Κυριακή, Μαρτίου 12, 2006

Περιπέτειες μιάς κουζινόγατας


Εχετε γειά βρυσούλες
και εσείς νοικοκυρούλες
έχετε γειά τυρόπιττες
και εσείς μπουγατσοπούλες
έτσι και η Μ μπεί στην κουζίνα
σκουντιώνται πανηγυρικά
όλα τα κατσαρολικά


Το οδοιπορικό ενός γεύματος
Το μαγείρεμα ξεκίνησε κατά τις 11.30 το πρωϊ, έφτιαξα πίττες λιβανέζικες και ταμπουλέ, απλά πράγματα (έχω εκείνο το τραλαλά σκεύος από φαγιάνς που υπάρχει για να ακουμπάμε το κουτάλι την ώρα που τηγανίζω αλλά ποτέ δεν το ακουμπάω, μόνο το βάζω όπου μου κατέβει, ενώ έχω μία μαζωχιστική αγάπη να το βάζω στα νερά και μετά φλάτς μές το τηγάνι και μετά χλατςςςςς! λαδικά πυροτεχνήματα ΠΑΝΤΟΥ!) .
Είμαι ντυμένη πολύ μοδάτα, με πλαστική ποδίτσα (πλαστική γιατί σκουπίζονται εύκολα τα παράσημα απο το λάδι), φοράω και πλαστικά γάντια κουζίνας για να προστατεύω τα χεράκια μου βρε παιδιά. Αμ πώς!


Μην ακούω γκρίνιες μαγειρεύω πάντα σε χαμηλή φωτιά, είμαι πολύ καλύτερη απο τον πρώτο συζυγούλη που όλα ταξερε, όλα τα μάσαγε όπως τότε που ξέχασε το τηγάνι στο μάξιμουμ (γιατί μιλούσε στο τηλέφωνο) και πήρε φωτιά το λάδι και οι φλόγες γλείφανε τον απορροφητήρα απο πάνω που ήταν (γιατί απεδήμησεε) από πλαστικό που έλιωσε και έπεσαν τα λιωσίδια μέσα στο τηγάνι που έκανε τις φλογίτσες φλογάρες και άρχισε ο σκύλος να γαυγίζει μανιασμένα και να δέρνεται και έτρεξε ο λεγάμενος να δεί τι γίνεται και έβαλε τις φωνές
Μαρίνα τρέξε καιγόμαστε,
λές και εγώ θα έκανα "ΤΑ ΤΖΟΥΝ! και θα έσβηνε, ο σκύλος είχε χωθεί κάτω απο το τραπέζι και κατούραγε τα πλακάκια της κουζίνας (πολύ ιδιαίτερο σκυλί ήταν αυτό γιατί όταν φοβόταν έκανε πιπί αντί για το άλλο..πάλι καλά! ) και ανοίγει ο Μ το παράθυρο να πετάξει έξω το τηγάνι...
Μηηηηηηηηη! σε πολυκατοικία είμαστε βρέ όχι στο βλαχοχώρι σου με τον κήπο έξω, θα σκοτώσεις κανέναν άνθρωπο..
Εν τω μεταξύ να καίγεται και ο υπόλοιπος απορροφητήρας και τι έκανε ο Αγγλικός Φωτεινός Παντογνώστης (γιατί οι αντίστοιχοι υπάρχουν σε κάθε χώρα, όπως και οι Ντιούκς) παρά να πάρει μιά καράφα νερό και χλάτς να την πετάξει στις φλόγες, ενώ εγώ και ο σκύλος πεταχτήκαμε έξω απο την κουζίνα εγκαίρως
Ακούστηκε ένα ΜΠΟΥΜΜΜ, πετάχτηκε ένα μαύρο σύννεφο που κόλλησε στο ταβάνι, στα ντουλάπια, στους τοίχους τα πατώματα, κάηκε και το χέρι του Μ, ...τρέχανε οι γείτονες και χτυπάγανε τα κουδούνια.
πάλι ρεζίλι έγινες βλάξ!
Επλυνε την κουζίνα μόνος του, έβαψε και το ταβάνι με ταβανόβουρτσα 3 χέρια στο πρωτότυπο χρώμα μπέζ-άσπρο, έβαψε και τους τοίχους, όχι τι νομίσατε..ήταν προκομένο παιδί..εφ΄όσον τον κράταγες ΜΑΚΡΥΑ απο φωτιές και πλημμύρες..και κυκλοφορούσε με μαντιλοδεμένο το βα-βα του το χεράκι του για να λιώνουν οι κυρίες..


