλλά αν είχα όσο χώρο ήθελα, δε θα πετούσα τίποτα. δένομαι φοβερά με τα αντικέιμενα. έχω γράψει κ ποστ που αναλύω αυτό το θέμα απ την προσωπική μου οπτική.κατέλξα τελικά ότι πρόκειται για μια σαδομαζοχιστική συνήθεια που σε τραβά προσ τα πίσω.

Marina είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
CGP είπε...

νομίζω ότι πρέπει να κάνεις νέο blog www.yiousourum.blogspot.com, όπου θα παρουσιάζεις όλα τα πράγματα, γιά να μπορεί ο κόσμος να διαλέγει.

jojo είπε...

πολύ καλή ιδέα!!! ένα διαδικτυακό γιουσουρούμ!!!
περιμένω με αγωνία!

Marina είπε...

Παιδιά, σας ευχαριστώ όλους για τις προσπάθειές σας και τη συμπαράσταση.
Οσες φορές προσπάθησα jojo να τα χαρίσω σε γνωστούς και φίλους πήρα την χειρότερη αντιμετώπιση για να μην πώ περιφρόνηση "ότι θα τους φορέσω παλιατσούρες", οπότε μαζεύτηκα..
Δεν μπορώ να τα πουλήσω και κατά κάποιο τρόπο να βγάλω λεφτά απο τις αναμνήσεις..μου είναι αδύνατο.

Για να μην τα γράφω, να βάλω φωτος στο Ιντερνέτ για όποιον θέλει? Τι λέτε?

jojo είπε...

βαλε! βαλε!
την μηχανή παραμάσχαλα και τρέχα για φωτογραφίες γρήγορααααα....
η σκουριά και η μούχλα είναι ανάλογες του χρόνου που περνάει οπότε δεν έχεις καιρό για χάσιμο!

jojo είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
isos είπε...

έρχεται η στιγμή που και τα άχρηστα έχουν αξία ........ κράτησε ότι μπορείς σου μιλάω εκ πείρας..........