Οχι τέτοια πληζ, αρκετά βάσανε έχουμε. Τέσπα. Τηγανίσθηκαν οι πίτες, ξαναπλύθηκε το πάτωμα, έκοψα τις σαλάτες κλπ.. ήρθε ο Κ και μετά αρχισε το μαγείρεμα. Αρχοντας είναι ο μάγειρας που έχει επιτελείο απο καμμιά 10ριά δούλους, να παστρεύουν, ξεφλουδίζουν, ανακατεύουν, καθαρίζουν.. Αισθάνεται ότι εκπλήρωσε την ύπαρξή του, τώρα θα δημιουργήσει το καλύτερο μενού. Στην περίπτωσή μας εγώ είμαι η τελική συμπύκνωση των 10 δούλων, ναί η Μ με τα 10 χέρια.. Και βεβαίως ο Κ έφτιαξε το τέλειο έδεσμα.

Συμβουλή πρός τις/τους ανύπαντρους.
Μάγειρες να παντρεύεσθε. Το φαγητό σας θα είναι θεσπέσιο. Οσο για τη λάντζα έτσι κι αλλιώς εσείς θα την κάνετε, οπότε ας απολαύσετε πρώτα..

19 σχόλια:

paragrafos είπε...

Μα τι χαριτωμένα τα λέτε!!! Κρίμα που δεν σας γνώρισα νωρίτερα. Θα είχα ακολουθήσει τη συμβουλή σας. Ενώ τώρα, μας έχει ρημάξει η πείνα, η αφαγία, η προχειράτζα, τα άνοστα κι εν τέλει η υποχρεωτική δίαιατα!!!

Φιλιά

Παράγραφος

Αθήναιος είπε...

Χαχαχαχαχαχα. Πολύ ωραίο!

Αθήναιος είπε...

Κ επειδή είμαι μάγειρας αισθάνομαι υποχρεωμένος να δώσω συμβουλή. Όταν πιάνει φωτια το λάδι στην κουζίνα, τρέχουμε κ κλείνουμε αμέσως το γενικό διακόπτη κ δεν ρίχνουμε ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ νερό στο λάδι βέβαια γιατί σκορπίζουμε έτσι παντού τις εστίες φωτιάς! :-)

Unknown είπε...

Απολαυστικο οπως παντα, Μαρινα.
Και μαλιστα επειδη ειμαι και λιγο αχρηστη στα της κουζινας, την δευτερη φορα που παντρευτηκα δεν εκανα λαθος "Μαγειρα" διαλεξα!!!
και μαλιστα καμμια φορα κανει και την λαντζα

x είπε...

τέλειο!
εδώ, εγώ είμαι ο μάγειρας. Ο Μ κόβει και ψιλοκόβει και ανακατεύει και χτυπάει αυγά και πλένει τα πιάτα. Αλλά δεν μαγειρεύει! (ούτε φωτιές βάζει)

Marina είπε...

paragrafos, ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια όμως...ποτέ δεν είναι αργά. Αρχίστε εσείς να μαγειρεύετε τώρα, βρείτε έναν απλό τσελεμεντέ ή μετακομίσθε κοντά σε μαμά/πεθερά για να φάτε ωραίο σπιτικό φαγάκι.

Αθηναίε, τον γενικό ξεχάσαμε τότε να τον κλέίσουμε..μέσα στον πανικό μας. Το μόνο που κάναμε ήταν να καπελώσουμε το τηγάνι με ένα σκέπασμα κατσαρόλας. Η φωτιά έσβησε αν και τσουρούφλισε το μπράτσο του τέως συζύγου πρώτα..πρός μάθημά του γιατί ο μάγειρας ποτέ δεν εγκαταλείπει το πόστο του όταν δημιουργεί, έτσι δεν είναι? Οταν ξαναπαντρεύτηκα πήρα προίκα μου έναν πυροσβεστήρα..όμως ακόμη δεν τον έχω χρησιμοποιήσει..

Tina, ξέρω-ξέρω εσύ είσαι πολύ προχωρημένη..και ενώ ο μικρός κουζινογατούλης κάνει και τη λάντζα εσύ ανοίγεις φιάλες οίνου. Ωραία ζωή!

Chloe, αφού δεν σου έχει βάλει ακόμη καμμιά φωτιά, πάλι καλά.

Ανώνυμος είπε...

Γιατί νοιώθω ως ο Βενιαμίν της παρέας ;;;;
Θα συμφωνήσω με την συγγραφέα... Είμαι ιδιαίτερα καλοφαγάς, αλλά είναι νωρίς ακόμα να επιλέξω σύντροφο ζωής, πόσο μάλλον να θέτω τέτοια κριτήρια... Βέβαια, η μόνιμη απορία μου είναι, αν θα παντρευτώ καλή μαγείρισσα, και έχοντας ένα πάθος με τα εδέσματα, θα μπορώ να ελέγχω τα κιλά μου όπως τώρα (που έχω άλλο μεταβολισμό, άλλες καύσεις), η θα πρέπει να φωνάζω τον οδηγώ του caterpillar της γειτονιάς, κάθε φορά που θα θέλω να σηκωθώ από την πολυθρόνα????

Juanita La Quejica είπε...

Kaffir, φοβάμαι ότι δε θα σου αρέσει η απάντηση στην μόνιμη απορία σου. Όταν ζεις με κάποιον που μαγειρεύει με κέφι και φαντασία και εσύ σαν καλό παιδί το τρως το φαγητό σου, τότε είναι κομματάκι δύσκολο -ειδικά όσο περνούν τα χρόνια- να αποφύγεις το caterpillar. Θέλει αυστηρή εγκράτεια και πολύ χτύπημα στο γυμναστήριο, αλλά υπάρχει χρόνος και αντοχή;

Markos είπε...

Προσυπογράφω την συμβουλή!!!
Και θα πρότεινα, να κάνετε και μια προσπάθεια να αποφύγετε τη λάντζα....
Δεν είναι κακό να δώσετε τη χαρά στη σύντροφό σας να νοιώθει ότι τις επιτρέπετε να κάνει τόοοοοσα πολλά για εσάς !!!
Εγώ τουλάχιστον τη ... θυσία αυτή (του να δώσω τη χαρά της προσφοράς) την έχω κάνει :-))))

vasvoe είπε...

αχ εγώ πότε θα μάθω να μαγειρεύω σε χαμηλή φωτιά πριν αρπάξουμε φωτιά καμιά μέρα;

Marina είπε...

Kaffir, φυσικά και δεν μπορείς να επιλέξεις την σύντροφό σου με τέτοια κριτήρια, αν όμως σε καλέσει σε γεύμα και σου μαγειρέψει είσαι σε καλό δρόμο. Τώρα όπως σου είπε και η Χουανίτα, δύσκολα ελέγχεις το βάρος σου με μαγείρισσα δίπλα σου αλλά δεν είναι αδύνατο. Και χωρίς πολύ γυμναστήριο και χωρίς βεβαίως γερανό να σε σηκώσει.

Juanita, τι του λές του παιδιού ε? Είναι μικρό ακόμα. Και όχι δεν θέλει μεγάλη εγκράτεια, κόλπο θέλει. Π.χ. Χθές έφτιαξε ο Κ μιά μακαρονάδα να κόβεις τις φλέβες σου, δεν έμεινε ψίχουλο. Σήμερα θα φάμε γλώσσα (μοσχαρίσια)που δεν έχει λίπος και χόρτα. Χωρίς ψωμιά και σάλτσες. Κατάλαβες?

Markos, έλα βρέ, κρίμα είναι. Να κάνει τόσο κόπο να μαγειρέψει, στρώσει τραπέζι, διακοσμήσει τα πιάτα, μέχρι και λουλούδι έβαλε και εγώ να μην κάνω τίποτα? Του παραδίδω την κουζίνα τζι τζί και αντίστοιχα κάνω όλη τη λάντζα..άσε που μαγειρεύω κάθε μέρα εκτός σβκ δηλαδή.

Morgana, τι είναι αυτά που διαβάζω? delivery? Αγνωστη λέξη την έχουμε καταργήσει εδώ και χρόνια. Οι πίτσες δεν τρώγονται, αμα φάς πίτσα της πεθεράς μου δεν ξανατρώς έξω. Τα σουβλάκια είναι λύσσα και τα κινέζικα-ινδικά-λιβανέζικα χριστός και παναγιά τα φτιάχνουμε σπίτι, απ' ολα τα υλικά έχουμε..

Vasvoe, Ωσπου να μάθω να μαγειρεύω σε χαμηλή φωτιά έκαψα 1 σέτ κατσαρόλες creuset, δεν έκαψα μία, όλες τις έκαψα και μετά τις ξανα-αγόρασα για να μάθω άλλη φορά..

γιώργος είπε...

Μου θυμίζεις Μαρία Χαραμή με όλα αυτά τα εδέσματα που ετοιμάζεις...
Ο καλός ο μάγειρας δεν θέλει ιδιαίτερη βοήθεια. Φαντασία σ'αυτό που κάνει και αγάπη σ'αυτό που θα προσφέρει.
Αν σου τύχει καμμιά καλή συνταγή, έλα να την ανταλλάξουμε...

Marina είπε...

yiorgo για συνταγές και φαντασία κύττα το http://eatingoutingreece.blogspot.com όπου τα περισσότερα φαγητά είναι με ότι υπόλοιπο έχουμε στο σπίτι..

Dormammu είπε...

Προσοχή με την φωτιά στην κουζίνα, θα βρεθείς κατηγορούμενη στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο για εμπρησμό απο αμέλεια, όπως η γιαγιάκα τις προάλλες που ξέχασε τις μελιτζάνες στο τηγάνι κι έγινε το σπίτι της παρανάλωμα... Δεν φτάνει που το' χασε, την έστειλαν και στο δικαστήριο....

Unknown είπε...

να μαγειρέψω με φαντασία μ'αρέσει πολύ, το μετά είναι που δεν μπορώ με τίποτα, θα συμφωνήσω με τον φίλο Αθηναίο όταν πιάνει φωτιά το τηγάνι ότι πρώτα κατεβάζεις τον γενικό και μετά βγάζεις το τηγάνι από το μάτι προς Θεού μη ρίχνετε νερό ;)

Katerina ante portas είπε...

Eσύ Μαρίνα μου, έκανες ηρωϊκή είσοδο και όχι έξοδο!
Μαγειρική με τέτοιο μπρίο! Αξιοσημείωτο!
Σοβαρά τώρα, πυροσβεστήρας στην κουζίνα χρειάζεται. Αλλά και ψυχραιμία. Όχι σαν την γνωστή μου που ξέχασε το μπλέντερ σε λειτουργία και αυτοανεφλέγη και όταν είδε τη φωτιά στην κουζίνα άφησε το σπίτι να καίγεται χτυπώντας τα κουδούνια των γειτόνων.

Marina είπε...

dormammu, Δυστυχώς δεν πήγαν τον Μ, στο δικαστήριο τότε που έκαψε τον απορροφητήρα, κρίμα γιατί θα τον χώνανε μέσα και θα γλύτωνα το έξτρα δικαστήριο για το διαζύγιο..Ατυχία!

street spirit, αν δεν θέλεις να κάνεις τη λάντζα υπάρχουν και τα πλαστικά πιάτα, υπάρχουν και οι γονείς (να πλύνει η μαμά σου τα πιάτα) εν ανάγκη υπάρχουν και οι οικιακές βοηθοί..

Morgana, ναί καλό μου σκυλάκι, έλα εδώ να φάς φαγάκι, όχι παλιο κονσέρβα..ναί κοτοπουλάκι ή καλύτερα μοσχαρίσια μαγουλάκια..(όπως κατάλαβες και τα ζώα εδώ τρώνε σπιτικό φαγητό), τι? Προτιμάς τον κ. Παυλωφ που ήταν μέγας επιστήμων? Τσ Τσ..

Katerina, δίκιο έχεις χρειάζεται ψυχραιμία όταν πιάνει φωτιά κάτι..γιατί αυτόματα ο άνθρωπος παραλύει όταν βλέπει φλόγες..

Unknown είπε...

υπάρχει κάτι καλύτερο βασικά το πλυντήριο πιάτων, σπουδαία εφεύρεση ;)

Marina είπε...

Street spirit, έγραψες με αυτό που είπες. Αφού έχω ακούσει ότι το πρώτο πράγμα που κάνουν αυτοί που χωρίζουν είναι να αγοράσουν πλυντήριο πιάτων (γιατί ο/η προφανής λαντζέρης την κοπάνησε)!!